دیگهای گرمایش سوخت جامد: نمای کلی، ویژگی ها

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

مرسوم است که دیگ بخار را کوره ای می نامند که برای کار به عنوان واحد اصلی سیستم گرمایش آب و مجهز به مبدل حرارتی برای حامل گرمای مایع طراحی شده است. دیگهای گرمایش سوخت جامد یک راه حل عالی برای یک خانه روستایی در منطقه ای است که هیچ گازی وجود ندارد. سیستم های گرمایش جهانی، مقرون به صرفه و نسوز که بر اساس دیگ سوخت جامد ساخته شده اند، گرما، آب گرم را تامین می کنند و راحتی را در خانه ایجاد می کنند. و همه اینها با قیمتی مناسب.

انواع دیگ های گرمایش بر اساس منبع انرژی

علاوه بر مزایای بارز زندگی در خارج از شهر، صاحب یک خانه روستایی نیز مسئولیت قابل توجهی دارد - از جمله برای گرمای خانه. برای سیستم های گرمایش و آب گرم از انواع سیستم های زیر استفاده می شود:

• برق.
• سوخت مایع.
• گاز.
• سوخت جامد.

هر یک از کلاس ها مزایا و معایب خاص خود را دارند. راه حل برای گرم کردن یک خانه خصوصی با دیگ بخار سوخت جامد متفاوت استبیشترین تطبیق پذیری از نظر سوخت مصرفی، استقلال بالا و کمترین هزینه به ازای هر کیلووات گرما. علاوه بر این، سیستم های جوی با گردش طبیعی مایع خنک کننده به وقفه در شبکه منبع تغذیه بستگی ندارند. اگر منبع گاز متمرکز در منطقه شما وجود ندارد، منطقی است که دیگ های گرمایش سوخت جامد را در نظر بگیرید.

سوخت‌های جامد

پرمصرف ترین سوخت جامد برای دیگهای گرمایش:

• هیزم.
• ذغال سنگ.
• پیت.
• بریکت (هیزم یورو).
• گلوله.

هر نوع سوخت مزایا و معایب خاص خود را دارد و بسیاری از آنها با توجه به ویژگی های جغرافیایی و اقتصادی یک منطقه خاص تعیین می شود. هنگام انتخاب یک دستگاه، قطعاً باید به این فکر کنید که چه نوع سوختی گرم می شود و مقرون به صرفه بودن یک انتخاب خاص را ارزیابی کنید.

تولیدکنندگان دیگ‌های گرمایش سوخت جامد را تولید می‌کنند که هم برای نوع خاصی از سوخت و هم جهانی بهینه شده‌اند.

هیزم

این قدیمی ترین نوع سوخت است که توسط بشر تسلط یافته است. آثار آتش‌سوزی اولیه در مکان‌هایی یافت می‌شود که قدمت آنها به چند ده هزار سال پیش بازمی‌گردد.

امروزه هیزم توس و آسپن بیشترین استفاده را دارد. کمتر - توسکا، بلوط و هیزم از درختان مخروطی. هیزم توس از نظر ارزش حرارتی پیشرو است، اما حاوی مقدار زیادی قیر است. وقتی می سوزد به دوده تبدیل می شود که دودکش را مسدود می کند. آسپن گرمای کمتری می دهد، اما دودکش مجبور استخیلی کمتر تمیز کنید هیزم بلوط گرمای زیادی می دهد و برای مدت طولانی می سوزد، اما برای استفاده دائمی بسیار گران است. چوب توسکا بوی مطبوعی می دهد، بنابراین بیشتر در شومینه های باز سوزانده می شود. هیزم چوب نرم از نظر ارزش حرارتی بد نیست، اما حاوی مقدار زیادی قیر است و دوده حاصل حتی سریعتر از سوزاندن هیزم توس دودکش را مسدود می کند.

مزیت هیزم در دسترس بودن آن و مقدار کمی گرد و غبار و کثیفی در هنگام استفاده است. عیب این است که چوب مرطوب می شود، که می تواند به طور قابل توجهی بازده سوخت آن را کاهش دهد یا حتی آتش زدن آن را غیرممکن کند.

