فونیکولار دریایی از احساسات است. نحوه کار فونیکولار: دستگاه، طول، ارتفاع. معروف ترین فونیکولار در کیف، ولادی وستوک، پراگ و بارسلونا

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

ساکنان برخی از شهرهای جهان می توانند به خود ببالند که در سرزمین کوچک آنها جاذبه ای مانند فونیکولار وجود دارد. این فقط یک وسیله نقلیه نیست. با اطمینان می توان آن را جاذبه ای نامید که عملکرد سودمند آسانسور را با سرگرمی ترکیب می کند.

چگونه فونیکولار کار می کند؟

دستگاه اصلی فونیکولار با نام آن مشخص می شود (کلمه "فونیکولار" از لاتین و ایتالیایی به عنوان طناب ترجمه شده است). این شامل یک سیستم کششی و واگن هایی است که معمولاً در جهت مخالف حرکت می کنند. این طرح به شما امکان می دهد بار را متعادل کنید. ساختار مهندسی همچنین شامل ریل، گیربکس، محرک الکتریکی و یک سیستم ترمز، از جمله سیستم اضطراری است که در صورت پاره شدن طناب یا وقوع اضطراری دیگر، به طور خودکار فعال می شود. طرح‌های فونیکولار متنوع است، در هر کدام از شهرها بر اساس پروژه خود ساخته شده‌اند، با معماری منحصر به فرد ایستگاه‌ها و طراحی وسایل نورد.

فونیکولار اودسا بازسازی شده

Kبه عنوان مثال، در اودسا، در کنار پلکان غول پیکر (که بعداً به پلکان پوتمکین تغییر نام داد)، یک فونیکولور از سال 1902 کار می کرد که اولین در امپراتوری روسیه بود. در دهه 60 قرن بیستم، پله برقی شبیه پله برقی هایی که در مترو کار می کنند، در جای خود نصب شد. توان عملیاتی افزایش یافت، اما ظاهر بیش از حد مدرن به خوبی با ظاهر تاریخی شهر جنوبی مطابقت نداشت. در نهایت "پله های دویدن" مدرن فرسوده شد و اکنون فونیکولار دوباره در جای اصلی خود شروع به کار کرده است. این ساختمان در میان ساکنان اودسا و میهمانان شهر از موفقیت شایسته‌ای برخوردار است، چشم‌انداز فوق‌العاده‌ای از بندر و بندر ارائه می‌کند و علاوه بر آن، راه رسیدن به بلوار پریمورسکی را تسهیل می‌کند، زیرا بالا رفتن از 192 پله برای برخی افراد به‌ویژه افراد مسن. خسته کننده است.

مدل تراموای سانفرانسیسکو برای فونیکولار در ولادیوستوک

فونیکولار در ولادی وستوک به عنوان یکی از اقدامات برای تبدیل این شهر ساحلی شگفت انگیز به "سانفرانسیسکوی شوروی" در نظر گرفته شد. در سفر به ایالات متحده در سال 1959، دبیر اول کمیته مرکزی CPSU، N. S. Khrushchev، تحت تاثیر سیستم حمل و نقل شهری این کلانشهر کالیفرنیا قرار گرفت، که در تمام جهان مشابهی ندارد. سانفرانسیسکو نیز مانند ولادی وستوک در زمینی با زمین سخت قرار دارد و پیاده روی در امتداد آن بسیار دشوار است، باید از شیب های تند بالا و پایین بروید. شاید برخی از این صعودها برای حمل و نقل شهری معمولی امکان پذیر نبود و سپس تصمیم جالبی گرفته شد. همه ترامواهای شهری سانفرانسیسکو بر روی ریل بین دو حرکت می کنندکه طناب گذاشته شده است. برای توقف خودرو، راننده باید دستگاه کوپلینگ را باز کرده و ترمز کند و حرکت با انجام اعمال مخالف آغاز می شود. حتی تشخیص اینکه فونیکولار است یا تراموا سخت است، اما سیستم عالی کار می‌کند، و راه آهن از واگن‌های ریلی قدیمی بازسازی‌شده بدون موتوری که از سرتاسر دنیا آورده شده است استفاده می‌کند و هر سواری را به یک ماجراجویی سرگرم‌کننده تبدیل می‌کند.

