پرورش راسو در خانه

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

نگهداری راسو می تواند یک تجارت واقعاً سودآور باشد. در کشور ما کشاورزان زیادی وجود ندارند که این حیوانات خزدار را پرورش دهند. در حال حاضر تنها حدود 30 مزرعه از این تخصص در روسیه وجود دارد. اصولاً نگهداری از چنین حیوانات خزدار امری نسبتاً ساده است. با این حال، پرورش موفقیت آمیز راسو در روسیه، مانند هر کشور دیگری در جهان، البته تنها در صورتی امکان پذیر است که کشاورز دانش و مهارت خاصی داشته باشد.

ارزش پوست های راسو

در حال حاضر مزارع متخصص در پرورش این حیوانات تامین کننده اصلی مواد برای صنعت خز کشور هستند. این راسو اغلب برای خیاطی کت خز، کلاه، یقه، روسری و حتی دستکش در روسیه می رود. تقاضا برای چنین خز در واقع بسیار بالا است. این در درجه اول با ویژگی های واقعا منحصر به فرد آن توضیح داده می شود.

در طبیعت، راسوها، که البته باید با در نظر گرفتن خصوصیات بیولوژیکی ارگانیسم آنها، پرورش و نگهداری شوند، عمدتاً در مناطق شمالی روسیه زندگی می کنند. خز ضخیم به این حیوانات کمک می کند تا در زمستان گرم بمانند. بین موهاپوست حیوانات یک لایه هوای ضخیم ایجاد می کند که اجازه عبور سرما را نمی دهد. با این حال، تراکم تنها مزیت خز راسو نیست. تمام موهای پوست این حیوانات دقیقاً یکسان است. بنابراین، خز راسو مخملی و نجیب به نظر می رسد.

قیمت یک چنین پوست خام حدود 120 روبل در هر 100 سانتی متر است2. اما این رقم البته تقریبی است. هزینه واقعی پوست راسو به دو عامل اصلی بستگی دارد - کیفیت خود خز و سایه آن.

نژادها و انواع

اغلب در مهد کودک های مصنوعی، از جمله در روسیه، راسو اسکاندیناوی نگهداری می شود. پرورش آن یک کار ساده است، زیرا این تنوع بسیار بی تکلف است. در طبیعت، تنها دو گروه راسو وجود دارد - اروپایی و آمریکایی. اسکاندیناوی، در واقع، نوعی از دومی است. در مورد نژادها، پرورش دهندگان آنها فقط مقدار زیادی پرورش دادند. به عنوان مثال، راسو را می توان در مزارع پرورش داد:

• پیانو-پاستیل (قهوه ای)؛
• توپاز فنلاندی (قهوه ای روشن)؛
• پالومینو آمریکایی (بژ) و غیره.

به طور خاص، آبی نقره ای، یاقوت کبود، زنبق و مانند آن از نژادهای با ارزش در بین کشاورزان محسوب می شوند. پوست هتلوندهای نادر سفید نیز بسیار گران است. پرورش راسو در خانه هنگام انتخاب نژادهای آبی و سفید بسیار سودمند خواهد بود. اما خرید چنین تولیدکنندگانی البته گرانتر خواهد بود.

آنچه باید بدانیدکشاورز مبتدی

راسوها را مانند خرگوش اغلب در قفس های نصب شده در فضاهای باز مخصوص - سوله نگهداری می کنند. دومی ها در واقع یک سایبان ساده بدون حصار هستند. در فصل زمستان، راسوها باید در شرایطی که تا حد امکان نزدیک به طبیعی باشد نگهداری شوند. به عبارت ساده، در سرما. در غیر این صورت خز آنها چندان زیبا و ضخیم نخواهد بود. از آنجایی که این حیوانات در حفره های وحشی زندگی می کنند، خانه های کوچک عایق بندی شده در هر قفس برای آنها تعبیه شده است.

بر خلاف خرگوش، راسو حیوانی گوشتخوار است. البته در انتخاب خوراک باید به این نکته توجه کرد. به عنوان دومی، کشاورزان معمولاً از ضایعات ماهی، گوشت و مرغ مخلوط با پیش مخلوط‌های مختلف استفاده می‌کنند.

