برونشیت عفونی جوجه ها: پاتوژن، تشخیص، درمان و اقدامات پیشگیری

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-07 20:58

برونشیت عفونی جوجه ها یک بیماری بسیار خطرناک است که معمولاً منجر به مرگ بخشی از گله و کاهش قابل توجه تولید تخم می شود. در حال حاضر، متأسفانه اغلب اوقات، IBK در مرغداری ها شناسایی می شود. واکسیناسیون پیشگیرانه اصلی ترین اقدام برای مبارزه با این بیماری در نظر گرفته می شود.

کمی از تاریخ

این بیماری توسط یک ویروس حاوی RNA از خانواده Coronaviridae ایجاد می شود. یکی از ویژگی های پاتوژن IB توانایی جهش سریع است. این امر باعث ایجاد مشکلات قابل توجهی در پیشگیری از برونشیت عفونی در مرغداری ها می شود.

برای اولین بار، ویروس IBV توسط دانشمندان آمریکایی در سال 1936 جدا شد. طبق برخی داده ها، این بیماری در حدود سال 1946 به روسیه آورده شد. در حال حاضر، در مرغداری های کشور ما، جوجه ها عمدتاً رنج می برند. از دو سویه ویروس عفونی برونشیت مرغ: ماساچوست و 793B. از این دو گونه در روسیه است که بزرگترین استتعداد آماده سازی ایمونولوژیک.

بیولوژی عامل ایجاد کننده برونشیت عفونی در جوجه ها

سروتیپ ماساچوست اولین بار در دهه 40 قرن گذشته در ایالات متحده و اروپا شناسایی شد. این سویه عمدتاً بر اندام های تنفسی پرندگان تأثیر می گذارد. در نتیجه جوجه ها دچار عفونت حاد تنفسی می شوند که می تواند منجر به مرگ آنها شود. 793B باعث مرگ و میر بالا عمدتاً در جوجه های گوشتی می شود. این سویه می تواند بر سیستم تنفسی و دستگاه تناسلی پرندگان تأثیر بگذارد.

این دو نوع ویروس متفاوت هستند:

1. مقاوم در برابر عوامل نامطلوب محیطی. برای مثال، در آب آشامیدنی، ویروس IBV می تواند تا 11 ساعت زنده بماند.
2. مقاوم در برابر محیط های اسیدی. در قلیایی، سویه های IB معمولاً به سرعت می میرند.
3. مقاوم نسبتاً در برابر اشعه UV. تحت تأثیر آن، ویروس در بیشتر موارد در یک روز می میرد.

در دماهای بالا، ویروس IB معمولاً به سرعت می میرد. به عنوان مثال، در دمای 50 درجه سانتیگراد، این در 10 دقیقه اتفاق می افتد.

خطر بیماری چیست؟

هم جوجه ها و هم پرندگان بالغ می توانند به IBV آلوده شوند. اغلب جوانان از این بیماری رنج می برند. در جوجه ها در بیشتر موارد سیستم تنفسی تحت تاثیر قرار می گیرد. در مرغ‌های بالغ و پولت‌ها، IBV معمولاً بر سیستم تولید مثل تأثیر می‌گذارد. در برخی موارد، جوجه ها ممکن است به طور کلی تخمگذاری را متوقف کنند.

خطر برونشیت عفونی، علاوه بر کاهش بهره وری، در مرگ و میر بالای طیور نهفته است. تلفات در طول اپیدمی در اقتصاد اغلب بیش از 35٪ است. به چگونگی آن مربوط می شودپرندگان جوان و بالغ.

در صورتی که عفونت وارد مزرعه شود، حذف آن بسیار مشکل خواهد بود. حتی جوجه های بهبودیافته برای چندین ماه ناقل ویروس باقی می مانند و می توانند آن را به افراد دیگر منتقل کنند. در اغلب موارد، IBV در یک دام ناکارآمد درمان نمی شود و متأسفانه مزمن می شود.

