کانال کشی کابل چگونه است؟

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

هر یک از ما با ذکر عبارت "فاضلاب" در برابر چشمان خود، سیستمی از کلکتورها و خطوط لوله را دریافت می کنیم که از طریق آنها فاضلاب طوفان و زباله های خانگی حرکت می کنند. با این حال، این تنها ارتباطاتی نیستند که می توان زیرزمینی قرار داد. گزینه دیگر برای شبکه فاضلاب زیرزمینی، فاضلاب کابلی است.

شرح

سیستم توصیف شده یک شبکه زیرزمینی از مخازن و کانال هایی است که در آن کابل های تلفن و برق گذاشته شده است. چنین سیستمی ممکن است شامل لوله ها و همچنین چاه ها باشد. اولی برای سیم کشی استفاده می شود، در حالی که دومی برای بازنگری، تعویض، تعمیر و افزایش قدرت ضروری است.

کابل ها را می توان به روش باز گذاشت، در حالی که از خطوط لوله استفاده نمی شود، زیرزمین ها، تونل ها و فاضلاب ها جایگزین آنها می شوند. خطوط در این مورد با کمک دستگاه های خاص تقویت می شوند.

طراحی کانال کابل

کانال کشی کابل برایمحافظت از سیم ها در برابر پدیده های جوی و بار خاک و سطح جاده. برای تعمیر، تعویض و انشعاب احتمالی شبکه های تلفن و برق استفاده می شود، در حالی که نیازی به بازکردن خاک و تخریب بستر راه نیست.

انواع سیستم های فاضلاب کابلی

متداول ترین طبقه بندی کانال، طبقه بندی بر اساس روش لوله کشی است. نصب لوله ها در ترانشه های قبلا حفر شده انجام می شود. با این حال، تخمگذار همچنین می تواند بدون ترانشه باشد، در حالی که کابل بالای زمین است و سطح خاک مختل نمی شود. چنین نصبی با استفاده از فناوری حفاری افقی انجام می شود.

چنین سیستم هایی ممکن است در اندازه بخش و شکل چاه ها، خود لوله ها و مواد مورد استفاده در ساخت عناصر متفاوت باشند. چاه ها می توانند پلاستیک، آجر و بتن مسلح باشند. برای چنین سیستم هایی لوله ها از:

• آزبست؛
• بتن؛
• پلاستیک؛
• فایبرگلاس;
• fiber pitch.

محبوب ترین آنها پلاستیک و آزبست هستند. در برخی موارد به جای لوله از بلوک های پلاستیکی استفاده می شود که دارای بخش های متعددی به نام چند کاناله است.

نصب کانال کابل

کانال های کابل کانال های مدفون هستند که بسته به محل مواد در پایه لوله ها در عمق قرار می گیرند. عمق می تواند از 40 تا 200 سانتی متر متغیر باشد. اگر در مورد لوله های بتنی صحبت می کنیم،سپس می توان آنها را حتی عمیق تر گذاشت ، اما پلاستیک ها باید در کمترین عمق قرار گیرند. خطوط لوله ای که در زیر مسیرهای تراموا قرار دارند تا حد امکان دفن می شوند، اما حداقل آنها در زیر مناطق عابر پیاده دفن می شوند. در زیر جاده ها، عناصر در عمق متوسط قرار دارند.

لوله ها دارای شیب 4 میلی متر در متر هستند، این امکان جریان طبیعی آب را فراهم می کند که ممکن است وارد کانال ها شود. کابل و لوله‌های بین چاه‌ها باید در یک خط مستقیم باشند، اما باز هم کمی جابجایی مجاز است، نباید بیش از 10 میلی‌متر در هر متر لوله باشد. منهول ها در هر 25-150 متر قرار می گیرند، مقدار نهایی به طرح کابل کشی بستگی دارد. در داخل کلکتورهای بزرگ و زیرزمین‌های ساختمان‌ها، هیچ کابلی در لوله‌ها کشیده نشده است، زیرا سیم‌ها در کنار کنسول‌ها در اینجا کشیده می‌شوند.

کانال کشی کابل ممکن است وجود چندین لوله در یک ترانشه را فراهم کند، در حالی که ولتاژ سیم ها باید در سیم هایی که نزدیک به سطح زمین هستند کمترین باشد. مناسب ترین قطر 100 میلی متر در نظر گرفته می شود، اما در گذشته از لوله های 15 سانتی متری استفاده می شد که کابل کشی در آنها دشوارتر بود. کابل های تلفن و برق نباید در یک بسته باشند.

