PBU، هزینه ها: انواع، طبقه بندی، تفسیر، نام، نماد و قوانین برای پر کردن اسناد مالی

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

در سال 1379 آیین نامه حسابداری مصوب 1378/05/06 وزارت دارایی - PBU 10/99 "هزینه های سازمان" لازم الاجرا شد. این برنامه به دنبال برنامه ایالتی برای اصلاح سیستم حسابداری روسیه مطابق با IFRS ایجاد شد. در این مقاله به ویژگی های اپلیکیشن PBU 10/1999 "هزینه های سازمان" می پردازیم.

اطلاعات عمومی

چرا به PBU 10/99 نیاز داریم؟ در حسابداری سازمان، هزینه ها جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص می دهند. مقررات مورد بررسی قوانینی را برای انعکاس اطلاعات در مورد هزینه ها در شرکت های تجاری که دارای وضعیت اشخاص حقوقی هستند، تعیین می کند. در عین حال، PBU "هزینه ها" برای بیمه و سازمان های اعتباری اعمال نمی شود.

هزینه یک مؤسسه به معنای کاهش منافع اقتصادی ناشی از واگذاری دارایی (پولی یا غیرپولی) یا ایجاد یک بدهی است که منجر به کاهش سرمایه شرکت می شود. (به جز مواردکاهش سپرده ها با تصمیم مالکان).

استثناها

طبق PBU، هزینه های یک سازمان در حسابداری شناسایی نمی شود:

1. هزینه خرید یا ایجاد هر گونه دارایی غیرجاری. از جمله دارایی های ثابت، دارایی های نامشهود، ساخت و ساز در حال انجام و غیره.
2. کمک مالی به سهام/سرمایه مجاز سایر شرکت‌ها، خرید اوراق بهادار JSC برای فروش/فروش مجدد.
3. انتقال وجوه برای اهداف خیریه، هزینه های رویدادهای ورزشی، سرگرمی، تفریح و غیره.
4. انتقال مبالغ تحت قراردادهای نمایندگی، قراردادهای کمیسیون و غیره به نفع اصلی، متعهد، نماینده، نماینده کمیسیون.
5. پیش پرداخت برای خدمات، کارها، موجودی ها و سایر اشیاء با ارزش.
6. بازپرداخت وام، اعتبار.
7. پرداخت پیش پرداخت یا ودیعه در مقابل پرداخت کارها، خدمات یا موجودی ها.

طبقه بندی هزینه

براساس PBU 10/99، هزینه های سازمان بسته به شرایط انجام فعالیت ها، ماهیت و مسیرهای آن تقسیم می شود. این مقررات طبقه بندی زیر را ارائه می کند:

1. هزینه های فعالیت های معمولی (هسته ای).
2. هزینه های دیگر.

گروه دوم به نوبه خود شامل هزینه های عملیاتی، غیرعملیاتی و فوق العاده است.

گروه اول شامل هزینه های مرتبط با: است

• تولید و فروش؛
• خرید و فروش کالا؛
• ارائه خدمات، تولید آثار؛
• تدارک برایپرداخت دارایی های خود شرکت برای استفاده موقت (تملک) تحت یک قرارداد اجاره، در صورتی که این فعالیت معمول شرکت باشد؛
• مشارکت در سرمایه سایر سازمانها در صورتی که فعالیت عادی شرکت باشد؛
• استهلاک دارایی های ثابت، دارایی های نامشهود و سایر اقلام استهلاک پذیر.

اگر نوع خاصی از فعالیت برای یک شرکت معمول نیست، پس هزینه های مربوط به انتقال برای استفاده موقت از دارایی های خود، محصولات کار فکری، مشارکت در سرمایه سایر واحدهای تجاری، باید به عنوان هزینه های عملیاتی شناسایی شود.

حسابداری

PBU 10/99 قوانین زیر را برای ثبت هزینه‌های فعالیت‌های معمولی تعیین می‌کند. این هزینه ها به مقداری محاسبه می شود که به صورت پولی و برابر با مبلغ پرداختی یا حساب های پرداختنی است (در صورتی که هزینه ها محاسبه شده باشد اما هنوز پرداخت نشده باشد).

