رشد غازها در خانه برای گوشت: فناوری، انتخاب نژاد، تغذیه

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

مفهوم پرورش طیور فقط شامل پرورش مرغ نیست. غازها رقابت شایسته ای را برای مرغ های تخمگذار بی قرار تشکیل می دهند. از نظر جمعیت در رتبه دوم قرار دارند. پرورش غازها در خانه برای گوشت کار آسانی نیست و تخم‌هایی که حمل می‌کنند می‌تواند جایگزین تخم مرغ شود.

نژادهای مختلفی وجود دارند که توسط مرغداران پرورش می یابند. آنها از نظر وزن، عادات، ظاهر، تولید تخم مرغ و سایر شاخص ها متفاوت هستند. هر نژاد مزایا و معایب خاص خود را دارد.

اطلاعات عمومی

گونه های غاز اهلی از خویشاوندان گونه های وحشی هستند. از آنها منشأ گرفته اند، اما گونه های اهلی بزرگتر هستند و سرعت رسیدن آنها بیشتر است و همانطور که درست است رنگ سفید دارند. خویشاوندان وحشی رنگ خاکستری مایل به قهوه ای دارند.

هنگام پرورش غازها در خانه برای گوشت، در ماه چهارم زندگی، وزن برخی از نژادها حدود چهار کیلوگرم است. این افزایش وزن نشان دهنده صرفه جویی بالا در خوراک و سودآوری پرورش طیور است.برای گوشت.

ترک پرنده برای پرورش، نسبت نر و ماده را در نظر بگیرید. سه غاز برای یک غاز باقی مانده است. برای یک مزرعه کوچک، دو خانواده باقی می مانند که از آنها حدود 50 رأس فرزند می گیرند. اگر قصد دارید غازهای بیشتری به دست آورید، باید پرندگان بیشتری را برای تولید مثل بگذارید.

نژاد پرندگان

همه نژادهای غاز متعلق به جهت گوشت هستند. این به خاطر این واقعیت است که پرنده تقریباً تخم نمی گذارد - حدود 90 قطعه در سال، و سپس، اگر خوش شانس باشید. معمولاً این رقم نصف است - 45-50 قطعه.

در جهت گوشت، همه پرندگان به نژادهای کوچک، متوسط و بزرگ غازها تقسیم می شوند. بزرگترین و سنگین ترین: Kholmogory، تولوز. غازها متعلق به متوسط سنگین هستند: آدلر، آرزاماس، راین. پرندگان رومی، چینی و نژادهای مخلوط آسان در نظر گرفته می شوند.

غازهای آدلر

این نوع غاز از گونه ای غیرمولد با محتوای چربی کم گوشت و تولید تخم مرغ کم پرورش داده می شود. آنها با نژادهای دیگر، از جمله Solnechnogorsk، خاکستری بزرگ تلاقی داده شدند. در نتیجه کار انتخابی پر زحمت، نژاد آدلر از پرندگان سفید از نوع متوسط سنگین بدست آمد. برای رشد در آب و هوای گرم کاملاً سازگار است.

Arzamas

برای پرورش غازها در خانه برای گوشت، اغلب نژاد آرزاماس انتخاب می شود. با وزن کم لاشه و ارائه عالی مشخص می شود. با این حال، این نژاد ویژگی دیگری را از اجداد خود به ارث برده است - یک شخصیت جنگنده.

به عنوان یک قاعده، پرنده دارای پرهای سفید است، اماگونه های خاکستری و رسی غیر معمول نیستند. گاندرها حدود هفت کیلوگرم وزن اضافه می کنند و غازها - تا شش. آنها حدود 40 تخم در سال تولید می کنند. علاوه بر این، این نژاد با باروری بالا متمایز می شود که به 90٪ می رسد. جوجه ها به سرعت وزن اضافه می کنند و در هفته نهم وزن زنده حدود 3.5 کیلوگرم است.

غازهای ولادیمیر

این نژاد با شخصیت و قد آرام مشخص می شود. این غازها بزرگ هستند، گوشت زیادی از آنها می گیرند. با این حال، پرورش پرندگان رسی ولادیمیر محبوبیت پیدا نکرد. این به دلیل رنگ خاکستری مایل به قهوه ای آنها است که به دلیل جذاب نبودن لاشه و به دلیل باروری پایین تخم ها که از 55٪ تجاوز نمی کند. در غیر این صورت، نژاد شایسته توجه است.

