پرکوهای نژاد گوسفند: توضیحات، ویژگی‌ها، پرورش و ویژگی‌ها

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

نژاد گوسفند پرکوس گونه ای از گوسفند مرینو است که در پایان قرن نوزدهم با تلاقی نژاد رامبویه و لستر پرورش داده شد. از فرانسه حیوانات به آلمان آورده شدند. به طور رسمی، این نژاد تنها در سال 1929 به عنوان جدید شناخته شد. اکنون گوسفند پرکوس در همه جا پرورش داده می شود. ویژگی های بارز نژاد را در نظر بگیرید.

ظاهر

برای گوسفند پرکوس، هیکل قوی مشخص است. آنها بدنی تنومند، پشتیبانی خوب به شکل کمر قوی، اندام های قوی دارند. پاها پهن هستند. این ویژگی این تصور را به وجود می‌آورد که حیوانات بسیار حجیم، با سینه‌های پهن و استخوان‌های توسعه‌یافته هستند.

گوسفندان نژاد پرکوس دارای رنگ های متنوعی هستند. اغلب، نمایندگان خاکستری تیره در مزارع یافت می شوند، تا حدودی کمتر - حیواناتی با رنگ شنی و شیری. سفید نادرترین رنگ در نظر گرفته می شود.

هر چهار اندام گوسفند پرکوس با مقدار کمی پشم پوشیده شده است - تا مرز هاک. سر بزرگ است، گردن ضخیم، قدرتمند است. دم کوتاه است. درگوسفندهای اصیل مقدار کمی چروک نشان می دهند.

گوسفند و قوچ از نظر وزن متفاوت هستند. قد افراد نر در 80 تا 90 سانتی متر و وزن آنها حدود 130 کیلوگرم است. ماده ها تا 70 سانتی متر رشد می کنند (در قسمت جثه) و وزن آنها حدود 80 کیلوگرم است.

در توصیف نژاد گوسفند پرکو، نشان داده شده است که حیوانات جوان می توانند به سرعت وزن اضافه کنند - تا شش ماهگی، وزن بره ها بیش از چهل کیلوگرم است.

این نژاد با نبود شاخ مشخص می شود. اگر چه گوسفندان در نظرسنجی در نظر گرفته می شوند، بیست درصد از گوسفندها روی سر خود رشد می کنند.

طبق توضیحات و خصوصیات، نژاد گوسفند پرکوس از نظر خصوصیات زیر با سایرین تفاوت دارد:

• استخوانهای سبک و قوی.
• گوش های جمع و جور.
• گردن متراکم، بدون چین، کوتاه، قدرتمند است.
• پشت پهن است، توده عضلانی به خوبی توسعه یافته است.
• دور بدن گوسفند به 120-130 سانتی متر می رسد.
• دم کوتاه و پشمالو است.
• گوسفندها قد بلندی دارند و تا 90 سانتی متر در قسمت پژمرده می رسد.

گوسفندان سرسخت هستند و می توانند به طور خستگی ناپذیر در مسافت های طولانی حرکت کنند. این نژاد به سرعت با شرایط آب و هوایی مختلف سازگار می شود. خلق و خوی بره ها مطیع، اما خجالتی است.

بهره وری

همانطور که در خصوصیات مشخص است، نژاد گوسفند پرکوس به دلیل گوشت عالی خود مشهور است. علاوه بر این، با توجه به شرایط مساعد برای نگهداری و یک رژیم غذایی مناسب انتخاب شده، می توانید عملکرد عالی از پشم خوب دریافت کنید. ساختار مارپیچی دارد. طول آن به ده سانتی متر می رسد. از یک قوچ می توانیدحدود نه کیلوگرم پشم و پنج کیلوگرم از یک گوسفند جمع آوری کنید.

برای افزایش این نمایش، کشاورزان پرکوها را با مرینوس های استرالیایی آمیخته کردند.

بر اساس خصوصیات، نژاد پرکوس گوسفند با رشد سریع مشخص می شود. افراد جوان تا چهار ماهگی در حال حاضر حدود 40 کیلوگرم وزن دارند. میانگین افزایش وزن روزانه به طور متوسط سیصد گرم است. بزرگسالان با پرواربندی خوب می توانند تا 120 کیلوگرم رشد کنند. در میان نمایندگان این نژاد قهرمانانی وجود دارد که وزن آنها به 160 کیلوگرم رسیده است.

برای بره عالی، ذبح در سن نه ماهگی توصیه می شود.

فضیلت نژاد

پرکوهای گوسفند و بره حیواناتی آرام محسوب می شوند. آنها نه تنها به دلیل پشم فوق العاده و گوشت خوشمزه هستند. این حیوانات مزایای دیگری نیز دارند. همانطور که در بالا گفته شد، آنها به سرعت وزن اضافه می کنند. میش ها بسیار پربار هستند - در هر صد راس ماده حدود 150 راس بره وجود دارد.

مزیت این نژاد سازگاری عالی افراد با شرایط مختلف بازداشت، با آب و هوا است. گوسفند پشم عالی با تراکم تا 500 پشم در سانتی متر مربع تولید می کند.

عیوب

علی رغم محاسن، نژاد گوسفند پرکو دارای معایبی نیز می باشد. این موارد عبارتند از:

• عملکرد پشم کم - حدود 50٪، به دلیل این واقعیت است که همه قسمت های بدن پشم ندارند.
• برش یکنواخت نیست.
• در برخی از قسمت های بدن، الیاف از نظر طول و تراکم متفاوت هستند.

