شکل انحصار در روسیه و انواع آن

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

اصطلاح "انحصار" به معنای غلبه یک فروشنده یا تولید کننده محصولات در بازار است. چنین واحد اقتصادی یک صنعت کامل است که به طور مستقل هم قیمت بازار محصول و هم حجم تحویل آن به مشتریان را تعیین می کند. انحصارها محصول توسعه روابط سرمایه داری هستند. علاوه بر این، وجود آنها عاملی است که مانع اجرای هرگونه اصلاحات اقتصادی توسط دولت می شود.

اجازه توسعه کامل روابط بازار و انواع مختلف انحصار در روسیه را ندهید. و این یک وظیفه خطیر است که نهادهای دولتی مربوطه در صدد یافتن راه حل آن هستند.

پیشینه تاریخی

در پایان قرن نوزدهم. توسعه قرن ها بازار دستخوش تغییرات قابل توجهی شده است. و آنها با یک تهدید واقعی برای توسعه رقابت همراه بودند. با این حال، مانع مهمی بر سر راه چنین ویژگی بازار ضروری وجود داشت که اشکال سازمانی مختلف انحصارات بود.

تاریخ چنین تشکل های اقتصادی از دوران باستان آغاز شد. اشکال مختلف انحصارها و تکامل آنها تقریباً همه را همراهی می کندمراحل توسعه روابط بازار با این حال، تاریخ اخیر آنها تنها در یک سوم پایانی قرن نوزدهم آغاز شد، به ویژه در طول بحران سال 1873 خود را نشان داد

نشانه یک نهاد انحصاری

این پدیده چیست؟ به عنوان مثال، اشکال انحصارات صنعتی چیزی بیش از شرکت‌های منفرد و انجمن‌های آنها و نیز مشارکت‌های تجاری که حجم قابل توجهی از محصولات خاص را تولید می‌کنند، نیستند. این وضعیت به سازمان ها اجازه می دهد تا بر بازار مصرف تسلط داشته باشند و قیمت های بالایی را تعیین کنند که بیشترین سود را به همراه دارد.

به همین دلیل است که ویژگی اصلی یک انحصار موقعیت انحصاری آن است. شرکت های موجود در چنین تشکیلاتی به طور قابل توجهی رقابتی را که در بازار برای یک محصول خاص ایجاد می شود محدود می کند. البته انحصار برای هر تولیدکننده ای مطلوب است. در واقع، در این صورت، قدرت اقتصادی خاصی در دستان او متمرکز می شود که به او اجازه می دهد از بسیاری از مشکلات و خطرات جلوگیری کند.

انحصار طبیعی

وضعیت تسلط در بازار به انواع مختلفی طبقه بندی می شود. چنین انحصاری به عنوان طبیعی و همچنین اداری و اقتصادی وجود دارد. اولی را در نظر بگیرید.

ظهور انحصار طبیعی با تعدادی از دلایل عینی تسهیل می شود. در عین حال، چنین شکل گیری منعکس کننده چنین وضعیتی در بازار است، زمانی که تقاضا برای یک محصول خاص می تواند توسط یک شرکت یا در موارد شدید توسط چندین شرکت برآورده شود. در قلب چنین انحصاری، خاص بودن تولید محصولات یا منحصر به فرد بودن است.خدمات مصرف کننده در چنین مواردی، رقابت به سادگی غیرممکن یا بسیار نامطلوب است. چنین سازمان هایی تامین انرژی، ارائه خدمات تلفن و غیره را ارائه می دهند. یک یا تعداد محدودی از شرکت ها در چنین صنایعی فعالیت می کنند.

انحصار اداری

گاهی اوقات یک سازمان به دلیل اقدامات خاص سازمان های دولتی شروع به تسلط بر بازار می کند. چنین انحصاری اداری است. شرط لازم برای وقوع آن اعطای حقوق انحصاری توسط دولت برای انجام نوع خاصی از فعالیت است. علاوه بر این، چنین ساختارهایی معمولاً متشکل از شرکت های دولتی هستند که تابع انجمن ها، وزارتخانه ها و ادارات مرکزی مختلف هستند.

یک انحصار اداری شامل گروه کاملی از واحدهای اقتصادی همان صنعت است که در کل بازار فعالیت می کنند. چنین تشکیلاتی در اتحاد جماهیر شوروی سابق غالب بودند.