وقتی غازها را برای گوشت در خانه پرورش می دهید، می توانید تا 8 کیلوگرم یا بیشتر از یک محصول عالی را از یک پرنده دریافت کنید. تولید تخم این نژاد به طور متوسط تا 40 قطعه است. فرزندان خود پرورش داده می شوند. غازها به سرعت رشد می کنند و در دو ماهگی حدود 4 کیلوگرم وزن دارند.

نژاد گورکی

انتخاب هدفمند منجر به تولید غازهای گورکی شد. آنها از گونه بومی با تلاقی با سولنچنوگورسک و گونه های چینی پرورش داده شدند.

این نژاد بیشتر دارای پرهای سفید است، اما پرندگان خاکستری و کچل نیز وجود دارند. پرورش غازها در خانه برای گوشت به شما امکان می دهد 7-8 کیلوگرم محصول دریافت کنید. ماده ها کوچکتر از نرها هستند و حدود 55 تا 60 تخم در هر فصل تولید می کنند. باروری بالا است - حدود 90٪ که حدود 80٪ آن دفع می شود. رشد جوان ایمنی بالایی دارد، حدود 95٪. در دو ماهگی، جوجه غازها به طور متوسط 3.5 کیلوگرم وزن دارند.

Legart دانمارکی

برای پرورش غاز برای گوشت به عنوان یک تجارت، باید به این نژاد توجه کنید. وزن گاندرها 8 ksh و غازها 7 کیلوگرم است. جوجه غازها در سن دو ماهگی 4 کیلوگرم یا بیشتر وزن اضافه می کنند.

این نژاد بی تکلف است، اگرچه به شرایط گلخانه ای نیاز دارد. به دلیل این ویژگی، همیشه از آن برای پرورش خانگی استفاده نمی شود، بلکه فقط برای تجارت استفاده می شود.

فقدان Legates دانمارکی در تولید تخم مرغ پایین و نرخ بقای غازها. آنها حدود 30 تخم در سال تولید می کنند که حدود 60 درصد جوجه ها از آنها بیرون می آیند و زنده می مانند. این نژاد دارای کرک عالی است: تا 500 گرم را می توان از یک فرد جمع آوری کرد.

پرندگان دمیدوف

غاز دمیدوف - نامی جمعی که شامل نژادهای اورال، ایتالیایی، لیندوفسکایا است.

ایتالیایی به دلیل بهره وری بالا مشهور است. وزن گاندرها تا هفت کیلوگرم می رسد. علاوه بر این، حدود چهار کیلوگرم گوشت را می توان از یک فرد در سن دو ماهگی به دست آورد. وزن غازها حدود شش کیلوگرم است. این نژاد با تولید تخم مرغ خوب متمایز می شود - از 50 تخم در سال، قابلیت جوجه ریزی - 65٪. نمایندگان نژاد ایتالیایی برای پرورش زودرس و سودآور هستند.

نژاد غاز لیندوفسکایا بر اساس نژادهای گورکی و چینی به دست آمد. وزن گاندرها تا هشت کیلوگرم و غازها یک کیلوگرم کمتر است. در طول فصل، پرنده تا 50 تخم را حمل می کند. در عین حال، آنها دارای نرخ بالایی از تولید تخم و ایمنی نوزاد هستند.

غازهای لیندوسکی با بی تکلفی، زودرس بودن و سازگاری سریع با هر شرایط بازداشت متمایز می شوند.

اورال یاشادرینسکیه

این نژاد چندان مولد نیست. وزن نرها به ندرت بیش از 6 کیلوگرم است و غازها - 5 کیلوگرم. نمایندگان در تولید تخم مرغ تفاوتی ندارند - تا 20 تخم در سال. غازها خودشان تخمها را جوجه کشی می کنند و سپس از فرزندانشان شیر می دهند.

پرندگان شادرینسک با آب و هوای اورال آشنا هستند و نرخ رشد بالا و بی تکلفی را در محتوا نشان می دهند. با این حال، عملکرد کل گوشت و تخم مرغ نشان دهنده متوسط بهره وری است. علاوه بر این، لاشه ها چندان جذاب نیستند.

نژاد چینی

شروع به نگهداری غازها در خانه برای مبتدیان کنید، بهترین کار با این نژاد است. این یکی از باستانی ترین ها محسوب می شود.

