گوجه فرنگی "گونه های صورتی": ویژگی ها، توضیحات، عملکرد و بررسی ها

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

تعداد زیادی از پرورش دهندگان سبزیجات ترجیح می دهند محصولاتی مانند گوجه فرنگی را در زمین های خود پرورش دهند. به لطف کار انتخاب دانشمندان، هر سال تعداد گونه های جدید پرمحصول فقط افزایش می یابد. نسبتاً اخیراً گوجه فرنگی "گونه صورتی" پرورش داده شده است که گاهی باغداران به آن "چاق" یا "گونه قرمز" می گویند. در مدت زمان نسبتاً کوتاهی، تنوع از باغبانان به رسمیت شناخته شد. "گونه های صورتی" به ویژه برای مصرف کنندگانی که از میوه های متراکم و گوشتی قدردانی می کنند جذاب خواهد بود. اما برای دستیابی به اثر گوشتی، سبزی‌کار باید از ویژگی‌های این گونه آگاه باشد. امروز مطلبی را برای شما آماده کرده ایم که در آن مشخصات و توضیحات گونه گوجه فرنگی گونه صورتی را ارائه می دهیم.

ایجاد گوجه فرنگی

این تنوع به لطف پرورش دهندگان روسی ظاهر شد. در سال 2002، دانشمندان شرکت پرورش بذر "Manul" یک نوع منحصر به فرد جدید از گوجه فرنگی "گونه صورتی" ایجاد کردند. در سال 2003 در ثبت دولتی ثبت شد و برای کشت سرپوشیده (مجاز در فضای باز) در منطقه مسکو، منطقه میانی و مناطق جنوبی روسیه توصیه شد. اعتقاد بر این است که در زیر پناهگاه های فیلم است که او عملکرد بالاتری نشان خواهد داد. گوجه فرنگی در بلاروس، مولداوی، قزاقستان، اوکراین نیز کشت می شود. طبق بررسی ها، گوجه فرنگی "گونه های صورتی" می تواند جایگزین گونه های مرتبط آن - "ولگوگراد" و "لیانا" شود.

شرح تنوع

"گونه صورتی" یک رقم اواسط اولیه است که از لحظه کاشت تا رسیدن میوه حدود 115 روز می گذرد. گیاه معین است ارتفاع آن به 70-90 سانتی متر می رسد بوته ها استاندارد نیستند. هنگام رشد، توصیه می شود ارتفاع بوته ها را به طور مصنوعی افزایش دهید، برای این کار باید نقطه رشد را به ساقه جانبی منتقل کنید، که به نوبه خود، عملکرد را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد. چنین تشکیل بوته ای تنها زمانی خود را توجیه می کند که در شرایط گلخانه ای رشد کند و نور و گرمای کافی وجود داشته باشد.

طبق توضیحات، بوته های گوجه فرنگی گونه صورتی قدرت رشد خوبی دارند و با وجود قطعی بودن (با رشد محدود)، سطح وسیعی را پوشش می دهند.

برگ های گیاه به اندازه متوسط، به رنگ سبز روشن است. گل آذین اغلب یک قلم مو ساده هستند، گاهی اوقات می توانندملاقات و ترکیب گزینه ها برس گوجه فرنگی کاملاً شل است و معمولاً از 3-5 میوه تشکیل شده است. نشانک اولین برس معمولاً روی صفحه ششم تا هشتم بسته می‌شود، بعدی - یکی پس از دیگری یا از طریق یک صفحه.

گوجه فرنگی "گونه های صورتی": ویژگی ها

همانطور که قبلاً گفتیم، این واریته متعلق به فصل میانی است. عملکرد آن از 1 متر 2 تقریباً 5.5 کیلوگرم است. شاید این مقدار برداشت برای کسی کم به نظر برسد، اما ویژگی های طعمی بالا به طور کامل این شاخص را جبران می کند.

