NPP تاتار، جمهوری تاتارستان: شرح، تاریخ و حقایق جالب

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

منفجر شدن نیروگاه هسته ای چرنوبیل نه تنها باعث آسیب زیست محیطی شد. فاجعه "اتم صلح آمیز" مستلزم تجدید نظر در مفهوم ایمنی عملکرد ایستگاه ها، بسته شدن تأسیسات از این نوع در حال ساخت و امتناع از ساخت نیروگاه های هسته ای جدید برای سال ها بود. تصمیم ارتدکس تحت فشار شرایط و افکار عمومی گرفته شد. توسعه بیشتر رویدادها نشان داد که بدون انرژی هسته ای در مقیاس ملی غیرممکن است. بلایا ناشی از سهل انگاری، بی توجهی به اقدامات احتیاطی ایمنی و آزمایشات مخاطره آمیز است که قابل کنترل نیست.

نیروگاه هسته ای تاتار – تاریخچه ساخت

در ارتباط با ساخت و ساز فعال تاسیسات صنعتی بزرگ در تاتارستان، مانند کارخانه شیمیایی نیژنکامسک، غول خودروسازی KamAZ، Nizhnekamenskshina، از سال 1978 دولت بحث افزایش عرضه انرژی در منطقه را آغاز کرده است. در آن زمان نیروگاه های هسته ای در همه جا ساخته می شد، بنابراین تصمیم گرفته شد که در پنجاه کیلومتری نیژنکامسک، جایی که روستای کامسکی بود، یک نیروگاه هسته ای ساخته شود.گلیدز.

پروژه NPP تاتار توسط شعبه Atomteploelektroprokt در ریگا توسعه یافت، Kamgesenergostroy به عنوان پیمانکار عمومی عمل کرد. برای ساخت و ساز، یک پروژه استاندارد پیشنهاد شد که بر اساس آن ایستگاه های هسته ای بالاکوو، NPP چرنوبیل و Khmelnitskaya و Volgodonskaya که به شاخص های طراحی نیامده بودند، و همچنین NPP های ناتمام کریمه و باشقیر قبلا ساخته و بهره برداری شده بودند.

ساخت و ساز در سال 1980 آغاز شد، راه اندازی برنامه ریزی شده اولین واحد نیرو قرار بود در سال 1992 انجام شود، بقیه نیروگاه ها قرار بود به محض آماده شدن مورد استفاده قرار گیرند. کار اصلی در سال 1988 انجام شد، سرمایه گذاری های سرمایه ای بالغ بر 288 میلیون روبل، هزینه ساخت و نصب و راه اندازی 96 میلیون روبل برآورد شد. بر اساس این پروژه، نیروگاه هسته ای تاتار قرار بود 4000 مگاوات ظرفیت داشته باشد که توسط چهار راکتور تولید می شود.

جالب است که دائماً داستانهایی در مورد قدرت ایستگاه ناتمام در مطبوعات منتشر می شود. بر اساس شایعات، قرار بود 12 راکتور روی آن نصب شود. برای مقایسه: قدرتمندترین نیروگاه زاپوروژیه در اروپا تنها به 6 راکتور مجهز است و ظرفیت آن 6000 مگاوات است.

حفظ

در سال 1990، ساخت و ساز به طور کامل متوقف شد. در آن زمان NPP تاتار برای آخرین مرحله از کار آماده می شد. قرار بر این بود که ساخت محفظه راکتور، ماشین‌آلات دو نیروگاه اول تکمیل شود، دال پی محفظه راکتور واحد سوم گذاشته شد و گودال‌های فونداسیون نیروگاه سوم و چهارم آماده شد.

طبق ساخت و ساز برنامه ریزی شده آن زمان، این مرحله به معنای مرحله نهایی ساخت نیروگاه هسته ای تاتار بود. ساخت و ساز به طور کامل متوقف شده است. علاوه بر خود ایستگاه، یک شهر برای مهندسان نیرو آماده بود - Kamskiye Polyany، ساختمان های اداری، دیگ بخار راه اندازی، خاکریزی از مخزن ایجاد شد، خدمات کمکی ساخته شد. مقدمات تحویل سوخت هسته‌ای در حال انجام بود و در این مرحله این تاسیسات گلوله شد. از آنجایی که سوخت تحویل داده نشده است، خود مجتمع خطر تشعشع ندارد.

نیروگاه هسته ای تاتار تنها بنای یادبود "اتم صلح آمیز" نیست، حدود پانزده نیروگاه هسته ای در مراحل مختلف ساخت در سراسر اتحاد جماهیر شوروی سابق در همان دوره منجمد شدند.