علی رغم بهره وری پایین - وزن 4.5-5.5 کیلوگرم، این نژاد تولید تخم بالایی دارد و می تواند تا 80 یا بیشتر تخم در سال بگذارد. رشد جوان غازهای چینی به سرعت جرم خود را به دست می آورد - در سن دو ماهگی پرنده حدود 3 کیلوگرم وزن دارد.

معایب گونه ها شامل این واقعیت است که آنها برای پرورش به انکوباتور نیاز دارند، آنها خودشان فرزندان را جوجه کشی نمی کنند.

خاکستری بزرگ

طبق توصیف نژاد، غاز خاکستری بزرگ به وزن 10 کیلوگرم می رسد. علاوه بر این، غازها عملاً از نظر وزن از گاندرها عقب نمی مانند و تا 9.5 کیلوگرم اضافه می کنند. با فناوری مناسب برای پرورش غازها برای گوشت، نمایندگان این نژاد می توانند در عرض دو ماه حدود 5 کیلوگرم وزن داشته باشند.

نرخ تولید تخم مرغ حدود 50 قطعه است، اما خروجی آن حدود 60-70٪ آسیب می بیند. اغلب از این گونه برای ایجاد نژادهای جوجه های گوشتی استفاده می شود.

پرندگان کوبانی

برای مبتدیان، نگهداری غازها در خانهشرایط می تواند با این نژاد شروع شود. بهره وری گوشت بالایی ندارد اما می توان آن را رکورددار تولید تخم مرغ دانست.

پر این نژاد قهوه ای مایل به خاکستری است. میانگین وزن یک نر 5.5 کیلوگرم و وزن یک ماده تا 5 کیلوگرم است. و غاز قبل از ذبح چقدر رشد می کند و در چه ماهی می توان آن را انجام داد؟ نمایندگان این نژاد را می توان از سن 2.5 ماهگی برای گوشت فرستاد. در این سن، وزن پرنده حدود 4 کیلوگرم است.

پرندگان جوان کوبان زودرس متوسط. در دو ماهگی حدود 3 کیلوگرم اضافه می کند.

غازها تولید تخم مرغ بالایی دارند. آنها قادر به تولید بیش از 100 تخم در سال هستند.

ویژگی های مراقبت

پس از تصمیم گیری در مورد نژاد، همه شروع به سؤالات می کنند، اما غازها چقدر عمر می کنند و چگونه به درستی از آنها مراقبت کنیم؟ اگر وظیفه اصلی رشد این است که گوشت "برای خود" بدست آورید، پس ارزش آن را دارد که محتوای مرتع را در نظر بگیرید. شما باید با خرید غازه های روزانه که قیمت آنها از 200 روبل است شروع به رشد کنید. معمولاً حیوانات جوان تا سه ماه پرورش داده می‌شوند و سپس برای کشتار فرستاده می‌شوند.

برای پرورش طیور در تابستان، نیازی به وجود ساختمان های بیرونی نیست. این افراد تمام وقت خود را بیرون می گذرانند. در صورت تمایل، می توانید با مونتاژ آن از ریل و مش، یک نوع خانه غاز متحرک بسازید. از بالا، اتاق با مواد سقف پوشیده شده است. در یک نسخه ساده شده، یک سایبان در حیاط سازماندهی شده است. اگر هیچ مخزنی در نزدیکی وجود نداشته باشد، یک مخزن حمام برای غازها سازماندهی می شود.

ایده آل وجود مرتعی با دریاچه، برکه، رودخانه است. جوجه غازها از یک هفتگی شروع به چرا می کنند و آنها را به شرایط مرتع عادت می دهند.

هنگام سازماندهی واکر متحرک، محاسبه حصار باید به شرح زیر باشد: برای یک بزرگسال - 15 متر مربع. متر، و برای غازها - از 5 متر مربع. m.

و در طول فصل تابستان به غازها در خانه چه غذا بدهیم؟ در تابستان پرنده در مراتع نگهداری می شود و از علف تغذیه می کند. غلات صبح و عصر تغذیه می شود.

