جایی که بوئینگ 767 300 پرواز می کند

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

در صنعت هواپیماسازی از همان ابتدا سنت ساخت هواپیما بر روی یک پایه علمی و فنی واحد شکل گرفت. طراح مدل اصلی بدنه هواپیما را ایجاد می کند و مدل های خاصی بر اساس مفهومی آن توسعه می یابد. هواپیمای مسافربری بوئینگ 767 300 فقط در چارچوب یک مفهوم خاص ساخته شد. این هواپیمای پهن بدنه به عنوان یک گزینه میانی بین ماشین قبلی که دارای حجم بدنه منظم بود و هواپیمای قدرتمندتر طراحی شده بود. توسعه دهندگان وظیفه ایجاد شرایط راحت برای مسافران و در عین حال کاهش هزینه های عملیاتی هواپیما را داشتند.

در نتیجه توسعه، آزمایش و اصلاح، بوئینگ 767 300 ظاهر شد که چیدمان کابین آن برای مسافران راحت‌تر بود. هفت صندلی پشت سر هم به گونه ای چیده شده بودند که فقط یک صندلی در وسط و بین مسافران قرار داشت. و 87 درصد از صندلی ها یا کنار پنجره یا کنار راهرو بودند. بوئینگ 767 300 اولین هواپیمای مسافربری بود که در آن صندلی های مسافری طبق فرمول 2 + 3 + 2 در یک ردیف قرار گرفتند. اگر لاین داخلی Tu-154 را به خاطر بیاوریم ، از طرح 3 + 3 استفاده می کند. به نظر می رسد که تنها یک صندلی کمتر وجود دارد، اما همانطور که در کابین یک هواپیمای روسی شلوغ است. و از هر شش مسافر، دو نفر در وضعیت ناراحت کننده ای هستند.

واقعیت این است که بدنه هواپیمای بوئینگ 767 300 تقریباً یک و نیم متر پهن تر از استانداردهای پذیرفته شده قبلی است. و به لطف این افزایش، نه یک، بلکه دو پاساژ در کابین ظاهر شد. سالن نه تنها راحت تر، بلکه جادارتر نیز شده است. بسته به پیکربندی هواپیمای بوئینگ 767 300، می توان بیش از سیصد مسافر را در هواپیما جا داد. این گزینه برای پروازهای چارتر طراحی شده است و به معنای جداسازی کابین ها بر اساس سطح راحتی نیست. در شکل رایج تر، زمانی که کابین هایی از کلاس های مختلف در هواپیما وجود دارد، 224 مسافر در هواپیما جای می گیرند. در عین حال، محفظه های بار قادر به حمل بیش از صد متر مکعب چمدان هستند. این شاخص بیش از چهل درصد بیشتر از مشخصات مشابه هواپیماهای این کلاس است.

اگر به بوئینگ 767 نگاه کنید که عکس‌های آن در بسیاری از صفحه‌ها، پوسترها و کتابچه‌ها نشان داده شده است، به راحتی می‌توانید متوجه شوید که از سایر هواپیماهایی که در همان مسافت پرواز می‌کنند، پرجرم‌تر است. به هر حال، برد پرواز آن حدود هشت هزار کیلومتر است. و در این زمینه این سوال مطرح می شود که چرا افزایش حجم خارجی هواپیما باعث بهبود ویژگی های فنی و مصرفی آن شده است؟ در این مورد هیچ راز یا راز ماورایی وجود ندارد. تفکر مهندسی، رویکرد سیستماتیک و به کارگیری نوآوری از حوزه های دانش مرتبط، ایجاد چنین ماشینی را ممکن ساخت.

اولین چیزی که باید گفت بهبود در خواص آیرودینامیکی بدنه هواپیما است. دومین مؤلفه موفقیت، استفاده از موتورهای قدرتمندتر است. بوئینگ767 300 این توانایی را دارد که سوخت بسیار بیشتری را سوار کند. منطق ساده حکم می کند که هر چه سوخت بیشتر در هواپیما باشد، پرواز طولانی تر خواهد بود. سیستم کنترل پرواز، برخاست و فرود نیز ارتقا یافته است. کابین خلبان حاوی تعداد زیادی سنسور، نشانگر و سایر ابزار بود، اما آنها بسیار فشرده قرار گرفتند. به ویژه می توان اشاره کرد که مدرن ترین مجموعه اویونیک توسعه یافته توسط یک شرکت آمریکایی برای کنترل هواپیما استفاده می شود.