نصب خط کابل. روش های تخمگذار خطوط کابل

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

سازمان شبکه های تامین برق شامل اجرای طیف گسترده ای از فعالیت ها است که در آن کابل کشی نقش مهمی ایفا می کند. انواع فن آوری ها و روش ها در کار بر روی زیرساخت های الکتریکی دخیل هستند. کارگران نه تنها موظفند نقاط مرجع را به صورت فیزیکی با خطوط نصب کنند، بلکه باید تنظیمات نصب بهینه را نیز انتخاب کنند که باعث افزایش عمر عملیاتی تأسیسات می شود. تا به امروز، تخمگذار خطوط کابل به روش های مختلفی اجرا می شود - از ترتیب کانال های زیرزمینی تا تثبیت مدار در سازه های خاص. هر گزینه نصب نیاز به انطباق با استانداردها و مقررات فنی خاص دارد.

فناوری عمومی نصب خط کابل

عملیات نصب با کابل های برق عمدتاً محدود به بست فیزیکی و سازماندهی سیستم هایی است که خطوط را در موقعیت خود نگه می دارند. اقدامات فنی کمکی نیز رایج است، از جمله اتصال و خاتمه. اتصال سیم به تجهیزات الکتریکی با استفاده از آستین کابل، پایانه ها و گیره ها انجام می شود. نکته اصلی در این قسمت از کار این است که اندازه اتصالات ثابت و خود کابل را به درستی مقایسه کنید. کیفیت عملیات نصب نیز می باشدبستگی به این دارد که آماده سازی اولیه مواد برای همان ترکیبات چقدر دقیق انجام شده است. برش و جدا کردن انتهای سیم بدون ابزارهای خاص از جمله نواربریز، سیم برش، انبردست گیره و غیره کامل نمی شود. علاوه بر این، نصب خط کابل ممکن است شامل استفاده از ترکیبات الکتروشیمیایی محافظ باشد. اینها ممکن است آماده سازی های آب بندی باشند که موانع عایق را ایجاد می کنند. استفاده از چنین موادی در فرآیند کار با سیم کشی مستلزم دقت و رعایت فناوری نصب یک کابل خاص است.

کشیدن کابل در سنگر

این یکی از متداول‌ترین روش‌های نصب کابل است و برای مناطقی که سنگ فرش نشده‌اند که در آن حداقل خطر آسیب فیزیکی به خط نیز وجود دارد، مناسب است. تخمگذار با تشکیل یک ترانشه که سیم در آن غوطه ور می شود آغاز می شود. برای اینکه سازه های کابلی زیرزمینی در قسمت پایین پایه محکمی داشته باشند و یخ نزنند، این فناوری به اجراکنندگان دستور می دهد تا یک بالش به شکل یک تپه کوچک ایجاد کنند. ممکن است شامل ماسه، شن یا سنگ خرد شده باشد - ارتفاع پوشش به طور متوسط به 10 سانتی متر می رسد.

کابل آماده شده در یک ترانشه غوطه ور می شود و سپس با سیم پیچ های مخصوص عایق بندی می شود. در صورت لزوم، بخش های جداگانه با انتظار تقویت نقاط همگرایی با تقویت کمکی متصل می شوند. اگر شرایط اجازه می دهد، بهتر است سیم ها و کابل ها را در هنگام تخمگذار زیرزمینی از قبل متصل کنید. همین امر در مورد عایق کاری نیز صدق می کند، اگرچه فرآیند حمل و نقل نیز همیشه این امکان را فراهم نمی کندآماده سازی فنی خط کابل. از مزایای این روش می توان به حداقل هزینه های مالی و امکان سودمندترین استفاده از مقطع سیم اشاره کرد. معایب فناوری تخمگذار زیرزمینی شامل عدم دسترسی به خط است: برای بازرسی و تشخیص، باید ترانشه را حفاری کنید.

کشیدن کابل ها در زمین

تکنیک قرار دادن کابل در یک ترانشه شامل نورد است. در واقع، این عملیات به یک شکل یا دیگری برای سایر فناوری های نصب نیز مورد نیاز است، اما در این مورد، رویکردهای اجرای آن برجسته تر است. دو روش نورد وجود دارد. در حالت اول، خطوط کابل با استفاده از یک نوار نقاله مخصوص گذاشته می شود که انتهای سیم را می گیرد و همانطور که در امتداد ترانشه حرکت می کند، آن را تا انتهای آن قرار می دهد. کارگرانی که در حال انجام این عملیات هستند، صحت نورد و صحت موقعیت سیم در پایین ترانشه را زیر نظر دارند.