علل گسترش عفونت

این بیماری عمدتاً از فردی به فرد دیگر منتقل می شود. یعنی یک اپیدمی IB می تواند در مزرعه رخ دهد، مثلاً پس از خرید جوجه یا پولت جدید. گاهی اوقات تخم مرغ های جوجه کشی عامل شیوع برونشیت عفونی در مرغ های مزرعه می شود. جوجه های پرورش یافته از چنین موادی که از مرغ های تخمگذار بیمار به دست می آیند، در بیشتر موارد نیز آلوده می شوند.

عفونت چگونه منتقل می شود؟

راههای آلودگی جوجه های سالم به برونشیت عفونی به شرح زیر است:

1. هوازا. در این حالت ویروس از سوراخ بینی و منقار پرنده بیمار آزاد می شود و با جریان هوا منتقل می شود.

2. تماس بگیرید. به این ترتیب، ویروس اغلب در آن دسته از مزارع که در آنها ازدحام بیش از حد مرغ وجود دارد، منتقل می شود.

3. دهانی- مدفوعی. جوجه ها گاهی اوقات مدفوع خود را می خورند. در این مورد، عفونت نیز می تواند به راحتی رخ دهد.
4. جنسی. خروس با پوشاندن می تواند بیماری را به مرغ منتقل کند.

بنابراین، خطر IBK، از جمله موارد دیگر، در تعداد زیاد است.راه های احتمالی عفونت.

اشکال جریان

برونشیت عفونی حاد و مزمن می تواند در جوجه ها ایجاد شود. این اشکال جریان در جوجه ها عمدتاً فقط در درجه شدت علائم متفاوت است. در بیماری حاد، دومی بارزتر است. در شکل مزمن، تنها تنفس سخت در پرنده و ترشح از بینی قابل توجه است.

بیشتر اوقات، جوجه های مزرعه می میرند، البته از IB حاد. با این حال، حتی در موارد مزمن، میزان مرگ و میر می تواند بسیار بالا باشد. در برخی موارد، کشاورزان تا 30 درصد از گله را با این شکل از بیماری از دست می دهند.

علائم بیماری زمانی که سیستم تنفسی تحت تأثیر قرار می گیرد

دوره کمون برای ویروس IBV می تواند از 36 ساعت تا 10 روز طول بکشد. در بیشتر موارد، اولین علائم این بیماری یک هفته پس از عفونت قابل توجه می شود. در جوجه ها، علائم زیر برونشیت عفونی مرغ مشاهده می شود:

• سرفه;
• تنگی نفس؛
• کاهش وزن؛
• تحریف گردن؛
• کانژنکتیویت.

بال‌های جوجه‌های بیمار معمولاً زیاد آویزان می‌شوند. خود جوجه ها ضعیف و غیرفعال به نظر می رسند.

علائم در پرنده بالغ

در این جوجه ها، ویروس IB بر سیستم تنفسی و تولید مثلی تأثیر می گذارد. علائم در پرنده بالغ به شرح زیر است:

• سوت هنگام نفس کشیدن؛
• اسهال همراه با مدفوع سبز؛
• ضروریکاهش تولید تخم مرغ.

جوجه های مبتلا به برونشیت عفونی بی حال و ضعیف به نظر می رسند. پوسته تخم‌هایی که می‌گذارند در بیشتر موارد نرم است.

کشاورزان بی تجربه IBV در جوجه ها، متأسفانه، معمولاً بلافاصله متوجه نمی شوند. علائم این بیماری عمدتاً تنفسی است. و بنابراین، مبتدیان اغلب برونشیت عفونی را با سرماخوردگی اشتباه می گیرند.

