گریس ها هستند مفهوم، محدوده، ترکیب و کاربرد

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

حتی مصریان باستان در قرن ⅩⅠⅤ قبل از میلاد از مخلوط روغن زیتون و آهک برای روانکاری محورهای ارابه های چوبی استفاده می کردند. این ترکیب بود که نمونه اولیه گریس های چند جزئی مدرن بود که به طور موثر در بسیاری از واحدهای فناوری مدرن برای کاهش سایش قطعات ساینده استفاده می شود.

در دنیای مدرن، هر صاحب خودرو به خوبی می‌داند که گریس یکی از اجزای اصلی است که به طور مؤثر بر عملکرد ایمن و طولانی مدت مکانیسم‌های ساده و پیچیده با سطوح مالشی تأثیر می‌گذارد. بنابراین، آگاهی از ترکیب و دامنه روان کننده ها کلید کاربرد موفقیت آمیز آنهاست.

از چه چیزی ساخته شده است

رایج ترین نوع روان کننده گریس است که مخلوطی از غلیظ کننده های حل شده در یک محیط مایع است. موثرترین آنها سیستم های سه جزئی هستند که حاوی مایع هستندجزء (70-90%)، قوام دهنده (10-15%) و افزودنی های مختلف (1-15%).

به عنوان یک جزء مایع، اغلب از روغن های مصنوعی و نفتی و همچنین مخلوطی از این مواد استفاده می شود. روغن های مصنوعی برای اجزای حیاتی مکانیسم هایی که در طیف وسیعی از بارهای تماسی و دماهای مختلف کار می کنند استفاده می شود. جزء روغن با نوسانات دما کمتر پایدار است. ترکیبات روغن مایع برای بهبود کاربرد گریس ها و بهبود عملکرد آنها طراحی شده اند.

قطع کننده ها که به صورت صابون یا هیدروکربن های جامد گرفته می شوند، قوام لازم را برای محصول ایجاد می کنند.

بهبود خواص گریس ها با معرفی مواد افزودنی به صورت افزودنی و پرکننده حاصل می شود. هر یک از اجزاء عملکرد خود را انجام می دهد.

ویژگی های استفاده کاربردی

عملکرد مؤثر هر مارک گریس نه تنها با شرایط عملکرد خود ماده، بلکه با توجه به نوع واحد فنی که برای محافظت از آن طراحی شده است تعیین می شود. معیارهای زیادی وجود دارد که بر اساس آن روان کننده انتخاب می شود:

• حالت عملکرد واحد اصطکاک (بارهای متغیر یا ثابت).
• ویژگی های طراحی واحد عملیاتی (اندازه، نوع، ماهیت حرکت).
• ویژگی ماده ای که روان کننده با آن تماس می گیرد.
• شرایط خارجی برای عملکرد سطوح ساینده.
• شرایط و امکان تعویض پوشش محافظ.

بر اساس این معیارها، هدف اصلی گریس ها را می توان فرموله کرد:

• کاهش نیروی اصطکاک بین عناصر جفت ساز مکانیسم.
• کاهش صدا و لرزش دستگاه در حین کارکرد.
• جلوگیری از سایش قطعات ساییده شده.
• محافظت از سطوح فلزی در برابر اثرات مضر محیط زیست.
• آب بندی موثر شکاف بین عناصر جفت گیری.

لازم است به درستی تعیین کنید که از چه گریس هایی برای انجام چندین عملکرد از لیست استفاده کنید که می تواند عملکرد قابل اعتماد مکانیسم را تضمین کند. چرا همه نه؟ زیرا هیچ روان کننده جهانی وجود ندارد که بتواند همه این عملکردها را همزمان انجام دهد.

الزامات روانکار

گریس ابزاری است برای اطمینان از عملکرد کارآمد و طولانی مدت هر واحد با سطوح مالشی. الزامات زیر برای چنین موادی اعمال می شود:

• توانایی حفظ خواص آن تحت تأثیرات دماهای مختلف.
• ساختار سطح را در تماس با گریس تخریب نکنید.
• تحمل انواع بارها بدون تغییر خواص آن.
• بدون اثرات مضر بر بدن انسان و محیط زیست.
• عملیات اقتصادی و هزینه مواد کم.

همچنین، روان کننده ها ممکن است تحت تأثیر قرار گیرندالزامات یک ماهیت خاص، به عنوان مثال، در برخی مکانیسم ها، خواص نوری و دی الکتریک گریس ها بسیار مهم است.