روش دوم نورد شامل استفاده از وسایل متحرک نیست. درام که کابل از قبل روی آن پیچیده شده است در یک مکان ثابت می شود تا سیم باز شود. برای سهولت در نورد از غلتک های مخصوص گیره دار استفاده می شود. آنها در انتهای کابل و قسمت آزاد آن با یک یا پله دیگر ثابت می شوند که فاصله آن به وزن سیم بستگی دارد. اگر در آینده برنامه ریزی شده است که یک خط کابل را به شکل اتصال با سایر بخش ها نصب کنید، این گزینه ممکن است به دلیل خطر شکستن خط در نقطه اتصال مناسب نباشد. در چنین شرایطی بهتر استاز همان انتقال دهنده استفاده کنید.

تخمگذار در ساختارهای بلوک

ساختارهای بلوکی به عنوان ساختارهای مختلف درک می شوند. یک نمونه کلاسیک یک لوله آزبست بتنی است که در آن یک کابل وارد شده است که قطر آن 1.5 برابر کوچکتر از غلاف تقویت کننده است. نوع دیگری از بلوک ها پنل لانه زنبوری است که خطوط سیم نیز وارد آن می شود. این گزینه برای مواردی مناسب است که باید چندین مدار را در یک منطقه کوچک قرار دهید. چنین بلوک هایی عایق مداوم را ایجاد نمی کنند، بلکه فقط سیم ها را در نقاط تخمگذار مشخص جدا می کنند. فناوری بلوک برای نصب خطوط کابل بسیار قابل اعتماد است که به دلیل محافظت مؤثر در برابر آسیب های مکانیکی به دست آمده است.

با این حال، مقاومت خط به نوع ساختار محافظ مورد استفاده بستگی دارد. بدیهی است که مطمئن ترین راه حل استفاده از کانال های لوله ای خواهد بود، اما همچنین پرهزینه ترین و سخت ترین راه حل برای اجرای آن است. نورد مشابه با چنین طرحی فقط به صورت دستی و بدون استفاده از نوار نقاله قابل انجام است. از طرفی در برخی شرایط نصب، استفاده از بلوک تنها راه قابل قبول برای راه اندازی خط می شود. به طور خاص، لوله ها برای تخمگذار کابل ها در تقاطع کانتور با جاده ها و راه آهن استفاده می شود. همچنین، اگر قصد دارید سیم را در خاک هایی با ترکیب تهاجمی از نظر حمله شیمیایی قرار دهید، نمی توانید بدون تقویت اضافی انجام دهید.

کشیدن کابل در ساختار کانال

قبلا گفته شد که اصلینقطه ضعف خط کشی در یک ترانشه زیرزمینی عدم دسترسی مستقیم به کابل بدون حفاری است. ترکیب مزایای تخمگذار در یک ترانشه و فناوری بلوک امکان نصب در ساختار کانال را فراهم می کند. با چنین طراحی مداری، تعمیر و نگهداری خطوط کابل بدون حفاری مجاز است، یعنی امکان دسترسی به خط برای انجام اقدامات تعمیر و تشخیص وجود دارد. کانال خود به نوعی یک جعبه است که دیوارهای آن توسط صفحات بتنی یا آجر تشکیل شده است. به نظر می رسد یک ساختار بسته است که حاوی کابل است.

کانتور نیز در زمین است، اما نسبت به ترانشه گذاری به سطح نزدیک تر است. علاوه بر این، این طرح در شرکت ها به طور مستقیم در محل استفاده می شود، بنابراین قسمت بالایی جعبه به معنای واقعی کلمه روی سطح است. اما اگر نصب در خارج از محل تولید انجام شود، اجراکنندگان ساختار را در زمین غوطه ور می کنند. اما این بدان معنا نیست که برای دسترسی به ارتباطات به کارهای زمینی در مقیاس بزرگ به شکل حفاری نیاز است. نصب داخلی خط کابل در کانال با استفاده از تعلیق و گیره های ویژه انجام می شود. در برخی موارد، تخمگذار سنتی در کف با استفاده از زیرلایه انجام می شود.