انحصار اقتصادی

این شکل از تشکیلات رایج ترین است. در ارتباط با ظهور دلایل اقتصادی خاص ظاهر می شود و بر اساس قوانین توسعه اقتصادی ساخته شده است.

بنابراین، در مواردی که کارآفرینان از دو طریق موقعیت مسلط را در بازار کسب می کنند، می توان از انحصار اقتصادی صحبت کرد:

• تمرکز سرمایه با افزایش مداوم مقیاس شرکت؛
• متمرکز سرمایه با الحاق یا جذب شرکت های ورشکسته.

با رفتن به راه اول یا دوم، شرکت به اندازه ای می رسد که به آن اجازه می دهد بر بازار تسلط یابد.

انحصار بین المللی

این نوع آموزش از نوع خاصی است. این در درجه بالایی از اجتماعی شدن تولید سرمایه داری و توسعه فرآیندهای درون یابی زندگی اقتصادی به وجود می آید.

چه نوع انحصارهایی را می توان به نوع بین المللی نسبت داد؟ اولی فراملی است. چنین انحصاری از نظر سرمایه و کنترل ملی است اما در حوزه فعالیت خود بین المللی است. این گونه اشکال انحصارات سرمایه داری به عنوان نگرانی، گواه روشنی بر این امر است. به عنوان مثال:

1. نفت استاندارد نیوجرسی. این یک شرکت نفتی آمریکایی است که شرکت های آن در بیش از چهل کشور در سراسر جهان مستقر هستند. علاوه بر این، این کنسرت 56 درصد از دارایی های خود را در خارج از کشور قرار داد و 68 درصد از فروش را در آنجا انجام داد و 52 درصد از سود را دریافت کرد.
2. سوئیس مواد غذایی Nestle. بخش عمده ای از تاسیسات تولیدی و سازمان های فروش آن در کشورهای دیگر مستقر هستند. در سوئیس، تنها سهم کمی از گردش کالا (2-3٪) انجام می شود.

انحصارهای بین المللی نیز وجود دارد. همه نگرانی‌ها و اعتمادهایی که می‌توان با این عبارت توصیف کرد، تعدادی ویژگی دارند.

تفاوت آنها اول از همه در این است که سرمایه سهام آنها در سطح بین المللی پراکنده است. هسته اصلی کارمندان را افراد از ملیت های مختلف تشکیل می دهند. نمونه ای از چنین ترکیبیاست:

• شرکت انگلیسی-هلندی "یونیلور" که در صنایع شیمیایی و غذایی کار می کند؛
• تراست بلژیکی-آلمانی "Agfa-Gevert" تولید کننده محصولات فتوشیمیایی.

تعداد چنین سازمان های انحصاری اندک است، که با مشکلات ترکیب سرمایه با منشأ ملی مختلف توضیح داده می شود - اینها تفاوت در قوانین، مالیات مضاعف، مخالفت مقامات دولتی و موارد دیگر است..

اشکال انحصار

طبقه بندی خاصی از سازمان ها وجود دارد که موقعیت غالب در بازار را اشغال می کنند. این فهرست شامل تعدادی از اشکال اساسی است که در آن شرکت های انحصاری می توانند متحد شوند. ساده ترین آنها در حوزه گردش به وجود آمد. از جمله:

1. کارتل شکلی از انحصار است که چندین شرکت فعال در یک منطقه تولید را ترکیب می کند. شرکت کنندگان در چنین سیستمی استقلال تجاری دارند، مالکیت وسایل و ابزارها را حفظ می کنند و به طور مستقل محصولی را که منتشر کرده اند دفع می کنند. اعضای کارتل فقط در مورد اندازه سهم خود در حجم کل تولید، در مورد بازارهای فروش و تعیین قیمت کالاها توافق دارند.
2. سندیکا نوعی انحصار است که انجمنی است از برخی از شرکتهای متعلق به همان صنعت که مالکیت ابزار تولید را حفظ می کنند، اما به دلیل عدم حق فروش، استقلال تجاری ندارند. کالاهای آنها در این حالت فروش محصولات توسط بازاریابی عمومی انجام می شوددفتر.