هنگامی که پرندگان در داخل خانه نگهداری می شوند، زمانی که پرندگان برای گوشت در محوطه پرورش داده می شوند، باید یک رژیم غذایی کامل و سرشار از ویتامین برای آنها فراهم شود. برای این منظور، تغذیه غازها با خوراک مرکب، غلات، محصولات ریشه ای، علف های تازه بریده شده و گونه های گیاهی آبزی توصیه می شود. در یک رژیم غذایی درست انتخاب شده، جوجه غازها تا دو ماه زندگی به طور متوسط 4 کیلوگرم وزن خواهند داشت.

نگهداری زمستانی

در زمستان، پرندگان را برای تخم گذاری، فرزندان نگهداری می کنند. بنابراین، رژیم غذایی روزانه، شرایط بازداشت باید به افزایش تولید تخم مرغ، حفظ تخم مرغ و تولید فرزندان کمک کند. می توان آن را به طور طبیعی، با جوجه کشی غازها یا در انکوباتور به دست آورد. روش دوم قابل اعتمادتر است.

برای افزایش تولید تخم مرغ باید حداقل 14 ساعت نور روز در اختیار پرنده قرار داد. پس از نصب چنین روشنایی، پس از حدود یک ماه، غازها شروع به عجله می کنند. در این مدت، برداشتن به موقع تخم ها مهم است تا سرد نشوند، در غیر این صورت درصد جوجه ریزی کاهش می یابد.

در دوره قبل از تخمگذاری، تغذیه مناسبی برای پرنده فراهم می شود. غازها سه بار تغذیه می‌شوند، صبح‌ها و عصرها به صورت خیس و انواع آبدار و بعد از ظهر غلات جوانه زده می‌دهند. در رژیم غذایی، تغذیه با پروتئین بالا ضروری است،از جمله منشا حیوانی.

در طول دوره تخمگذار، گاندرها شروع به کاهش وزن می کنند. برای پر کردن آن، توصیه می شود مخلوطی از جو دوسر، روغن ماهی، پودر ماهی، هویج را بدهید. این مخلوط فقط به مردان داده می شود.

نگه داشتن پرندگان در زمستان به گرفتن تخم‌هایی که می‌توانند در جوجه کشی یا زیر مرغ قرار گیرند محدود نمی‌شود. برای جوجه کشی از غازهای با تجربه در سن 2-3 سالگی استفاده می شود. آنها را در همان لانه هایی رها می کنند که در آن تخم گذاشته اند و به دلیل دعواهای احتمالی توسط پارتیشن ها از یکدیگر جدا می شوند. در این دوره آرامش، دسترسی به غذا و آب برای پرنده فراهم می شود.

طول عمر

و غازهای اهلی چقدر عمر می کنند؟ امید به زندگی یک پرنده به طور مستقیم به کیفیت مراقبت بستگی دارد. نژادهای اهلی به طور متوسط حدود 20 سال عمر می کنند و برخی از گونه ها تا 35 سال یا بیشتر عمر می کنند. اگر از غازها مراقبت کامل انجام شود، امید به زندگی آنها بیشتر خواهد شد.

تغذیه

در طول تابستان، پرنده می تواند بیشتر غذای خود را برای خود تهیه کند. اما در زمستان باید با تهیه غذا برای آینده تکمیل شود. برای زمستان یک فرد، باید تا 15 کیلوگرم یونجه، 35 کیلوگرم خوراک ساکولنت تهیه شود. برای یونجه، فوربس، شبدر مخصوص رشد، یونجه مناسب است. این گیاهان را می توان سیلو کرد. با ارزش آن، محصول نهایی بدتر از چمن تازه بریده شده نیست، به بهبود هضم در زمستان کمک می کند. از خوراک آبدار، به غازها چغندر قند، هویج داده می شود.

گیاهان آبزی، برگ های توس، نمدار، آسپن ارزش زیادی دارند. بلوط آب پز را به پرنده بدهیدبلوط ها که از قبل خرد شده اند. آنها در ترکیب گنجانده شده اند. در صورت امکان، می توانید کرم غازها را بدهید که در انبارها در ظروف سفالی با خاک نگهداری می شوند.

این رژیم به شما این امکان را می دهد که در تابستان به سرعت پرنده را پرورش دهید و در زمستان تمام ویتامین ها و مواد مغذی لازم را تامین کنید. و اگر مراقبت مناسبی انجام دهید، پرنده با تولید تخم مرغ خوب، نوزادان و گوشت خوش طعم از شما تشکر خواهد کرد.