اگر دریافت‌های واقعی فقط بخشی از هزینه‌های شناسایی شده را پوشش می‌دهند، با در نظر گرفتن پرداخت انجام شده و حساب‌های پرداختنی در قسمت بدون پوشش جمع‌بندی می‌شوند. اندازه آنها مطابق با قیمت و شرایط تعیین شده در قرارداد بین تامین کننده و شرکت (پیمانکار) یا طرف مقابل تعیین می شود.

ویژگی های تعیین میزان بدهی یا پرداخت

در پاراگراف های 1-6 RAS 10، هنگام حسابداری هزینه های یک سازمان، قیمتی که در آن، شرکت در شرایط قابل مقایسه، هزینه های سایر خدمات، کارها، ارزش های مواد و تولید، ارائه خدمات را تعیین می کند. از تصرف موقت / استفاده از اشیاء مشابه می توان استفاده کرد. چنیناین رویه زمانی اعمال می‌شود که ارزش دارایی در قرارداد مشخص نشده باشد و تحت شرایط آن قابل تعیین نباشد.

اگر موجودی ها، کارها، خدمات تحت یک وام تجاری ارائه شده به صورت اقساط/پرداخت معوق خریداری می شوند، هزینه ها باید به مبلغ تمام حساب های پرداختنی گرفته شود.

مطابق با PBU، در حسابداری هزینه های سازمان تحت قراردادهایی که تعهداتی را ایجاد می کنند، که انجام آن به صورت غیر پولی انجام می شود، میزان بدهی یا پرداخت بر اساس هزینه اشیاء منتقل شده تعیین می شود. یا طبق شرایط قراردادها منتقل شود. با در نظر گرفتن قیمتی که در شرایط مشابه، شرکت کالاهای قابل مقایسه را ارزیابی می کند، تعیین می شود.

اگر تعیین ارزش مقادیر قابل انتقال یا انتقال غیرممکن باشد، مقدار حساب های پرداختنی یا پرداختی به بهای تمام شده محصولات دریافت شده توسط شرکت تعیین می شود. به نوبه خود، بر اساس قیمت هایی که شرکت کالاها را در شرایط مشابه خریداری می کند، تعیین می شود.

این اصل محاسبه قیمت اشیاء مبادله شده مطابق با مفاد هنر است. 524 GK. طبق هنجار، قیمت فعلی مبلغی است که در شرایط قابل مقایسه برای محصولات مشابه در محلی که قرار است کالا در آنجا منتقل شود، اخذ می شود. اگر قیمت فعلی در آن مکان ثابت نباشد، اگر بتواند جایگزین معقولی باشد، می توان از قیمت اعمال شده در قلمرو دیگر استفاده کرد. در عین حال باید تفاوت هزینه ها را نیز در نظر گرفتحمل و نقل اشیاء.

مشکلات در اعمال اسناد نظارتی

بسیاری از کارشناسان تناقضات خاصی را بین PBU 5/98 "حسابداری دارایی بنیادی" و PBU 6/97 "حسابداری موجودی" از یک طرف و مقررات جدید تصویب شده در سال 1999 (PBU 9 "درآمد شرکت " و PBU 10 "هزینه های سازمان").

باید گفت که رویکرد ارائه شده توسط اسناد قبلی از نظر ثبت اشیاء مادی با هزینه واقعی آنها به عنوان به دست آمده موجه تلقی می شود. در حال حاضر، هنگام استفاده از روش‌هایی برای ارزیابی درآمد و هزینه‌ها بر اساس PBU-99، به عنوان مثال، منتشر شده در سال 1999، یک شرکت در واقع فقط مالیات بر گردش مالی دریافت می‌کند و می‌تواند ارزش دفتری اشیاء با ارزش را کاهش یا افزایش دهد. برای مثال، «گردان» شامل هزینه‌هایی برای استفاده از جاده‌ها، نگهداری مسکن و خدمات عمومی، مؤسسات اجتماعی و فرهنگی می‌شود.