اصل عملیات

چرا صابون متالیک اضافه می شود؟ به عنوان غلیظ کننده عمل می کند و ظرفی برای روغن ایجاد می کند. صابون در گریس مانند یک اسفنج است. یک قاب مشبک را تشکیل می دهد. در یک اسفنج ساده، لاستیک فوم است. با یک بار مکانیکی زیاد یا افزایش دما، روغن از این ساختار مولکولی فشرده می شود. این عمل به طور موثر نیروی اصطکاک قطعات جفت را کاهش می دهد.

کاهش بار به بازگرداندن گریس به حالت پلاستیکی کمک می کند که از پخش شدن روغن جلوگیری می کند و همچنین آن را روی سطح شیبدار و عمودی نگه می دارد.

مزایا و معایب

تعریف کیفی گریس را می توان با مزایای آن در مقایسه با روان کننده های مایع مشخص کرد. مزایای اصلی آن عبارتند از:

• افزایش ضریب روانکاری مقاومت سایشی سطوح سایشی را افزایش می دهد.
• محافظت در برابر خوردگی بهتر.
• ضریب چسبندگی بالا به گریس اجازه می دهد تا به طور ایمن در سطوح عمودی و شیب دار نگهداری شود.
• افزایش خاصیت آب بندی از مجموعه های جفت گیری در برابر زباله ها و رطوبت خارجی محافظت می کند.
• محدوده دمای عملیاتی بالاتر.
• عمر طولانی گریس باعث افزایش اقتصادی استفاده از گریس می شود.

همراهبا مزایای مواد پلاستیکی، چندین معایب استفاده از آن وجود دارد:

• سرد شدن سطوح ساینده را کاهش می دهد.
• روان کننده های صابون مقاومت شیمیایی ضعیفی دارند.
• قابلیت حفظ آخال های خارجی به طور قابل توجهی نرخ سایش گره های جفت را افزایش می دهد.
• مشکل در رساندن روان کننده به طور مستقیم به سطوح ساینده.

ویژگی های اساسی

در حین کارکرد هر واحد مکانیکی، انتخاب صحیح روانکار اهمیت زیادی دارد. به همین دلیل است که لازم است ویژگی های اصلی گریس ها را که تا حد زیادی به مواد تشکیل دهنده ترکیب آنها و همچنین به شرایط عملکرد تجهیزات بستگی دارد، به خوبی بشناسیم.

خواص اصلی مواد پلاستیکی را می توان به چند گروه تقسیم کرد که با شاخص های زیر مشخص می شود:

• قدرت.
• ویسکوزیته.
• پایداری.

قدرت

همه مارک های گریس با یک شاخص خاص مشخص می شوند - استحکام کششی. این ضریب مقدار حداقل بار را نشان می دهد که در آن تخریب چارچوب مولکولی رخ می دهد و ماده توسط برش تغییر شکل می دهد.

اگر بار سطوح اصطکاک از مقاومت کششی بیشتر شود، روان کننده شروع به پخش شدن می کند. این می تواند منجر به تغییر شکل جدی گره ها و حتی تصادفات شود (اگر در مورد اتومبیل صحبت کنیم). هنگامی که بار کاهش می یابد، روان کننده به حالت الاستیک باز می گردد، به همین دلیل حتی در حالت عمودی نیز به طور موثر حفظ می شود.سطوح.

استحکام تحت تأثیر عوامل زیر است:

• نوع قوام دهنده و غلظت آن.
• خواص و ترکیب جزء مایع ماده.
• غلظت و ترکیب فیلرها.
• حالت و روش تهیه گریس.

شاخص مقاومت کششی به طور قابل توجهی تحت تأثیر دمای گره قرار می گیرد. هنگام انتخاب روان کننده، حداقل نیرویی را که باید برای حرکت دادن سطوح جفت اعمال شود، در نظر بگیرید.

ویسکوزیته

این نشانگر عملکرد گریس را مستقیماً در نقطه اصطکاک پس از تبدیل آن به حالت مایع مشخص می کند. در روغن های مایع روانکاری، ویسکوزیته یک مقدار ثابت است. در پلاستیک‌ها مستقیماً به سرعت چرخش گره و دما بستگی دارد، بنابراین به این شاخص ویسکوزیته مؤثر می‌گویند.

افزایش سرعت حرکت این آمار را کاهش می دهد. اگر دما ثابت باشد، آنگاه با مشخصه ویسکوزیته-سرعت بیان می شود. هنگامی که سرعت حرکت سطوح مالشی ثابت می ماند و دما تغییر می کند، با مشخصه ویسکوزیته-دما تعیین می شود. افزایش دما در ناحیه گره های اصطکاک به طور قابل توجهی ویسکوزیته پیوند پلاستیکی را کاهش می دهد.