با یک دوره طولانی IBK در جوجه ها، از جمله موارد دیگر، کلیه ها تحت تأثیر قرار می گیرند و عملکردهای خود را به طور مؤثر انجام نمی دهند. این منجر به اسهال شدید می شود. اگر مرغ قبلاً بیماری را به این مرحله رسانده باشد، به هیچ وجه امکان نجات آن وجود ندارد.

تغییرات پاتولوژیک

جوجه ها با IBV می میرند، همانطور که قبلاً ذکر شد، اغلب اوقات. در همان زمان، تغییرات زیر در اجساد چنین پرنده ای مشاهده می شود:

• خونریزی های متعدد در نای و برونش؛
• اغلب - وجود اگزودای سروزی و کاتارال (با التهاب)؛
• تخمدان رشد نیافته با علائم خونریزی در پرنده بالغ؛
• آتروفی فولیکول تخمدان؛
• کیست تخمدان.

در صورتی که برونشیت عفونی در مرغ به شکل شدید پیش رفت، مطالعات پاتوآناتومیک همچنین می تواند تورم غشاهای مخاطی و نفوذ اپیتلیوم را نشان دهد. کلیه های چنین پرنده ای در بیشتر موارد از نظر حجم بزرگ می شوند و با یک الگوی متنوع متمایز می شوند. اورات ها اغلب در مجاری ادراری جوجه هایی که توسط IB کشته شده اند یافت می شود.

چگونهدر حال تشخیص؟

مخلوط کردن IB مرغ برای سرماخوردگی به اندازه کافی آسان است. برای تشخیص دقیق برونشیت عفونی، دامپزشکان آزمایشات آزمایشگاهی را انجام می دهند. برای این منظور سواب هایی از نای و حنجره از پرنده گرفته می شود. علاوه بر این، چنین موادی برای وجود ویروس بررسی می شود.

در برخی موارد، آزمایشات سرولوژیکی نیز ممکن است در حین تشخیص انجام شود. با این حال، دامپزشکان:

• ایمونواسی آنزیمی انجام دهید؛
• انجام تحقیقات مولکولی بیولوژیکی؛
• هماگلوتیناسیون غیرمستقیم انجام دهید.

در صورت مشکوک بودن به برونشیت عفونی در پرندگان، از جمله، هر دو هفته یکبار برای تجزیه و تحلیل خون گرفته می شود. البته تحقیقات در این مورد نیز به منظور شناسایی سویه عامل بیماری زا انجام می شود.

درمان برونشیت عفونی در جوجه ها

هنگامی که IBV در مزرعه شناسایی می شود، اولین کاری که باید انجام دهید این است که پرنده سالم را از پرنده بیمار جدا کنید. در واقع برای درمان جوجه ها معمولا از روش کلی درمان ضد ویروسی استفاده می شود. در این مورد، داروهایی مانند:

• ید آبی؛
• Anfluron.

ید آبی برای درمان برونشیت عفونی جوجه ها بیشتر به مقدار 0.2 یا 0.5 میلی لیتر در هر راس در روز استفاده می شود. در عین حال، دادن چنین دارویی به پرنده هم به شکل خالص - با غذا و هم رقیق شده با آب مجاز است.

"Anfluron" همچنین پاسخ خوبی به این سوال است که چگونه برونشیت عفونی در جوجه ها را درمان کنیم.این دارو برای چنین بیماری معمولاً به مقدار 0.5-1 میلی لیتر در روز استفاده می شود. دوره درمان با این دارو در بیشتر موارد یک هفته است. چنین دارویی را به صورت خشک به صورت خوراکی یا تزریق عضلانی به جوجه ها بدهید.

البته اقدامات کافی علیه IBV در مزرعه باید بلافاصله پس از مشاهده اولین علائم آن انجام شود. درمان برونشیت عفونی در جوجه ها و پیشگیری از آن، اما اگر پرنده در اتاق های کثیف و بدون تهویه نگهداری شود، بی اثر خواهد بود. در مرغداری، در صورت تشخیص عفونت، باید فوراً از تهویه مناسب اطمینان حاصل شود. خانه نیز باید به طور کامل تمیز شود.

