جیره بندی چیست: مفهوم، تعریف، انواع، روش ها و فرمول های محاسبات

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-02 13:53

جیره بندی چیست؟ این توزیع کنترل شده منابع، کالاها یا خدمات محدود یا کاهش مصنوعی تقاضا است. سهمیه بندی اندازه جیره را اصلاح می کند، که بخشی مجاز از منابع تخصیص داده شده در روز یا برخی دوره های زمانی دیگر است. اشکال مختلفی از این کنترل وجود دارد و در تمدن غربی مردم برخی از آنها را در زندگی روزمره خود بدون اینکه متوجه شوند تجربه می کنند.

دلایل

جهه بندی اغلب برای نگه داشتن قیمت زیر قیمت تعادلی تعیین شده توسط فرآیند عرضه و تقاضا در بازار آزاد انجام می شود. بنابراین، چنین فرآیندی می تواند کنترل بر بهای تمام شده کالا یا خدمات را تکمیل کند. و با این حال، عادی سازی چیست؟ نمونه ای از فرآیند افزایش قیمت ها در کشورهای مختلفی رخ داد که در آن بنزین در طول بحران انرژی 1973 کنترل شد.

دلیل تأسیسکمتر از آن چیزی که بازار درک می کند، ممکن است کمبودی وجود داشته باشد که منجر به قیمت بسیار بالای بازار شود. این ترتیب امور، به ویژه در مواقع ضروری، برای کسانی که توان مالی آن را ندارند، نامطلوب است. با این حال، اقتصاددانان سنتی استدلال می کنند که قیمت های بالا اتلاف منابع کمیاب را کاهش می دهد و همچنین تولید بیشتر را تشویق می کند.

جیره بندی چیست؟

این فرآیند تمبر غذا تنها یکی از انواع توزیع غیر قیمتی است. به عنوان مثال، محصولات کمیاب را می توان با استفاده از صف ها جیره بندی کرد. امروزه، این را می توان در شهربازی ها مشاهده کرد که باید هزینه ورودی پرداخت کنید و سپس هر سواری را «رایگان» کنید. علاوه بر این، در صورت عدم وجود عوارض، دسترسی به جاده ها نیز بر اساس اولویت تعیین می شود.

مقاماتی که جیره بندی و قیمت گذاری را تحمیل می کنند اغلب باید با کالاهایی که به طور غیرقانونی در بازار سیاه فروخته می شوند برخورد کنند.

توزیع مدنی

در زمان جنگ، چنین جیره‌بندی برای مردم عادی معرفی شد که این امکان را فراهم می‌کرد که با صرف نظر از جمعیت، مواد غذایی لازم را برای ارتش فراهم کند.

مثلاً به هر فرد کوپن داده می شد که به او اجازه می داد هر ماه مقدار معینی غذا بخرد. جیره بندی اغلب شامل مواد غذایی و سایر نیازهایی است که کمبود آنها وجود دارد، از جمله مواد در نظر گرفته شدهبرای اقدام نظامی اینها، برای مثال، مانند لاستیک‌های لاستیکی، چکمه‌های چرمی، لباس و سوخت هستند.

اصول سهمیه بندی

جیره بندی غذا و آب نیز ممکن است در مواقع اضطراری مانند یک بلای طبیعی یا یک حمله تروریستی ضروری باشد. آژانس فدرال دستورالعمل‌های جیره‌بندی برای تامین آب و غذا در زمانی که جایگزینی در دسترس نیست، تهیه کرده است. طبق استانداردها، همه افراد باید حداقل 1 لیتر مایعات در روز و بیشتر برای کودکان، مادران شیرده و بیماران مصرف کنند.

منشا

محاصره نظامی اغلب به کمبود مواد غذایی و سایر لوازم اولیه منجر می شد. در چنین شرایطی، جیره هایی که به یک فرد داده می شود اغلب بر اساس سن، جنس، نژاد یا طبقه اجتماعی تعیین می شود. در طول محاصره لاکنو (بخشی از شورش هندی ها در سال 1857)، زن سه چهارم غذایی را که مرد دریافت کرد، دریافت کرد و بچه ها تنها به نصف آن راضی بودند. در طول محاصره لیدیسمیت در مراحل اولیه جنگ بوئر در سال 1900، بزرگسالان سفیدپوست سهمیه غذایی مشابهی با سربازان دریافت کردند، در حالی که کودکان تنها نیمی از آن را دریافت کردند. غذای بسیار کمتری برای سرخپوستان و سیاه پوستان وجود داشت.