تخم گذاری در فاضلاب و تونل

سازه های تونلی معمولاً در زیرساخت تاسیسات صنعتی و تولیدی قرار می گیرند. این اتاق‌های کوچک راهرویی هستند که ارتباطات در آنها برقرار می‌شود. از نظر قابلیت اطمینان ودوام، این گزینه نصب را می توان بهترین در نظر گرفت. بستن سیم ها با استفاده از کوپلینگ های مخصوص انجام می شود. در ابتدا، پروژه تونل سازی امکان ادغام خطوط ارتباطی در طاقچه های ویژه را فراهم می کند. اتاق‌های جمع‌آوری از نظر نگهداری حتی از نظر فناوری پیشرفته‌تر هستند. از ویژگی های چنین اشیایی می توان به امکان گذاشتن تعداد زیادی سیم - به عنوان یک قاعده تا 20 سیم اشاره کرد. هر خط نیز با سیم پیچ های عایق عرضه می شود، اما در این مورد نیازی به حفاظت زرهی نیست. در عین حال، ساخت خطوط کابلی فقط در آن دسته از کلکتورها و تونل هایی مجاز است که کلکتورهای آب و سیستم های فاضلاب طوفان ارائه می شود. بسته به شرایط عملیاتی سیم کشی، ممکن است نصب سیستم های تهویه، از جمله تاسیسات گردش مصنوعی و طبیعی نیز ضروری باشد.

باید توجه ویژه ای به تکنیک چرخاندن کابل در تونل شود. استفاده از نوار نقاله و همچنین درام های عظیم در این مورد غیرممکن است. باز کردن پیچ به صورت دستی یا با استفاده از مکانیزم وینچ انجام می شود. اگر یک کابل ضخیم یا چندین سیم به طور همزمان سرویس می شود، سیستم های غلتکی نیز درگیر هستند. از مزایای غیرقابل انکار این نوع کابل کشی می توان به درجه بالای حفاظت از خط و دسترسی مستقیم برای نگهداری اشاره کرد. با این حال، چنین شرایط تخمگذار نادر است و به عنوان بخشی از زیرساخت های فن آوری در پروژه های صنعتی تعیین می شود.

خوابیدن در گالری ها

در این مورد، ما در مورد سازه های زمینی صحبت می کنیم که می توانندخارج از محوطه فناورانه راه اندازی شود. گالری ها را پل هوایی می نامند که مانند یک تونل می توانند از حساس ترین بخش های تخمگذار عبور کنند. اگر خطوط ارتباطی سربار در امتداد قطب ها بر روی وزن گذاشته شود، در مورد گالری ها، نصب در سازه های بسته انجام می شود. با این حال، نسخه های مختلفی از پل هوایی وجود دارد. گاهی اوقات برای صرفه جویی در هزینه، طراحان سازه هایی را بدون دیوارهای جانبی توسعه می دهند. همچنین، اشیاء از این نوع در امکان عبور از داخل متفاوت است. سازه هایی وجود دارد که در طاقچه های آنها حتی حمل و نقل نیز قابل انجام است و همچنین سازه هایی با دسترسی محدود فقط برای کارهای فنی تعمیر، تشخیص و نگهداری خود خط وجود دارد.

این گزینه علیرغم جذابیتی که دارد به دلیل هزینه های مالی زیاد چندان مورد استفاده قرار نمی گیرد. با این وجود، این تنها راه ممکن است در مورد تخمگذار در شرکت هایی که کانال های زیرزمینی آنها از ارتباطات اشباع شده است. در مورد حفاظت از خطوط، سازه های زمینی سطح لازم امنیت را فراهم می کنند. در بخش‌های دشوار مسیر، می‌توان از لوله‌های آزبست بتنی برای کابل‌گذاری نیز استفاده کرد که از مدارها در برابر تأثیرات مخرب مکانیکی و جوی محافظت می‌کند.

تعلیق کابل

این گزینه شامل اجرای طرح کلاسیک برای نصب آویز خطوط است. این روش با سهولت اجرا، در دسترس بودن اقتصادی و امکان نصب و تعمیر راحت متمایز می شود.عملیات با این حال، در اصل، همه ارتباطات کابلی را نمی توان با این روش انجام داد: اول از همه، این در مواردی اعمال می شود که لازم است یک خط کابل تکمیل شده با لایه های ضخیم عایق نصب شود. فراموش نکنید که سیم کشی سقفی در شرایط باز و با قرار گرفتن در معرض مستقیم اشعه ماوراء بنفش، دماهای بالا و پایین، بارندگی و … انجام می شود.