فونیکولار - جاذبه "Vladik"

این امکان وجود دارد که فونیکولار در ولادی وستوک که در سال 1962 به بهره برداری رسید، از نظر مقیاس و انشعاب نسبت به آمریکایی پایین تر باشد، اما همچنین بسیار خوب است. تنها در خاور دور، خلیج Zolotoi Rog را به تپه Orlinaya در امتداد خیابان V. Sibirtsev متصل می کند. دانش‌آموزان دوست دارند در امتداد آن به مدرسه عالی فنی بروند، گردشگران مطمئناً از این جاذبه دیدن می‌کنند و ساکنان شهر اگر نخواهند از پله‌های «هزار و یک پله» بالا بروند، بر تپه‌ای شیبدار غلبه می‌کنند (در واقع، 368 مورد وجود دارد. آنها، اما این نیز زیاد است). سواری فونیکولار تا ارتفاع 70 متری یک و نیم دقیقه طول می کشد و در این مدت 183 متر از مسیر را طی می کند. بنابراین، میانگین شیب بیش از 22 درجه است که بسیار زیاد است.

فنیکولار در پراگ - جاده ای برای عاشقان

بر خلاف فونیکولار ولادی وستوک که برای ساکنان محلی مدرن و بسیار مفید است، در پایتخت جمهوری چک، راه آهن به کوه پترین یک جاذبه منحصراً سرگرم کننده است و قدمت آن قابل احترام است - شروع شد.کار در سال 1891. در همان زمان، فونیکولور معروف دیگری در پراگ در تپه لتنا افتتاح شد. مسیر عاشقانه و دیدنی است. این کالسکه در طول 510 متری خود از تونل کوچکی در زیر دیوار قلعه قدیمی غلبه می کند و در ایستگاه آخر علاوه بر برج دیدبانی، مجسمه ای اختصاص داده شده به بوسه در انتظار بازدیدکنندگان است. این مکان دوست‌داشتنی برای جوان‌های پراگر است.

فونیکولار بارسلونا

Tibidabo قدیمی ترین فونیکولور در بارسلونا است (فقط سه مورد از آنها وجود دارد). مسیر آن به بالای کوه منتهی می شود که به نام آن ایستگاه دیگری در خیابان دکتر آندریو قرار دارد. قطار کابلی دیگری به Tibidabo - Vaividrera می رود که از ایستگاه Peude حرکت می کند ، اما بسیار کوچکتر است ، فقط می تواند پنجاه مسافر را در خود جای دهد. ارتفاع بلند کردن هر دو فونیکولار تقریباً یکسان است، بیش از 160 متر، اما طول آن متفاوت است (به ترتیب 1152 و 729 متر)، که از آن نتیجه می شود که حرکت در شیب های مختلف انجام می شود. بنابراین، Tibidabo ملایم‌تر، علی‌رغم سن ارجمندش (از سال 1901 شروع به کار کرده است)، چهارصد مسافر می‌برد و برادر کوچک‌ترش Peude، هشت برابر کمتر.

فونیکولار مونتوئیکا - حمل و نقل شهری و جاذبه در یک زمان

سومین فونیکولار - "Montuica" - بخشی از حمل و نقل شهری بارسلونا است، خودکار و پرسرعت است. هدف آن اتصال تله کابین محلی به ایستگاه مترو موازی است. این پیست بسیار زیبا واقع شده است، مسیر 758 متری آن از میان بیشه های سرسبز می گذرد و مسافران را به مقصد می رساند.ارتفاع 76 متر. ارزش تقلید از تمایل مدیریت شهری بارسلون را دارد تا اطمینان حاصل شود که این جاذبه تا حد ممکن پول به خزانه می آورد. زیارت گردشگران با زیرساخت های توسعه یافته مملو از رستوران ها، کافه ها و مکان های تفریحی دیگر تسهیل می شود که همه شرایط را برای لذت بردن از مناظر زیبا از کوه Montuica ایجاد می کند. فونیکولار در بارسلونا به مناسبت نمایشگاه جهانی که در سال 1929 در آنجا برگزار شد ساخته شد، اما شرایط فنی عالی آن باعث شد تا پس از بیش از شش دهه به عنوان یک مکان المپیک مورد استفاده قرار گیرد.