حل مشکل

بسیاری از حسابداران درک نمی کنند که چگونه باید هنگام محاسبه هزینه های سازمان توسط PBU هدایت شوند.

کارشناسان استفاده از این رویکرد را توصیه می کنند: اگر نسخه های مقرراتی که توسط همان نهاد قدرت تأیید شده و از نظر وضعیت یکسان هستند دارای تناقض هستند، باید براساس مفاد سندی که بعداً منتشر می شود هدایت شوید.

Nuances

هنگامی که تعهدات قرارداد تغییر می کند، پرداخت اصلی یا قابل پرداخت باید به گونه ای تعدیل شود که منعکس کننده ارزش دارایی است که باید در زمان واگذاری حذف شود. بر اساس قیمت تعیین می شوددارایی‌های مشابه هنگام واگذاری تحت شرایط مشابه ارزش‌گذاری می‌شوند.

مبلغ حساب های پرداختنی یا پرداختی با در نظر گرفتن کلیه تخفیف های ارائه شده به شرکت طبق قرارداد تعیین می شود.

تفاوت مقدار

با توجه به آنها میزان پرداخت کاهش یا افزایش می یابد. چنین تفاوت هایی هنگام پرداخت به روبل در مبلغ مربوط به مبلغ ارز خارجی ایجاد می شود. آنها تفاوت بین ارزش روبلی پرداختی است که به ارز خارجی بیان می شود و پس از آن انجام می شود و مطابق با نرخ ارز رسمی یا توافق شده در روز در نظر گرفتن بدهی مربوطه محاسبه می شود و ارزش روبلی که در نرخ ارز در تاریخ انعکاس در حسابداری هزینه ها.

اقلام هزینه

هزینه های فعالیت های معمولی باید بر اساس: گروه بندی شوند

1. هزینه مواد.
2. هزینه های حقوق و دستمزد.
3. هزینه های اجتماعی.
4. پرداخت استهلاک.
5. هزینه های دیگر.

طبق PBU 10، هزینه ها بر اساس اقلام هزینه در اسناد منعکس می شود. فهرست آنها توسط شرکت به طور مستقل ایجاد شده است.

برای شکل‌گیری و تحلیل نتیجه مالی حاصل از اجرای فعالیت‌های عادی، بهای تمام شده خدمات، کارها و محصولات فروخته شده تعیین می‌شود. در عین حال، همانطور که در RAS "هزینه ها" از سال 1999 تعیین شده است، هزینه های عملیات شناسایی شده در سال جاری و دوره های قبلی و همچنین هزینه های حمل و نقل مرتبط با دریافت درآمد در دوره های آینده در نظر گرفته می شود.. در مورد دوم را در نظر بگیریدتنظیمات خاص تولید پذیرفته می شود.

ویژگی های تشکیل گروه هزینه های عملیاتی

مطابق با PBU، هزینه های یک سازمان در این دسته شامل بهره کسر شده توسط شرکت برای استفاده از وجوه قرض شده است.

شرکت ها اکنون می توانند سود مبالغ دریافتی غیر بانکی را که قبل از 01.01.2000 مثلاً در حساب منعکس شده است، در نظر بگیرند. 88 به هزینه منابع وجوه شخصی. این سود (یعنی ضررها) برای اهداف مالیاتی در نظر گرفته نخواهد شد. برخی از کارشناسان این نوآوری را تلاشی برای متوقف کردن عمل بازتاب داده ها در حساب می دانند. 88.

هزینه های غیرعملیاتی و فوق العاده

برای مقابله با این گروه های هزینه ای باید به مصوبه دولت شماره ۶۹۶ مورخ ۱۳۷۸-۰۹-۲۶ مراجعه کرد. بر اساس این قانون، هزینه های غیرعملیاتی شامل سود کسر شده توسط ناشر برای انواع خاصی از اوراق است. به طور خاص، ما در مورد اوراق بهاداری صحبت می کنیم که از طریق سازمان دهندگان تجاری که دارای مجوز صادر شده توسط کمیسیون فدرال هستند، در گردش قرار می گیرند. هزینه‌های کسر این سود برای مقاصد مالیاتی باید در نرخ بازپرداخت بانک مرکزی با 3 واحد افزایش پذیرفته شود.