نمی توان گفت که سیم کشی سربار به طور قابل توجهی نسبت به نصب زیرزمینی برتری دارد، اما در شرایطی که چیدمان همان ترانشه ها امکان پذیر نیست، این روش کاملاً قابل بررسی است. نصب مستقیم بر روی تکیه گاه ها و قطب های خطوط فشار قوی انجام می شود. در هنگام نصب، کابل های برق مطابق با مارک سیم عایق بندی می شوند. هنگام انتخاب وسیله حفاظتی، متخصصان ویژگی هایی مانند مقاومت دینامیکی، استحکام، مقاومت در برابر یخ زدگی، توانایی تحمل و عدم تغییر شکل قبل از بارهای کوتاه مدت و غیره را در نظر می گیرند. و همچنین کابل.

کابل گرمایش برای چیست؟

به عنوان بخشی از مجموعه خطوط ارتباطی، اغلب سیم‌ها و مواد تکنولوژیکی وجود دارند که هادی اصلی نیستند، اما وظایف کمکی مهمی را انجام می‌دهند. از جمله این موارد می توان به گرمایش اشاره کردسیم. عملکرد آن اطمینان از رژیم دمایی بهینه است که در آن ارتباطات برق باید کار کند. بنابراین، خطوط کابل از یخ زدگی محافظت می شوند، که در آن سیم ها خواص عملیاتی خود را از دست می دهند. یک بار الکتریکی به مدار گرمایش وارد می شود که به لطف آلیاژ خاصی از هسته داخلی به انرژی حرارتی تبدیل می شود که سیم های مجاور را گرم می کند.

هادی های گرمایش به ندرت مستقیماً در سیم کشی کابل یافت می شوند. معمولا عملکرد گرم نگه داشتن توسط عایق اصلی انجام می شود. اغلب از خطوط گرمایش به عنوان افزودنی برای تجهیزات فرآیند استفاده می شود. مخازن، خطوط لوله، قطعات جداگانه ترانسفورماتورها و تجهیزات صنعتی با استفاده از این تکنیک عایق بندی می شوند. از ویژگی هایی که کابل گرمایش دارد می توان به روکش محافظ ساخته شده از مواد پلیمری اشاره کرد. همچنین، بسته به برند، سازندگان از وسایل مختلف محافظ الکتریکی استفاده می کنند. به عنوان مثال می توان از توری سیمی آلومینیومی یا مسی جامد در این ظرفیت استفاده کرد. غلاف اصلی از پلی وینیل کلرید ساخته شده است که هادی ها را از آسیب مکانیکی محافظت می کند. هادی های آنودایز شده علاوه بر تامین گرما می توانند به عنوان یک عامل حفاظتی موثر در برابر خوردگی الکتروشیمیایی نیز عمل کنند. این نوع حفاظت برای اتصالات فلزی مورد نیاز است که برای اتصالات و اتصالات استفاده می شود.

نتیجه گیری

عملیات نصب در کار با کابلانتقال نیرو با توسعه پروژه انجام می شود. کامپایل کننده طرح فنی برای تخمگذار ارتباطات بسیاری از عوامل عملیاتی را در نظر می گیرد که به او دلیلی برای انتخاب به نفع یک یا روش دیگر تخمگذار می دهد. به عنوان مثال، خطوط ارتباطی هوایی در مواردی سازماندهی می شوند که امکان استفاده از طرح های نصب و راه اندازی زمینی قابل اعتمادتر وجود ندارد. روش های زیرزمینی انجام ارتباطات از بسیاری جهات خود را توجیه می کند، اما به دلیل عدم امکان دسترسی مستقیم به خط، اغلب آنها نیز رها می شوند. اگر ما در مورد سازماندهی یک شبکه در مجاورت شرکت های صنعتی صحبت می کنیم، احتمال بیشتری وجود دارد که بخشی از مدار را بتوان در یک تونل تکنولوژیکی یا اتاق جمع آوری قرار داد. علاوه بر شرایط خارجی تخمگذار، الزامات عملیاتی برای خود کابل نیز در نظر گرفته می شود. تنها یک تجزیه و تحلیل جامع از شرایط اجرای کار طراحی می تواند به سؤالات مربوط به انتخاب طرح نصب بهینه خط کابل پاسخ صحیح دهد.