ترکیب خارجی. ترکیب و همزمانی. نحوه درخواست مشارکت خارجی

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

کارمند یک شرکت / بنگاه می تواند در شغل دوم قبل از کار، بعد از آن یا در روز مرخصی خود کار کند و با اجرای توافقنامه و دریافت حقوق و دستمزد مربوطه به طور منظم و رسمی این کار را انجام دهد. پرداخت های سررسید به این شکل از کار، کار پاره وقت خارجی - اگر کارمند در شرکت های مختلف کار می کند - و کار پاره وقت داخلی - اگر در یک شرکت باشد، نامیده می شود.

و کاملاً رسمی، شما می توانید نه تنها در دو، بلکه در سه یا بیشتر کار کنید. به عنوان مثال، برای شغل اصلی تمام وقت، برای دوم - برای 0.5، برای سوم - برای 0.25. مشاغل پاره وقت داخلی و خارجی در هر دو ساختار دولتی و خصوصی رایج است. و اگر چه دومی گاهی اوقات انتخاب های بیشتری دارد، مقررات اولیه برای همه یکسان باقی می ماند.

طراحی شغل پاره وقت

طبق قانون، فردی که به این روش کار می کند می تواند و باید به طور رسمی ثبت نام کند. او یک بسته استاندارد از اسناد را به بخش پرسنل ارسال می کند: گذرنامه، کد شناسایی و غیره. ارائه نیروی کار اصلی غیرممکن است، زیرا در محل اصلی کار قرار دارد.با این حال، شخص حق مطالبه دارد و بخش پرسنل عصاره گواهی صادر می کند.

بعد، باید با شرکتی که کار پاره وقت برای آن انجام می شود، قرارداد امضا کنید. ثبت نام به شرح زیر است:

• یک درخواست از یک نامزد برای استخدام ارسال می شود، با اسناد مربوطه پیوست شده است؛
• قرارداد کار در شرکت تنظیم شده است؛
• رئیس بنگاه دستور استخدام صادر می کند. حتی اگر نظمی وجود نداشته باشد، قرارداد از لحظه ای که کارمند شروع به انجام وظایف خود می کند منعقد تلقی می شود.

در بخش پرسنل و حسابداری، یک کارت شخصی برای کارمند ایجاد می شود و یک شماره پرسنلی اختصاص می یابد.

قرارداد پاره وقت

قرارداد معمولاً بر اساس یک قرارداد استاندارد مؤسسه تنظیم می شود. و حتماً اطلاعات زیر را وارد کنید:

• تاریخ تدوین، نام، مشخصات کارمند و کارفرما و امضای آنها؛
• حقوق و تعهدات طرفین؛
• رویه پرداخت؛
• مقررات مربوط به ساعات کار و استراحت؛
• اطلاعات در مورد امکان و روش فسخ قرارداد؛
• اعتبار سند.

نکته آخر بسیار مهم است. قرارداد می تواند بر دو نوع باشد - اقدام فوری و نامعین. در حالت اول تا مدت معینی اعتبار دارد و پس از آن می توان آن را برای همیشه فسخ کرد یا بیشتر تمدید کرد. در ثانی تا زمانی که یکی از امضاکنندگان تصمیم نگیرد معتبر استشراکت خارجی را خاتمه دهید. درج در دفتر کار در محل اصلی کار (به درخواست کارمند) انجام می شود.

دوره آزمایشی و مراحل انتصاب آن

تصمیم برای تعیین دوره آزمایشی توسط رئیس اتخاذ می شود. اگر موقعیتی که کارمند برای آن استخدام می شود دارای دوره آزمایشی باشد، ممکن است کارمند منصوب شود.

همچنین در صورتی که رئیس لازم بداند ممکن است یک دوره آزمایشی تعیین شود (البته ممکن است این سمت نیاز به گذراندن آن نداشته باشد). در هر صورت، این باید در قرارداد کار منعکس شود.

ساعت کاری و دستمزد

کارگر پاره وقت نباید بیش از چهار ساعت در روز کار کند. کار تمام وقت (اما نه بیشتر) تنها در صورتی مجاز است که مکان اصلی در حال حاضر در یک روز تعطیل یا تعطیلات باشد. با این حال، این هنجارها فقط برای کارمندان دولت اعمال می شود؛ چنین اقدامات سختگیرانه ای در مورد کارمندان شرکت های خصوصی وجود ندارد. با این حال، یک فرد نباید بیش از 40 ساعت در هفته کار کند.

به طور کلی، مطلوب است که ساعات کار را در نظر بگیرید و رعایت آن را رعایت کنید - کار پاره وقت نباید بیش از نیمی از زمان صرف شده در کار اصلی را بگیرد.

