نصب سرور 1C و راه اندازی در شرکت

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

در مقاله دستورالعمل نصب سرور 1C: Enterprise در دفتر را در نظر خواهیم گرفت. گزینه نصب 1C در فرم مشتری-سرور مناسب ترین است. اما ابتدا باید بدانید که معماری سرویس گیرنده-سرور چیست. پس از آن به شما خواهیم گفت که در چه مواردی اجرای این معماری منطقی است و مهمتر از همه نحوه انجام صحیح آن. اگر برای اولین بار با نصب روبرو می شوید، مطالب ما برای شما بسیار مفید خواهد بود.

معماری مشتری-سرور چیست

شایان ذکر است که 1C در همه موارد به عنوان یک مشتری-سرور کار می کند. اما یک گزینه به اصطلاح فایل وجود دارد که در آن تمام کارها منحصراً در رایانه های محلی انجام می شود. در همان زمان، سیستم خود کل حافظه رایانه را به سرور شرطی و مشتری شرطی تقسیم می کند. در این مورد، از سیستم مدیریت پایگاه داده داخلی خود استفاده می کند. این یک اشکال دارد - کوچکسرعت و پایداری کم.

هنگام کار در بخش مشتری، درخواست هایی به 1C ایجاد می شود، پس از آن به بخش سرور شرطی، جایی که پردازش انجام می شود، منتقل می شود. نتایج این پردازش به بخش مشتری مشروط ارسال می شود. در واقع، این یک نسخه سرور سیستم است، اما معمولاً به آن سیستم فایل می گویند. همانطور که می بینید، ظرافت وجود دارد، اما کوچک است. به طور کلی، استفاده از نسخه سرور نرم افزار بسیار بهتر است، زیرا بسیار پایدارتر است و به مشتریان بیشتری اجازه می دهد تا همزمان با یک پایگاه داده کار کنند.

در مورد نسخه سرویس گیرنده-سرور، از سیستم های نرم افزاری شخص ثالث برای عملکرد صحیح پایگاه داده استفاده می شود. اینها MS SQL، Oracle، DB، DB2، PostgreSQL هستند. شایان ذکر است که سیستم های کنترل شخص ثالث قدرتمندتر از سیستم های داخلی در نظر گرفته می شوند. در عین حال بهترین عملکرد تضمین می شود و از همه مهمتر امنیت پایگاه های داده به میزان قابل توجهی افزایش می یابد.

ما دقیقاً نصب یک معماری سرویس گیرنده-سرور را در MS SQL در نظر خواهیم گرفت. این بهترین گزینه برای عملکرد صحیح 1C است. هنگام نصب سرور PostgreSQL 1C، ضروری است که پایگاه های داده به طور مکرر ایندکس شوند. اوراکل با سفارش داده ها در پایگاه داده مشکلات زیادی دارد. DB2، در مقایسه با رقبا، از نظر تعداد محدود است.

آیا باید پایگاه داده را به نسخه سرور منتقل کنم

در صورتی که بیش از 7 نفر با یک پایگاه داده کار نمی کنند و اندازه آن نسبتاً کوچک است، کاملاً کافی است.از نوع فایل استفاده خواهد کرد. اما اگر در همان زمان از 8 تا 12 نفر با یک پایگاه داده کار می کنند و حجم آن تا 4 گیگابایت است، بهتر است از نسخه مشتری-سرور استفاده کنید. در این مورد، هنگام کار با پایگاه داده، خیلی به درک شخصی بستگی دارد. اگر تعداد زیادی درخواست منابع همزمان وجود داشته باشد، ممکن است مشکلاتی ایجاد شود.

مسئله این است که در حین کار، هر کاربر به ثبت ها دسترسی دارد و ممکن است دسترسی به آنها برای سایر کارگران مسدود شود. بنابراین، هنگام تلاش برای دسترسی به یک ثبات که قفل شده است، در صف قرار می گیرند. 1C همزمان یخ می زند.

