اصل "بگیر یا بپرداز": ماهیت، تاریخچه وقوع، کاربرد امروز

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

انواع مختلفی از ریسک ها در رابطه بین تامین کنندگان و خریداران بزرگ وجود دارد. در میان آنها، یک وضعیت نسبتاً رایج زمانی است که به دلیل امتناع از معامله توسط یکی از طرفین قرارداد، امکان فروش همه کالاهای برنامه ریزی شده وجود ندارد. این منجر به زیان مالی قابل توجهی برای شرکت تامین کننده می شود. برای جلوگیری از چنین مواردی، تعدادی قرارداد برای عرضه محصولات (معمولاً گران قیمت و در حجم زیاد) از اصل معروف به "بگیر یا پرداخت" استفاده می کنند. این به چه معناست، چیست و چگونه این مکانیسم ظاهر شد؟ چگونه و همیشه کار می کند؟ با خواندن مقاله در این مورد خواهید آموخت.

جوهر اصل

شرط «بگیر یا بپرداز» یک مکانیسم نسبتاً رایج در روابط بین شرکت‌های بزرگ، از جمله شرکت‌های بین‌المللی است. این شامل موارد زیر است: هنگام انعقاد توافق نامه در مورد عرضه حجم مشخصی از محصولات، تامین کننده و خریدار تعهدات خاصی را بر عهده می گیرند. اولی باید در مدت مقرر در قرارداد، حداکثر مقدار کالا را مطابق با تعیین شده توسط هر دو طرف ارائه کند.توافق نامه های حجمی دوم این است که برای مقدار مشخص شده محصولات، صرف نظر از اینکه واقعاً چه مقدار در دوره مربوطه خریداری شده است، پرداخت کنید.

معنای شرط "بگیر یا بپرداز"

کاربرد این اصل اجازه می دهد تا خطر زیان های مالی مرتبط با ناتوانی در فروش حجم برنامه ریزی شده محصولات را به حداقل برساند. حتی اگر خریدار از خرید کالا در حداکثر مقدار (در قرارداد تعیین شده) خودداری کند، باید کل هزینه را بپردازد. این را می توان جریمه ای برای عدم اجرای مفاد قرارداد دانست. در محیط کسب و کار به این اصل «بگیر یا بپرداز» می گویند. اگر چنین مکانیزم کاهش ریسک استفاده نمی شد، تامین کننده باید آن را در فرمول قیمت گذاری لحاظ کند.

داستان پشت اصل بگیر یا بپرداز

برای اولین بار این سیستم ایجاد روابط بین طرفین قرارداد عرضه در اواخر دهه 50 قرن بیستم در هلند معرفی شد. این به دلیل توسعه میدان گازی گرونینگن بود، که مشخص شد یک تعهد بسیار گران قیمت است که نیاز به سرمایه گذاری بودجه عمومی در زیرساخت های حمل و نقل و تولید گاز دارد. پول خرج شده باید بازگردانده می شد و تنها یک راه برای انجام این کار وجود داشت - با اطمینان از عرضه بی وقفه حجم زیادی از گاز و پرداخت کامل هزینه آنها. اینگونه بود که اصل "بگیر یا بپرداز" که امروزه به طور فعال استفاده می شود، ابداع شد.

ایالت هلند به این نتیجه رسیده استقراردادهای چند ساله آنها حداکثر حجم کالاهایی را که طرفین متقابل موظف به خرید در یک دوره معین بودند، در نظر می گرفتند. اگر از رعایت شرایط خودداری می کردند، جریمه پرداخت می کردند. در حال حاضر یکی از مشهورترین پیروان این اصل، شرکت روسی گازپروم است.

اگر شرایط کار نکرد: یک مثال خوب

گازپروم به طور فعال اصل "بگیر یا بپرداز" را در روابط خود با شرکای چینی و اروپایی اعمال می کند. مدت زمان بسیاری از قراردادهای بین دولتی این شرکت در زمینه تامین گاز 25 سال یا بیشتر است. معمولاً همه چیز خوب کار می کند، اما یک بار اشتباهی رخ داد.

شرایط قرارداد قرارداد که بر اساس اصل مشخص شده با شرکت چک RWE Transgas منعقد شد، نقض شد. خریدار از خرید گاز در حداکثر حجمی که در قرارداد پیش بینی شده بود خودداری کرد و تمایلی به پرداخت جریمه نداشت. در نتیجه دعوا (به دلیل نقض اصل "بگیر یا بپرداز") "گازپروم" بازنده بود. دادگاه داوری وین حق شرکت چک را برای برداشت گاز کمتر از میزان مقرر در شرایط قرارداد، بدون پرداخت جریمه به رسمیت شناخت.

نارضایتی از شرایط در میان شرکای بین المللی

علیرغم اینکه اصل "بگیر یا بپرداز" به طور فعال در سیاست صادرات شرکت های روسی استفاده می شود، بسیاری از طرف های مقابل بارها از آن ابراز نارضایتی کرده اند. چنین شرایط سخت قراردادهای بین المللیدر مورد عرضه گاز، به ویژه، شرکای ایتالیایی و اوکراینی را دوست نداشتند.

بنابراین، انی گازپروم را تهدید کرد که اگر اصل "بگیر یا بپرداز" از شرایط آن مستثنی نشود، از تمدید قرارداد خودداری خواهد کرد. نارضایتی شرکای ایتالیایی را می توان درک کرد، زیرا به دلیل کمبود حجم گاز، 1.5 میلیارد یورو (برای سال 2009-2011) از دست داد.

همتایان اوکراینی نیز شکایت دارند. بدین ترتیب، بر اساس قرارداد گازپروم و نفت گاز (معتبر تا سال 2019)، سالانه 52 میلیارد متر مکعب گاز به اوکراین تامین می شود. برای سال 2013، درخواست شرکا فقط برای 27 میلیارد متر مکعب ارسال شد. در این صورت شرکت باید حداقل 33 میلیارد متر مکعب پرداخت کند. متر و همچنین جریمه احتمالی کسری به مبلغ دو میلیارد دلار.

برخی از تحلیلگران می گویند دوران سیطره قراردادها با چنین شرایط سختی به تدریج به پایان می رسد. این نه تنها در مورد "گازپروم" روسیه، بلکه در مورد سایر شرکت های جهانی نیز صدق می کند. چگونگی پیشرفت رویدادها، فقط زمان نشان خواهد داد.

نتیجه گیری

اصل «بگیر یا بپرداز» را می توان ابزاری بسیار مؤثر برای کاهش خطر زیان مالی نامید. برای تامین کنندگان، این فرصتی است تا محصولات خود را به طور کامل بفروشند و در غیر این صورت ضررهای ناشی از "خریدهای کم" را کاهش دهند. اما، همانطور که معلوم شد، همه خریداران این شرایط را دوست ندارند (و می توانند آن را بپردازند). برخی از کارشناسان این اصل را بیش از حد سفت و سخت می دانند و پیش بینی می کنندامتناع از استفاده از آن در هر صورت، همچنان کار می کند (البته با موانعی)، و بسیاری از شرکت ها از این وضعیت کاملا راضی هستند.