گروه هزینه های فوق العاده تحت PBU شامل هزینه های ناشی از شرایط غیرقابل پیش بینی (بلایای طبیعی، ملی شدن اموال، حوادث و غیره) می شود. لیست هزینه های غیر عملیاتی شامل خسارات جبران نشده ناشی از بلایای طبیعی است. این در مورد تخریب و نابودی است.موجودی‌ها، محصولات نهایی و سایر اشیاء با ارزش، زیان‌های ناشی از تعطیلی تولید و غیره. هزینه‌ها از جمله هزینه‌های مرتبط با پیشگیری یا حذف پیامدهای حوادث یا بلایای طبیعی را شامل می‌شود. هزینه‌های غیرعملیاتی نیز شامل خسارات جبران‌نشده ناشی از آتش‌سوزی و سایر شرایط اضطراری ناشی از شرایط شدید فعالیت‌های تولیدی می‌شود.

میزان هزینه های دیگر

میزان هزینه های مربوط به فروش، دفع، حذف به دلایل دیگر دارایی های ثابت و سایر دارایی های بیان شده به صورت غیر پولی (به استثنای ارز خارجی)، محصولات، کالاها، بر اساس قوانین بند 6 PBU 10 "هزینه ها". حسابداری به این ترتیب در رابطه با هزینه های مرتبط با:انجام می شود

• مشارکت در سرمایه سایر نهادهای تجاری.
• اعطای مالکیت/استفاده موقت از دارایی های خود شرکت، حقوق به دست آمده بر اساس پتنت برای طرح های صنعتی، اختراعات و سایر محصولات کار فکری، در صورتی که ایجاد آنها یک فعالیت عادی نباشد.
• پرداخت سود وجوه قرض گرفته شده.
• پرداخت خدمات موسسات اعتباری.

اضافی

طبق مفاد RAS 10، حسابداری هزینه های سازمان مربوط به پرداخت جریمه ها، جریمه ها، جریمه های عدم اجرای شرایط قرارداد، جبران خسارات ناشی از شرکت، در مبالغ اعطایی انجام می شود. با تصمیم دادگاه یا به رسمیت شناخته شده توسط یک نهاد اقتصادی.

حساب های دریافتنی منقضی شده، سایر بدهی های غیرقابل وصول به میزانی که در صورت های مالی منعکس شده اند هزینه می شوند.

میزان نشانه گذاری اشیا (به استثنای دارایی های غیرجاری) طبق قوانین ارائه شده برای تجدید ارزیابی تعیین می شود.

سایر هزینه‌ها به حساب سود و زیان منتقل می‌شود، مگر اینکه در قوانین یا قوانین حسابداری خلاف آن مقرر شده باشد.

شرایط تشخیص هزینه

مطابق با PBU 10/99، هزینه ها را می توان در حسابداری منعکس کرد اگر:

1. بر اساس شرایط یک توافقنامه خاص، مطابق با الزامات قانون، سایر قوانین نظارتی یا شیوه های تجاری انجام می شود.
2. اندازه آنها را می توان با دقت و قابل اطمینان تعیین کرد.
3. مطمئناً هنگامی که واحد تجاری دارایی را منتقل کرده باشد یا در مورد انتقال آتی دارایی ابهامی وجود نداشته باشد، یک معامله تجاری خاص، منافع اقتصادی را کاهش خواهد داد.

اگر حداقل یک شرط رعایت نشود، حساب های دریافتنی در حسابداری منعکس می شود.

همانطور که توسط PBU تعیین شده است، حسابداری هزینه های استهلاک بر اساس مقدار کسر تعیین شده بر اساس بهای تمام شده دارایی استهلاک پذیر، عمر مفید آن و روش های تعهدی تعیین شده توسط سیاست مالی سازمان انجام می شود.

ویژگی های گزارش هزینه

مطابق با PBU، هزینه ها در حسابداری بدون توجه به: شناسایی می شود.

• نیت شرکت برای دریافت درآمد، عملیات یا سایر درآمدها؛
• اشکال هزینه ها (نقدی، نقدی).