در صورتی که سیستم با تعداد زیادی تماس فریز می شود، لازم است معماری را مدرن کنید، از نوع پیشرفته تر استفاده کنید. اگر بیش از 15 نفر با دیتابیس کار می کنند و حجم کل آن بیش از 4 گیگابایت است، دیگر نباید به نصب فایل سیستم فکر کنید. فوراً باید کلاینت-سرور نسخه 1C را نصب کنید.

نصب: مراحل اولیه

مراحلی که باید هنگام استقرار یک سرویس گیرنده-سرور دنبال کنید: نصب MS SQL روی سرور:

1. نصب بر روی همان سرور پلت فرم 1C.
2. نصب بر روی همه رایانه های مشتریان 1C. شما باید آن را فقط در جایی که نیاز به اتصال به سرور پایگاه داده دارید قرار دهید.
3. ایجاد پایگاه اطلاعاتی در SQL.

ما در مقاله خود به شما خواهیم گفت که چگونه 1C روی سرور ویندوز نصب می شود و همچنین تنظیمات را انجام می دهد.

به روز رسانی نرم افزار

به عنوان یک سرورشما حتی می توانید از هر کامپیوتر شخصی قدرتمندی استفاده کنید. اما بهتر است از سخت افزار سرور استفاده کنید، زیرا بسیار قدرتمندتر است و می تواند سریعتر با درخواست ها کار کند. برای نصب به توزیع SQL نیاز دارید. پوشه را با آن باز کنید و فایل نصب را اجرا کنید، که به طور خودکار تمام منابع لازم در رایانه شما باز می شود.

لطفاً توجه داشته باشید که رایانه باید دارای یک جزء NET باشد. چارچوب در صورتی که وجود نداشته باشد، باید سیستم عامل را به روز کنید. اما فقط می توانید فایل نصب را جداگانه دانلود کرده و اجرا کنید. این روش کاملاً رایگان است، فایل‌ها فقط باید از منابع رسمی دانلود شوند - از وب‌سایت مایکروسافت.

رویه نصب توزیع

به محض اجرای نصب کننده توزیع سیستم مدیریت پایگاه داده، باید کلید مجوز را وارد کنید. در مرحله بعد، از شما خواسته می شود که شرایط مجوز را بخوانید و کادری را که با آنها موافق هستید علامت بزنید. پس از آن، می توانید ادامه دهید. وقتی به انتخاب اجزا رسیدید، باید آن را به درستی انجام دهید. اگر قصد دارید از سیستم مدیریت فقط برای کارهای 1C استفاده کنید، کادرهای کنار اجزای زیر را علامت بزنید:

1. سرویس موتور پایگاه داده.
2. ابزار مدیریت.
3. اتصال ابزار مشتری.

در مورد سایر اجزاء، هنگام کار با 1C به آنها نیازی نیست. آنها فقط فضای هارد دیسک شما را اشغال می کنند. سپس روی دکمه «بعدی» کلیک کنید و به نصب کیت توزیع ادامه دهید.

فینالنصب DBMS

بعدی، به برگه "Sort Options" بروید. حتماً پارامتر Cyrillic_General_CI_AS را انتخاب کنید که پیکربندی سرور را تعیین می کند. همچنین باید کادر "Mixed Mode" را در برگه "Server Configuration" علامت بزنید.

در حین نصب، باید لاگین و رمز عبور ابر کاربر را وارد کنید (معمولاً ورود به سیستم SA و رمز عبور SQL است). در اینجا شما همچنین باید مدیران این نمونه از سیستم مدیریت پایگاه داده را مشخص کنید.

حالا به تب "Data Directories" بروید و مکان کاربر و پایگاه داده های موقت را در درایوهایی که بالاترین عملکرد را دارند انتخاب کنید. توصیه می شود از دیسک های SSD در RAID استفاده کنید. اکنون باقی مانده است که روی "Next" کلیک کنید و نصب توزیع را ادامه دهید. تمام تنظیمات دیگر را به عنوان پیش فرض بگذارید. پس از نصب، توزیع SQL شما کاملاً عملیاتی است.