بعلاوه، پردازش مرغداری با ید آبی الزامی است. این ماده از قبل با آب رقیق شده و سپس محلول حاصل به داخل مرغداری اسپری می شود. غلظت ید در هوای قفس در نهایت باید 10 میلی‌گرم در متر مربع باشد3.

درمان های عامیانه

جوجه ها با برونشیت عفونی بیمار می شوند، البته نه تنها در مزارع بزرگ، بلکه در خانه های خصوصی. ساکنین تابستانی برای درمان IB نیز می توانند از روش های عامیانه مختلف استفاده کنند.

در مزارع با چنین بیماری، جوجه ها سعی می کنند سبزی بیشتری ببخشند - گزنه، هویج و غیره. همچنین، پیش مخلوط های ویتامین و مواد معدنی بیشتری به مایه مرغ اضافه می شود.

پیشگیری از بیماری

متاسفانه درمان برونشیت عفونی در جوجه ها اغلب بی اثر است. ویروس های IBV بسیار قابل زنده ماندن هستند و قابل انتقال هستنداز بسیاری جهات بنابراین، در یک مرغداری، انجام دوره‌ای فعالیت‌های مختلف با هدف جلوگیری از شیوع این بیماری مهم است.

موثرترین اقدام پیشگیرانه در برابر IBV البته واکسیناسیون است. فقط دو نوع اصلی واکسن برای برونشیت عفونی جوجه ها وجود دارد:

1. واکسن زنده. چنین آماده سازی معمولا برای واکسیناسیون جوجه ها استفاده می شود. وسایلی از این نوع محافظت اولیه برای حیوانات جوان ایجاد می کند. مصونیت نسبت به اکثر انواع ویروس در جوجه ها با استفاده از چنین داروهایی معمولاً پس از 2 هفته ایجاد می شود. عیب اصلی این نوع واکسن ها خطر جهش گونه های موجود در آنها به گونه های وحشی است.
2. واکسن غیرفعال. فرآورده های این واریته عمدتاً برای پولت و استوک مادر استفاده می شود. هنگامی که از چنین واکسنی استفاده می شود، آنتی بادی های مادری در مرغ های تخمگذار شروع به تولید می کنند.

قبل از استفاده از واکسن برونشیت عفونی غیرفعال، مرغ ها قبلاً با واکسن های زنده واکسینه می شوند. علاوه بر این، چنین روشی حداقل 4-5 هفته قبل انجام می شود. استفاده از این تکنیک به شما امکان می دهد در 95٪ موارد محافظت در برابر عفونت ایجاد کنید.

چگونه از شیوع بیماری در مزرعه جلوگیری کنیم؟

علاوه بر واکسیناسیون، قرار است فعالیت های زیر در مزارع برای جلوگیری از اپیدمی IB انجام شود:

• ضد عفونی تخمهای جوجه کشی؛
• پایش کیفیت هوای داخل ساختمان؛
• توزیع پرندگان بر اساس سن.

البته خرید خوراک و حیوانات جوان جدید برای مزرعه فقط در مزارع مجاور که از نظر برونشیت عفونی ایمن هستند ضروری است. همین امر در مورد تخم مرغ های جوجه کشی نیز صدق می کند.

برخی از اقدامات امنیتی از نظر گسترش همه گیری، البته، باید توسط صاحبان مزارعی که IB قبلاً در آنها شناسایی شده است، رعایت شود. این گونه مزارع در وهله اول از صادرات و فروش پرندگان زنده، جنین و تخم مرغ منع شده اند. همچنین جابجایی جوجه ها از اتاقی به اتاق دیگر در این گونه کارخانجات مجاز نیست. برای بارور کردن مرغ ها نمی توان از نرهای بیمار در چنین مزارعی اسپرم گرفت.