نخستین سیستم های تخمینی سهمیه بندی مدرن در طول جنگ جهانی اول معرفی شدند. در آلمان که از عواقب محاصره بریتانیا رنج می برد، این سیستم در سال 1914 معرفی شد و در سال های بعد با بدتر شدن اوضاع به طور پیوسته گسترش یافت. اگرچه انگلستان از کمبود رنج نمی بردغذا، از آنجایی که مسیرهای دریایی برای واردات باز بود، خرید وحشتناک در اواخر جنگ باعث شد که ابتدا شکر و سپس گوشت سهمیه بندی شود. گفته می شود که این امر تا حد زیادی از طریق "برابر کردن مصرف مواد غذایی اساسی" برای سلامت کشور مفید بود.

در امپراتوری روسیه، جنگ نیاز به تامین متمرکز غذا برای ارتش پانزده میلیونی و تعدادی از استان ها داشت. در آگوست 1915، یک سال پس از شروع جنگ، دولت امپراتوری مجبور به انجام تعدادی از اقدامات غیر بازاری شد - یک "جلسه ویژه در مورد غذا" با این اختیار تشکیل شد که ابتدا حاشیه ای و سپس محکم ایجاد کرد. قیمت خرید، برای درخواست غذا.

از بهار 1916، یک سیستم جیره‌بندی برای غذا در تعدادی از استان‌ها معرفی شد (برای شکر، زیرا کارخانه‌های قند لهستان در منطقه اشغال و خصومت بودند).

1929–1935

در سال 1929، انحلال اقتصاد بازار محدودی که در اتحاد جماهیر شوروی بین سالهای 1921 و 1929 وجود داشت، منجر به کمبود مواد غذایی و معرفی خود به خود جیره بندی فنی در اکثر مراکز صنعتی شوروی شد. در سال 1931، دفتر سیاسی یک سیستم توزیع یکپارچه برای کالاهای اساسی معرفی کرد.

جهه بندی فقط برای افراد شاغل در شرکت های دولتی و خانواده های آنها اعمال می شود. دسته بندی های اجتماعی مانند افراد فاقد حقوق سیاسی از رژیم غذایی خود محروم شدند. سیستم جیره بندی به چهار نرخ تقسیم شد که در اندازه سبد غذایی متفاوت بود و سطوح پایین ترمجاز به دستیابی به محصولات اساسی مانند گوشت و ماهی است. استاندارد تا سال 1935 وجود داشت.

جنگ جهانی دوم

در این دوره اغلب از تمبرها و کوپن های سهمیه استفاده می شد. اینها کوپن های قابل بازخرید بودند و به هر خانواده بسته به تعداد افراد، سن فرزندان و درآمد، مبلغ مشخصی داده می شد. وزارت غذا روند جیره‌بندی را در اوایل دهه 1940 بهبود بخشید تا وقتی واردات به شدت محدود شده بود و تولیدات محلی به دلیل تعداد زیاد مردانی که در جنگ می‌جنگیدند، مردم گرسنه نمانند.

در این زمان، کار تحقیقاتی السی ویدوسون و رابرت مک‌کنز در بخش پزشکی تجربی در دانشگاه کمبریج پایه‌گذاری شد. آنها روی ترکیب شیمیایی بدن انسان و ارزش غذایی انواع مختلف آرد مورد استفاده برای تهیه نان کار کردند. ویدوسون همچنین تأثیر غذای کودک بر رشد انسان را مورد مطالعه قرار داد. آنها اثرات کمبود نمک و آب را تشخیص دادند و اولین جداول را برای مقایسه ارزش های غذایی مختلف غذاها قبل و بعد از پخت تهیه کردند. کتاب McCance and Widdowson آنها به عنوان کتاب مقدس متخصص تغذیه شناخته شده است و پایه و اساس تفکر مدرن در مورد غذا است.

بنزین اولین کالای تحت کنترل در ایالات متحده بود. در 8 ژانویه 1940، بیکن، کره و شکر جیره بندی شدند. به دنبال آن برنامه های غذایی برای گوشت، چای، مربا، بیسکویت، غلات صبحانه، پنیر، تخم مرغ، گوشت خوک، شیر، کنسرو و میوه های خشک انجام شد. قوانین جیره بندی نیز اتحاد جماهیر شوروی را درک می کرد. از سال 1941 تا 1947 کشور نتوانست از اقدامات پس از جنگ بهبود یابدساختار کارت حفظ شد. بسیاری از مردم با الهام از انگیزه بسیار موفق دولت سبزیجات خود را پرورش دادند.

تجدید ساختار

آخرین برنامه پنج ساله دوازدهم که در این دوره قرار گرفت، به انحطاط اقتصادی کنترل نشده ختم شد که تا حدی منجر به روش های مختلف جیره بندی در همه جمهوری های اتحادیه شد.

