تفنگ خود بارگیری موندراگون (مکزیک): توضیحات، تاریخچه و حقایق جالب

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

در آغاز قرن گذشته، مکزیک به طور غیرمنتظره وارد صفوف توسعه دهندگان اسلحه گرم پیشرو شد - اولین تفنگ موندراگون خود بارگیری این کشور ثبت اختراع شد که از نظر ویژگی های آن از بسیاری از انواع کارابین های اروپایی کمتر نبود.

توسعه سلاح های خودکار پیشرفته توسط ژنرال نیروهای توپخانه مانوئل موندراگون انجام شد. او پس از بازدید از اروپا و آشنایی با سلاح های کشورهای پیشرفته به این نتیجه رسید که میهن به سلاح های خودکار خود نیاز دارد. به این ترتیب داستان تفنگ معروف موندراگون آغاز شد.

توسعه پروژه

توسعه پروژه در سال 1892 آغاز شد. در مدت کوتاهی ژنرال توانست یک مفهوم کلی را تدوین کند و تا سال 1896 طرح جدیدی را به ثبت رساند که در ایالات متحده آمریکا، بلژیک و فرانسه به رسمیت شناخته شد. اما این پروژه به همین جا متوقف نشد - تفنگ موندراگون به پیشرفت خود ادامه داد.

ویژگی اصلی سلاح گرم جدید خودکار بودن بود که با انرژی گازهای پودری کار می کرد. در آندر آن زمان، این فناوری "بی سود" تلقی می شد، زیرا ایجاد یک مکانیسم واقعاً قابل اعتماد تقریبا غیرممکن بود. ژنرال به این مشکل رسیدگی کرد.

در طول توسعه پروژه، تفنگ دستخوش تغییرات قابل توجهی شده است. یکی از این موارد تغییر نوع کارتریج ها از 6.548 میلی متر به 757 میلی متر است. علاوه بر این، برنامه های توسعه دهنده شامل ایده ایجاد مهمات خود بود. اما تنها جهتی که در آن کار به طور مداوم انجام می شد، ایجاد یک مکانیسم بارگیری مجدد خودکار قابل اعتماد بود.

مکانیسم خودکار

در آن زمان، تفنگ موندراگون مجهز به مکانیزم بارگیری مجدد خودکار نسبتاً قابل اعتماد بود که روی انرژی گازهای پودری کار می کرد. عنصر اصلی موتور گاز یک لوله محفظه بود که در داخل آن یک پیستون و یک فنر برگشتی قرار داشت. پیستون دارای بست های مخصوص برای اتصال با کرکره بود.

جنس لوله گاز زیر لوله قرار داشت - یکی دیگر از ویژگی های این سلاح. او به همراه او به گیرنده متصل شد. دارای برجستگی های خاصی بود که برای بیرون آوردن آستین ها و قفل کردن سوراخ ضروری بود. علاوه بر این، برجستگی های ویژه ای در داخل جعبه قرار داشت - در مقابل آنها قرار داشت، شاتر می چرخید.

خود دریچه یک قسمت استوانه ای با برآمدگی ها، بریدگی ها و کانال های مارپیچی بود که باعث می شد در حین حرکت بچرخد. در داخل دریچه، تفنگ خود بارگیری موندراگون یک کانال کوچک داشتدرامر کجا بود.

قاب پیچ و مکانیزم ماشه

یک بریدگی مخصوص در کنار گیرنده وجود داشت که برای قرار دادن روکش متحرک با دسته لازم بود. دسته، به نوبه خود، مجهز به یک کلید راکر بود و به یک بی‌حسی داخلی متصل بود. با حرکت دسته به عقب، حامل پیچ و لوله گاز از هم جدا شدند. در همان زمان، فنر برگشتی نیز "باز شد"، که بارگذاری مجدد دستی را تسهیل کرد.

مکانیسم ماشه از نوع ماشه در قسمت پشتی گیرنده، روی یک قاب تاشو قرار داشت. اولین نسخه‌های این مدل فقط می‌توانست شلیک کند، و مجهز به فیوزهای کشویی بود که حرکت ماشه را مسدود می‌کرد.

متعاقباً تفنگ Mondragon به طور قابل توجهی تغییر یافت و در نتیجه امکان انجام آتش خودکار فراهم شد. فیوز نیز بهبود یافته است - او یک سوئیچ دریافت کرد که حالت شلیک انفجاری را روشن کرد. جلوی USM یک مجله با ظرفیت 10 دور وجود داشت. با کلیپ بارگیری شد.