گوجه فرنگی ترکیبی نیست و بنابراین هیبریدهای F1 به همین نام ندارد. این تنوع در برابر برخی از بیماری های شب بو کاملاً مقاوم است: فوزاریوم، آلترناریا، پژمردگی ورتیسیلیوم. علاوه بر این، گیاه می تواند به راحتی از سرماهای برگشتی در بهار بهبود یابد. حتی بوته هایی که در بالای آن کمی یخ زده اند، به لطف قدرت قدرتمند و رشد فرزندان ناتنی خود، می توانند به سرعت قدرت خود را بازیابی کنند و تا پایان فصل برداشت خوبی داشته باشند.

ویژگی های میوه

سبزی‌کاران از این تنوع گوجه‌فرنگی به دلیل طعم فوق‌العاده، آبدار بودن و گوشتی بودن آن قدردانی می‌کنند. میوه ها، با قضاوت بر اساس توصیف انواع، گوجه فرنگی "گونه های صورتی" ویژگی های خاصی دارند:

1. گوجه‌فرنگی‌ها شکلی گرد سنتی و صاف با دنده‌های جزئی دارند.
2. پس از رسیدن گوجه فرنگی به بلوغ، رنگ میوه از سبز تیره به صورتی روشن و گاهی اوقات حتی زرشکی تغییر می کند.
3. گوجه فرنگی دارای تفاله آبدار متراکم و در عین حال گوشتی است.پوست با تراکم متوسط، تعداد محفظه های بذر نباید کمتر از چهار باشد.
4. یک ویژگی متمایز این است که میوه ها از نظر اندازه مساوی هستند، آنها کاملاً بزرگ هستند، میانگین وزن یک میوه حدود 300 گرم است.
5. گوجه فرنگی گونه صورتی با ویژگی های طعمی بالا متمایز می شود، با این حال باید توجه داشت که رشد در شرایط نامطلوب هم بر ظاهر گوجه فرنگی و هم بر طعم آنها تأثیر می گذارد.
6. هدف از این تنوع جهانی است: آنها نمک زده می شوند، در سالاد استفاده می شوند، آب گوجه فرنگی عالی، پاستا درست می کنند. برای نمک زدن بهتر است از ظروف مختلف به شکل قابلمه، بشکه، سطل استفاده کنید، زیرا به دلیل بزرگ بودن، میوه ها در شیشه جا نمی شوند.

از ویژگی‌های گوجه‌فرنگی می‌توان به این نکته اشاره کرد که با وجود اندازه بزرگ، حمل و نقل و نگهداری مناسبی دارند. به همین دلیل می توان آنها را برای کشت به کشاورزان توصیه کرد.

کرامت

طبق بررسی ها، انواع "گونه های صورتی" گوجه فرنگی دارای تعدادی مزیت است. این موارد عبارتند از:

• بدون ترک؛
• طعم غنی؛
• فرصتی برای جمع آوری بذرهای خود برای کاشت؛
• درشت میوه؛
• مقاومت در برابر بیماری ها (زمان برای برداشت محصول خوب قبل از ظهور بلایت دیرهنگام دارد)؛
• تطبیق پذیری در حال استفاده؛
• قابلیت حمل و نقل خوب و کیفیت نگهداری؛
• بازده عالی.

طبق گفته باغداران،در این تنوع هیچ کمبودی وجود ندارد. به نظر آنها گوجه فرنگی "صورتی" استگونه ها" باید فضایی را در زمین برای رشد در گلخانه اختصاص دهند. رعایت دقیق قوانین فناوری سنتی کشاورزی، مراقبت و نگهداری - همه اینها به شما امکان می دهد بازدهی بالایی از گوجه فرنگی بگیرید.

نکته

اتفاق می افتد که باغبانان (اغلب مبتدیان) می گویند که تنوع انتظارات را برآورده نکرده است. این ممکن است به دلایل مختلفی اتفاق بیفتد، مانند خرید بذرهای بی کیفیت، خطاهای رشد، یا مراقبت ناکافی.

به منظور حذف دلیل اول، دانه ها را فقط از فروشندگان مورد اعتماد خریداری کنید و از همه بهتر - در فروشگاه های تخصصی. بذرها باید در بسته بندی اصلی سازنده، پرورش دهنده، مبتکر باشند. در مورد گوجه فرنگی گونه صورتی، باید بدانید که شرکت Manul به عنوان دومی عمل می کند. شهرت این شرکت بسیار بالاست، حرفه ای بودن آن را این واقعیت نشان می دهد که بیش از 20 سال است که در بازار کار می کند و دانه های نویسنده را برای خرید ارائه می دهد.