ذغال سنگ

زغال سنگ به طور گسترده ای برای گرمایش استفاده می شود. آنها هم زغال سنگ و هم زغال سنگ قهوه ای را گرم می کنند.

زغال سنگ دارای محتوای کربن بالایی است، ارزش حرارتی بالایی دارد و خاکستر و سرباره کمی تولید می کند. زغال سنگ قهوه ای کیفیت پایین تری دارد، حاوی ناخالصی های زیادی است، گرمای کمتری تولید می کند و گاز، خاکستر و سرباره بیشتری تولید می کند. تنها مزیت آن ارزان بودن نسبی آن است.

ذغال سنگ رطوبت نمی گیرد و ارزش حرارتی بالایی دارد، یک و نیم تا دو برابر بیشتر از هیزم. عیب زغال سنگ گرد و غبار و کثیفی در هنگام استفاده از آن است.

پیت

ذغال سنگ نارس از باتلاق ها استخراج می شود، خشک می شود و به شکل بریکت فشرده می شود.

دارای ارزش حرارتی متوسط، با دود زیاد می سوزد. در مناطقی که جنگل‌های کمی وجود دارد، اما باتلاق‌ها وجود دارد، استفاده می‌شود.

بریکت

این خاک اره فشرده به اندازه یک آجر کوچک است که در خشک کن فرآوری شده است.دوربین ها آنها با اتلاف حرارت زیاد و توانایی سوختن یکنواخت برای مدت طولانی متمایز می شوند.

گلوله

به نظر می رسد مانند گلوله های فشرده فشرده شده خاک اره و اندازه آن طوری است که به طور مکانیکی از قیف تغذیه شود.

دیگ های سوخت جامد

سیستم های گرمایش آب با سوخت جامد از زمان های قدیم توسط بشر استفاده می شده است. خود دیگ مسی بود، لوله های گرمایش از کف سرامیک بود، محفظه احتراق فقط یک فضای زیر دیگ بود. اساس فیزیکی و شیمیایی عملکرد دستگاه یک فرآیند ساده سوزاندن چوب یا ذغال سنگ نارس بود. در طول هزاره های گذشته، طراحی دیگ به طور قابل توجهی پیچیده تر شده است، مواد جدید و فرآیندهای فیزیکی و شیمیایی استفاده شده است، تعداد اختراعات و اختراعات به صدها نفر می رسد.

دیگ گرمایش خانگی سوخت جامد مدرن یک واحد با فناوری پیشرفته با راندمان تا 80٪ است.

بسته به نوع سوخت مورد استفاده، سیستم های سوخت جامد به موارد زیر تقسیم می شوند:

1. چوب و زغال سنگ. ارزش حرارتی زغال سنگ حدود یک و نیم برابر بیشتر از چوب تولید انبوه است. دمای احتراق زغال سنگ نیز به طور قابل توجهی بالاتر است. طراحی دیگ های چوب و زغال سنگ به طور ناچیز متفاوت است، عمدتاً به تفاوت در سیستم های بارگیری سوخت و حذف خاکستر و سرباره می رسد.
2. یونیورسال. اکثر دستگاه ها متعلق به این کلاس هستند. علاوه بر این، بسیاری از مدل ها دارندامکان نصب مشعل گازی یا نفت سوز خریداری شده جداگانه.
3. ذغال سنگ نارس (بريكت).
4. گلوله. دیگ گلوله مجهز به یک پناهگاه برای ذخیره سوخت و یک سیستم مکانیکی برای تغذیه گلوله ها به محفظه احتراق است. توسط یک سیستم اتوماسیون کنترل می شود که پارامترهای مشخص شده برای دمای مایع خنک کننده یا دمای اتاق ها را حفظ می کند.



چنین دیگ بخار با بیشترین استقلال در بین انواع دستگاه های سوخت جامد متمایز می شود و می تواند بدون دخالت مالک از یک هفته تا یک ماه کار کند - همه چیز فقط با اندازه پناهگاه و مصرف گرما تعیین می شود.. سیستم گلوله برای نصب به فضای بیشتری نیاز دارد، سیستم تامین سوخت مکانیکی نیاز به نگهداری و تنظیم دوره ای دارد.