راسوها به اندازه کافی سریع رشد می کنند. یک ماده خوب می تواند تا 16 توله در یک زمان بیاورد. اما اغلب 5-7 نوزاد در بستر وجود دارد.

نحوه انجام محاسبات

البته پرورش راسو تنها زمانی موفق خواهد بود که کارآفرین ابتدا یک طرح تجاری دقیق برای مزرعه تهیه کند. سرمایه اولیه کسانی که مایل به سازماندهی چنین شرکتی هستند باید به اندازه کافی بزرگ باشد. ساخت سوله خود هزینه زیادی نخواهد داشت. اما برای تولیدکنندگان، مطمئنا، باید مبلغی منظم بپردازید.

اعتقاد بر این است که پرورش راسو در خانه به عنوان یک تجارت تنها زمانی می تواند سودآور باشد که مزرعه دارای حداقل 20 ماده باشد. هزینه یک چنین فردی با رنگ قهوه ای معمولی تقریباً 3000 روبل است. برای هر مرد باید حدود 2300 روبل بپردازید. چنینتولیدکنندگان در مزرعه، البته، باید چندین باشند. در یک روز در طول شیار، نر نمی تواند بیش از سه ملکه آینده را بپوشاند. بنابراین، یک کشاورز تازه کار باید حداقل 60-70 هزار روبل فقط برای خرید تولیدکنندگان هزینه کند.

البته غذای راسوها نیز بسیار گران خواهد بود. در واقع، موفقیت شرکت به این بستگی دارد که آیا کشاورز بتواند تامین کننده ارزان خود را پیدا کند یا خیر. بیشتر اوقات ، کارآفرینانی که در پرورش راسوها فعالیت می کنند ، برای تهیه کله پاچه با مزارع طیور قراردادهایی منعقد می کنند. محاسبات باید بر اساس این واقعیت انجام شود که یک زن باید 40-60 گرم گوشت با استخوان در روز دریافت کند و یک مرد - 60-80 گرم.

اغلب کشاورزان راسو و ماهی را به غذا اضافه می کنند. این به شما امکان می دهد تا حدودی هزینه های تعمیر و نگهداری را کاهش دهید. با این حال، هنگام استفاده از چنین افزودنی، باید در نظر داشت که کل سهم آن در رژیم غذایی حیوانات نباید بیش از 40٪ باشد.

جایی که مزرعه راسو باید واقع شود

هنگام انتخاب مکانی برای ساخت سوله، یک کارآفرین البته باید استانداردهای خاص SES را رعایت کند. البته راسو خوک نیست. اما بوی مزرعه ای که در پرورش این حیوانات تخصص دارد می تواند بسیار ناخوشایند باشد. طبق مقررات، اگر مزرعه دارای حداکثر 50 ماده باشد، فاصله آن تا نزدیکترین ساختمان مسکونی باید حداقل 30 متر باشد و با تعداد حیوانات بیشتر، این رقم به 60 متر افزایش می یابد.

البته، شما باید تا جایی که امکان دارد یک سوله بسازیداتصال به خطوط برق همچنین مزرعه به مقدار زیادی آب نیاز خواهد داشت. بنابراین، انتخاب سوله مکانی است که در آن خیلی عمیق نباشد. در این صورت، حفر چاه هزینه کمتری خواهد داشت.

البته مزرعه باید در مکانی با جاده های دسترسی مناسب واقع شود. از این گذشته، پرورش راسوها شامل تحویل مقدار زیادی خوراک، یونجه، خاک اره و غیره به مزرعه است. همچنین، پوست باید از مزرعه خارج شود.

کار ساختمانی

در واقع ساختن خود سوله البته کار سختی نخواهد بود. برای ساختن این سازه، فقط باید ستون ها را نصب کنید و با یک سایبان دو یا یک شیب روی آنها را بپوشانید. با این حال، یک سوله کل مزرعه نیست. یک پرورش دهنده خز مبتدی همچنین نیاز به ساخت سازه هایی دارد که برای ذبح حیوانات و ذخیره تجهیزات و خوراک طراحی شده اند. شما همچنین باید یک بلوک قرنطینه کوچک بسازید.