دستگاه منهول

چاه های مدیریتی برای فاضلاب از نوع کابلی با استفاده از فناوری مشابه چاه های فاضلاب معمولی نصب می شوند. ظروف تهی هستند که قسمت بالایی آن با دریچه بسته شده و بین آن و چاه گردنی تعبیه شده است. در دیوارهای جانبی هستنددهانه های مخصوص خروجی و ورودی لوله با کابل. اکثر این مخازن دارای یک سیستم دوتایی از دریچه ها هستند که در قسمت داخلی آن یک قفل مخفی وجود دارد که کلید آن فقط در اختیار صاحب چاه است.

بسته به محل قرارگیری شبکه کابلی، چاه ها می توانند:

• ازطریق;
• ایستگاه;
• جدایی.

اولین نوع در بخش های مستقیم یا در مکان هایی که انحراف از یک خط مستقیم از 30 درجه تجاوز نمی کند نصب می شود. در مورد چاه های ایستگاهی و چرخشی، باید به ترتیب در نزدیکی ساختمان ها یا در خم های شبکه قرار گیرند. چاه های جداسازی در محل خروجی یا نزدیکی چندین کانال قرار دارند.

چه چیز دیگری درباره منهول ها باید بدانید

ساخت کانال های کابل ممکن است مستلزم نصب چاه هایی با اندازه های مختلف باشد، آنها باید جادار باشند تا امکان کار با کابل و نصب تجهیزات را داشته باشند. مخازن چاه از مواد مختلفی ساخته می شوند، اما اخیراً محصولات پلاستیکی با سفت کننده ها به طور فزاینده ای مورد استفاده قرار گرفته اند. این امر به ویژه برای شرایطی که بار آنقدر زیاد نیست صادق است. به عنوان مثال، در کانال کابل بخش خصوصی، می توانید مدل های چاهی از نوع KKT-2 را پیدا کنید، قطر آن 136 سانتی متر است، تجهیزات را می توان در آن نصب کرد.

کار بر روی کانال های کابل: استفاده از کابل با هادی های مسی

کانال کشی کابل که از کابل مسی استفاده می کندسیم، نیاز به نصب جوراب ساق بلند ساخته شده از فولاد گالوانیزه را در انتهای لحیم شده کابل فراهم می کند. یک سیم خالی برای آن ثابت خواهد شد. کابل کشی بر اساس فناوری خاصی انجام می شود، درام را با کابل بر روی دستگاه هایی مانند جک یا چرخ دستی ببندید.

این کار از سمت چاه گیرنده انجام می شود. کابل در بالای درام تغذیه می شود و در ورودی کانال باید بوش های پلی اتیلن یا زانوهای کابل وجود داشته باشد. در چاه دریافت، کشیدن سیم خالی با کابل شروع می شود، در حالی که در چاه منبع، کشش از درام کابل به طور مداوم کنترل می شود. هنگامی که تخمگذار در دهانه به پایان می رسد، انتهای آن از نظر محکم بودن بررسی می شود و روی کنسول ها انباشته می شود. کابل کشی در کانال های کابل در زمستان می تواند در دمای حداقل 10 درجه سانتیگراد انجام شود، در حالی که در صورت استفاده از غلاف سربی، دمای محیط می تواند -20 درجه سانتیگراد باشد.

ویژگی های لوله های دوجداره

کانال های کابل دوجداره دارای سفتی حلقه بالایی هستند، آنها قادر به مقاومت در برابر بارهای مکانیکی چشمگیر هستند که به ویژه برای محصولات موجدار صادق است. لوله ها انعطاف پذیری خوبی دارند، با کمک آنها می توانید موانع مسیر را دور بزنید.

می توانید آنها را در محدوده دمایی گسترده ای کار کنید و وجود لوازم جانبی ویژه به شما امکان می دهد آهنگ هایی با هر پیچیدگی ایجاد کنید. طول این لوله ها 35 تا 150 متر می باشد و در داخل عرضه می شوندسواحل و یک برس نایلونی. حتی در دماهای پایین، آنها انعطاف پذیر می مانند و حداقل شعاع خمش 8 قطر است.

نتیجه گیری

در صورت نیاز به نصب چاه در محدوده عابر پیاده، بار تخمینی کانتینر که 10 تن است باید در نظر گرفته شود. در مورد جاده، این پارامتر به 80 تن افزایش یافته است.