هزینه ها در دوره ای که در آن انجام شده شناسایی می شوند. زمان پرداخت واقعی (نقد یا سایر اموال) مهم نیست.

اگر مؤسسه ای در مواردی که قانون تعیین کرده است، روش تشخیص سود حاصل از فروش کالا را نه به عنوان انتقال حق استفاده از تصرف و دفع اشیاء تحویلی، بلکه پس از دریافت وجه اتخاذ کند، در این صورت هزینه ها پس از بازپرداخت بدهی منعکس می شود.

روال مشخص شده تا تاریخ 2000-01-01 فقط برای مشاغل کوچک معتبر بود. مبنا، توصیه‌های نمونه مصوب 64ن مورخ 1377/12/21 وزارت دارایی بود. مطابق بند 20 این سند، هزینه های مربوط به عرضه و فروش محصولات، خدمات، آثار باید در حساب منعکس شود. 20 فقط به میزان اشیاء قیمتی پرداخت شده، درآمدهای پرداخت شده، استهلاک انباشته و سایر بدهی های بازپرداخت شده. این روش بازتاب به عنوان "نقد" نامیده می شود.

برای سایر واحدهای اقتصادی با استفاده از روش «در پرداخت»، بهای تمام شده کار، محصولات، خدمات متناسب با میزان سود واقعی دریافتی از طریق محاسبه کاهش یافت. توضیحاتی در این خصوص از سوی دیوان عالی کشور ارائه شد. دادگاه در تصمیم 98.12.1998 شماره GKPI 98-655 موارد زیر را بیان کرد: "روش تعیین درآمد حاصل از فروش "از طریق حمل" یا پرداخت" بر قوانین تعیین بهای تمام شده کالای فروخته شده تأثیر می گذارد. استفاده كردناز اصل "در پرداخت"، شامل هزینه های دوره ای است که به آن مربوط می شود، مطابق با شرایط اجرای قرارداد و محاسبات واقعی انجام شده."

صورت سود و زیان

طبق PBU، هزینه ها در گزارش شناسایی شده است:

1. با در نظر گرفتن رابطه علی بین هزینه ها و دریافتی ها. نگهداری سوابق هزینه ها و درآمدها برای تمام فعالیت هایی که مادی هستند، اهمیت ویژه ای دارد. ما در مورد مواردی صحبت می کنیم که سود بیش از 5٪ از کل درآمد شرکت است. این گزارش نه تنها درآمد ناخالص و بهای تمام شده کالاهای مربوط به آن، بلکه مبالغ دریافتی بر اساس انواع فعالیت ها و بهای تمام شده کالاهای مربوط به آنها را نیز منعکس می کند. چنین توزیع شاخص ها به افراد علاقه مند (کاربران گزارش دهی) اجازه می دهد تا ایده ای در مورد سودآوری حوزه های شرکت ایجاد کنند.
2. از طریق توزیع معقول آنها بین دوره‌ها، زمانی که هزینه‌ها باعث دریافت وجوه در بازه‌های زمانی مختلف می‌شود و رابطه بین هزینه‌ها و درآمد یا به وضوح تعریف نشده است یا به طور غیرمستقیم تعیین می‌شود.

توزیع هزینه ها بر اساس دوره ها می تواند طبق مقررات انجام شود. اگر چنین اسناد قانونی وجود نداشته باشد، روش محاسبه توسط شرکت مستقل تعیین می شود.

هزینه های فروش و مدیریت

مطابق با PBU، حسابداری برای هزینه های مربوط به نیازهای تجاری و اداری می تواند به عنوان بخشی از هزینه فروش کارها، کالاها، خدمات در کشور انجام شود.مبلغ کامل در سال گزارش به عنوان بهای تمام شده فعالیت های عادی شرکت. با این حال، این بدان معنا نیست که شرکت می تواند این نوع هزینه ها را که به محصولات فروخته شده مرتبط نیستند، منعکس کند. لحظه شناسایی این هزینه ها، لحظه شناسایی درآمد، یعنی فروش است.

