آسمان خراش های استالین چه نام داشتند؟ چرا به آسمان خراش های استالین چنین نامی داده شد؟

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

در دوران شوروی، هر رئیس دولتی به ظاهر معماری شهرها اهمیت می داد. امروزه در تمام شهرهای روسیه از اصطلاحات «برژنفکا»، «خروشچف» و «استالینکا» برای اشاره به ساختمان‌های یک دوره خاص استفاده می‌شود. اما در همه زمان ها، همراه با ساختمان های مسکونی معمولی، آثار هنری واقعی خلق می شد. نام آسمان‌خراش‌های استالینیستی که در سال‌های پس از جنگ برپا شد، چه بود؟ چه چیزی در مورد این ساختمان ها قابل توجه است و سرنوشت آنها چگونه شکل گرفت؟ آیا این درست است که طبق طراحی های اولیه آسمان خراش ها در اتحاد جماهیر شوروی باید تعداد بیشتری وجود داشته باشد؟

Sparrow Hills: ساختمان دانشگاه دولتی مسکو

اگر از یک بومی پایتخت بپرسید: "اسم آسمان خراش های استالین چه بود؟" - بلافاصله پاسخی دریافت خواهید کرد - "خواهران استالین." در کل هفت ساختمان وجود دارد و واقعاً بسیار شبیه به یکدیگر هستند. اگر هر کدام را شخصاً نمی بینید، اشتباه گرفتن یک ساختمان مسکونی در خاکریز Kotelnicheskaya و ساختمان اصلی دانشگاه دولتی مسکو در عکس ها اصلاً دشوار نیست. این آسمان خراش مرتفع ترین است، دارای 36 طبقه است که برخی از آنها برای اهداف فنی است. ساخت و ساز در سال 1949 آغاز شد، و در حال حاضر در سال 1953 ساختماندانش آموزان پذیرفته شد امروزه از این آسمان خراش برای هدف اصلی خود استفاده می شود و ساختمان اصلی معتبرترین دانشگاه کشور است. یک موزه نیز در آن قرار دارد. در طول عمر آن، افسانه های بسیاری درباره این بنا سروده شده است. آنها می گویند که واحدهای سردخانه قدرتمند در زیرزمین ها مخفی هستند و گذرگاه های زیرزمینی مخفی هستند. از حقایق جالبی که توسط منابع رسمی تأیید شده است، مشخص شده است که صدها زندانی در ساخت و ساز شرکت داشته اند، با این حال، این یک رویه معمول برای آن دوره است.

میدان اسمولنسکو-سننایا: وزارت امور خارجه

همه آسمان خراش های استالینیستی به معنای امروزی کلمه آسمان خراش نیستند. به عنوان مثال ساختمان وزارت خارجه تنها 27 طبقه ارتفاع دارد. ساخت و ساز حدود پنج سال طول کشید، در سال 1948 آغاز شد. یک واقعیت جالب این است که این بنا نباید گلدسته می داشت. تزئین اصلی آن نشان بزرگ اتحاد جماهیر شوروی در نما است. اما وقتی این پروژه توسط رفیق استالین تأیید شد، او شخصاً و خودسرانه عمودی عظمت را تکمیل کرد و دستور ساخت آن را داد.

هیچ زمانی برای بازنگری کامل نقشه ها وجود نداشت، به همین دلیل گلدسته از ورق فولادی ساخته شده بود تا وزن آن کاهش یابد. قرار بود هر هفت "خواهر" نه تنها ظاهر پایتخت را بهبود بخشند، بلکه عظمت قدرتی را که در جنگ وحشیانه پیروز شد به مردم عادی و کل جهان نشان دهند. به همین دلیل است که مقیاس و سبک برج بسیار مهم است. اما هنوز هم به دلیل ویژگی های فنی پروژه، ساختمان در اسمولنسکو-سننایا کمی با دوقلوهایش متفاوت است، گلدسته آن ندارد.تزئینات پنج پر ستاره.

