دولت رفاه - چیست؟

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

Normal 0 false false RU X-NONE X-NONE

بشریت برای بهبود تلاش می کند. برای اولین بار، مفهومی به عنوان دولت رفاه (دولت رفاه) توسط لورنز فون اشتاین در اواسط قرن 19 مورد توجه قرار گرفت. سپس اعتقاد بر این بود که ایده چنین کشوری بازگرداندن برابری و آزادی است. علاوه بر این، ارتقاء طبقات فرودست و محروم جامعه به سطح ثروتمندان و قدرتمندان ضروری بود. این امر می تواند از طریق دولت محقق شود، که تضمین می کند که پیشرفت اجتماعی و اقتصادی همه شهروندانش انجام می شود.

اصول ساخت و ساز

نظریه دولت رفاه ویژگی های اجرایی مانند مشارکت فعال مردم با هدف حل مشکلات اجتماعی، اقتصاد مختلط و موارد دیگری را ارائه می دهد که در بیشتر کشورهای توسعه یافته جهان قابل مشاهده است. بنابراین، اکنون گزینه های متنوعی برای اجرای آن ارائه شده است و ویژگی های عملی در نظر گرفته شده و نظام مند می شوند. می توانید در نظریه اجتماعی با آنها آشنا شوید.علاوه بر این، تعدادی پیشنهاد در تئوری در مورد چگونگی بهبود وضعیت فعلی وجود دارد.

هنگام ایجاد انواع دولت، سیاست اجتماعی بر اساس اصول خاصی ساخته می شود که در داخل به هم مرتبط هستند. اینها قشربندی گروههای اجتماعی، ماهیت مداخله دولت و محدودیت انتقال توزیع بازار به توزیع بوروکراتیک است.

شکوفه دادن

مفاهیم دولت رفاه و سیاست های رفاهی پس از جنگ جهانی دوم گسترده شد. ویژگی بارز این زمان وجود یک جنبش قدرتمند طبقه کارگر است که به احزاب چپ رای می داد، بنابراین سوسیال دموکرات ها اغلب پیروز می شدند. در عین حال می‌توان سیاست‌هایی را دنبال کرد که شرایطی را برای رشد تدریجی اقتصاد و افزایش کارایی آن ایجاد کرد و نتایج رفاه را به طور نسبی توزیع کرد، به همین دلیل دولت‌های رفاه به آن چیزی تبدیل شدند که اکنون می‌بینیم. از این گذشته، تأثیر مفیدی بر جمعیت کشورها و تعدادی از عوامل داخلی گذاشته شد که تثبیت آنها به نتیجه مطلوب منجر شد.

نظریه

دکترین سیاست اقتصادی کینزی، دولت رفاه را به عنوان تثبیت کننده داخلی یک کشور می داند. با توجه به ماهیت چند منظوره آن، امکان همزمانیچنین سازماندهی اموری که با بسیاری از جنبه‌ها و استراتژی‌های متضاد مواجه است، برای طیف وسیعی از نیروهای ناهمگون جذاب است.

علاقه به این مورد مفهوم دولت رفاه است که توسط K. Offe بیان شده است. آنچه او است؟ او معتقد بود که جوهر دولت رفاه به صورت ترکیبی از پیامدهای طیف وسیعی از عوامل شکل گرفته است که ساختار آن در کشورهای مختلف متفاوت است. اینها عبارت بودند از رفرمیسم اجتماعی-دموگرافیک، سوسیالیسم مسیحی، اتحادیه های کارگری شاخه ای بزرگ و همچنین حضور نخبگان روشنفکر سیاسی و اقتصادی. همه اینها بر این واقعیت تأثیر گذاشت که طرح های جامع بیمه اجباری به رسمیت شناخته و اجرا شد، حداقل دستمزد تعیین شد، قوانین حمایت از کار تصویب شد و سیستم های آموزشی و بهداشتی توسعه یافت. علاوه بر این، مردم می توانند در به دست آوردن مسکن روی دولت حساب کنند (در اینجا فقط در دسترس بودن کمک است و نه یک آپارتمان رایگان). اتحادیه های کارگری نیز به عنوان نمایندگان سیاسی و اقتصادی قانونی کارگران به رسمیت شناخته شدند.

آغاز بحران

نمایندگان تئوری دولت رفاه استدلال کردند که در نهایت می توان بسیاری از مشکلات را حل کرد و در آینده چنین مدلی از مشکلات در داخل کشور جلوگیری می کند. اما همه چیز به این راحتی نبود. در اواخر دهه 70، ضمانت‌های اجتماعی قابل توجه، بیکاری بالا و جمعیت سالخورده شروع به فشار بر بودجه دولتی کردند. اما این تنها آغاز ماجرا بود. P. Rosanvallon (محقق فرانسوی) استدلال کرد که این مدل تنها در قرن بیستم از سه بحران جان سالم به در برد:

1. اقتصادی.
2. ایدئولوژیک.
3. فلسفی.

بیایید نگاهی دقیق تر به آنها بیندازیم.

