Luca Pacioli، "رساله در حساب ها و سوابق". لوکا پاچیولی: بیوگرافی

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

حسابداری یک عنصر جدایی ناپذیر از سیستم اقتصادی مدرن است. همانطور که رویه تاریخی نشان می دهد، ایده ها در مورد پول و گردش مالی آن با ساختار اقتصادی موجود پیوند ناگسستنی دارد. با توسعه دولت، نیاز به سیستم‌بندی و ساده‌سازی مبادلات مالی وجود داشت. کمک بزرگی به حل این مشکل توسط لوکا پاچیولی، "پدر" حسابداری انجام شد. در ادامه خواهیم فهمید که شایستگی این ریاضیدان چیست.

Luca Pacioli: بیوگرافی

او در سال 1445 در Apennines، در شهر کوچک Borgo Sansepolcro به دنیا آمد. در کودکی به صومعه ای محلی فرستاده شد تا نزد یک هنرمند درس بخواند. در سال 1464 لوکا پاچیولی به ونیز نقل مکان کرد. در آنجا به تعلیم و تربیت پسران بازرگان مشغول بود. در همان لحظه بود که اولین آشنایی او با فعالیت های مالی صورت گرفت. در سال 1470، لوکا پاچیولی (عکس ریاضیدان در مقاله ارائه شده است) به رم نقل مکان کرد. او اینجاستتالیف کتاب درسی خود را در مورد حساب تجاری به پایان می رساند. پس از رم، ریاضیدان به مدت سه سال به ناپل می رود. در آنجا او به تجارت مشغول بود ، اما ظاهراً بدون موفقیت. در 1475-1476 راهب شد و به فرقه فرانسیسکن پیوست. از سال 1477، لوکا پاچیولی به مدت 10 سال در دانشگاه پروجا تدریس کرد. در طول دوران حرفه‌ای‌اش، توانایی او برای تدریس بارها با افزایش حقوق مشخص شد. در حین کار در دانشگاه، اثر اصلی را خلق کرد که یکی از فصول آن «رساله ثبت و حساب» بود.

در سال 1488، ریاضیدان بخش را ترک کرد و به رم رفت. برای پنج سال بعد او در کارکنان پیترو والتاری (اسقف) بود. در سال 1493 پاچیولی به ونیز نقل مکان کرد. در اینجا کتاب خود را برای چاپ آماده کرد. پس از یک سال استراحت، پاچیولی کرسی دانشگاه میلان را پذیرفت و در آنجا شروع به تدریس ریاضیات کرد. در اینجا او با لئوناردو داوینچی آشنا می شود و با او دوست می شود. در سال 1499 آنها به فلورانس نقل مکان کردند. پاچیولی در آنجا به مدت دو سال ریاضیات تدریس کرد. پس از آن به بولونیا می رود. در این شهر تقریباً نیمی از بودجه محلی صرف نگهداری از دانشگاه می شد. پذیرش یک ریاضیدان به چنین موقعیت سودآور و معتبری نشان از شناخت او دارد.

چند سال بعد، بخشی از کتابی نوشته لوکا پاچیولی، "رساله ای در مورد حساب ها و سوابق" در ونیز منتشر شد. تاریخ انتشار این اثر 1504 می باشد. در سال 1505، این ریاضیدان عملاً از تدریس بازنشسته شد و به فلورانس نقل مکان کرد. اما در سال 1508 دوباره به ونیز رفت. در آنجا سخنرانی های عمومی ایراد کرد. با این حال، شغل اصلی او در آن زمان آماده سازی بودنسخه ترجمه او از اقلیدس. در سال 1509، کتاب دیگری توسط لوکا پاچیولی به نام «درباره نسبت الهی» منتشر شد. در سال 1510، ریاضیدان به شهر زادگاه خود بازگشت و در صومعه محلی پیشی گرفت. با این حال ، زندگی او توسط دسیسه های متعدد افراد حسود سنگین شد. به همین دلیل بود که چهار سال بعد دوباره راهی رم شد. در آنجا در آکادمی ریاضی تدریس کرد. لوکا پاچیولی اندکی قبل از مرگش - در سال 1517 - به زادگاهش بازگشت.