Kutuzovsky Prospekt: Hotel Ukraina

طبق نقشه معماران قرار بود این ساختمان به یکی از بزرگترین مجموعه هتل های جهان تبدیل شود. این تا حدی محقق شد، حتی امروزه این هتل در بین بزرگترین های اروپا قرار دارد. ارتفاع ساختمان 34 طبقه است که پس از 4 سال ساخت در سال 57 به بهره برداری رسید. این ساختمان باشکوه در مقابل خانه سفید قرار دارد. چندی پیش، این هتل بازسازی گسترده ای را تجربه کرده است. امروز در بالای ورودی اصلی تابلوی هتل رادیسون رویال را می بینید و داخل آن با شمارش کافه ها، رستوران ها و سالن های تفریحی می توانید شمارش را از دست بدهید. موضوع این است که در سال 2005 این ساختمان با شرط حفظ نما و برخی از محوطه های داخلی شرکت Biscuit LLC فروخته شد. شاید در آینده سرنوشت مشابهی در انتظار دیگر آسمان خراش های مسکو در دوره استالینیستی باشد. به طور خاص در مورد "اوکراین" صحبت می کنیم، به روز رسانی به خوبی برای او انجام شد، اما نتیجه واضح است - هر شهروند کشور ما نمی تواند در هنگام بازدید از پایتخت هزینه اقامت در هتل رویال را داشته باشد.

خیابان Kalanchevskaya: هتل Leningradskaya

این ساختمان مورد توجه بسیاری از مهمانان پایتخت قرار گرفت، زیرا با شکوه از میدان سه ایستگاه بلند شده است. اگر آن را با دیگران مقایسه کنیم، این سؤال مطرح نمی شود که آسمان خراش های استالینیستی چگونه نامیده شده اند. با وجود ارتفاع متوسط (فقط 17 طبقه)، این سبک در نگاه اول قابل تشخیص است. این ساختمان در سال 1954 تکمیل شد، منحصر به فرد آن در روکش فلزی نهفته استنما با کاشی و سرامیک. در آن زمان یکی از مدرن ترین موادی بود که نیازی به مراقبت پیچیده نداشت. ابعاد کوچک ساختمان با دکوراسیون داخلی و خارجی غنی جبران می شود. این آسمان خراش سرنوشت "اوکراین" را تکرار کرد، در سال 2008 به هیلتون فروخته شد. پس از بازسازی های گسترده، این ساختمان وضعیت یک هتل مدرن را به خود اختصاص داده است، اما تجملات و رمانتیک استالینیستی آن دوره در آن حفظ شده است.

دروازه قرمز: خانه چند منظوره

در بالاترین نقطه حلقه باغ، آسمان خراش استالین در سال 1952 ساخته شد. این ساختمان در درجه اول به دلیل تکنولوژی ساخت و ساز مورد استفاده منحصر به فرد است. در یکی از بخش های فرعی آن ورودی مترو وجود دارد. ساختمان های زیرزمینی و یک برج اداری و مسکونی در همان زمان ساخته شد. این پروژه از این نظر منحصر به فرد است که خانه در ابتدا با انحراف چشمگیر از یک خط مستقیم ساخته شده است. در همان زمان، از فناوری‌هایی مشابه آنچه در ساخت تونل‌های مترو استفاده می‌شد، استفاده شد که شامل انجماد بخشی از خاک بود. پس از ذوب خاک و انقباض طبیعی سازه به سمت راست عمودی تبدیل شد. تمام آسمان خراش های استالینیستی دیگر در مسکو دارای اهداف محدودی هستند. ساختمان میدان سرخ نیز بر این اساس خودنمایی می کند. بخش مرکزی توسط وزارت مهندسی حمل و نقل اشغال شده است. علاوه بر این، این ساختمان دارای چندین دفتر بزرگ و یک مهدکودک است. آپارتمان های مسکونی در بلندمرتبه وجود دارد.

میدان کودرینسکایا: خانه هوانوردان

تاریخچه ساخت آسمان خراش های استالین بدون ذکر ساختمان ناقص خواهد بود.در میدان کودرینسکایا نام‌های جایگزین «خانه هوانوردان» و «ساختمان در میدان ووسستانیا» است. در ابتدا، کارگران بخش هوانوردی در اینجا آپارتمان دریافت کردند. اعتقاد بر این است که یک نقطه رصد مخفی KGB در طبقات بالا وجود دارد، زیرا سفارت ایالات متحده در نزدیکی آن قرار دارد. افسانه ها از وجود بسیاری از معابر مخفی و خروجی های پشتی در یک ساختمان مسکونی صحبت می کنند. زیر ساختمان باشکوه یک پناهگاه بزرگ بمب قرار دارد. امروزه هر کسی می تواند خانه ای در اینجا بخرد، اما چنین خریدی بسیار گران خواهد بود. یکی از این هفت خواهر سرنوشت مشابهی دارد.