شکل پیچیده تری از انحصار وجود دارد. چنین شرکت هایی بخش تولید مستقیم را پوشش می دهند. یکی از اشکال اصلی انحصار از این نوع، تراست است. چنین انجمنی شامل شرکت های یک یا چند شاخه تولید صنعتی به طور همزمان می شود. شرکت کنندگان در تراست هیچ مالکیتی بر ابزار تولید یا محصولی که تولید می کنند ندارند. آنها همچنین فاقد استقلال تجاری هستند. به عبارت دیگر، در تراست ها اتحادیه تولید، بازاریابی، مالی و مدیریت وجود دارد. مزیت چنین انجمنی این است که هر یک از شرکت کنندگان آن سهم خود را از سهام متناسب با سهم سرمایه سرمایه گذاری شده دارند. چنین بسته ای حق مشارکت در مدیریت تراست و دریافت سهم خود از سود آن را می دهد.

شکل پیچیده دیگری از انحصار وجود دارد - یک نگرانی متنوع. این ده ها و حتی صدها شرکت متعلق به صنایع مختلف، تجارت و حمل و نقل را ترکیب می کند. شرکت کنندگان در چنین انحصاری حق مالکیت ابزار تولید و همچنین محصولی را که تولید می کنند از دست می دهند. علاوه بر این، همه شرکت‌ها تحت کنترل مالی شرکت مادر هستند.

ظهور انحصارات در روسیه

تشکیل هایی متشکل از سازمان های مسلط بر بازار در کشور ما نیز به وجود آمده اند. و برای اولین بار در اواخر قرن نوزدهم در مورد انحصار در روسیه صحبت کردند. این جوامع در مسیری عجیب توسعه یافتند که با مداخله مستقیم در امور آنها متمایز شد.سازمان های دولتی. دولت نفوذ خود را بر توسعه سازمان ها در حوزه متالورژی، مهندسی مکانیک، حمل و نقل، صنایع قند و نفت اعمال کرد. به همین دلیل است که انواع انحصار در روسیه معمولاً به نوع اداری محدود می شد. با این حال، قبل از آغاز قرن بیستم. نقش این گونه سازمان ها در اقتصاد کشور ناچیز بود.

گذار روسیه به امپریالیسم

در 1900-1903. بحران اقتصادی جهانی آغاز شد. این به انگیزه اصلی تبدیل شد که به شکل گیری سریع و گسترده انحصارات در روسیه منجر شد. برای تعیین راه‌های خروج از بحران، صنعتگران شروع به تجمع در کنگره‌های صنعتی کردند. و در همان زمان، دستور العمل اصلی برای حل مشکل ایجاد شد. این شامل ایجاد سازمان های تجاری واحدی بود که کالاهای تولیدی را می فروشند. بنابراین، پایین ترین اشکال انحصار در روسیه ظاهر شد که سندیکا هستند. این سازمان ها قیمت ها را در بازار کنترل کردند.

سندیکاها، به عنوان اولین اشکال انحصار، در روسیه به دلیل وظایف حمایتی دولتی که از بازار داخلی محافظت می کرد، پدید آمدند. ظهور چنین تشکل‌هایی نیز با دستورات دولتی تسهیل شد، زمانی که دولت مسابقات را ترتیب داد و به شرکتی که کمترین قیمت را تعیین می کرد ترجیح داد.

بنابراین، در آغاز قرن بیستم. سندیکاهایی مانند "Prodamet"، "Prodvagon"، "Produgol"، "Roof" ظاهر شدند.

به موازات سندیکاها، شکلی از انحصار به عنوان تراست شروع به شکل گیری کرد. به تدریج، تشکیلات "نوع بالاتر"، یعنی نگرانی ها نیز ظاهر شد. انجمن های مشابهی درصنعت پنبه علاوه بر این، کارآفرینان با جمع آوری مبالغ هنگفت، ابتدا بانک ها را در اختیار گرفتند و سپس شروع به سرمایه گذاری وجوه خود در صنایع توسعه نیافته کردند. در آن زمان، آنها صنایعی مانند خودروسازی، برق و شیمیایی بودند.

انواع بین المللی انحصار در روسیه در صنعت نفت فعالیت می کردند. آنها در قالب تراست هایی به کشور ما آمدند که بازارهای جهانی را بین خود تقسیم کردند. در روسیه، سه نماینده از چنین انحصاری به طور همزمان وجود داشت. از جمله:

• رویال دال شل یک تراست انگلیسی-هلندی است.
• "مشارکت نوبل" که سرمایه اصلی آن متعلق به صنعتگران آلمانی بود.
• شرکت نفتی جنرال روسیه که بر اساس سرمایه گذاری های انگلیسی-فرانسوی ایجاد شده است.