اگر مزرعه دارای 20 حیوان باشد، مطمئناً صاحب آن می تواند به تنهایی از آنها مراقبت کند. برای حیوانات بیشتر، به احتمال زیاد باید کارکنان بیشتری استخدام کنید. در این مورد، مزرعه باید از جمله موارد دیگر، یک خانه تعویض با رختکن و یک اتاق دوش تهیه کند.

پرورش راسو در خانه: سلول ها چگونه باید باشند؟

البته اندازه سوله در درجه اول به تعداد حیوانات رشد یافته بستگی دارد. سلول ها در چنین ساختارهایی نزدیک به یکدیگر، در یک ردیف، در چندین ردیف نصب می شوند. اندازه چنین خانه هایی برای راسوها می تواند متفاوت باشد. اما در هر صورت، طول سلولنباید کمتر از 70 سانتی متر و عرض آن 30 سانتی متر باشد. راحت ترین ارتفاع قاب برای راسو 45 سانتی متر است.

در بیشتر موارد، صاحبان مزرعه قفس های آماده راسو خریداری می کنند. با این حال، در صورت تمایل، چنین تجهیزاتی می توانند به طور مستقل ساخته شوند. آنها برای این حیوانات قفس هایی از چوب و مش فلزی با اندازه سلول 25x25 میلی متر می سازند. خانه های راسو اغلب از تخته یا تخته سه لا خراب می شوند. یک دانخوری و یک آبخوری به در هر قفس آویزان شده است.

راسوها از سرما نمی ترسند. با این حال، برای اینکه حیوانات احساس راحتی کنند، باید در پایین هر قفس بستر قرار داده شود. معمولاً از مقدار مساوی براده های چوب، یونجه و کاه تهیه می شود. در آینده، البته، بستر باید به طور دوره ای تغییر کند. به طور متوسط، یک راسو در سال به حدود 40 کیلوگرم مخلوط یونجه، کاه و تراشه نیاز دارد.

ویژگی های تغذیه راسو

کشت راسو به عنوان یک تجارت سود ملموسی را به همراه خواهد داشت، البته تنها در صورتی که رژیم غذایی حیوان به درستی توسعه یابد. گوشت و ماهی از هر نوعی که باشد منحصراً با استخوان و رگ به این حیوانات داده می شود. حیوانات بالغ معمولا دو بار در روز تغذیه می شوند. به حیوانات جوان 3-4 بار در روز غذا داده می شود. سادگی تغذیه راسوها در درجه اول در این واقعیت نهفته است که این حیوانات هرگز پرخوری نمی کنند. شما نباید از دادن بیش از حد به آنها بترسید.

علاوه بر ضایعات ماهی و طیور، راسوها را می توان غذای خشک کارخانه ای مخصوص تهیه شده، گوشت گاو، بره، شکار و موش داد. به این حیوانات سوسیس نخورید،شیرینی، غذاهای شور، کنسرو، مرکبات، محصولات لبنی و هر چیز سرخ شده. فقط ماهی های دریایی را می توان به راسوها داد.

تولید مثل حیوانات

پرورش راسو موفق نخواهد بود اگر صاحب مزرعه به تجدید و افزایش دوره ای دام خود رسیدگی نکند. شیار راسو در ماه مارس شروع می شود. می توان تشخیص داد که یک فرد برای جفت گیری با غرش مشخصه اش آماده است. جفت گیری این حیوانات از 11 ماهگی مجاز است. فرزندان ملکه ها که در ماه مارس پوشیده شده اند، در اوایل ماه مه ظاهر می شوند. در دوران بارداری، زنان بسیار بیشتر از حالت عادی غذا می خورند. البته کشاورز باید به این موضوع توجه کند. اگر راسو باردار مواد مغذی و ویتامین های کافی دریافت نکند، توله های او ضعیف و بیمار به دنیا می آیند. گرفتن پوسته های خوب از آنها در آینده غیرممکن خواهد بود. راسوهای باردار باید به صورت آزاد تغذیه شوند. البته، شما باید حداکثر توجه را به توسعه منوی تولید کنندگان مرد داشته باشید. باید تا حد امکان متنوع باشد.

