نرخ مصرف آب و بهداشت. اصل جیره بندی مصرف آب

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

استفاده از آب به فرآیند مصرف آب اطلاق می شود که منبع آن اشیاء طبیعی یا سیستم های تامین آب است.

مصرف آب معمولاً نرمال می شود، یعنی اندازه گیری آن طبق برنامه تعیین می شود. این کار با در نظر گرفتن کیفیت منابع طبیعی انجام می شود. و همچنین استانداردهایی که برای انتشار یک واحد تولید صنعتی تایید شده اند.

چرا به جیره بندی نیاز داریم؟

وظیفه اصلی آن تضمین بهینه ترین استفاده از منابع آب در تولید و زندگی روزمره است.

سهمیه بندی در زمینه خدمات عمومی بر اساس SNiP های مربوطه انجام می شود، در شرکت های صنعتی، دستورالعمل های ویژه توسعه یافته برای این مورد استفاده می شود. دقیقاً چه چیزی مشمول آن است؟

استانداردسازی کل آب مصرفی در تولید محصولات (در واحد)، آب آشامیدنی شیرین و همچنین آب فنی پذیرفته شده است. علاوه بر این، آبی را که مجددا استفاده و بازیافت می‌شود، در نظر بگیرید. و همچنین فاضلاب، یعنی آب فاضلاب (همانطور که ازمصرف کننده و تولید).

SNiP "استانداردهای مصرف آب" از چه داده هایی استفاده می کند

ارزش به اصطلاح خاص به عنوان مبنای چنین جیره بندی در نظر گرفته می شود. میزان مصرف آب چقدر است؟ این واحد معادل حداکثر حجم مجاز آب پذیرفته شده بر اساس برنامه (با کیفیت مناسب) است که برای تولید یک واحد تولید نمونه استاندارد در شرایط تولید معین و یا مصرف شرب یا اقتصادی مورد نیاز است.

تشکیل هنجارهای خاص با استفاده از اجزای عنصر به عنصر آنها انجام می شود. چه چیزی در آنها گنجانده شده است؟ اساساً ما در مورد مصرف آب خاص برای تولید (برای هر واحد) یا برای حجم (مساحت) شرکت صحبت می کنیم. میزان مصرف آب یکسانی توسط شرکت برای هر فرآیند جداگانه وجود دارد که شامل نیازهای آشامیدنی و خانگی آن می‌شود.

مقدار محاسبه‌شده دیگر آن ضررهای غیرقابل برگشت را در چرخه تولید تنظیم می‌کند. ما در مورد نشت، تبخیر، حباب، فیلتراسیون و غیره صحبت می کنیم که معمولاً به عنوان کارخانه، صنعت و بین بخشی گفته می شود. مرسوم است که استانداردها را در واحدهای فیزیکی (لیتر، متر مکعب و غیره) اندازه گیری کنند.

درباره مقررات دفع فاضلاب

اما متخصصان نه تنها به میزان مصرف آب علاقه مند هستند. معلوم می شود که رویه دقیقاً مخالف نیز مشمول حسابداری است. زهکشی، یعنی تخلیه آب، فرآیند حذف فاضلاب در خارج از مکانهایی است که استفاده اولیه از منبع انجام می شود (یک شرکت، یک منطقه پرجمعیت).پاراگراف). آنها به منابع طبیعی منتقل می شوند یا برای تمیز کردن به سازمان های تخصصی منتقل می شوند.

در هنجارهای دفع آب به معنای حداکثر مقدار برنامه ریزی شده فاضلاب است که در هر واحد خروجی نیز گرفته می شود. در این مورد، آب می تواند به یکی از دو درجه آلودگی اشاره کند - به طور مشروط (تنظیمی) تمیز و نیازمند تصفیه.

با توجه به پیشرفت مداوم فناوری، هنجارهای مصرف آب و بهداشت هر پنج سال یکبار بدون شکست بررسی می شود. آنها به طور مستقیم در محل تولید پس از تایید مدیریت محاسبه می شوند.

چگونه کیفیت آب در نظر گرفته می شود

الزامات برای کیفیت و ترکیب آب آشامیدنی در سیستم های تامین آب متمرکز در صفحات SanPiN، منتشر شده در سال 2001 تنظیم شده است

آب فنی به 4 دسته جداگانه با نیازهای خاص خود برای هر یک تقسیم می شود.

I - خنک کننده آب در نیروگاه های حرارتی، نیروگاه های هسته ای و غیره. وجود ناخالصی های مکانیکی، سختی و تهاجمی مستثنی است. پساب چنین آبی نیازی به تصفیه ندارد، اما می تواند داغ باشد.

II - آب برای شستشوی محصولات، ظروف، مواد اولیه. زهکشی ها به شدت آلوده هستند.

III - آب خام (برای محصولات غذایی، در صنعت ساختمان و غیره).

IV - آب با کاربرد پیچیده.

با توجه به این تفکیک، فناوری تولید تا حد امکان منطقی و با به حداقل رساندن آسیب های زیست محیطی انتخاب می شود.