دستمزد چنین کارمندی توسط مدیر تعیین می شود که می تواند از شاخص هایی مانند تعداد ساعات کار، نرخ فروش، حجم کار انجام شده و غیره استفاده کند. کمک هزینه های ناشی از کارمندان اصلی در چنین کاری موقعیت را نیز باید در نظر گرفت. روش محاسبه دستمزد نیز می باشدمی تواند در تمام جزئیات در قرارداد منعکس شود.

علاوه بر این، مقرره ای وجود دارد که بر اساس آن کار پاره وقت خارجی باید مطابق حداقل تعیین شده پرداخت شود. اگر پس از محاسبه حقوق کمتر باشد، قانون پرداخت های اضافی را پیش بینی می کند.

کار تمام وقت

از نظر ساعات کار، یک کارگر پاره وقت خارج از کشور به طور قانونی نمی تواند در هر دو شغل تمام وقت کار کند. با این حال، پرداخت تمام وقت کاملاً ممکن است.

حقوق توسط کارفرما تعیین می شود و او می تواند همان حقوقی را به کار نیمه وقت خارجی که کارگران اصلی در چنین موقعیتی دریافت می کنند اختصاص دهد. همه این نکات ظریف باید در قرارداد وجود داشته باشد.

ساعت کاری

قانون نه تنها مدت کار یک کارگر پاره وقت، بلکه شرایط را نیز تنظیم می کند. اگر شغل اصلی برای سلامتی مضر باشد، کارفرما حق ندارد کارمند را با شرایط مضر به شغل دوم ببرد. اگر کار پاره وقت خارجی مستلزم شرایط سخت یا مضر باشد، کارمند باید گواهی از اولین محل کار ارائه دهد مبنی بر اینکه چنین کاری را در آنجا انجام نمی دهد.

در مورد افسران راهنمایی و رانندگی و رانندگان نیز همینطور است.

مرخصی زایمان، تحصیلی و برنامه ریزی شده

کارگران پاره وقت خارجی مستحق مرخصی سالانه نه کمتر از مدت تعیین شده توسط دولت و همچنین در صورت عدم استفاده از مرخصی هستند. قرارداد کار بایداطلاعاتی در مورد ترتیب تهیه وجود دارد و زمان آن در برنامه تعطیلات شرکتنشان داده شده است.

علاوه بر این، قانون کار می گوید که مرخصی باید همزمان در محل کار اصلی و اضافی اعطا شود. مدت آن نیز باید یکسان باشد. از آنجایی که امکان صدور کار پاره وقت خارجی بدون اطلاع کارفرمای اصلی وجود دارد، مسئولیت رعایت این قانون بر عهده کارمند است. توصیه می شود که او از قبل به هر دو کارفرما هشدار دهد و در مورد تاریخ ها توافق کند.

اگر کارمندی کمتر از شش ماه در محل کار دوم کار کرده است، شرکت باید از قبل به او مرخصی بدهد. در صورتی که فرد روزهای آزاد بیشتری در محل کار اصلی داشته باشد، کارگر پاره وقت دوم می تواند با هزینه شخصی روزهای آزاد بیشتری بگیرد.

علاوه بر این، یک کارمند ممکن است در موارد زیر مرخصی بگیرد:

• اگر ساعات کاری نامنظم کار می کرد؛
• اگر کار خاصی انجام می داد؛
• اگر تجربه کافی داشته باشد؛
• به عنوان پاداش از سوی کارفرما.

استخدام پاره وقت خارجی حق مرخصی زایمان و تحصیل را فراهم می کند. اولین مورد برای همان دوره هم در محل کار اصلی و هم در محل کار اضافی ارائه می شود. اگر کارمندی در دو سال گذشته در هر دو شرکت کار کرده باشد، می‌تواند هم در آنجا و هم آنجا حقوق زایمان دریافت کند. مرخصی استعلاجی در هر دو مکان ارائه می شود.

کمک مراقبت از کودک، با این حال، قانون به شما اجازه می دهد فقط یک محل کار و مادر باردار را بپردازید.مجاز است دقیقاً کجا را انتخاب کند.

در مورد مرخصی تحصیلی، طبق قانون، بر اساس مدارک یک موسسه آموزشی در محل کار اصلی ارائه می شود. مزایای دانشجویی نیز فقط در آنجا ارائه می شود. قوانین حاکم بر کار پاره وقت خارجی، آنها را برای کارگران پاره وقت پیش بینی نمی کند.

کارمند در این زمان می تواند با هزینه شخصی خود مرخصی بگیرد یا به انجام وظایف خود ادامه دهد - این تخلف تلقی نمی شود، زیرا کار در وقت آزاد او به صورت نیمه وقت انجام می شود.