خاکریز Kotelnicheskaya: ساختمان مسکونی

آپارتمان ها در آسمان خراش های استالین رویای شهروندان عادی اتحاد جماهیر شوروی بود. اعتقاد بر این است که همه آنها در مرحله ساخت خانه ها با تأیید شخصی رفیق استالین توزیع شده اند. خانه در Kotelnicheskaya با منظره خیره کننده از کرملین و میدان سرخ بیش از همه خودنمایی می کرد. نمایندگان هنر و رهبران حزب در آن مستقر شدند. این خانه حتی سینمای خودش را دارد که البته زیاد مورد استفاده قرار نمی گرفت. امروزه این آسمان خراش مغازه هایی را نیز در خود جای داده و دارای دفتر پست مخصوص به خود است. تزیینات داخلی نسبت به فضای داخلی «خانه هوانوردان» پایین‌تر است، اما ورودی جلوی بخش مرکزی به خوبی حفظ شده است. امروزه برای استقرار در این ساختمان نیازی به شخصیت برجسته ای نیست. آپارتمان ها آزادانه فروخته می شوند و برای مدت طولانی اجاره می شوند، قیمت ها بالا است.

هشتمین آسمان خراش؟

پروژه هشتمین آسمان خراش پایتخت تصویب شد - و ساخت آن آغاز شد. نه در هر جایی جز درزریادیه. به گفته بسیاری از معماران، ساخت این شی به طور جدی به مجموعه میدان سرخ آسیب می رساند. با این وجود، پایه گذاشته شد، اما مشتری اصلی، جوزف ویساریونوویچ، ناگهان درگذشت. به همین دلیل، پروژه اصلی رها شد. آنها جرأت نداشتند ساختمان ناتمام را در چنین مکان مساعدی رها کنند و به جای یک آسمان خراش، ساختمان ساده ای ساخته شد که بعدها به هتل روسیا تبدیل شد.

این مجموعه تا سال 2006 کار می کرد و پس از آن اختلافاتی در مورد امکان بازسازی یا برچیدن ساختمان وجود داشت. در نتیجه تصمیم به تخریب هتل گرفته شد. ساختمان باید با استفاده از تجهیزات ساختمانی برچیده می شد، زیرا کرملین خیلی نزدیک بود. امروز، در محل هتل افسانه ای شوروی، یک زمین بایر وجود دارد، قرار است یک پارک زیبا در اینجا راه اندازی شود.

نسخه دیگری از نامیده شدن آسمان خراش های استالین وجود دارد - "دندان های رهبر". این نامگذاری طنز زیاد مورد استفاده قرار نگرفت و در نهایت به فراموشی سپرده شد. این عقیده وجود دارد که اگر استالین بیشتر عمر می کرد، می توانست آسمان خراش های بسیار بیشتری بسازد.

آسمان خراش های استالین چگونه آغاز شد؟

تاریخ ساختمانهای بلند در پایتخت روسیه با پروژه کاخ شوروی آغاز می شود. شما می توانید آن را فقط در فیلمی با طبیعت خارق العاده ببینید. در دهه سی، ساخت و ساز در مقیاس بزرگ آغاز شد که به خاطر آن کلیسای جامع مسیح منجی ویران شد. ارتفاع برنامه ریزی شده 420 متر است. به جای گلدسته، نمونه آسمان خراش های استالینیستی پس از جنگ،این ساختمان قرار بود با مجسمه آزادی روسی - مجسمه ای از لنین - تاج گذاری شود. این پروژه به دلیل جنگ اجرا نشد و در طی آن قسمت ساخته شده از کاخ به قدری ویران شد که امکان بازسازی آن وجود نداشت. در نتیجه، یک استخر بزرگ در فضای باز "مسکو" در محل یک آسمان خراش غیر واقعی ساخته شد. گفته می شود که استالین در فکر تحقق این پروژه بود. به هر حال، تنها 7 آسمان خراش استالینی در مسکو ساخته شد و همه آنها تا به امروز زنده مانده اند. علیرغم توسعه صنعت ساختمان و به ویژه معماری، این بناها همچنان از آثار دوران گذشته به شمار می روند و بسیار فراتر از مرزهای کشور ما شناخته می شوند.