محدودیت پول

پرسترویکا نوع منحصر به فردی از جیره بندی تولید کرد. در سال 1990، بلاروس "کارت مصرف کننده" را معرفی کرد، که یک ورق کاغذ است که به کوپن های پاره شده با مقادیر مختلف پولی اختصاص داده شده تقسیم می شود: 20، 75، 100، 200 و 300 روبل. این کوپن ها علاوه بر پول واقعی هنگام خرید دسته بندی خاصی از کالاهای مصرفی مورد نیاز بودند. کوپن ها امنیت کمی داشتند و می توانستند به راحتی در دستگاه های کپی رنگی مدرن جعل شوند. آنها در اتحاد جماهیر شوروی اندک بودند و تحت کنترل شدید KGB بودند که تا حدی محدود بود، اما جعلیات را از بین نمی برد. کوپن ها همراه با حقوق در محل کار توزیع می شد و باید مهر و امضای حسابداری داشت. این تلاشی بود برای محافظت در برابر حدس و گمان، به ویژه در برابر فروش مجدد در خارج از کشور.

قرن XXI

امروزه مفهوم جیره بندی شامل نیروی کار نیز می شود. به نوبه خود به چندین نوع مختلف تقسیم می شود:

• هنجارهای زمان.
• تمرینات.
• سرویس.
• اعداد.
• قابلیت رانندگی.
• کارهای دارای رتبه.

ویژهاهمیت، در تولید، از نوع اول است. فرمول محاسبه هنجار زمان:

N_vr=T_p.z+T_op+To.r.m_+Toff.l_+Tp.t

جایی که H_{vr چیزی است که باید پیدا کنید.}

T_{p.z - زمان کار مقدماتی و نهایی.}

T_{op - تولید عملیاتی.}

T_{o.r.m - زمان سرویس در محل کار.}

T_{ot.l - استراحت و نیازهای شخصی.}

T_{p.t - زمان استراحت ارائه شده توسط فناوری.}

مقدار سوم

مقررات فنی هنجار زمان را تعیین می کند. یعنی ساعت‌هایی که برای تکمیل یک رویه در شرایط تجاری خاص نیاز است.

طبق هنجار زمان، این روش هزینه های کل برنامه را برای تولید عناصر، تعیین تعداد مورد نیاز کارگران، ماشین آلات، تعداد برق، تعیین نیاز به چرخ های سنگ زنی و غیره محاسبه می کند.

مطابق با هنجارها، یک طرح صنعتی از سایت، کارگاه، کارخانه به طور کلی ترسیم می شود. بسته به صرف زمان، دستمزد کارگران انجام می شود. ساعات صرف شده برای کار مشخصه بهره وری است. هرچه زمان کمتری برای یک عملیات صرف شود، قطعات بیشتری در هر ساعت یا شیفت پردازش می‌شوند، یعنی این شاخص بالاتر می‌رود.

ساعت های پردازش دسته ای از قطعات در تولید انبوه با فرمول تعیین می شود.

T_part=T_pcsn +T_pz,

جایی که _{بخش معمول استزمان در هر بازی، در دقیقه.}

T_{عدد - تولید قطعه در همان واحد.}

n - تعداد قطعات در دسته، در قطعات.

T_{pz - زمان تدارکاتی-فینال، در چند دقیقه.}

از این فرمول، اگر قسمت راست و چپ را بر تعداد واحدهای دسته تقسیم کنید، می توانید ساعات ساخت یک قطعه را تعیین کنید.

دفتر خاطرات تانیا ساویچوا

دختری 11 ساله در مورد مرگ خواهرش از گرسنگی، سپس مادربزرگ، برادر، عمو و مادرش یادداشت برداری کرد. در سه یادداشت آخر، «ساویچف‌ها مرده‌اند»، «همه مرده‌اند» و «تنها تانیا باقی مانده‌اند» نوشته شده است. او مدت کوتاهی پس از محاصره بر اثر دیستروفی پیشرونده درگذشت.

در اتحاد جماهیر شوروی، غذا از سال 1941 تا 1947 جیره بندی شد. به ویژه، جیره نان روزانه در لنینگراد محاصره شده در ابتدا 800 گرم تعیین شده بود. تا پایان سال 1941، این ارقام برای کارگران به 250 و برای بقیه به 125 کاهش یافت که منجر به افزایش مرگ و میر ناشی از گرسنگی شد. از سال 1942، سهمیه نان روزانه به 350 گرم برای کارگران و 200 گرم برای بقیه افزایش یافت. یکی از اسناد مربوط به آن دوره، دفتر خاطرات تانیا ساویچوا است که مرگ هر یک از اعضای خانواده خود را در طول محاصره ثبت کرده است.