سیستم پدافند هوایی شتیل: توضیحات فنی و مقایسه با آنالوگ ها

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

سلاح‌های مدرن داخلی در قالب سامانه‌های پدافند هوایی «شتیل» یک پرتابگر چند کاناله، جهت‌گیری روی کشتی‌ها، مجهز به پرتاب عمودی است. این سیستم برای دفاع همه جانبه از کشتی و همچنین دفع حمله هوایی دشمن از جمله حملات موشکی گسترده طراحی شده است. همچنین از این سلاح برای دفاع همه جانبه و حملات تلافی جویانه به حملات موشکی گسترده دشمن استفاده می شود. در آینده، این مجموعه باید جایگزین آنالوگ های موجود انواع "جوجه تیغی" و "طوفان" شود. این سیستم توسط طراحان موسسه تحقیقاتی Altair توسعه یافته است که در سال 2004 در نمایشگاه Euronaval ارائه شد. آنالوگ های زمینی بهبود یافته نیز در حال توسعه هستند، ما ویژگی ها و ویژگی های آنها را در نظر خواهیم گرفت.

توضیحات کلی

سیستم پدافند هوایی شتیل دارای طراحی اصلی و بدیع است. عنصر اصلی یک ماژول عمودی با پرتابگر نوع 3S-90E است. در صورت لزوم می توان چندین ماژول را روی کشتی سوار کرد که هر کدام شامل دوازده کانتینر با موشک است. ابعاد - 7، 15/1، 75/9، 5 متر، به شما امکان می دهد آن را روی کشتی هایی با حداقل حجم بدنه داخلی 7 نصب کنید.4 متر مجتمع ها شش در دو ردیف چیده شده اند. این راه حل امکان قرار دادن مقدار زیادی مهمات را در فضای نسبتاً کوچکی فراهم می کند.

سامانه موشکی پدافند هوایی «اشتیل-۱» دارای ابعادی است که امکان جایگزینی سامانه موشکی اوراگان را در ناوشکن‌های داخلی فراهم می‌کند. در همان زمان، قدرت و موجودی سلاح ها تقریباً دو برابر شد. صرفه جویی در فضا و افزایش بار مهمات به دلیل عدم وجود مکانیسم های اضافی مانند پرتابگر پرتو و قطعات رفع آن حاصل می شود.

ویژگی ها

سیستم پدافند هوایی Shtil-1 یک ویژگی متمایز دیگر از آنالوگ "Hurricane" دارد. موشک های موجود در آن کاملاً به صورت عمودی قرار گرفته اند که به لطف آن این مجموعه با وقفه بیش از دو ثانیه گلوله ها را پرتاب می کند. پس از خروج اولین موشک از نقطه پرتاب برای چند ده متر، گلوله بعدی شلیک می شود. آماده‌سازی و راه‌اندازی یک سیستم با نصب پرتو بسیار بیشتر طول می‌کشد.

سامانه موشکی پدافند هوایی "شتیل" از موشک هدایت شونده از نوع 9-M317-ME استفاده می کند. این یک مهمات مدرن از سیستم Buk است. این یک موشک سوخت جامد تک مرحله ای است که دارای ابعاد زیر است:

• طول - 5180 میلی‌متر.
• قطر قاب - 360 میلی متر.
• وزن شروع - 580 کیلوگرم.

دم پرتابه مجهز به سکان هایی با دهانه 82 سانتی متری است. قطعه قطعه قطعه شده 62 کیلوگرم وزن دارد. این موشک با سرعتی در حدود 1500 متر در ثانیه شتاب می گیرد. تفاوت اصلی با مدل قبلی خود روش پرتاب است. در این راستا، چندین اضافات سازنده اعمال شد.گلوله پس از فرمان اپراتور تا ارتفاع حدود ده متری از عرشه کشتی به بیرون پرواز می کند و پس از آن مهمات تحت تأثیر سکان های گازی به سمت هدف تنظیم می شود. سپس نیروگاه راهپیمایی و سیستم هدایت روشن می شود.

سیستم دفاع هوایی Shtil-1: توضیحات فنی

مجموعه مورد بررسی شامل ایستگاه های پرتاب با موشک و دستگاه های اضافی است. این سیستم های تشخیص خود را ارائه نمی دهد، اما گزینه ای برای هدایت با استفاده از بخش های رادار کشتی وجود دارد. تجهیزات الکترونیکی شامل یک واحد محاسباتی، یک پانل کنترل، چندین فرستنده و یک هدف روشن است. تا دوازده هدف را می توان همزمان مورد حمله قرار داد. این مجموعه را می توان بر روی هر کشتی جنگی سوار کرد، نیازی به تغییر شکل یا طراحی مجدد ندارد.