فر سنتی

یک اجاق سنتی (روسی، هلندی و غیره) به شرح زیر عمل می کند: سوخت جامد که روی یک رنده قرار می گیرد در محفظه احتراق می سوزد. در این زمان، دسترسی کامل هوا از طریق دمنده واقع در زیر رنده باز می شود و دمپر اگزوز (نما) باز است. کم و بیش باز کردن دمنده، می توانید پیش نویس و سرعت احتراق سوخت را تنظیم کنید. با سوختن سوخت، محصولات احتراق داغ از آن آزاد می شود، از جمله مونوکسید کربن که برای سلامتی مضر است. این گازها با عبور از دودکش پیچ در پیچی که در میان آجرکاری باقی مانده است، آجر را گرم می کند. پس از کامل شدن رهاسازی محصولات گازی (شعله های آبی روی زغال سنگ ناپدید شد)، دمنده و دمپر اگزوز بسته می شوند تا گرمای ناشی اززغال سنگ خنک کننده و آجرکاری به اتمسفر فرار نکردند. با این حال، بیشتر گرمای تولید شده از سوختن سوخت در جو آزاد می شود.

دیگ های سوزاندن طولانی

فروشندگان اغلب هر کسی را که بتواند حالت دود را حفظ کند، دیگ بخار طولانی می‌نامند. به معنای دقیق این تعریف، دیگ گرمایش سوخت جامد طولانی مدت باید حداقل یک روز با یک بار سوخت کار کند.

حالت سوزاندن طولانی به دلیل کندی سوخت در شرایط کمبود اکسیژن اجرا می شود. در همان زمان، فرآیند شیمیایی پیرولیز آغاز می شود که شامل آزاد شدن گازهای قابل احتراق از سوخت جامد و احتراق بعدی آنها است. گازهایی که در طی پیرولیز آزاد می شوند ارزش حرارتی بسیار بالاتری نسبت به چوب یا زغال سنگ دارند و به سادگی در یک کوره سنتی در جو آزاد می شوند.

انواع دیگهای بخار طولانی سوز

دیگ‌های گرمایش برای سوخت‌های جامد طولانی‌مدت بر اساس چندین طرح تولید می‌شوند.

1. غیر فرار یا جوی. حرکت هوا در آنها به دلیل کشش طبیعی انجام می شود. آنها بازده حرارتی کمی پایین تری دارند، اما به پایداری منبع تغذیه بستگی ندارند.
2. سوپرشارژ. در این نوع دیگ ها هوا توسط یک فن تامین می شود که یک سیستم اتوماتیک جریان هوا را کنترل می کند. این طراحی به حداکثر اتلاف گرما اجازه می دهد، اما به منبع تغذیه بستگی دارد.

علاوه بر این، دیگهای بخار تک مدار و دو مداره هستند. دیگ های تک مدار فقط برایگرمایش، دو مداره، همراه با گرمایش، آب گرم را نیز تامین می کند.

انتخاب دیگ سوخت جامد

طیف گسترده ای از دیگهای بخار سوخت جامد برای گرم کردن یک خانه خصوصی در بازار وجود دارد. برای انتخاب دیگ بخار، لازم است که الزامات دستگاه آینده را به وضوح فرموله کنید.

پارامترهای کلیدی مؤثر در انتخاب دیگ بخار عبارتند از:

• قدرت حرارتی.
• استقلال.
• نوع سوخت.
• تعداد خطوط.
• نوع تقویت.
• قیمت.

ویژگی اصلی دیگ بخار خروجی حرارت آن است که مساحت ساختمان را که این مدل می تواند گرم کند تعیین می کند.