به طور کلی، انحصار طلبان صدمات آشکاری به اقتصاد ملی کشور وارد کردند. آنها قیمت های بالایی را برای محصولات خود نگه داشتند و گاهی اوقات استخراج سوخت و منابع انرژی را محدود می کردند. به همین دلیل است که دولت روسیه مجبور شد با چنین پدیده ای به عنوان انحصار مقابله کند. آنها سعی کردند انواع و اشکال چنین آموزشی را با قوانین مختلف قانونی محدود کنند. با این حال، همه چیز بیهوده بود، زیرا اکثر مقامات دولتی به موازات کار دولتی در شرکت های مختلف پست های پردرآمدی داشتند.

نزول صنعتی

برخی از انحصارات محلی در روسیه به دلیل وقوع جنگ جهانی اول فعالیت خود را متوقف کردند. اما به طور کلی، در طول دوره خصومت ها، تعداد این تشکل هافقط افزایش یافته است. برخی نگرانی ها به عنوان بالاترین شکل انحصار، حتی قدرتمندتر شده اند. علاوه بر این، بسیاری از آنها سرمایه خود را به میزان قابل توجهی افزایش داده و محصولات نظامی تولید می کنند.

بعد از انقلاب اکتبر، بانک ها و صنعت ملی شدند. در نتیجه این روند، انحصارات در روسیه منحل شد. ظهور چنین تشکل هایی دوباره پس از دهه 90 آغاز شد، زمانی که کشور به سمت روابط بازار حرکت کرد.

صحنه مدرن

تا به امروز، هیچ انحصار خالصی در روسیه وجود ندارد. تنها شرکت های فردی وجود دارند که محصولات آنها سهم قابل توجهی از بازار (65 درصد یا بیشتر) را اشغال می کنند. شکل اصلی انحصار در روسیه انجمن های بزرگ است. علاوه بر این، همه آنها متعلق به نوع تشکیلات طبیعی هستند. چنین انحصارهایی توسط خود دولت در هنگام پیگیری سیاست تخصصی سازی، تعمیق و تمرکز تولید ایجاد شد. با این حال، بحران های اقتصادی به وضوح نشان داده اند که چنین ساختارهایی به شدت ناپایدار هستند.

علاوه بر این، در روسیه نوعی انحصار به عنوان محلی وجود دارد. این به دلیل اشباع نشدن بازار به وجود می آید، زمانی که شرکت های فردی، برخلاف میل خود، شروع به اشغال موقعیت غالب می کنند. این فهرست اغلب شامل سازمان‌هایی است که در پردازش محصولات کشاورزی و همچنین تجارت، خدمات پزشکی و مصرف‌کننده دخیل هستند.

فقط سه انحصار بزرگ در روسیه وجود دارد:

• RAO "UES"، درگیر در تولید برق و ارائهخدمات برای تحویل آن به مصرف کننده.
• گازپروم در حال انتقال گاز از طریق خطوط لوله و فروش آن به مردم است.
• MPS ترافیک ریلی پیشرو.

Rostelecom را می توان در همین لیست قرار داد. این سازمان خدمات ارتباطی بین المللی و از راه دور را ارائه می دهد. انحصارگران کوچکتری که فعالیت های خود را در شهرها سازماندهی می کنند عبارتند از Vodokanal، Metropolitan و غیره. همه آنها می توانند قیمت محصول خود را تنظیم کنند و عرضه آن را برای مصرف کننده محدود کنند.

گاهی اوقات انحصار طلبان از قدرت در دستان خود سوء استفاده می کنند. آنها قیمت های بسیار بالایی را دریافت می کنند، بنابراین هزینه های غیر منطقی خود را پوشش می دهند. علاوه بر این، در اقتصاد روسیه یک نگرش تبعیض آمیز از سوی انحصارها نسبت به رقبای خود وجود دارد. نمونه ای از این تصمیم مدیریت منطقه کیروف است که یک شرکت دولتی را ایجاد کرد که شامل داروخانه هایی که قبلاً به طور مستقل کار می کردند، یک کارخانه داروسازی، یک پایگاه داروخانه و یک آزمایشگاه کنترل و تجزیه و تحلیل بود. چنین انجمنی با تصمیم کمیته دولتی ضد انحصار فعالیت خود را متوقف کرد.