کمک یک ریاضیدان در توسعه روش شناسی

برای درک کامل اهمیت کتابی که لوکا پاچیولی نوشت ("رساله در مورد حساب ها و سوابق")، لازم است از اصولی که او در سیستم قرار داده است، قدردانی کنیم. تقریباً همه کارشناسان می گویند که معیارهای پیشنهادی ریاضیدان قبل از او وجود داشته است. به عنوان مثال، نمی توان فرض کرد که لوکا پاچیولی نویسنده یک نوشته دوگانه است. قبل از او وجود داشته است. در این صورت این سوال مطرح می شود که سهم یک ریاضیدان در چنین موردی چیست؟ بر خلاف معاصران خود، پاچیولی معتقد بود که همه چیز مهم قبلاً اختراع شده بود. او وظیفه اصلی دانشمندان را موثرترین ساخت یک دوره آموزشی می دید. پاچیولی خلاقیت علمی را خارج از فرآیند آموزشی تصور نمی کرد. بنابراین، تدریس به بخشی جدایی ناپذیر از زندگی او تبدیل شده است.

ایده هایی که لوکا پاچیولی به طور کامل رویکرد علمی او را برای حل مسائل ریاضی و رشته های مرتبط تعیین کرده بود. این موضع بعداً نسبتاً دقیق بود.توسط گالیله تعریف شده است. دانش لوکا پاچیولی از ریاضیات ارتباط نزدیکی با مطالعه هارمونی جهان داشت. در عین حال، درستی اشکال هندسی و نیز همگرایی تعادل، جلوه هایی از این هماهنگی برای او شد. این دانشمند فقط آن اعمالی را که قبلا وجود داشت ثبت نکرد، بلکه توصیفی علمی به آنها داد. این اهمیت اصلی فعالیت انجام شده توسط لوکا پاچیولی است. بنابراین، "رساله حساب ها و سوابق" پایه ای برای بهبود سیستم ترازنامه شد.

جوهر رویکرد علمی

انعکاس حقایق در زمان وجودشان دقیق ترین است. اما در عین حال ، چنین تکنیکی به توسعه بیشتر شیوه ها کمک نمی کند ، زیرا روش شناخت بر گذشته متمرکز است ، بازتولید دقیق آنچه قبلاً اتفاق افتاده و در حال وقوع است. رویکرد مورد استفاده توسط لوکا پاچیولی امکان ارزیابی وضعیت را نه تنها در مرحله توسعه آن، بلکه در آینده و همچنین از جنبه سیستمی و یکپارچگی فراهم کرد. این ریاضیدان در کار خود چیز زیادی را در نظر نگرفت ، چندین اشتباه مرتکب شد ، سیستم قدیمی تر ونیزی را توصیف کرد و نه سیستم مترقی فلورانس. با این وجود، "رساله" لوکا پاچیولی نشان داد که می توان از رویکرد علمی نیز در تهیه صورت های مالی استفاده کرد. او توانست شکل گیری تعادل را به یکی از حوزه های علوم دقیق تبدیل کند. این به نوبه خود باعث شد بسیاری از افراد (لایبنیتس، کاردانو و دیگران) به نظریه حسابداری علاقه مند شوند.

معرفی سیستم ریاضی

در او"رساله" پاچیولی روش های موجود را با ایده هایی در مورد ترکیبات تکمیل کرد. در تنظیم تراز آن زمان به دلیل استفاده همزمان از چند ارز از کسری استفاده می شد. اما در طول عملیات آنها به سادگی جمع شدند. با این حال، سهم اصلی ریاضیدان در روش شناسی، معرفی ایده یکپارچگی سیستم حسابداری و اینکه همگرایی تراز به عنوان نشانه ای از هماهنگی آن عمل می کند، در نظر گرفته می شود. تعریف اخیر در آن زمان نه تنها به عنوان یک مقوله زیبایی شناختی، بلکه یک مقوله مهندسی نیز در نظر گرفته می شد. ارزیابی تراز تجاری از این موقعیت امکان ارائه شرکت به عنوان یک سیستم یکپارچه را فراهم کرد. روشی که لوکا پاچیولی به کمال رساند - دو ورود - به نظر او، باید نه تنها برای یک شرکت تجاری خاص، بلکه برای هر سازمان و در کل اقتصاد به عنوان یک کل اعمال می شد. این به ما امکان می دهد نتیجه بگیریم که رویکردی که ریاضیدان معرفی کرد نه تنها توسعه گزارشگری مالی را از پیش تعیین کرد، بلکه پایه ای برای شکل گیری و اجرای بعدی اندیشه اقتصادی شد.

Luca Pacioli: "رساله در مورد حساب ها و سوابق" (خلاصه)

اول از همه، باید گفت که تراز مالی ریاضیدان به عنوان یک توالی دقیق از عملیات ارائه می شود. کامل ترین انعکاس «رویه» را می توان در اصل نگهداری سه دفتر حسابداری دید. اولین - "یادبود" - منعکس کننده ترتیب زمانی همه موارد است. باب ششم «رساله» ترتیب سیر آن را بیان می کند. با گذشت زمان، یادبود با اسناد اولیه جایگزین شد.در نتیجه، بین تاریخ اظهارنامه، معامله و ثبت واقعیت ناهماهنگی وجود داشت.