سیستم پدافند هوایی شتیل بر روی کشتی هایی با جابجایی حداقل 1500 تن نصب می شود. طراحی تاسیسات این امکان را فراهم می کند که مجموعه را بر اساس تاسیسات شناور پروژه های مختلف پایه گذاری کند. علاوه بر این، دستگاه ها می توانند جایگزین مشابه های منسوخ شوند. چنین ویژگی هایی آینده امیدوار کننده ای را برای سیستم های دفاع هوایی نشان می دهد.

فرصتها

سیستم موشکی پدافند هوایی Shtil-1 مجهز به موشک هایی است که می توانند اهدافی را تا فاصله پنجاه کیلومتری مورد اصابت قرار دهند. در این حالت حداکثر سرعت هدف مورد نظر می تواند به بیش از 800 متر در ثانیه برسد. اگر این سیستم را با Buk مقایسه کنیم، وجود تجهیزات سخت افزاری اولیه در کنار بهبود یافته ها قابل توجه استسیستم های هدایت و کنترل برای سیستم خانه، که در آن نور جسمی که قرار است به آن ضربه بزند نقش مهمی ایفا می کند.

انواع مختلفی از کلاهک بسته به نوع هدف و برد محل آن توسعه یافت. به عنوان مثال، سامانه پدافند هوایی Shtil-M می تواند هواپیماها را در ارتفاع حدود 15000 متری مورد اصابت قرار دهد. برای موشک های کروز، نشانگر 2-3 بار کاهش می یابد. همچنین برد حذف اهداف پرنده در ارتفاع پایین از حداکثر پارامتر ممکن نصف شده است.

سیستم پدافند هوایی Shtil-2

شرح فنی این مجموعه رزمی در زیر آمده است:

• طول/قطر موشک 18.3/1.9 متر است.
• بار محموله - 1.87 مکعب. m.
• وزن اولیه - 39.9 تن.
• نوع مهمات - R-29RM.
• نوع پرتاب - زمینی یا سطحی.

سیستم پدافند هوایی Shtil-2 از یک فیرینگ آیرودینامیکی، یک محفظه بار، یک آداپتور، یک واحد ناوبری و کنترل و یک اسکلت تشکیل شده است. فیرینگ آیرودینامیکی از یک محفظه مهر و موم شده، مجهز به دریچه برای نصب تجهیزات رادیویی ساخته شده است.

سیستم پرتاب مجموعه شامل طرح پرتاب و فنی با دستگاه های پرتاب موشک کمکی و اصلی است. واحد کنترل از یک واحد خودکار تشکیل شده است که اطلاعات مربوط به وظیفه پرواز، فاصله تا هدف، سایر اطلاعات تله متری، تا اندازه گیری پارامترهای پرتاب در حافظه آن وارد می شود.

تست

سیستم پدافند هوایی شتیل-1 وهمتای زمینی آن در آزمایشات آزمایشی نتایج زیر را نشان داد:

1. امکان پرتاب از یک مجموعه - حداقل 10 بار در سال.
2. پرتاب فضاپیما را با حداقل وقفه 15 روزه انجام دهید.
3. ارتباط تضمینی در حالت آماده به کار با آمادگی بالا برای راه اندازی.

پرواز از نسخه زمینی تشکیل مدارها را در یک فضای محدود، حدود 60-77 درجه تضمین می کند. هنگامی که از زیردریایی پرتاب می شود، محدوده عرض جغرافیایی از 0 تا 77 درجه متغیر است. شیب موشک به مختصات نقطه پرتاب بستگی دارد و در عین حال امکان استفاده از زیردریایی برای هدف مورد نظر خود را حفظ می کند.

سیستم موشکی ضد هوایی Polyment-Redut

توسعه جدیدترین سیستم برای ناوگان روسیه توسط NPO Almaz-Antey در حال انجام است. از موشک های ضد هوایی 9-M96 و 9-M100 به عنوان مهمات استفاده می شود. توسعه سیستم دفاع هوایی مورد بررسی از سال 2011 انجام شده است، اما به دلیل شرایط مختلف، برنامه تحویل به تاخیر افتاد.

این به دلیل نبود تعداد کافی مهندس و طراح بود که بیشتر آنها در توسعه زمین های مشابه این مجموعه نقش داشتند. در همین راستا ساخت ناوچه های پروژه 22350 که امکان نصب سلاح های جدید را فراهم می کرد نیز به تعویق افتاد. مشکلات قابل توجهی در ایجاد ایستگاه رادار Polyment با آرایه آنتن فازی به وجود آمد. در ترکیب با موشک پرتاب دریایی 9-M96، این مجموعه یک نسخه کامل از سیستم دفاع هوایی Poliment-Redut را تشکیل می دهد.