در حال رشد

برای پرورش گوجه فرنگی از این نوع، دانش خاصی لازم نیست. رشد آنها دشوار نیست: آنها به سرعت بسته می شوند و می رسند، علاوه بر این، آنها نیازی به توجه روزانه سبزی کاران ندارند.

بذر برای نهال باید از 1 تا 10 مارس کاشته شود. برای این منظور بهتر است از گلدان هایی به ابعاد 1010 سانتی متر که با مخلوط مواد مغذی پر شده اند استفاده کنید. در زمان کاشت در پناهگاه های فیلم یا در زمین باز، نهال ها باید حداقل 55-60 روز سن داشته باشند. در این دوره، کوددهی باید انجام شودکودهای پیچیده حداقل 2-3 بار. پس از ظاهر شدن 1-2 برگ کامل روی جوانه ها، شیرجه رفتن ضروری است.

انتخاب صندلی

در زمین باز، نهال گونه های صورتی باید در نیمه دوم اردیبهشت کاشته شود. لطفا توجه داشته باشید: یک هفته قبل از کاشت، باید شروع به سفت شدن کند. برای این کار او را چند دقیقه بیرون می برند و به تدریج زمان را افزایش می دهند.

محل فرود باید آفتابی و در پناه باد انتخاب شود. لوم ها بهترین خاک برای گوجه فرنگی هستند. لازم است حداقل 50 سانتی متر فاصله بین بوته ها و ردیف ها باقی بماند. نهال ها را می توان در اوایل اردیبهشت در زیر پوشش فیلم کاشت. مراقبت اصلی کود معدنی، آبیاری به موقع، سست کردن خاک و علف های هرز است. هنگام رشد، می توانید گیاهان را گره بزنید، اما می توانید بدون آن کار کنید.

در مورد بیماری ها و آفات، چنین بدبختی هایی با این گونه گوجه فرنگی بسیار نادر است. و برای جلوگیری از حمله آفات مختلف به سایت خود از داروهای مخصوص حشره کش استفاده کنید.

نظرات گوجه فرنگی گونه صورتی

سبزی‌کارانی که گوجه‌فرنگی از این رقم را در زمین خود پرورش دادند، بازخورد مثبتی از خود به جای گذاشتند. خاطرنشان می شود که نهال ها کاملاً در برابر یخ زدگی مقاوم هستند و حتی پس از دو یخبندان بهاره بازگشتی کاملاً از بین رفتند و در عین حال فرزندان ناتنی زیادی را به وجود آوردند. علاوه بر این، میوه های رسیده دوستانه، شیرین با طعم ترش، گوشتی، میوه های بسیار آبدار ذکر شده است. اگر به توصیه افراد با تجربه گوش دهیدباغبانان و رعایت شیوه های کشاورزی، گوجه فرنگی گونه صورتی میوه هایی را برای مصرف شخصی و فروش در اختیار صاحبان قرار می دهد.

برخی از سبزی کاران گوجه فرنگی را در زمین باز کاشتند، در حالی که هیچ گونه شکل دهی به بوته ها را انجام ندادند. و آنها کاملاً بلند شدند (تا شصت سانتی متر) ، شاخه ای. اولین دسته، بر خلاف تورفتگی ها، خیلی زودتر کاشته می شود، بنابراین اولین گوجه فرنگی را می توان زودتر به دست آورد.

بسیاری از باغداران توجه دارند که چندین سال است که گوجه فرنگی می کارند. آنها واقعاً ظاهر خود را دوست دارند: آنها یکنواخت، بزرگ، غیرمعمول زیبا هستند. مصرف کنندگان از کیفیت بالای طعم آنها قدردانی می کنند. بسیاری از باغداران بذرهای خود را برای کاشت در سال آینده جمع آوری می کنند. سبزی‌کاران توجه داشته‌اند که در زمین کوبان از پانسمان بالا استفاده نمی‌کنند، اما در عین حال همیشه عملکرد بالایی دارند.