صاحبان مزارع راسو معمولاً از 15 آوریل شروع به آماده سازی برای زایمان می کنند. در این زمان، خانه های زنان تمیز می شود، با محصولات کک درمان می شود و ضد عفونی می شود. سپس مخلوط بزرگتری از یونجه، کاه و خاک اره در قفس ماده قرار می گیرد.

نوزادان مینک کاملا برهنه به دنیا می آیند. آنها فقط پس از مدتی شروع به بدست آوردن خز با ارزش می کنند. بنابراین، خانه ماده در قفس باید به خوبی عایق بندی شود. فقط در این مورد، پرورش راسو در خانه موفق خواهد بود. در یک لانه سرد، توله سگ ها می توانند به راحتی سرما بخورند و بمیرند.

مراقبت از حیوانات جوان

در ابتدا، توله‌های راسو منحصراً از شیر مادر تغذیه می‌کنند. چشمان توله ها تقریباً در روز 25-30 باز می شود. در روز بیستم، دندان ها در توله سگ ها بیرون می زند. در این زمان است که غذای خوب خرد شده روی یک صفحه فلزی کوچک باید در قفس قرار گیرد. رحم به طور مستقل آن را به نوزادان در لانه می برد.

وقتی توله ها یک ماهه شوند، ماده شروع به بیرون کشیدن آنها به سمت تغذیه می کند. بعد از مدتی، توله ها عادت می کنند خودشان به سینی بروند.

در سن 5-7 هفتگی، توله های راسو بسیار حریص می شوند. اگر در این زمان غذای کافی نداشته باشند، می توانند یکدیگر را بجوند یا حتی خود ماده را بکشند و بخورند. صاحب مزرعه باید این را در نظر بگیرد، البته، بدون نقص.

لونج راسو جوان معمولاً کوچک است. برخی از توله ها بیشتر در هفته اول پس از تولد می میرند.

راسوهای جوان اغلب در سن 1.5 ماهگی از رحم خارج می شوند. سلول های حیوانات جوان از قبل آماده شده است. توله ها یکی یکی یا دوتایی می نشینند. راسوهای متولد شده در ماه مه معمولاً در ماه نوامبر ذبح می شوند.

سود احتمالی و بازخورد

می توانید از مزرعه ای با این تخصص عمدتاً از دو طریق درآمد کسب کنید - با فروش پوست حیوانات و همچنین تولیدکنندگان اصیل. برخی از صاحبان مزارع پرورش راسو نیز برخی از جوانان را به عنوان حیوان خانگی می فروشند. با سازماندهی صحیح مزرعه، پرورش راسو می تواند سودهای بسیار زیادی به همراه داشته باشد.

مثال محاسبه هزینهو درآمد

بنابراین، مزرعه راسو چقدر می تواند سودآور باشد؟ علاوه بر این، برای وضوح، ما چند رقم برای یک مهدکودک برای 240 زن و 60 مرد به توجه خواننده ارائه می کنیم. سازماندهی مزرعه در این مورد معمولاً حدود 4200000 روبل هزینه دارد. در همان زمان، هزینه های سالانه حدود 2،891،000 روبل است. پوست ها و تولید کنندگان سال در چنین مهد کودکی را می توان با حدود 4000000 روبل فروخت. بنابراین، سود خالص کشاورز 1،109،000 روبل در سال است.

به جای نتیجه گیری

البته 240 سر ماده زیاد است. در بیشتر موارد، کارآفرینان در ابتدا تولیدکنندگان بسیار کمتری را خریداری می کنند. اما حتی یک مزرعه 20 رأس می تواند کاملاً سودآور باشد. اعتقاد بر این است که تنها با یک جفت راسو می توانید تا 120000 روبل در سال درآمد داشته باشید. بنابراین ، این تجارت واقعاً کاملاً سودآور است - پرورش راسوها به عنوان یک تجارت. البته بررسی های مربوط به این مزارع عمدتاً خوب است. اما، به گفته کشاورزان، تلاش برای حفظ چنین نهالستانی باید بسیار بسیار زیاد انجام شود. در غیر این صورت، مطمئناً سودی از پرورش راسوها سودی نخواهد داشت.