نصب بر روی رایانه سرور

اکنون می توانید شروع به نصب سرور 1C 8.3 در ویندوز کنید و خدمات را شروع کنید. شما به یک کیت توزیع پلت فرم 1C: Enterprise نیاز دارید. می توانید از این موارد استفاده کنید:

1. پلت فرم فناوری 1C: Enterprise برای ویندوز - این نرم افزار بر روی رایانه هایی با عمق بیت 32 بیت نصب می شود.
2. نسخه "Server 1C: Enterprise" را می توان بر روی سرورهایی با عمق بیت 32 و 64 بیت نصب کرد.

قابل ذکر است نسخه توسعه یافته "KORP". درست است، هر شرکتی به نصب سرور 1C Enterprise 8.3 نیاز ندارد. در صورت لزوم،برای شروع نصب، باید دایرکتوری را باز کرده و فایلی به نام setup.exe را اجرا کنید.

روال نصب نرم افزار

بعد از آن، دستیار شروع به کار می کند، باید از دستورات آن پیروی کرد. در همان صفحه اول، فقط باید روی «بعدی» کلیک کنید، سپس مؤلفه‌هایی را که می‌خواهید نصب کنید انتخاب کنید:

1. مدیریت سرور "1C: Enterprise". دستورالعمل‌های نصب دنبال می‌شود.
2. اجزای مستقیم نرم افزار سرور.

در لیست کامپوننت های زیادی وجود خواهد داشت، لیست آنها بسته به نسخه متفاوت است، اما شما فقط باید این دو را نصب کنید. تمام اجزای لازم را انتخاب کنید و به مرحله بعدی بروید. در صورتی که سرور به عنوان یکی از سرویس های سیستم عامل ویندوز نصب شده است، باید برای یک کاربر یک نکته را مشخص کنید. از زیر آن سرویس راه اندازی خواهد شد. برای انجام این کار شما نیاز دارید:

1. کادر کنار "Install Server 1C: Enterprise as a Windows Service (توصیه می شود)" را علامت بزنید.
2. سوئیچ "Create user USR1CV8" را به موقعیت دلخواه منتقل کنید.
3. رمز عبور کاربری را که ایجاد می کنید دو بار وارد کنید.

تکمیل نصب

همچنین می توانید یک کاربر موجود را برای راه اندازی 1C انتخاب کنید. اما او باید این حقوق را داشته باشد:

1. ورود به عنوان کار دسته جمعی.
2. ورود به عنوان یک سرویس.
3. کاربران گزارش عملکرد.

هنوز باید حقوق دایرکتوری ها را تنظیم کنیدفایل های سرویس روی سرور کاربری که به طور خودکار ایجاد می شود به طور پیش فرض دارای تمام امتیازات مورد نیاز است. پس از اتمام کار، روی دکمه «بعدی» کلیک کنید و مستقیماً به نصب ادامه دهید. با این کار تمام فایل های لازم در سرور کپی می شود.

در حین نصب، دستیار از شما می خواهد که یک درایور محافظ نصب کنید. در صورتی که از مجوز نرم افزار برای سرور 1C استفاده می کنید، نیازی به نصب این درایور ندارید. پس از اتمام نصب با موفقیت، آخرین پنجره را با دکمه "پایان" مشاهده خواهید کرد. روی آن کلیک کنید و نصب را کامل کنید.

نصب بر روی رایانه های مشتری

حالا بیایید نحوه نصب نرم افزار را در رایانه های مشتری بررسی کنیم. پیش از این، ما نصب سرور 1C 8.3 را در ویندوز در نظر گرفتیم. روش تقریباً یکسان است، اما تفاوت هایی در جزئیات وجود دارد. برای نصب باید فایل نصبی را که در پوشه توزیع قرار دارد اجرا کنید. اگر روی دکمه "ویرایش" کلیک کنید، این فرصت را خواهید داشت که لیست اجزای نصب شده را ویرایش کنید. تعداد مؤلفه‌ها مستقیماً به نسخه‌ای از توزیع بستگی دارد.