بحران

در پایان دهه 70، به نظر می رسید که آرمان شهر به زودی در زندگی عمومی حاکم خواهد شد. مردم از خطرات و نیازهای اصلی زندگی در امان خواهند بود. اما از اوایل دهه 1990، افزایش قابل توجهی (نسبتی) در بیکاری و اشکال جدید فقر وجود داشته است. آنها نشان دادند که پیشنهاداتی که قبلا ارائه شده بود توهمی بود. اینگونه بود که دولت رفاه از اولین بحران اقتصادی جان سالم به در برد. ایدئولوژیک به دهه 80 می رسد. سپس اثربخشی روش‌های مورد استفاده توسط مداخله دولت در بخش اقتصادی زندگی عمومی (زمانی که این کار برای حل مشکلات اجتماعی انجام شد) زیر سوال رفت. بوروکراتیزه شدن دستگاه دولتی و همچنین بسته بودن تصمیمات اتخاذ شده مورد انتقاد ویژه قرار گرفت. نتیجه، سردرگمی در اولویت ها است. این به نوبه خود باعث بحران مشروعیت شد. همه اینها حل نشده باقی ماند. در اواخر دهه 1990، یک بحران فلسفی به وجود آمد. علاوه بر همه موارد فوق، مفهوم حقوق اجتماعی و اصول همبستگی اجتماعی زیر سوال رفت. اما آنها مبانی مفهومی و ارزشی مدل مورد استفاده بودند.

Retreat

بیایید کمی از موضوع اصلی دور شویممقاله و توجه به پدیده ای تاریخی مانند دولت رفاه بهشتی. مفهومی که قبلاً مورد بحث قرار گرفت در اواخر دهه 1920 ایجاد شد. در حالی که "بهشتی" در قرن 19 سرچشمه می گیرد.

در طول جنگ های "تریاک" بخشی از چینی ها می خواستند بر اساس اصل توزیع برابر زندگی کنند و تحت تأثیر متجاوزان (که اصلی ترین آنها امپراتوری بریتانیا بود) قرار نگیرند. در ابتدا آنها کاملاً موفق بودند. اما افسوس که جنبش شکست خورد و ما فقط می توانیم قضاوت کنیم.

جهت

نکته اصلی در مفهوم مورد بررسی غلبه بر تعارضات اجتماعی است، زمانی که با کمک دولت شرایط زندگی قابل تحمل برای مطلقاً همه اقشار جامعه ایجاد می شود. برای این امر از برنامه های مددکاری اجتماعی برای اقشار کم درآمد و فقیر، اقداماتی برای کاهش بیکاری و … استفاده می شود. یعنی مشکلاتی که خود بازار نمی تواند آنها را حل کند حل می شود. تا حدودی، برنامه ای که در اتحاد جماهیر شوروی کار می کرد به تصویب رسید.

به همین دلیل، اصطلاح "دولت رفاه" به وجود آمد و به طور فعال استفاده می شود. به یک معنا، هر کشوری تحت آن قرار می گیرد، زیرا همه جا مردم هستند، اما در اینجا جهت کمی متفاوت درک می شود. بنابراین، دولتی اجتماعی نامیده می‌شود که برای همه ساکنان مقدار معینی از مزایای اجتماعی را در نظر می‌گیرد: حق تحصیل، دستمزد زندگی، مراقبت‌های پزشکی و غیره.

چنین کشوری با کمک مالیات می خواهد تعادل خاصی بین آن ایجاد کندفقیر و ثروتمند تلاش می کند حداقل سطح لازم را برای وجود متمدن تضمین کند. مانع اصلی حامیان این مفهوم مشکلات اقتصادی است. اما اعتقاد بر این است که با گذشت زمان این مشکل حل خواهد شد. افراد در آینده مجبور نخواهند شد در محل کار خود فشار بیاورند، زیرا به طور کامل برای آنها تامین خواهد شد. عشق به پول همانطور که باید در نظر گرفته می شود - یک وضعیت دردناک.

معرفی عملی

اولین گام‌ها به سوی یک دولت رفاهی که برای مدت طولانی (و نه مانند چینی‌ها - برای چندین سال) دوام آورد، در دهه ۸۰ قرن نوزدهم در آلمان انجام شد. دولت اتو فون بیسمارک به عنوان آغازگر چنین تغییراتی عمل کرد. این شبکه یک شبکه ایمنی اجتماعی را اجرا کرد که شامل مزایای بیکاری، بیمه بیماری یا حادثه، و مستمری های سالمندی بود. اما این نه چندان به دلیل نگرانی شهروندان عادی، بلکه برای تضعیف نفوذ فزاینده حزب سوسیالیست آلمان مطرح شد. معلوم شد که این مثال مسری است و بسیاری از دولت های دیگر شروع به استفاده از تجربه انباشته کردند.

مورد سوئد به ویژه در این مورد آشکار کننده است. این کشور با وجود داشتن برخی از بالاترین مالیات ها، عملاً فقر را ریشه کن کرده است. اقدامات انجام شده نام «سیاست اجتماعی محور» را دریافت کرده است. حضور اتحاد جماهیر شوروی تأثیر بسزایی در افزایش مقیاس و سرعت اجرای این برنامه ها داشت. برای فعال کردن رقابت وآموزش متوسطه و عالی، مراقبت های بهداشتی و غیره رایگان ارائه شد.

نتیجه گیری

دولت رفاه نوعی معادل ایدئولوژی سوسیالیستی از اردوگاه لیبرال-سرمایه داری است. با وجود تعدادی از موفقیت ها، به دلیل مشکلات موجود، بسیاری از دانشمندان علوم سیاسی آن را جدی نمی گیرند. به عنوان یک نقطه مرجع، اغلب ذکر می شود که چنین جهان بینی خطر تبدیل شدن به یک جامعه مصرفی را به دنبال دارد که پیامدهای منفی زیادی دارد.