کتاب بعدی «ژورنال» است. این منحصراً برای استفاده داخلی در نظر گرفته شده بود. تمام معاملاتی را که در «یادبود» شرح داده شده بود، ثبت می کرد، اما در عین حال به معنای اقتصادی آنها (زیان، سود و …) توجه می شد. برای ارسال در نظر گرفته شده بود و همچنین به ترتیب زمانی گردآوری شد. کتاب سوم کتاب اصلی بود. شرح آن در فصل چهاردهم «رساله» آمده است. تراکنش‌ها را به‌جای ترتیب زمانی به‌صورت سیستماتیک ثبت می‌کرد.

وضوح

این اصل بعدی است که توسط پاچیولی توصیف شد. وضوح به معنای ارائه اطلاعات واضح و کامل در مورد فعالیت اقتصادی بنگاه به کاربران بود. تمامی مدخل های کتاب ها، مطابق با این اصل، باید به گونه ای گردآوری شوند که امکان بازسازی مفهومی را فراهم کنند. به عبارت دیگر، معاملات باید به گونه ای ثبت شود که بعداً امکان اعاده شرکت کنندگان در عمل، اشیاء، زمان و مکان وقوع واقع شود. برای دستیابی به بیشترین وضوح، دانش زبان حسابداری ضروری است. این ریاضیدان هنگام نوشتن کتاب از گویش ونیزی استفاده کرد و همه جا از مفاهیم ریاضی استفاده کرد. این پاچیولی بود که پیش نیازهای ایجاد زبان حسابداری را که برای اکثر سرمایه‌داران ایتالیایی قابل درک‌ترین زبان بود، تشکیل داد.

تفکیک ناپذیری اموال مالک و مؤسسه

این اصل کاملاً بودطبیعی واقعیت این است که بسیاری از بازرگانان در آن زمان به عنوان تنها مالکان شرکت، مدیران و دریافت کنندگان زیان و سود حاصل از فعالیت های تجاری عمل می کردند. بر این اساس حسابداری به نفع صاحب شرکت انجام می شود. با این حال، در سال 1840، هیپولیت وانیر رویکرد دیگری را تدوین کرد. مطابق با آن، حسابداری نه به نفع مالک، بلکه به نفع شرکت انجام می شود. این رویکرد منعکس کننده گسترش سرمایه سهام در میان توده ها بود.

اعتبار و بدهی

یکی از مهمترین اصول پاچیولی، علامت گذاری دوگانه بود. ریاضیدان به این موضع پایبند بود که هر معامله تجاری باید هم در بدهی و هم در اعتبار منعکس شود. این رویکرد دارای اهداف زیر است:

1. کنترل بر صحت ثبت واقعیات فعالیت اقتصادی.
2. تعیین اندازه سرمایه مالک بدون موجودی.
3. تعیین نتیجه مالی.

پاچیولی در کار خود به کار اول توجه زیادی داشت. در همان زمان، دوم و سوم توسعه نیافته باقی ماندند. این منجر به شکل گیری روشی می شود که صحت گردش مالی را مخدوش می کند. واقعیت این است که پاچیولی اول از همه یک دانشمند و سپس یک سرمایه گذار بود، بنابراین او سیستم ورود دوگانه را در محدوده یک رابطه علی در نظر گرفت. در بدهکار، احتمالاً ریاضیدان علت را دید، و در اعتبار - معلول. این نگاه به سیستم مالی در درجه اول در اقتصاد کاربرد پیدا کرده است. موجزترین فرمول این اصل را ازرسکی بیان کرد: بدونهزینه ها نمی تواند درآمد باشد پاچیولی موارد زیر را به عنوان جنبه های اصلی علامت گذاری دوگانه در نظر گرفت:

1. میزان گردش بدهی همیشه با مقدار اعتبار یکسان خواهد بود.
2. ارزش مانده بدهی همیشه با ارزش اعتبار یکسان خواهد بود.

این اصول متعاقباً در سیستم های حسابداری رایج شدند.

