انتقال به موقعیت دیگری یک ضرورت حیاتی است

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

در روابط کار، اغلب موقعیت‌هایی پیش می‌آید که انتقال به موقعیت دیگری ضروری است، در این مورد تغییرات موقت یا دائمی در کارکرد کارگری ایجاد می‌شود. انتقال به موقعیت دیگری نیز تغییر در واحد ساختاری است که فرد در آن کار می کند (می تواند همزمان با تغییرات در عملکرد زایمان رخ دهد). این ممکن است انتقال به محل دیگری با کارفرما باشد. انتقال به موقعیت دیگری می تواند توسط هر طرف قرارداد کار آغاز شود. این روش فقط با رضایت کارمند قابل انجام است، به استثنای شرایط انتقال موقت، زمانی که در موارد ناشی از شرایط اضطراری خاص انجام می شود.

انتقال کارمند به سمت دیگری را باید از انتقال متمایز کرد. در این صورت تغییری در کارکرد کارگری و محل سکونت و کار، شرایط قرارداد کار ایجاد نمی شود. هر گونه انتقال و جابجایی باید فقط برای کارهایی انجام شود که به دلایل بهداشتی برای فرد منع مصرف ندارد.

انتقال موقت کارمند به دیگریاین موقعیت می تواند هم با توافق طرفین و هم بدون رضایت کارمند انجام شود. در مورد اول، مدت انتقال محدود به یک سال یا یک دوره غیبت کارمند اصلی است که برای جایگزینی آن انتقال به موقعیت دیگری به طور موقت انجام می شود. این را می توان برای مدت مرخصی والدین یک کارمند دائم انجام داد. اگر در حین انتقال موقت، شخصی به محل کار قبلی خود بازگردانده نشود و او تقاضای بازگشت خود را نداشته باشد، انتقال موقت دائمی می شود.

در شرایط اضطراری (فاجعه، آتش سوزی، اپیدزووتیک، سیل، تصادف، تصادف و غیره)، فرد می تواند تا 1 ماه بدون رضایت او به طور موقت منتقل شود. علاوه بر این، می توان آن را بدون رضایت برای جلوگیری از عواقب ناشی از شرایط اضطراری (وقفه، آسیب به اموال) منتقل کرد. در صورتی که کار جدید از صلاحیت پایین تری برخوردار باشد، پس از کسب رضایت شخص، چنین ترجمه ای باید انجام شود. پرداخت برای نقل و انتقالات موقت ناشی از شرایط اضطراری باید حداقل برابر با میانگین حقوق یا بیشتر باشد اگر کار انجام شده گرانتر باشد.

روش ناشی از وضعیت سلامت انسان به طور جداگانه تنظیم می شود. در این صورت باید به فردی که طبق گزارش پزشکی نیاز به تغییر شغل دارد، فعالیت دیگری که کارفرما دارد و منع مصرف ندارد، پیشنهاد شود. این عمل فقط با رضایت کتبی شخص قابل انجام است. در صورت امتناع کارمند یا عدم انجام چنین کاری درسازمان، فرد از کار معلق می شود، معمولا بدون دستمزد. در صورت نیاز به مدت بیشتر (بیش از 4 ماه) یا انتقال دائم، در صورت امتناع فرد یا عدم وجود کار، می توان او را اخراج کرد. استثنا در این مورد زنان باردار یا سایر دسته‌هایی از کارگران هستند که در چنین شرایطی توسط قانون حمایت می‌شوند.