دلیل بسته شدن

در 17 آوریل 1990، فرمان دولت TASSR "در مورد خاتمه ساخت تاسیسات صنعتی نیروگاه هسته ای تاتار" صادر شد. دلایل توقف ساخت و ساز گزارش شده است که ایستگاه در ناحیه گسل کاما واقع شده است که با فعالیت زمین ساختی مشخص می شود. این بیانیه به زودی توسط یک زلزله محسوس در زکامیه تایید شد.

اما بسیاری معتقدند که دلیل اصلی توقف ساخت نیروگاه هسته ای تاتار، فاجعه ای است که در نیروگاه چرنوبیل در سال 1986 رخ داد. جنبش های اجتماعی نقش بسزایی در این موضوع داشتند. حتی سازمان‌های متخاصم دائماً علیه راه‌اندازی یک تأسیسات هسته‌ای تجمع کردند. حتی در آن زمان مشخص بود که ساخت و ساز ناتمام سنگی بر بودجه خواهد گذاشت که مدیریت در ارتباط با آن استجمهوری سعی کرد کاربرد دیگری برای شی پیدا کند.

ایده ها، طرح ها و حتی پروژه هایی برای تبدیل نیروگاه هسته ای به نیروگاه برق آبی که از منابع طبیعی انرژی استفاده می کند وجود داشت. این پروژه در مرحله هماهنگی باقی ماند، مشکلات دیگر در اتحاد جماهیر شوروی آغاز شد - تغییر در سیستم اقتصادی و سیاسی.

با گذشته بدون آینده

تاسیسات زیرساختی متروکه و خود نیروگاه هسته ای تاتار جزء هزینه های بودجه جمهوری است، اما شهر به یک مشکل بزرگ تبدیل شده است. Kamskiye Polyany، جایی که سازندگان و کارمندان آینده ایستگاه شکست خورده در آن زندگی می کردند. مردم به شغل نیاز داشتند. پروژه های زیادی ساخته شد. یکی از آنها پیشنهاد ایجاد یک منطقه قمار بر اساس روستا را داد، اما این ایده به دلیل معرفی یک تعلیق از بین رفت. پیشنهاد بعدی کمتر وسوسه انگیز نبود: ایجاد فضایی برای ورزش های شدید، انجام ماموریت ها در قلمرو نیروگاه هسته ای، استفاده از محوطه ایستگاه برای اهداف گردشگری.

تعداد پروژه ها و پیشنهادها مشکل اصلی را حل نکرد - کمبود منابع انرژی همچنان ادامه داشت، بنابراین رهبری جمهوری به طور منظم بحث در مورد احیای ساخت تاسیساتی مانند نیروگاه هسته ای تاتار را از سر می گرفت. (جمهوری تاتارستان). تلاش‌هایی در سال‌های 2003 و 2005 انجام شد، اما سازمان‌های محیط‌زیست همواره این پیشنهادها را وتو کردند.

افسردگی از بین رفتن

برخی از نیروگاه های هسته ای (کوستروما، باشقیر) پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در ترازنامه شرکت باقی ماندند."Rosenergoatom"، نیروگاه هسته ای تاتار به تعادل جمهوری تاتارستان منتقل شد. و اگر این کنوانسیون بودجه ای را برای تاسیسات گلوله خود اختصاص دهد تا تا حد امکان دارایی های مادی را حفظ کند و بتواند هر زمان که بخواهد ساخت و ساز را از سر بگیرد، در تاتارستان چنین نیازی ندیدند. در نتیجه، نیروگاه هسته‌ای توسط دوستداران مصالح ساختمانی رایگان گرفته می‌شود، فلزات غیرآهنی به ایجاد «تجارت» برای غارتگران کمک می‌کنند.

بیشتر جمعیت روستا در خارج از آن کار می کنند، بسیاری به نیژنکامسک، کازان رفته اند. یک نفر در قفس حرفه ای ها ماند و به کارگاه های ساختمانی شمال رفت. کل قلمرو نیروگاه اتمی سابق و منطقه ساخته شده مجاور آن شبیه یک شهر ارواح یا منطقه ای از رمان برادران استروگاتسکی است که میراث اتحاد جماهیر شوروی از آنجا به جهان پرتاب می شود.

