شپش مرغ و مبارزه با آن: آماده سازی برای انگل ها، پیشگیری

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

شپش مرغ - (در غیر این صورت پر خوار) حشره کوچکی است که منحصراً روی بدن طیور زندگی می کند و با فعالیت انگلی خود آسیب زیادی به سلامتی آن وارد می کند. حدود 40 آفت از این دست وجود دارد و چندین مورد از آنها می توانند به طور همزمان به یک فرد پردار حمله کنند.

مالوفاژها (نام دیگر شپش مرغ) مختص میزبان آنها هستند: زندگی روی پرندگان، آنها هرگز به پستانداران حمله نمی کنند.

شرح شپش مرغ

از نظر اندازه بدبخت (حدود 2 میلی متر)، شپش ها با بدنه ای متقاطع به رنگ زرد مایل به قهوه ای مشخص می شوند. سر با آنتن های کوچک، بزرگ، پهن تر از بدن. بر روی بدن میزبان، انگل به لطف آرواره ها (فک پایین) و سه جفت پا با چنگال های گیرا ثابت می شود.

شپش مرغ از کرک پرندگان، پرها و ذرات لایه برداری شده اپیدرم تغذیه می کند. خون نمی‌نوشد، اما از ترشحات ناشی از زخم‌ها و ساییدگی‌ها بیزار نیست. ماده ها بیش از حد بارور هستند: در طول چرخه زندگی، یک جفت قادر به تولید حدود است100000 فرزند تخم ها کوچک (0.5-1.5 میلی متر)، بیضی شکل، چسبیده به پایین، پرها و بدن هستند. ظاهر یک لارو، از نظر ظاهری شبیه به یک نمونه بالغ، پس از 6-18 روز رخ می دهد. طی 12 تا 20 روز به شپش بالغ جنسی تبدیل می شود و از سه مرحله پوست اندازی می گذرد. انگل های کوچک تمام عمر خود را بر روی بدن میزبان می گذرانند، در خارج از زیستگاه معمول خود می توانند تا 4 (حداکثر تا 6) روز زنده بمانند.

علل عفونت مالوفاگوزیس

شپش مرغ در مرغداری، طیور در تمام سنین را آلوده می کند، اما پرندگان جوان بیشترین آسیب را از این گونه انگل ها می بینند. منبع آلودگی پرندگان وحشی (گنجشک، کبوتر، کلاغ)، مرغ بیمار، موجودی و تجهیزات است. ذکر شده است که تعداد مالوفاژها در خروس ها بسیار بیشتر است، زیرا خروس ها بر خلاف مرغ ها کمتر به تمیز کردن پرها توجه می کنند.

اوج بروز مالوفاگوزیس اغلب در فصول بهار و پاییز اتفاق می افتد. کرک خواران پرهای جوان را دوست دارند، بنابراین در هنگام پوست اندازی، علائم بیماری بدتر می شود. شکست شپش مرغ عمدتاً به دلیل مراقبت ضعیف، محتوای شلوغ، رژیم غذایی نامناسب و رطوبت در مرغداری است. اگر شپش مرغ ظاهر شد: چگونه از شر چنین حشرات مضر خلاص شویم؟ از چه آمادگی هایی استفاده کنیم؟ چگونه یک آفت را بشناسیم؟

علائم شپش مرغ

تشخیص شپش با چشم غیرمسلح نسبتاً دشوار است: حشرات نسبت به نور حساس نیستند، بنابراین در مکان های منزوی پنهان می شوند (در ناحیه نزدیک مقعد، در قسمت تحتانی وقسمت های جانبی بدن و زیر بال ها) و حتی می تواند با رنگ پرهای مرغ سازگار شود. تعداد زیاد انگل ها باعث طاسی طیور می شود، اغلب پشت، گردن و شکم برهنه است.

پس از بررسی دقیق پر، می توانید سوراخ هایی را در آن مشاهده کنید که آفت در روند حرکت در طول بدن پرنده، آنها را می خورد. همچنین، آفات می توانند چشم طیور را آلوده کنند که باعث ایجاد یک فرآیند التهابی (کانژنکتیویت) می شود.

آلودگی به شپش مرغ را می توان با چندین علامت شناسایی کرد:

• رفتار بی قرار پرنده. جوجه به خود نوک می زند و پر را می کند تا از شر انگل خلاص شود.
• از دست دادن قابل توجه پرها و قرار گرفتن در معرض نواحی پوست. با ضایعه شدید در نواحی طاس (و همچنین روی گوشواره و شانه)، پوسته های خون خشک، زخم ها و آسیب ها، تخم شپش و ترشحات آنها قابل توجه است.
• کاهش وزن و کاهش تولید تخم مرغ.
• افزایش وزن ضعیف در جوجه های جوان.
• مرگ یک پرنده.