بنابراین، برای خانه ای با مساحت 60 متر مربع² 9 کیلو وات توان حرارتی کافی است و برای یک کلبه دو طبقه با مساحت کل 200 متر^{2 بهتر است بسته به منطقه آب و هوایی، میانگین سالانه و حداقل دما، 25 یا 30 کیلو وات را انتخاب کنید. کیفیت عایق حرارتی نیز بر قدرت دیگ تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، اگر دیگ برای گرم کردن خانه قدیمی ساخته شده بدون استفاده از فناوری های صرفه جویی در گرما خریداری شود، ظرفیت دیگ باید افزایش یابد.}

استقلال به معنای زمان از بارگیری تا بارگیری سوخت با قدرت متوسط است. حداکثر استقلال (حداکثر یک ماه) توسط دیگ های پلت با تغذیه خودکار ارائه می شود، حداقل توسط دستگاه های جوی که روی چوب کار می کنند (تا 12 ساعت) ارائه می شود.

پارامتر بعدی نوع سوخت است. شما باید دیگ بخاری را انتخاب کنید که با سوخت مقرون به صرفه و مقرون به صرفه در منطقه کار کند. اگر در مورد سوخت تصمیم نگرفته اید،یک دیگ جهانی را انتخاب کنید.

تعداد مدارهای گرمایشی. دیگ دو مداره گرانتر است و اتصال آن دشوارتر است. اگر قرار است مصرف آب گرم کم باشد، نصب آبگرمکن برقی راحت تر است. علاوه بر این، در تابستان که نیازی به گرمایش نیست، نیازی به گرم کردن دیگ نیست.

قیمت دیگهای بخار سوخت جامد برای گرمایش آب از 20 هزار روبل شروع می شود. با این پول می توانید ساده ترین دیگ اتمسفر تک مداره با کنترل دستی قدرت را خریداری کنید. یک دیگ بخار طولانی مدت با اتوماسیون حدود 35-40 هزار روبل هزینه خواهد داشت. از 120 هزار روبل. یک دیگ بخار سوخت جامد گلوله وجود دارد. قیمت دیگ تمام اتوماتیک با یک پناهگاه طراحی شده برای عرضه ماهانه گلوله به 300 هزار روبل نزدیک می شود. برای مقدار قابل مقایسه، می توانید یک سیستم تامین گاز خودران در سطح پایه ارائه کنید.

دیگ DIY

دیگهای گرمایش سوخت جامد را خودتان انجام دهید را می توان از یک سیلندر گاز مستعمل و ضایعات لوله و اتصالات فولادی ساخت. البته اگر مهارت جوشکاری و قفل سازی در سطح کافی داشته باشید. از نظر بهره وری انرژی، بعید است که حتی به طرح های صنعتی نزدیک شود، اما قیمت الکترودها را برای شما تمام می کند.

لازم:

• بطری گاز 50 لیتری.
• زاویه فولادی 3030، 1 متر دونده.
• آرماتور با قطر 8-12 میلی متر، 2 متر روان.
• لوله فولادی 2 اینچ، ضایعات از 40 سانتی متر - 6 عدد
• بلغاری.
• دستگاه جوش.

بالن دور ریختنبه صورت عمودی و پایه ها را برای پشتیبانی از گوشه به آن جوش دهید. در قسمت پایین، یک درب برای یک دمنده و یک سینی خاکستر بریده شده است، بلافاصله بالای آن، چندین قطعه تقویت کننده موازی در سراسر سیلندر جوش داده شده است - این یک رنده خواهد بود. در قسمت میانی دری برای بارگیری سوخت بریده شده است. در قسمت بالایی سیلندر 8 سوراخ به قطر 50 میلی متر بریده شده تا 4 برش لوله موازی در آنها وارد شده و شکاف ها جوش داده شود. از 2 قطعه باقیمانده لوله، 2 جمع کننده ساخته شده است که انتهای بیرون زده لوله ها را به هم متصل می کند. یک سر آن جوش داده می شود، سر دیگر برای اتصال به سیستم گرمایش آب رزوه می شود. درهای برش خورده با استفاده از لولاهای خریداری شده یا خود ساخته روی بدنه آویزان می شوند. گاهی اوقات از درب های چدنی صنعتی برای بهبود ظاهر استفاده می شود.

در مقایسه با طرح های صنعتی، راندمان پایین خواهد بود و ظاهر بیش از حد معمولی خواهد بود. با این حال، چنین دیگهای گرمایش سوخت جامد به درستی کار می کنند و برای گرم کردن دروازه یا گلخانه کاملا مناسب هستند.