محدودیت چیستمصرف آب

این نتیجه محاسبه است که بر اساس میزان مصرف آب، میزان آب شرب و فنی برای هر بنگاه با توجه به شرایط تولید، تلفات برنامه ریزی شده و برنامه صرفه جویی در منابع است.

محدودیت تخلیه آب مقدار فاضلابی است که با در نظر گرفتن شرایط و استانداردهای استاندارد آن به یک جسم طبیعی ارسال می شود.

هر دوی این محدودیت‌ها که مستقیماً در شرکت محاسبه و پذیرفته شده‌اند، باید توسط سازمان مصرف آب تأیید شوند. آنها در حالت کلی برای یک سال پذیرفته می شوند، اما در شرایط سخت با منابع آبی - ماهانه یا حتی روزانه.

آب در تاسیسات عمومی

تامین آب آشامیدنی مردم مهمترین امر در مقیاس ایالتی و یکی از اولین وظایف مسئولان هر محلی است. در غیاب آب تمیز برای آشامیدن، بیماری ها فوراً ایجاد می شوند - تا اپیدمی ها. هنوز مکان‌های زیادی در جهان وجود دارند که دسترسی به کیفیت آب قابل قبول در آنها یک تجمل غیرقابل‌قبول است.

در کشور ما، قانون آب اولویت تامین آب عمومی را اعلام می کند. اول از همه، صرف نظر از شرایط، باید آب سالم برای مردم فراهم شود. عرضه آن نباید زیر 97% باشد (این بدان معناست که از هر صد وقفه آب فقط سه روز قابل قبول است).

البته این منطقه هم هنجار مصرف آب خودش را دارد. ساختار تامین آب خانگی به شرح زیر است.

خانه و شربتامین آب 56٪، ساختمان های عمومی - 17٪، صنعت - 16٪ اختصاص داده شده است. مابقی به سایر نیازها می رسد (آتش نشان - 3٪، شهر - آبنما، آبیاری و غیره - 1٪، به همان میزان برای بقیه).

آب خانگی به درصد زیر مصرف می شود: برای مصارف آشامیدنی و غذایی (آشپزی) - 30٪، برای شستشو - 10٪، استفاده از وان - 30٪، شستشوی کاسه توالت - 30٪.

استانداردهای مصرف آب - یک روز در یک شهر بزرگ

ساکنان شهرهای بزرگ تا 600 لیتر در روز آب برای تمام نیازهای خانگی و عمومی تأمین می کنند. این میزان مصرف آب برای هر نفر است. ساختار مخارج او به این صورت است:

- برای نیازهای شخصی - 200 لیتر؛

- برای خدمات عمومی - 100 لیتر؛

- برای حفظ پاکیزگی شهر - 100 لیتر؛

- شرکت‌های محلی - 200 لیتر.

موارد زیر برای تامین آب خانگی معمول است.

کیفیت آب باید از نظر خواص فیزیکی (رنگ، شفافیت، طعم، بو) و شیمیایی (سختی، شوری، اسیدیته، ترکیب ناخالصی ها) فوق العاده بالا باشد.

این همچنین شامل محتوای مواد آلی، تابش عادی ذرات رادیواکتیو و ترکیب باکتریایی می شود. آب آشامیدنی باید عاری از انگل، ویروس، میکروب های بیماری زا باشد.

بهترین آب

استانداردهای کیفیت (اولین آنها در کشور ما به سال 1937 برمی گردد) سال به سال سخت تر می شوند.

دلیل این کار چیست؟ علم نیستهمچنان پابرجاست، هر سال حقایق جدیدی در مورد تأثیر برخی از مواد بر روی انسان وجود دارد. بر این اساس، الزامات کیفی برای ترکیب آب در معرض تجدید نظر است.

بهترین محتوا در آب های آرتزین زیرزمینی بین لایه ای است که تا حد امکان از آلودگی محافظت می شود. تا حدودی بدتر - آب های زیرزمینی که چندان عمیق نیستند و کمترین مناسب برای تامین آب، آب های سطحی هستند.

برای اینکه آب استانداردهای کیفی را برآورده کند، در معرض فیلتراسیون، انعقاد (رسوب ناخالصی)، کلرزنی، حذف ناخالصی های ناخواسته و وارد کردن ناخالصی های مورد نظر قرار می گیرد.

در مصرف نابرابر

یکی دیگر از ویژگی های مصرف آب در بخش مسکن و خدمات عمومی، ترکیبی از یکنواختی نسبی مصرف آب در طول سال با مصرف نابرابر روزانه است. اگر درصد نوسانات فصلی بیش از 15-20 نباشد، این تفاوت در روز بسیار بیشتر است (حدود 70٪ آب را در روز مصرف می کنیم). بنابراین، ضریب خاصی از عدم یکنواختی (ساعتی و روزانه) ایجاد شده است. به لطف او نوسان مصرف منابع آب بر حسب ساعت و ماه در نظر گرفته شده است که در طراحی سیستم های تامین مورد نیاز است. پس از همه، وظیفه آنها تضمین تامین تضمین شده حتی در حالت حداکثر مصرف آب است.