اجزای نرم افزار

شرح اجزای نرم افزار:

1. Thin Client - این مؤلفه‌ها برای عملکرد عادی کلاینت-سرور مورد نیاز هستند.
2. "1C: Enterprise" مجموعه اصلی مؤلفه ها، از جمله کلاینت های نازک و ضخیم، پیکربندی و عناصر مدیریت است.
3. نسخه فایل تین کلاینت –برای عملکرد عادی نسخه فایل مشتری ضروری است.
4. ماژول های مختلف برای گسترش وب سرور - لازم برای عملکرد خدمات وب و مشتریان.
5. سرور "1C: Enterprise" (نصب نسخه سرور 1C 8.2 در مطالب ما در نظر گرفته شده است، به همان روشی که نسخه 8.3 انجام می شود).
6. واسط های زبان - رابط کاربری برای کار با زبان های مختلف.
7. سرور مدیریت مجموعه ای از اجزای اضافی است که به شما امکان می دهد خوشه های سرور 1C را مدیریت کنید.
8. مبدل Infobase برای 1C:Enterprise.
9. سرورهای ذخیره سازی پیکربندی - به شما امکان می دهد تمام تنظیمات اجزای نرم افزار را ذخیره کنید.

هنگامی که اجزای لازم را انتخاب کردید، روی دکمه "بعدی" کلیک کنید و برنامه را نصب کنید.

مانند نصب سرور 1C: Enterprise، دستیار به شما پیشنهاد نصب درایور حفاظت را می دهد. اما تنها در صورتی لازم است که نرم افزار از یک دانگل نصب شده در کانکتور USB استفاده کند.

اگر نصب با موفقیت انجام شود، به پنجره پایان هدایت خواهید شد، تنها چیزی که باقی می ماند خواندن محتویات فایل Readme (اختیاری) و کلیک بر روی دکمه "پایان" است.

چگونه یک پایگاه اطلاعاتی به لیست اضافه کنیم

هنگام پیکربندی و نصب سرور 1C: Enterprise، میانبری برای راه اندازی نرم افزار روی دسکتاپ ظاهر می شود. وقتی آن را باز می کنید، برنامه را اجرا می کنید، اما لیست پایگاه های داده خالی خواهد بود. برای توبرنامه از شما می خواهد که پایه مورد نظر را انتخاب کنید:

1. اگر نیاز به ایجاد یک پایگاه داده جدید برای نگهداری سوابق دارید، روی دکمه "نه" کلیک کنید. و ابتدا یک قالب معمولی را نصب کنید که بر اساس آن یک پایگاه داده ایجاد کنید.
2. اگر پایه دارید، باید به آن وصل شوید. در این مورد، باید روی "بله" کلیک کنید و پایگاه داده موجود را به لیست اضافه کنید.

روش ایجاد پایگاه داده

در نسخه SQL، پایگاه داده تقریباً به همان روشی که در نسخه فایل ایجاد می شود ایجاد می شود. اما تفاوت هایی وجود دارد - هنگام انتخاب نوع مکان پایگاه داده، باید "در سرور" را مشخص کنید. بعد، پارامترهای لازم برای کار را تنظیم کنید:

1. در برگه Server Cluster، نام یا آدرس سروری را که SQL در آن نصب شده است، مشخص کنید.
2. یک نام را در قسمت "نام پایگاه اطلاعات" مشخص کنید.
3. نوع سیستم مدیریت پایگاه داده را مشخص کنید - SQL.
4. نام و رمز عبور فوق کاربر را مشخص کنید (در بالا بحث شد).
5. در صورت لزوم، تاریخ افست را مشخص کنید.
6. حتماً کادر کنار "ایجاد پایگاه داده در صورت عدم وجود" را علامت بزنید.
7. دکمه "بعدی" را فشار دهید.

همین است، اکنون پایگاه داده ایجاد شده و روی سرور است. می توان آن را در میان موارد موجود مشاهده کرد و ویرایش کرد.

در ابتدا، پایگاه داده خالی است، این یک نوع چارچوب است - مکانی در سرور اختصاص داده شده برای داده ها. برای پر کردن، باید از ابزار بارگیری/تخلیه پایگاه های اطلاعاتی استفاده کنید. توصیه می شود پس از پیکربندی یک برنامه تعمیر و نگهداری را مشخص کنید - اینها رویه هایی هستند که SQL باید طبق برنامه انجام دهد. به عنوان مثال، می تواند در زمان های خاص کپی کند یافایل های موقت را حذف کنید.