در مزارعی که پرورش نژاد اصیل انجام می شود، به معدوم سازی افراد توجه می شود. آنهایی که مطابقت ندارنداستانداردهای نژاد، رفتن به کشتار. اینها بره‌هایی هستند که به آرامی وزن اضافه می‌کنند، افرادی با نقص‌های مختلف، از جمله توسعه نیافتگی اندام‌های تناسلی، فعالیت جنسی کم.

مطالب

نژاد پرکوس از نظر مراقبت و نگهداری نیازی ندارد. در فصل گرم، حیوانات دائماً در هوای تازه هستند. صبح ها و عصرها در مراتع چرا می کنند و ظهر (در هنگام آفتاب) زیر سایبان می گذارند. اگر شرایط آب و هوایی اجازه دهد، می توان چرای دام را در تمام طول سال انجام داد. در مناطقی که زمستان های سرد دارند، حیوانات در آغل ها در دمای کمتر از 5+ درجه سانتیگراد نگهداری می شوند. در انبارهایی که ملکه با بره نگهداری می شود، درجه حرارت حداقل 15+ درجه حفظ می شود.

گوسفند، مانند دیگر آرتیوداکتیل ها، از رطوبت زیاد، بادکش می ترسند. چنین شرایطی بر سلامت حیوانات تأثیر منفی می گذارد. برای ایجاد یک میکرو اقلیم مناسب برای نژاد، یک سیستم تهویه در اتاق نصب شده است. هوای تازه را فراهم می کند و رطوبت اضافی را از بین می برد.

طبقه های پادوک با کاه یا یونجه پوشیده شده است. کفپوش یک بار در هفته، اما بیشتر تعویض می شود. مطمئن شوید که تجهیزاتی را که برای مراقبت از حیوانات استفاده می شود، انجام دهید.

در قلم، مکانی در حال تجهیز است که حیوانات در آن غذا دریافت می کنند.

غذا

طبق توضیحات، نگهداری از نژاد گوسفند پرکوس کار سختی نیست. گوسفندان در تابستان از علوفه سبزی که از مراتع به دست می آید می خورند. این رژیم غذایی اصلی آنها در فصل گرم است. از پاییز حیوانات شروع می شوندعلاوه بر این، با وارد کردن به رژیم غذایی، تغذیه کنید:

• سبوس.
• سیلوها.
• غلات.
• سبزیجات، میوه ها، محصولات ریشه ای.
• Piece.

برای افزایش ایمنی از ویتامین ها استفاده کنید. در طول سال، گوسفندان باید به مکمل های معدنی به شکل نمک لیس، ماهی یا پودر استخوان دسترسی داشته باشند. آنها برای بهبود کیفیت کت و ظاهر ضروری هستند.

همچنین، گوسفندها باید همیشه به آب شیرین دسترسی داشته باشند.

پرورش

پرکوهای ماده بسیار بارور هستند. هر دوم ملکه دو بره می دهد.

این نژاد با رشد جنسی اولیه مشخص می شود. میش ها در سن هشت ماهگی آماده جفت گیری و بچه دار شدن هستند. اما جفت گیری در سن یک سالگی توصیه می شود.

بر اساس مشاهدات کشاورزان، بیشترین سن تولید میش بین دو تا پنج سال است. سپس عملکرد کاهش می یابد. برای اهداف پرورشی، رحم می تواند تا نه سال استفاده شود.

بره

هنگام تولد، وزن نوزادان تا پنج کیلوگرم می رسد. با هزینه های کم خوراک، به سرعت وزن اضافه می کنند. در حال حاضر در 4 ماهگی، وزن جوان حدود 40 کیلوگرم، و در شش ماهگی - 55 کیلوگرم است.

در تمام طول دوره وجود این نژاد، پرورش دهندگان به طور مداوم در تلاش برای بهبود ویژگی های آن هستند. با انتخاب مناسب، درصد باروری سالانه 2-4٪ افزایش می یابد. نکته اصلی در این موضوع رعایت برخی موارد استقوانین:

• شما نباید از افراد خیلی جوان تلاقی کنید، زیرا آنها فرزندان ضعیفی می دهند.
• هنگام جفت گیری حیوانات از حاملگی های متعدد، فرزندان با باروری بالا به دست می آیند.
• هنگام خرید بزرگسالان، باید به گوسفندانی که کمتر از دو ماه سن ندارند، اولویت داده شود.

بعد از تولد، بره های پرکو به سرعت روی پاهای خود بلند می شوند و فعالانه رفتار می کنند. آنها یک پوشش ضخیم دارند که با رشد آنها حتی متراکم تر می شود.

میش ها با تغذیه فرزندان مشکلی ندارند، زیرا این نژاد تولید شیر خوبی دارد. بره ها وقتی به وزن 30-35 کیلوگرم می رسند از رحم جدا می شوند.

هنگام پرورش گوسفند پرکو، تغذیه کافی برای حیوانات جوان به ویژه در ماه های اول زندگی بسیار مهم است، زیرا در این دوره است که افزایش وزن شدید اتفاق می افتد و با افزایش سن، سرعت رشد آنها کاهش می یابد..