پایداری

این نشانگر به این معنی است که ماده تا چه اندازه می تواند تحت تأثیر عوامل خارجی خواص خود را در مدت زمان معینی حفظ کند.

بسته به نوع تأثیر خارجی، شاخص پایداری را می توان به دو دسته تقسیم کردگروه های زیر:

• پایداری مکانیکی به توانایی حفظ خواص گریس پس از تغییر شکل اشاره دارد. این به شدت به زمان و شدت نوردهی بستگی دارد. گریس نوع ناپایدار برای کاربردهایی که خیلی سفت نیستند مناسب نیست.
• پایداری حرارتی به توانایی یک گریس برای حفظ عملکرد خود زمانی که برای مدت کوتاهی در معرض دماهای بالا قرار می گیرد، اشاره دارد. اجزای آن می توانند در دماهای مختلف به غلیظ کننده و روغن تبدیل شوند.
• پایداری شیمیایی ویژگی های روان کننده را برای مقاومت در برابر اثرات مضر اسیدها یا قلیاهای مختلف مشخص می کند. بیشتر اوقات، این ویژگی مقاومت یک ماده در برابر اکسیداسیون توسط اکسیژن را نشان می دهد.
• پایداری فیزیکی نشان دهنده توانایی یک روان کننده برای تبخیر یا آزاد کردن جزء مایع خود بدون اعمال بار است.

خواص گریس دیگر نیز وجود دارد:

- نشانگر نفوذ ترکیب به مواد سطوح مالشی؛

- نقطه ریزش که در آن اولین قطره یک ماده آزاد می شود؛

- خواص ضد سایش و موارد دیگر.

طبقه بندی

پارامترهای زیادی وجود دارد که توسط آنها طبقه بندی استاندارد گریس ها ساخته می شود. بر اساس آن، انتخاب مواد برای اهداف خاص انجام می شود.

بر اساس استفاده، گریس ها به دسته های زیر تقسیم می شوند:

• نگهدارنده - از سطح فلز در طول نگهداری محافظت کنید.
• ضد اصطکاک - کاهش دهیدسایش قطعات ساینده.
• طناب - برای جلوگیری از سایش طناب های فولادی استفاده می شود.
• آب بندی - برای آب بندی دریچه ها و اتصالات رزوه ای استفاده می شود.

با توجه به نوع پایه روغن، گریس ها به انواع زیر تقسیم می شوند:

• بر اساس فرآورده های نفتی تصفیه شده.
• فرمولاسیون با استفاده از روغن های مصنوعی (سنتتیک).



• با روغن نباتی.
• ترکیب روغن.

طبقه بندی گریس ها بر اساس نوع قوام دهنده:

• ارگانیک. آنها حاوی یک ضخیم کننده ساخته شده از مواد پلیمری هستند.
• غیر آلی. شامل غلیظ کننده های معدنی است.
• صابون. صابون به عنوان غلیظ کننده استفاده می شود.
• هیدروکربن. آنها حاوی یک غلیظ کننده موم یا سرزین هستند.

علامت گذاری

مطابق با خواص و ترکیبات ذکر شده، روان کننده ها برچسب گذاری می شوند. قبلاً دلخواه بود و با نام الفبایی یا عددی و همچنین با نام سازنده بیان می شد. بعداً فرآیند برچسب گذاری استاندارد شد. روان کننده ها با حروف مشخص شدند:

• زمینه کاربرد با حروف نشان داده می شود: U - جهانی، I - صنعتی، Zh - راه آهن، P - نورد.
• بسته به دمای استفاده، گریس های جهانی با حروف T - نسوز، C - ذوب متوسط، H - دمای پایین مشخص می شوند.
• خواص خاصبا حروف نشان داده می شوند: Z - محافظ، V - مقاوم در برابر رطوبت، M - مقاوم در برابر سرما، K - طناب.

به عنوان مثال، گریس UNZ به این معنی است که جهانی، در دمای پایین، محافظ است.

به خاطر داشته باشید که عملکرد مؤثر هر تجهیزات یا مجموعه مکانیکی به روان کننده مناسب بستگی دارد. استفاده از آن به طور قابل توجهی نیروی اصطکاک در گره های جفت را کاهش می دهد و عمر دستگاه مکانیکی را افزایش می دهد.