VL80s، ویژگی‌های طراحی

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

اولین لوکوموتیوهای الکتریکی داخلی در دهه 30 قرن گذشته ظاهر شدند. اما توسعه انبوه ماشین آلات این کلاس تنها پس از 20 سال آغاز شد. لکوموتیوهای الکتریکی سری VL80 به یکی از رایج ترین لکوموتیوهای برق AC تبدیل شده اند.

توسعه و تغییرات

پروژه های تمام ماشین های این سری توسط کارمندان موسسه مهندسی لوکوموتیو الکتریک توسعه داده شده است. تولید لوکوموتیوهای الکتریکی در یک کارخانه تخصصی در نووچرکاسک انجام شد و این کارخانه به تنهایی عناصر مکانیکی و موتورهای الکتریکی اصلی را تولید می کرد. عناصر سیستم برق از سایر شرکت های مرتبط تامین می شد. عکسی از اولین نمونه از لوکوموتیو برقی یک خانواده جدید، که در یکی از راه آهن های منطقه روستوف گرفته شده است، در زیر ارائه شده است.

اولین لوکوموتیوهای الکتریکی در سال 1961 مونتاژ شدند. تولید ماشین آلات برای بیش از 30 سال ادامه یافت و در طی آن تغییرات مختلفی در طراحی ایجاد شد.

کشش افزایش یافته

یکی از تغییرات بعدی لوکوموتیو الکتریکی VL80s بود که از سال 1979 تولید شد. ویژگی اصلی دستگاه قابلیت کار در آن بودمتشکل از چندین بخش لوکوموتیو به صورت مرکزی از هر کابینی کنترل می شد. اولین نسخه‌ها فقط در نسخه‌های دوگانه و چهارگانه کار می‌کنند.

در سال 1982، نمونه های اولیه لوکوموتیوهای الکتریکی VL80 ظاهر شدند که می توانستند به عنوان بخشی از مجموعه های دو، سه یا چهار قسمت جداگانه کار کنند. تولید سریال ماشین آلات مدرن از سال بعد با نسخه ای با شماره سریال 697 آغاز شد. طبق اسناد پاسپورت، حداکثر وزن عملیاتی لوکوموتیو برقی به 192 تن افزایش یافت.

متعاقباً، ماشین‌های اولیه به روشی مشابه در طول برنامه‌ریزی‌ها و تعمیرات اساسی تبدیل شدند. تنها تفاوت این ماشین ها عدم وجود حالت ترمز رئوستاتیک در بخش سوم است. در مجموع 2746 خودرو از مدل VL80s مونتاژ شد، آخرین نسخه در سال 1995 به انبار خاباروفسک-2 ارسال شد. در همان زمان، به آخرین لوکوموتیو الکتریکی خانواده VL80 تبدیل شد. در حال حاضر این خودرو به انبار لیسکی راه آهن جنوب شرق واگذار شده است. عکسی از لوکوموتیو الکتریکی در زیر نشان داده شده است.

طراحی

دستگاه لوکوموتیو الکتریکی VL80s بر اساس راه حل های فنی مدل قبلی 80t ساخته شده است. تمام مدارهای کنترل الکتریکی مجهز به قطع کننده های مدار قابل استفاده مجدد بودند. کانال های سیستم تهویه از نظر اندازه کاهش یافته و به پشت بام منتقل شدند که امکان عبور آزادتر در امتداد راهرو سمت چپ در داخل لوکوموتیو الکتریکی را فراهم کرد. عکس زیر خودرویی با شماره سریال 18 را نشان می دهد که به انبار کاراسوک در غرب سیبری اختصاص دارد.راه آهن لوکوموتیو برقی علیرغم قدمت خود در حال فعالیت فعال است.

این ماشین ها از سیستم تعلیق گهواره ای استفاده می کردند که در آن بوژی لوکوموتیو الکتریکی VL80s روی چهار میله فنری به بدنه متصل می شد. میله ها برای جبران ارتعاشات بدنه، شیب کمی به سمت مرکز بوژی داشتند.

سیستم ترمز

یکی از تغییرات کلیدی در طراحی VL80s، معرفی سیستم ترمز رئواستاتیک بود. چنین ترمزی مبتنی بر جذب الکتریسیته تولید شده در هنگام کاهش سرعت توسط مقاومت های ترمزگیری است. مقاومت ها دارای دو مرحله مقاومت قابل تغییر هستند. برای تعویض موتورهای کششی از برق به مقاومت ها، به اصطلاح از کلیدهای ترمز استفاده می شود.

هنگام ترمزگیری، سیم پیچ های میدان موتورها به صورت سری به سیستم یکسو کننده تحریک متصل می شوند. این سیستم به شما امکان می دهد تا با تغییر درجه ترمز لکوموتیو الکتریکی VL80s، درجه تحریک را در موتورهایی که به حالت ژنراتور تغییر می دهند، تنظیم کنید. هنگام ترمزگیری، جریان هوا از سیستم تهویه به مقاومت های ترمز تغییر می کند. واحد کنترل سیستم ترمز فقط در قسمت سر لوکوموتیو برقی نصب می شود.