تست

تابستان 2014یک رگبار از سامانه پدافند هوایی ردوت با تقلید موشک کروز مورد اصابت قرار گرفت. پرتاب از هیئت کشتی کوروت "Savvy" انجام شد. این اولین آزمایش موفقیت آمیز بود که در دریای بالتیک انجام شد. سپس، اهداف تقلید از ناوگان یک دشمن مشروط با موفقیت مورد اصابت قرار گرفتند.

در پاییز همان سال، این مجموعه برای انهدام اهداف هوایی و سطحی دشمن ادعایی آزمایش شد. همه اهداف از بین رفتند. در سال 2015، خدمه کوروت Soobrazitelny وظیفه انهدام موشک های کروز دشمن را با موفقیت به نمایش گذاشتند. در همان زمان، سالوو در شرایط سخت راداری انجام شد.

قابلیت های رزمی بالای سامانه پدافند هوایی ردوت و سامانه پدافند هوایی شتیل تا حد زیادی از شایستگی طراحان شرکت آلماز-آنتی است. آنها دستور وزارت دفاع را با همه سختی ها انجام دادند. در جولای 2015، مدیریت این کنسرت رسماً اعلام کرد که آزمایش‌های سامانه‌های ضدهوایی مورد نظر با موفقیت به پایان رسیده است.

اصلاحات و ویژگی های عملکرد

سری Polyment-Redut دو نوع کمپلکس را ارائه می دهد. اولین مورد برای ناوچه های Project 22350 (K96-2) طراحی شده است، در حالی که انتظار می رود نسخه دوم بر روی ناوچه های Type 20380 (مجهز به سیستم Fourke-2) نصب شود.

پارامترهای برنامه تاکتیکی و فنی به شرح زیر است:

• برد انهدام یک هدف آیرودینامیکی از 1.5 تا 60 کیلومتر است.
• ارتفاع شلیک - 0.01-30 کیلومتر.
• منطقه برای از بین بردن اهداف بالستیک - از برد 1.5 تا 30 کیلومتر، ارتفاع 2-25 کیلومتر.
• مهمات مستعمل - ضدهواییموشک هدایت شونده 9-M-96E2.

وزن اولیه شارژ حدود 420 کیلوگرم است، میانگین سرعت پرواز 950 متر در ثانیه است. نوع هدایت موشک اینرسی با سیستم تصحیح رادیویی است. سر جنگی مورد استفاده - رادار، فعال. شکست - از نوع تکه تکه شدن با قابلیت انفجار شدید با جرم قسمت اصلی 24 کیلوگرم.

حقایق جالب

در دریای بالتیک در سال 2015، دو پرتاب موفقیت آمیز موشک 9-M96E از کوروت Soobrazitelny انجام شد. متعاقباً سیستم Redut بر روی ناوچه Admiral Gorshkov نصب شد. این کشتی اکنون در ناوگان شمال است و برای آزمایش های مشترک از جمله انهدام اهداف پروازی آماده می شود. مدرن سازی کشتی در کارخانه کشتی سازی در سن پترزبورگ امکان تجهیز کشتی به تجهیزات راداری اضافی را فراهم کرد

به عنوان بخشی از کار نمایشگاه هوایی Max-2013، یک جلسه توجیهی رسمی برگزار شد که در آن رئیس کل گروه Antey-Almaz گفت که آزمایش های سیستم موشکی جدید ضد هوایی در سال 2012 متوقف شد. دلیل اصلی آتش سوزی در ناو سوبرازیتلنی است. در همان سال، پس از تعمیر کشتی، آزمایشات سیستم دفاع هوایی از سر گرفته شد. در سال 2014، آزمایش مهمات نصب شده بر روی دریاسالار گورشکوف آغاز شد. سه نوع موشک آزمایش شد: 9-M96D، 9-M100 و 9-M96D.

در پایان

سیستم های پدافند هوایی Shtil-2 و Polyment-Redut پارامترهای مشابهی دارند. مزیت اصلی آنها نسبت به پیشینیان این است که می توان آنها را از سطح وتاسیسات زمینی علاوه بر این، ویژگی های طراحی این امکان را فراهم می کند که در عین افزایش مقدار مهمات، از فضای کمتر قابل استفاده استفاده شود. همه موشک ها با وجود تأخیر در انتشار مجتمع ها، آزمایش های آزمایشی را با موفقیت پشت سر گذاشتند. سلاح های مدرن مورد بررسی قرار است در ناوچه ها و کشتی های دیگر و همچنین در پایگاه های زمینی و زیردریایی ها استفاده شوند. چنین عملکردی با تطبیق پذیری مجموعه ها و قابلیت های گسترده آنها از جمله محافظت در برابر هواپیماها و کشتی های دشمن مرتبط است.