مطابق با PBU، هزینه های سازمان برای بسته بندی محصولات و حمل و نقل آنها که در گروه هزینه های بازرگانی طبقه بندی می شود، مستقیماً به قیمت تمام شده کالاهای مربوطه منظور می شود. اگر این امکان پذیر نباشد، می توان آنها را به صورت ماهانه بین انواع خاصی از محصولات فروخته شده بر اساس حجم، وزن، هزینه تولید یا سایر شاخص های تعیین شده توسط دستورالعمل های صنعت توزیع کرد. سایر هزینه‌های فروش هر ماه به قیمت تمام شده کالای فروخته شده محاسبه می‌شود.

اسناد نظارتی ممکن است در صورت عدم دریافت رسیدهای مربوطه، شناسایی هزینه ها را تعیین کند. برای اعمال این حکم، باید ثابت شود که عدم دریافت درآمد قطعی شده است.

PBU شامل هزینه‌های سفارش‌های لغو شده، و همچنین هزینه‌های تولیدی است که کالا را آزاد نکرده است (به استثنای ضررهای جبران‌شده توسط مشتریان)، منهای هزینه دارایی‌های مادی استفاده شده.

به عنوان دوره گزارشی که در آن عدم دریافت درآمد قطعی می شود، دوره لغو سفارش در نظر گرفته می شود.

اشیاء اهدایی

مطابق با نمودار حساب ها، چنین دارایی در حساب اعتباری منعکس می شود. 87 حساب فرعی 87.3 اینچمکاتبات با حساب‌های 01، 04، و غیره.

براساس PBU 10/99، اشیایی که به صورت رایگان به یک شرکت منتقل می شوند، از جمله تحت قرارداد اهدا، در درآمد غیر عملیاتی گنجانده می شوند. بر این اساس، اطلاعات مربوط به آنها در حسابداری در پست ها منعکس می شود:

Dt sch. 01 (04 و غیره) 80 حساب فرعی "درآمد فوق برنامه".

بدهی های غیر شناسایی دارایی

اینها شامل هزینه‌های قانونی، هزینه‌های داوری است که شرکت در صورتی که رسیدگی به نفع پرداخت‌کننده تمام نشده باشد، کسر می‌شود. واضح است که دارایی های شرکت افزایش نیافته است، اگرچه هزینه هایی وجود داشته است.

افشای

در گزارش، حسابدار باید اطلاعات زیر را منعکس کند:

1. هزینه های فعالیت های معمولی در زمینه عناصر هزینه. برای برآوردن این نیاز به تلاش سخت نیاز است. به ویژه، حسابدار باید فهرست دقیقی از هزینه‌های فعالیت‌های عادی تهیه کند و آنها را به عناصر هزینه‌ای که توسط PBU 10 ارائه شده است نسبت دهد.
2. تغییر در میزان هزینه هایی که مربوط به محاسبه بهای تمام شده فروش کارها، کالاها، خدمات در سال گزارش نیست. در اینجا لازم است ترتیب توزیع هزینه های تجاری و اداری و همچنین هزینه های توزیع برای اهداف مالیاتی منعکس شود. در حسابداری، این هزینه ها به طور کامل حذف می شود.
3. هزینه‌ها برابر با مقادیر کسر تشکیل ذخایر (ذخایر تخمینی، هزینه‌های آتی و غیره).

توجه به غیر فروشو هزینه های عملیاتی ممکن است به صورت ناخالص در رابطه با درآمد مرتبط نشان داده نشود اگر:

1. قوانین حسابداری چنین بازتابی از هزینه ها را الزامی یا ممنوع نمی کند.
2. هزینه ها و درآمدهای مرتبط با آنها، ناشی از یک معامله تجاری، تأثیر قابل توجهی بر ویژگی های وضعیت مالی شرکت ندارند.

همه سایر هزینه های شرکت برای سال گزارشگری که به حساب زیان و سود منظور نشده است، باید به طور جداگانه در گزارش افشا شود.

مقاله اطلاعاتی در مورد ویژگی های برنامه PBU 10 سال 1999، قوانین نگهداری و ثبت هزینه های مختلف بسته به وضعیت سازمان و طبقه بندی هزینه ها ارائه کرد.