موضوع گزارش

پاچیولی از آن به عنوان اجرای قرارداد فروش استفاده کرد. تقلیل همه قراردادها به سندی از این نوع برای آن زمان کاملاً معمول بود. بدون شک، انواع اشکال زندگی اقتصادی امروزی نمی تواند در چارچوب مفهوم خرید و فروش (مثلاً تسویه، مبادله، تجدید ساختار بدهی و غیره) قرار گیرد. با این حال، در زمان پاچیولی، چنین نمایندگی بسیار مترقی بود. علاوه بر این، این رویکرد امکان ایجاد یک تعریف مناسب از ارزش را برای آن دوره نه تنها به عنوان یک قیمت منصفانه، بلکه پیامد قیمت تمام شده و وضعیت موجود در بازار فراهم کرد.

اصل کفایت

ماهیت آن در این واقعیت نهفته است که تمام هزینه های انجام شده توسط شرکت در طول زمان با درآمد دریافت شده توسط آن مرتبط است. اصل کفایت پاچیولی به جای معرفی مستقیم و صریح، پیش‌فرض می‌گیرد. فقط وجه دریافتی به عنوان درآمد محسوب می شود. در آن زمان مفاهیم سودآوری و استهلاک تازه شکل گرفته بود. همه اینها با هم به ایجاد ایده هایی در مورد سود پولی و سایر اشکال سود کمک کرد. با توجه به درک جدید از درآمد، می توانمی گویند که نه تنها در نتیجه عملیات تجاری، بلکه در نتیجه به کارگیری روش حسابداری شکل می گیرد.

مدیریت تعادل

پاچیولی حسابداری را چیزی ذاتاً ارزشمند می دانست، در ارتباط با این، ارزش نتایج گزارشگری به عنوان یک مفهوم نسبی عمل می کرد. نتایج ثبت شده در این یا کتاب دیگر تا حد زیادی به روش گزارش دهی بستگی دارد. این ماده با ایده ثبت دقیق ترین معاملات تجاری در ترازنامه مطابقت دارد، زیرا همه روش ها حاکی از انعکاس نسبتاً دقیق حقایق هستند، در حالی که نتیجه گیری ها اغلب می توانند مستقیماً مخالف باشند. پاچیولی این را به خوبی درک کرده بود. وی در این راستا تاثیر آن بر تصمیم گیری در حوزه مدیریت اقتصادی را نتیجه اصلی گزارشگری مالی دانست.

صداقت

این آخرین اصلی است که پاچیولی در "رساله" خود اعلام کرد. فردی که درگیر تعادل است، باید کاملاً صادق باشد. این باید نه تنها در رابطه با خود کارفرما آشکار شود. یک حسابدار بیشتر باید با خدا صادق باشد. در این راستا، تقریباً در هر فصل برای یک ریاضیدان تکیه بر او نه ادای احترام به سنت است و نه انجام یک وظیفه رهبانی، بلکه اصل اصلی زندگی است. پاچیولی تحریف عمدی اطلاعات حسابداری را نه تنها یک تخلف مالی دانست. برای یک ریاضیدان، این در درجه اول یک اختلال هماهنگی الهی بود، که او به دنبال درک آن از طریق محاسبات بود.

عیوب شغل

باید گفت که کار پاچیولی در درجه اول یک کتاب نظری بود. به این ترتیب، بسیاری از عناصر صورت های مالی موجود در آن زمان را منعکس نمی کند. این موارد به ویژه عبارتند از:

1. نگهداری کتابهای اضافی و موازی.
2. حسابداری بهای تمام شده صنعتی.
3. تعادل برای اهداف تحلیلی. در آن زمان، گزارش‌دهی نه تنها برای تطبیق اطلاعات و بستن کتاب‌ها انجام می‌شد، بلکه به عنوان یک ابزار مدیریت و کنترل نیز عمل می‌کرد.
4. حفظ حساب های nostro و loro.
5. اصول حسابرسی و روش بررسی مانده.
6. روشهای محاسبه مربوط به توزیع سود.
7. روال رزرو وجوه و توزیع نتایج در دوره های مجاور.
8. تأیید اطلاعات گزارش با روش‌های موجودی.

فقدان این اجزا در درجه اول به عدم تجربه تجاری پاچیولی اشاره دارد. این احتمال وجود دارد که او جزئیات ارائه شده را درج نکرده باشد، زیرا آنها به سادگی در سیستم منسجمی که او ایجاد کرده است نمی گنجد.

در پایان

کار پاچیولی یکی از اولین کارهایی بود که از زبان ایتالیایی به عنوان وسیله ای برای بیان یک ایده علمی استفاده کرد. اصول و مقوله هایی که توسط ریاضیدان شکل گرفته است، امروزه نیز به کار می روند. شایستگی اصلی پاچیولی این نیست که او آنها را درست کرده است - بالاخره اینطوری انجام می شد. سهم او این است که به لطف کتابش بود که حسابداری به مقام یک علم ارتقا یافت.