شپش مرغ به سختی با چشم غیر مسلح دیده می شود. برای ساده کردن بازرسی، توصیه می شود مرغ را با یک لامپ گرم کنید یا آن را به مدت 5-10 دقیقه زیر نور مستقیم خورشید نگه دارید. حشرات به منبع گرما نزدیک تر می خزند و به وضوح قابل مشاهده می شوند. از نظر ظاهری، اینها نقاط سیاه زنده هستند که بسیار شبیه به خال هستند. شپش مرغ روی پرنده مرده زندگی نمی کند، از یک جسد خنک کننده، بلافاصله به زیستگاه مطلوب تری می خزد.

شپش مرغ - ناشي از عفونت

شپش در جوجه ها علاوه بر انگلیفعالیت، ناقل انواع مختلف عفونت ها، اغلب کرم ها هستند. و این در آینده مطمئناً بر فردی که گوشت مرغ بیمار را مصرف کرده است تأثیر می گذارد. بنابراین، در صورت مشاهده شپش در طیور، باید فوراً از شر آنها خلاص شوید. با سمپاشی با حشره کش ها (با استفاده از سمپاش باغ) یک فرد پر آلوده را درمان کنید.

خیس کردن پرها باید به طور یکنواخت انجام شود. همچنین در مبارزه با انگل ها می توان از پودرهای مخصوصی استفاده کرد که با دقت به هر پرنده به صورت جداگانه مالیده می شود و در عین حال دوز توصیه شده را رعایت کرده و از ورود دارو به چشم و بینی جلوگیری می کند.

درمان های شیمیایی

از آنجایی که مواد شیمیایی که اثر فلج کننده بر روی سیستم عصبی حشره بالغ دارند، تخم شپش مرغ را از بین نمی برند، درمان باید دو بار انجام شود: در دوره سرد با فاصله 12-16 روز، در دوره گرم. - بعد از 9-12 روز. هنگامی که پرنده در مرغداری نگهداری می شود، در شب هنگام نگهداری در قفس، درست در قفس، مواد مخدر را روی سکوهای پرنده اسپری می کنند. موثرترین آماده سازی برای شپش مرغ:

• محلول آبی کلروفوس 0.3-0.5٪ غلظت؛
• "پرمترین" - امولسیون 0.5٪؛
• "Turingin" غلظت 5-7%؛
• "Entobakterin" -2% سوسپانسیون آبی؛
• "Cyodrin" - امولسیون آبی 0، 25٪؛
• پودر پیرتروم؛
• پودر دلتامترین برای پاشیدن مرغ؛
• آئروسل "Ekoflis"، "Get"، "Nyuda";
• قطره«نئوتومازن»، «بارها»، «خط مقدم»، «دانا»، «سنگر». آنها باید در چندین مکان روی بدن اعمال شوند و سپس دارو به طور مستقل روی پوست پخش می شود.

فرآوری مرغداری

همزمان با درمان، لازم است اتاقی که جوجه ها در آن قرار دارند پردازش شود. چگونه یک انبار شپش مرغ را درمان کنیم؟ عمل حشره کش هایی مانند "کربوفوس"، "سوین"، "بوتاکس"، "نئوستومازان" موثر است که باید روی بستر و تمام سطوح سمپاشی شود.

هر چیزی که از آتش نمی ترسد را باید با گاز سوز یا بادگیر بسوزاند و در اتاق را بست و چند روز صبر کرد تا دارو اثر کند. پرنده باید برای زمان پردازش از محل خارج شود، و هنگام استقرار، مرغداری باید تهویه شود، مرطوب شود و بستر حذف شود. در این مدت بستر باید به روز شود، دانخوری ها و آبخوری ها باید با آب شسته شوند و شاید بتوان مشکلی مانند شپش مرغ را برای همیشه فراموش کرد.

چگونه از شر شپش مرغ خلاص شویم؟

بوی تند شپش مرغ می تواند سرکه را بترساند که برای کارایی بیشتر می توانید همان مقدار نفت سفید یا محلولی از بنزن، نفت سفید و آمونیاک را به آن اضافه کنید که باید برای درمان مرغ استفاده شود. قفس و ساکنان پردار آن.

می توانید گیاهانی را که حشرات انگلی را دفع می کنند، روی زمین پراکنده کنید: بابونه، افسنطین، برنزه یا رزماری وحشی، یا اسانس اکالیپتوس یا رزماری را اسپری کنید.

اقدامات پیشگیرانه

پیشگیری از بیماری با مالوفاگوزیس عبارت است ازدرمان دوره ای مرغداری با بخار یا آب جوش، حذف به موقع کود و بقایای غذا، تعویض منظم بستر. دیوارها را باید هر سال با استفاده از مخلوط سفید کننده و آهک سفید شده سفید کرد. همچنین جلوگیری از ورود انگل ها به مرغداری با دام های جدید و جلوگیری از تماس جوجه ها با پرندگان وحشی بسیار مهم است. پرندگان باید هر ماه از نظر شپش بازرسی شوند و حمام خاکستر (به نسبت مساوی خاکستر و ماسه ریز) برای حمام خشک باید ارائه شود.

در صورت وجود خطر بالای عفونت، توصیه می شود "کلروفوس" (در هر متر مربع - 2 گرم از دارو) را به بستر خشک اضافه کنید و مرغ ها پرهای خود را ضد عفونی کنند.