عملیات خودکار

وقتی ماشه فشار داده شد، چکش به درامر برخورد کرد، پرایمر منفجر شد و باروت مشتعل شد. گازهای پودری که به سرعت شکل می‌گیرند از طریق یک کانال مخصوص در بشکه به لوله گاز می‌افتند و روی پیستون اثر می‌گذارند و آن را مجبور می‌کنند به سمت عقب حرکت کند. در حین حرکت، پیستون فنر برگشتی را فشرده می کند و پیچ را به موقعیت عقب فشار می دهد - محفظه کارتریج برداشته شده و خارج می شود.

پس از کاهشفشار گازهای پودری، فنر برگشتی صاف می شود و پیستون را در جلو فشار می دهد و پیچ را پشت سر می گیرد. او با حرکت به سمت جلو و چرخش، یک کارتریج را به داخل محفظه فرستاد و سوراخ را قفل کرد. بلافاصله پس از آن، تیر بعدی می تواند شلیک شود.

تفنگ موندراگون مکزیکی با عقب کشیدن پیچ آلوده شد. در همان زمان، پنجره ای برای بیرون ریختن پوسته ها باز شد و پس از آن فروشگاه پر از گیره شد. مهمات با حرکت معکوس پیچ به داخل اتاقک فرستاده شد.

برخی از ویژگی های تفنگ

ویژگی اصلی تفنگ مکانیسم بارگیری مجدد است. واقعیت این است که طراحی آن به آن اجازه می داد در حالت دستی و خودکار کار کند. این کارکرد سلاح را تضمین می کرد حتی اگر لوله گاز آلوده بود. یک کلید مخصوص روی حامل پیچ تعبیه شده بود که فنر برگشتی را از پیچ جدا می کرد و در نتیجه تفنگ را در حالت بارگیری مجدد دستی قرار می داد.

یکی دیگر از ویژگی های این تفنگ وجود مدل بهبود یافته ای است که به نام تفنگ خود بارگیری موندراگون M1908 (سوئیس) شناخته می شود. موضوع این است که پس از تکمیل توسعه - در سال 1893 - هیچ کشوری در جهان جرات تولید سلاح های خودکار جدید را نداشت. و تنها پس از مدتی قرارداد تولید 50 تفنگ اول توسط سوئیس امضا شد.

ظهور تفنگ Swiss Mondragon M1908

به محض اینکه اسلحه سازان سوئیس با سلاح خودکار جدید آشنا شدند، شروع به بهبود آن کردند. برای شروع وجود داشتیک فشنگ جدید آزاد شد - 5.2x48 میلی متر، که با مهمات استاندارد (6.5x48 میلی متر) با آب بندی بهتر لوله و وجود واشرهای مخصوص که موقعیت صحیح گلوله را به گلوله می داد متفاوت بود.

پس از آن با همکاری هر دو قوه، ساخت تفنگ های محفظه دار 7، 5×55 میلی متر، 30-30 و 7×57 میلی متر ماوزر آغاز شد. دولت سوئیس گزینه اول را پسندید. مکزیکی ها تفنگ هایی با کالیبر 7x57 میلی متر را دوست داشتند - اینگونه بود که دو نوع از اولین سلاح خودکار ظاهر شد: تفنگ Mondragon. 1908 در مکزیک و Mondragon M1908 در سوئیس فعالیت کردند.

سرنوشت بیشتر

سرنوشت بعدی سلاح های خودکار موفقیت آمیز نبود. به دلیل هزینه بالا، دولت سوئیس قادر به فروش تمام محصولات تولیدی نبود. تدارکات نتوانست حتی بر مکزیک غلبه کند. علاوه بر این، در سال 1911، انقلابی در کشور صادرکننده (سوئیس) رخ داد و صدها نمونه در حال جمع آوری گرد و غبار در انبار رها شدند.

دولت انقلابی برای فروش سلاح تلاش کرد. و با آغاز جنگ جهانی اول قراردادی برای تهیه تفنگ به آلمان منعقد شد. خلبانان در اینجا به آن مسلح شده بودند.

متعاقبا، پس از تغییرات قابل توجه، بیش از 1.7 میلیون سلاح فروخته شد. کشورهایی که نیاز به تفنگ خود بارگیری M. Mondragon داشتند - مکزیک، شیلی، پرو، چین و ژاپن. تولید کارابین های اتوماتیک در سال 1950 متوقف شد. این تفنگ در طول وجود خود توانست در چندین درگیری مسلحانه بزرگ شرکت کند و یکی از آنها شدعظیم ترین انواع سلاح ها.