فونیکولار کیف – ایده و اجرا

فونیکولار در کیف یکی از نمادهای شهر است. او مجبور شد تحولات تاریخی زیادی را تحمل کند. انقلاب، جنگ داخلی، دایرکتوری، ماخنوشچینا، مداخله اتریش، جمهوری اوکراین، ویرانی، جنگ بزرگ میهنی و چند "میدان" - این فقط یک لیست ناقص از رویدادهایی است که تله کابین کیف پشت سر گذاشته است. و زندگی او در سال 1905 آغاز شد، زمانی که پس از دو سال ساخت و ساز، شرکت سهامی بلژیک آن را به بهره برداری رساند. نویسندگان این پروژه، مهندسان روسی N. I. Baryshnikov و N. K. Pyatnitsky، طول یک چهارم کیلومتر را برنامه ریزی کردند، اما صاحب یکی از خانه ها در قسمت پایینی بزرگراه از فروش ملک خود به مقامات شهر خودداری کرد. این طرح باید اصلاح می شد و مسیر را با پنجاه آرشین کوتاه می کرد. با این حال، وظیفه کلی، یعنی آسان کردن زندگی برای مردم کیف، که مجبور هستند از پودیل در امتداد مسیرها و پله‌هایی با صدها پله بالا بروند.حل شده است. تراموا نمی توانست از تپه های شیب دار کیف عبور کند. پس از اودسا، کیف دومین شهر روسیه شد که سیستم بهبود آن شامل معجزه الکترومکانیکی مانند ظهور میخائیلوفسکی (که در ابتدا این نوآوری فنی نامیده می شد) بود.

دومین تولد فونیکولار کیف

فونیکولار کیف تا سال 1928 به شکل اصلی خود کار می کرد، زمانی که در طول تعمیر و نگهداری معمول، یکی از تریلرها خراب شد، که با چرخش در امتداد ریل، تریلر دوم شکست. خوشبختانه این حادثه تلفات جانی نداشت اما سازه نیاز به بازسازی جدی داشت. انبار نورد، خطوط کابل و سیستم ترمز تعویض شد. علاوه بر این، در نهایت ایستگاه پایینی جابجا شد و مسیر 38 متر دیگر افزایش یافت. واحد قدرت، متشکل از دو موتور DC ساخت سوئیس (هر کدام 65 اسب بخار، تولید شده در سال 1903)، و همچنین یک قرقره درایو کابل، تا سال 1984 خدمت کرد.

در سال 1986، سومین بازسازی بزرگ به پایان رسید، که فونیکولار کیف در تاریخ خود انجام داده است. این سازه اکنون خودرویی با صد سرنشین را با سرعت 2 متر بر ثانیه به ارتفاع 75 متر می رساند. نسبت قدرت به وزن به طور قابل توجهی افزایش یافته است، قدرت موتور نصب شده 100 کیلو وات است. طول کل مسیر به 222 متر رسیده است. واگن ها هر هفت دقیقه یکبار حرکت می کنند. تقریباً 15000 مسافر هر روز از این نوع حمل‌ونقل راحت استفاده می‌کنند.

کار برای بهبود فونیکولار به طور منظم انجام می شود، آنها به بهبود ایمنی و بهبود مربوط می شوند.آگاهی مسافر توجه زیادی به جنبه زیبایی شناسی می شود، زیرا این بنا از دیرباز بخشی از نمای تاریخی پایتخت اوکراین بوده است.