کارخانه امپراتوری چینی - ظروف غذاخوری برای پادشاهان

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

در سال 1744، به دستور ملکه الیزابت، کارخانه چینی تأسیس شد که اساس مدرسه چینی روسیه شد. دلیل ایجاد این شرکت مد است. در قرن هجدهم "طلای سفید" در چین و برخی کشورهای اروپایی ساخته شد. در همان سال کریستوفر گونگر سوئدی که برای سازماندهی تولید استخدام شده بود، وظایف خود را بر عهده گرفت. اغراق است اگر بگوییم او در این زمینه موفق شد، زیرا در چهار سال کار موفق شد تنها شش فنجان کوچک بسازد، به علاوه کج و تیره. اما شروع شد.

بارون چرکاسوف که بر روند نظارت داشت، ناامید از متخصصان خارجی، تصمیم گرفت به شیمیدان روسی دیمیتری وینوگرادوف که با خود لومونوسوف کار می کرد اعتماد کند و اشتباه نکرد. کارخانه پرسلن امپریال بالاخره شروع به تولید محصولاتی کرد که نه تنها از نظر کیفیت پایین نمی‌آیند، بلکه برتر از محصولات اروپایی هستند.

کارکردهای تولید در آن سالها بیشتر جنبه بازنمایی داشت تا تجاری. هدایای دیپلماتیک که نشان می دهد «ما هم می توانیم این کار را انجام دهیم»، هدایایی از اشراف دربار و سایر سوغاتبخش عمده تولید را به خود اختصاص داده است. کارخانه چینی امپراتوری متعلق به خانواده سلطنتی بود، خودکفایی و سودآوری اهمیتی نداشت.

وظایف کاملاً متفاوتی برای این شرکت منحصر به فرد توسط کاترین کبیر تعیین شد. به عبارت مدرن، او خواستار تغییر نام تجاری و سازماندهی مجدد کامل تولید بود. هدف از این اقدامات "رضایت کل روسیه" است. فروش مشکلی ایجاد نکرد، شهرت کیفیت بالای ظروف چینی روسی نه تنها در داخل امپراتوری، بلکه بسیار فراتر از مرزهای آن گسترش یافت. برای کسب سود فقط حمایت از آن لازم بود و قیمت خریداران که در میان آنها اشراف و پادشاهان بودند اهمیتی نمی‌دادند.

استاد مدل جدید، مجسمه‌ساز مشهور فرانسوی، Rachet، که به کارخانه چینی امپراتوری دعوت شد و کلاسیک گرایی را به عنوان یک هویت شرکتی تثبیت کرد، بسیار سودمند بود.

همه خودکامگان روسی که برای یک قرن و نیم مالک این شرکت منحصر به فرد بودند، فعالیت های آن را از نزدیک دنبال کردند. تنها در زمان اسکندر دوم کاهش خاصی در تولید رخ داد. آنها حتی می خواستند کارخانه چینی امپراتوری را ببندند، اما توسط حاکم بعدی، الکساندر سوم، که تصمیم گرفت آن را به الگویی برای تمام تولیدکنندگان خصوصی در صنعت تبدیل کند، مانع از این شد.

این شرکت اوج خود را در آخرین سالهای وجود امپراتوری روسیه تجربه کرد. کارخانه چینی امپراتوری پترزبورگ مجهز به پیشرفته ترین تجهیزات تکنولوژیکی بود که امکان ساختتا سال 1918، با وجود ویرانی و جنگ داخلی، تولید را تحت نظارت کمیساریای خلق آموزش از سر گرفت.

ممکن است برای یک فرد مدرن ایده استفاده از ظروف چینی برای اهداف تبلیغاتی ساده لوحانه و پوچ به نظر برسد، اما چنین رویکرد متناقضی انگیزه ای برای توسعه یک جهت کاملاً جدید از هنر ایجاد کرد که تاکنون در جهان ناشناخته است. ترکیب فرم‌های عالی که به‌عنوان «لباس زیر» از کارخانه سلطنتی به ارث رسیده، با نقاشی‌های آینده‌نگر و برتری‌گرا، نمادهای هرالدیک شوروی، شعارهای پرولتری، سبکی خاص، انقلابی و منحصربه‌فرد ایجاد کرد.

اما این جهت مدت زیادی دوام نیاورد. در دهه 1930، سبک دیگری پیروز شد، با شکوه رسمی، که کسی آن را "خون آشام استالین" نامید.

سبک تغییر کرده است، اما بالاترین کیفیت بدون تغییر باقی مانده است، محصولات کارخانه چینی لومونوسوف (نام شرکت در سالهای اخیر شوروی) تقاضای ثابتی دارند.

امروزه، کارخانه پرسلن امپریال همچنان جایگاه پیشرو در صنعت را به خود اختصاص داده است. ظروف تولید شده در این شرکت نه تنها در داخل و خارج از کشور فروخته می شود، بلکه به کرملین و سایر سازمان های دولتی نیز عرضه می شود.