طبقه بندی خدمات. معنی و اصول آن

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

در معنای عام کلمه، خدمت به فعالیت یا عملی گفته می شود که شخصی (اعم از حقوقی و فیزیکی) به نفع دیگری انجام می دهد. در تئوری اقتصادی، این اصطلاح به نوعی از کالا (نه لزوماً مادی) اشاره می کند که می تواند به طور همزمان مصرف، انتقال و تولید شود.

برای درک بهتر این پدیده، تعیین ظرافت های مدیریت در یک حوزه خاص و حفظ سوابق، طبقه بندی خدمات ایجاد شد. این بر اساس بسیاری از شاخص ها تولید می شود: گروه ها، انواع، قیمت ها، کیفیت و موارد دیگر.

طبقه بندی خدمات کمک می کند تا مشخص شود که مثلاً چگونه یک نوع خدمات با دیگری متفاوت است و ویژگی آن چیست. هر حوزه ویژگی های خاص خود را دارد: در بانکداری، مشاوره، تبلیغات، حقوقی و غیره. بر این اساس، پنج نوع خدمات ارائه شده به مردم بر اساس صنعت متمایز می شوند:

1. توزیع. اینها خدمات ارتباطی، تجارت و حمل و نقل هستند.

2. تولید. این شامل مهندسی، لیزینگ و خدمات مربوط به تعمیر تجهیزات مختلف می شود.

3. انبوه (به آنها مصرف کننده نیز گفته می شود). اینها خدمات مربوط به جنبه های مختلف خانواده هستند،گذراندن اوقات فراغت.

4. حرفه ای. این خدمات مشاوران، سرمایه‌داران، شرکت‌های بیمه، بانکداران است.

5. عمومی. اینها خدمات مربوط به آموزش، فرهنگ و رسانه هستند.

علاوه بر این، طبقه بندی خدمات بر اساس جهت عمل روی شی و بر اساس ملموس بودن آنها وجود دارد. اساس تولید غیر مادی است. بنابراین، طبق این اصل، آنها را تشخیص می دهند:

1) اقدامات ملموس هستند. آنها مستقیماً بدن انسان را هدف قرار می دهند. اینها خدمات حمل و نقل مسافر، امکانات ورزشی، مراقبت های بهداشتی، سالن های زیبایی، پذیرایی، آرایشگاه ها و غیره هستند.

2) اقدامات نیز ملموس هستند، اما معطوف به کالاها و اشیاء فیزیکی مختلف هستند. این تعمیر انواع تجهیزات و نگهداری آن، خدمات دامپزشکی، امنیت، حمل و نقل بار و غیره است.

3) اعمال ناملموس هستند. هدف آنها آگاهی انسان است. این در درجه اول رسانه، سینما، تئاتر، موزه، آموزش است.

4) اقدامات نامشهود هستند و بر همان دارایی های نامرئی تأثیر می گذارند. این خدمات شامل خدمات وکلا، شرکت‌های بیمه، مشاوران، بانک‌ها و همچنین معاملات انجام شده با اوراق بهادار می‌شود.

طبقه بندی بین المللی فعلی خدمات بر اساس طبقه بندی ای است که در سال 1935 ایجاد شد. و تنها پس از بیش از بیست سال به طور رسمی پذیرفته شد. در طول چندین دهه، دو بار مورد بازنگری قرار گرفت و سرانجام در سال 1979 تصویب شد. کشورهایی که در امضای نیس شرکت کردندتوافق نامه ها، متعهد به استفاده از این طبقه بندی هنگام ثبت علائم تجاری، و نشان دادن شماره کلاس در اسناد رسمی است.

برای مطالعه عرضه و تقاضا، بهبود و توسعه در صنعت خدمات عمومی، طبقه‌بندی خدمات ایجاد شد. در سیستم کدگذاری یکپارچه اطلاعات اجتماعی، اقتصادی و فنی گنجانده شده است و دائماً با استانداردها و هنجارهای بین المللی موجود مقایسه می شود.