بودن یا نبودن

در نوامبر 2013، دستور دولت روسیه در مورد برنامه ریزی منطقه ای برای توسعه مجتمع انرژی منتشر شد، که در آن تأکید اصلی بر ساخت نیروگاه های هسته ای جدید و نیروگاه های برق آبی است. این طرح تا سال 2030 تدوین شده است، آغاز اجرای آن در حال حاضر در بسیاری از مناطق کشور قابل مشاهده است. NPP تاتار نیز در سند به عنوان تسهیلاتی در اولویت های اصلی برای ازسرگیری ساخت و ساز ذکر شده است.

طبق برنامه های اعلام شده، با احیای نیروگاه هسته ای تاتار، زندگی به Kamskiye Polyany باز می گردد. از سرگیری ساخت و ساز با پاکسازی منطقه آغاز شد و باید در سال 2030 تکمیل شود، زمانی که ایستگاه با ظرفیت کامل کار خواهد کرد. اولین واحد نیرو قرار است در این کشور راه اندازی شود2026.

اما، سوال در مورد مکان ایستگاه همچنان بیشتر از احساسات مثبت باعث نگرانی است. گسل کاما از نظر تکتونیکی فعال ناپدید نشده است، عواقب تخریب نیروگاه هسته ای شناخته شده و به صورت تجربی "آزمایش" شده است، هیچ کس نمی خواهد اجازه فاجعه دیگری را بدهد. فعالان مدنی و افکار عمومی موافق لغو ساخت و ساز هستند. برای دادن پاسخ نهایی به این سوال: جایی که نیروگاه هسته ای تاتار ساخته می شود، هیچ کس با اطمینان کامل متعهد نمی شود. Kamskiye Polyany یک گزینه ایده آل است، اما هیچ کس نمی تواند عوامل طبیعی و نظر مردم ساکن در منطقه را نادیده بگیرد.

نظر دانشمندان هسته ای

اشتیاق در مورد ساخت و ساز در حال افزایش است، اما دانشمندان درگیر در رادیواکولوژی استدلال می کنند که پس از بهبود فناوری های چرنوبیل و فوکوشیما، سطح ایمنی به شما امکان می دهد راکتورهای هسته ای را در هر مکانی نصب کنید و کوچکترین نشتی نداشته باشید. امروزه انرژی هسته ای ایمن ترین فناوری است. اعتقاد بر این است که نیروگاه های حرارتی و نیروگاه های برق آبی محیط زیست را بسیار بیشتر آلوده می کنند و تولید صنعتی در برخی از مناطق روسیه از جمله تاتارستان در صورت بروز فاجعه در شرکت دارای سطح بالاتری از تهدید نابودی تمام زندگی است.

آخرین استدلال به نفع ممنوعیت ساخت و ساز، تهدید لرزه ای در منطقه ساخت نیروگاه هسته ای تاتار است. دانشمندان بر این باورند که مشکل بیش از حد اغراق آمیز است و مثالی از عملکرد ایمن نیروگاه های هسته ای در شبه جزیره کولا، ارمنستان، جایی که چنین خطری محتمل تر و لرزه زا است را ارائه می دهند.فعالیت بیش از یک بار نشان داده شد. شاید پروژه قدیمی چالش‌های مدرن را برآورده نمی‌کرد و ایستگاه ناتمام منتظر سطح جدیدی از ایمنی بود که سطح فعلی توسعه فناوری می‌تواند فراهم کند.

احیا یا پروژه جدید؟

این سوال که نیروگاه هسته ای تاتار در کجا ساخته خواهد شد به نفع Kamskiye Polyany تصمیم گرفته شده است. ساخت و ساز توسط کنسرت Rosenergoatom انجام شد. بر اساس پروژه جدید، ظرفیت این ایستگاه 2300 مگاوات خواهد بود که توسط دو راکتور 1150 مگاواتی تامین می شود. هیچ کس به گزینه ساخت و ساز قدیمی باز نخواهد گشت، اما ارزش استفاده از بقایای زیرساخت ها را دارد، این هزینه ها را جبران می کند. هزینه پروژه فعلی بین 20 تا 48 میلیارد دلار برآورد شده است.