مزایای بیماری

مرخصی استعلاجی برای کار پاره وقت خارجی توسط قانون پیش بینی شده است، اما تنها در صورتی که کارمند حداقل دو سال کار کرده باشد. در عوض، چنین تجربه ای به شما حق پرداخت مزایای ناتوانی موقت را می دهد. اگر آنجا نباشد، مرخصی استعلاجی فقط در یک محل کار پرداخت می شود.

نمرات در کتاب کار

همانطور که قبلاً ذکر شد، لازم نیست شخص به مدیریت اطلاع دهد که تصمیم دارد شغل دوم پیدا کند و یک کار پاره وقت خارجی ترتیب دهد. در این حالت ، بر اساس سندی که واقعیت کار را تأیید می کند ، فقط در صورت تمایل خود کارمند ، ورودی در کتاب کار ظاهر می شود. عدم وجود چنین سابقه ای تخلف نیست.

وظایف و سمت های اضافی

ترکیب و ترکیب - دو مفهوم نسبتاً مشابه، اما با تفاوت‌های خاص. من چاقمکار نیمه وقت، کار دوم در اوقات فراغت آنها از اول انجام می شود، سپس هنگام ترکیب موقعیت ها یا حرفه ها - در طول کار اصلی، به موازات، بدون معافیت از آن. انجام وظایف کارمند دیگری در زمان غیبت وی در اینجا گنجانده شده است. قانون تعداد پست ها و مشاغلی را که یک کارمند می تواند انجام دهد محدود نمی کند.

چه کسی می تواند چندین موقعیت را داشته باشد

پیش از این، قانون کار، محدوده متخصصانی را که مجاز به ترکیب موقعیت ها بودند، محدود می کرد. با این حال، در سال 2009 این تغییر کرد. در حال حاضر، طبق قوانین، ترکیب برای هر شخصی با رضایت او امکان پذیر است (در اینجا با شرایطی که کار پاره وقت برای افراد ایجاد می کند تفاوت جدی وجود دارد: ثبت همکاری در دو یا چند شرکت مجاز نیست. افسران پلیس، برخی از دانشمندان و برخی دیگر از دسته های شهروندان).

تنها محدودیت به رهبران یک سازمان یا مؤسسه مربوط می شود - افرادی که چنین سمت هایی دارند نمی توانند همزمان وظایف نظارتی را انجام دهند، به عنوان مثال، حسابرس باشند.

طراحی

برای ثبت نام، داشتن سمت مورد نظر در کادرسازی بنگاه الزامی است. رئیس یک مؤسسه دولتی حق دارد فهرست کارکنان را به طور مستقل تأیید کند. برای این کار رضایت ارگانی که وظایف مؤسس را انجام می دهد لازم نیست. علاوه بر این، می توانید هم موقعیتی را که برای آن نرخ کامل ارائه شده است و هم موقعیتی را با نرخ 0.75 یا 0.25 ترکیب کنید.

محدوده و مدت وظایفتوسط کارفرما با رضایت کتبی کارمند تعیین می شود. در عمل، این امر با دستوری که به صورت رایگان تهیه شده است، رسمیت می یابد که در آن مهلت، حجم عوارض جدید و میزان اضافه هزینه درج شده است. کارمند باید رضایت خود را به صورت کتبی اعلام کند، مثلاً روی سفارش بنویسد «من مشکلی ندارم» و امضای خود را بگذارد.

هیچ محدودیت قانونی برای مدت زمانی که یک کارمند می تواند کار پاره وقت انجام دهد وجود ندارد. هم کارمند و هم کارفرما ممکن است کار ترکیبی را زودتر از موعد مقرر خاتمه دهند - این باید به صورت کتبی و حداکثر تا سه روز کاری اطلاع داده شود.

پرداخت

قانون حداقل یا حداکثر میزان غرامت پولی را تنظیم نمی کند، بنابراین میزان پرداخت های اضافی با توافق طرفین تعیین می شود. در شرکت‌های دولتی، میزان آن نسبت به حقوق پست اصلی تعیین می‌شود. به عنوان مثال، به اضافه 55 درصد حقوق، 0.25 حقوق و غیره. با وجود اینکه استخدام ترکیبی و پاره وقت کاملاً در قانون پیش بینی شده است، اما هیچ طرح محاسباتی روشن و مبهمی برای شرکت های خصوصی وجود ندارد. در اینجا، میزان دریافتی فرد در نهایت تا حد زیادی به تصمیم رهبر بستگی دارد.

بنابراین، کارمندی که حرفه یا موقعیت را با هم ترکیب می کند باید پرداخت های اضافی داشته باشد. با این حال، اگر کارمند در حال انجام کارهای اضافی باشد، آنها مورد نیاز نیستند. در این صورت، پاداش در صورتی امکان پذیر است که در آیین نامه پرداخت های تشویقی که در این موسسه خاص پذیرفته شده باشد، پیش بینی شده باشد.