حامیان

ساخت نیروگاه های هسته ای همیشه طنین انداز است و نیروگاه هسته ای تاتار نیز از این قاعده مستثنی نیست. از سرگیری ساخت و ساز طوفانی در جامعه به پا کرد. هم طرفداران و هم مخالفانی وجود داشت. نیاز به ساخت ایستگاه با توسعه سریع زکامیه توجیه می شود. در منطقه اقتصادی در منطقه الابوگا، قرار است یکصد و سی شرکت صنعتی انرژی بر ایجاد شود، برنامه های بزرگی برای توسعه تولید صنعتی در نابرژنیه چلنی وجود دارد، صنعت پتروشیمی در حال توسعه در نیژنکامسک به انرژی نیاز دارد و این برنامه ریزی برای ساخت مرحله دوم کارخانه آمونیوم در مندلیفسک. انرژی ارزان برای برآوردن نیازهای رو به رشد مورد نیاز است.

حامیان راه اندازی نیروگاه هسته ای بر مؤلفه اقتصادی رفاه آینده تمام تاتارستان و درایمنی استفاده از انرژی هسته ای علاوه بر این، نیروگاه هسته ای مشکل بیکاری در Kamskiye Polyany را حل خواهد کرد. امروزه حدود 15700 نفر در این شهر زندگی می کنند، اکثریت قریب به اتفاق جمعیت مجبور به جستجوی شغل در خارج از شهر هستند. اغلب متخصصان انرژی به صورت چرخشی در سایت های مختلف ساخت و ساز کار می کنند یا حتی در جستجوی زندگی بهتر به مناطق دیگر می روند. راه اندازی این ایستگاه نه تنها برای کل جمعیت شغل ایجاد می کند، بلکه هجوم نیروی کار و سپس تعداد ساکنان را تا 600 هزار نفر افزایش می دهد.

حریفان

محیط‌بانان، دانشمندان و شهروندان عادی مخالف ساخت نیروگاه‌های هسته‌ای هستند. بحث خطر لرزه ای است که می تواند منجر به نشت و آلودگی یک منطقه بزرگ، مرگ افراد در یک منطقه پرجمعیت شود. عواقب فاجعه را می توان تشریح کرد، اما محاسبه همه خسارات، به ویژه در بلندمدت، غیرممکن است. فاجعه چرنوبیل با وجود تضمین مقامات اوکراینی در مورد پاکی کامل منطقه، همچنان شگفتی های ناامیدکننده ای را به همراه دارد.

استدلال‌های اضافی برای توقف ساخت‌وساز، وجود چندین منبع انرژی در مجاورت مناطق دارای تأسیسات صنعتی است. آنها به ویژه به نیروگاه نیژنکامسک اشاره می کنند که با ظرفیت کامل کار نمی کند. پر کردن مخزن نیروگاه برق آبی تا سطح 68 متر (اکنون 63 متر) ظرفیت طرح را به 1248 مگاوات افزایش می دهد. (اکنون 450 مگاوات).

همچنین برخی از مخالفان می گویند که از سرگیری استقلال انرژی منطقه می تواندنه با نیروگاه هسته ای تاتار، بلکه نیروگاه را در شهر دیمیتروگراد زنده کنید. امروز NPP تاتار چیست - اینها ساختمانهای کاملاً ویران شده هستند که فقط بخش کوچکی از آنها دست نخورده حفظ شده است و فقط به این دلیل است که ریخته گری بتن فقط با یک انفجار اتمی هدایت شده از بین می رود. در دیمیتروفگراد، تا همین اواخر، 8 راکتور کار می کردند که هدف آنها تحقیقاتی و نظامی بود.

اکنون فقط دو نفر در آنجا کار می کنند، تمام زیرساخت ها کاملاً آماده است، کار ویژه و هزینه های مالی برای پروفایل مجدد نیاز نخواهد بود. چندین گزینه دیگر برای حل مشکل تامین انرژی نام برده می شود و روس اتم را متهم می کند که منافع خود را به ضرر منافع منطقه ای لابی می کند.

صدای مردم

بیشتر مردم تهدید آشکاری را از قرار دادن راکتورهای هسته ای در مجاورت خود می بینند، تجمعاتی علیه احیای ایستگاه آغاز می شود. ساخت نیروگاه هسته ای تاتار در اکثریت قریب به اتفاق موارد منفی تلقی می شود.

جلسات در بالاترین سطح در جمهوری برگزار می شود، کار با مردم در حال انجام است تا ایمنی فناوری های هسته ای مدرن را که برای استفاده از پروژه NPP تاتار برنامه ریزی شده است توضیح دهند. در مامادیش، نابرژنه چلنی و سایر شهرهای بزرگ تاتارستان، اکثر مردم از این پروژه حمایت نمی کنند. در عین حال، همه مایلند در منطقه ای با استانداردهای زندگی بالا زندگی کنند. پارادوکس هنوز حل نشده است.