نمک آمونیوم کربن: توضیحات، ترکیب، دامنه

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-02 13:53

عملاً هیچ صنعتی نمی تواند بدون مواد فعال شیمیایی کار کند. افزودنی ها در کشاورزی، صنایع غذایی، در پوشیدن چرم، در ساخت و ساز و در بسیاری از زمینه های دیگر از فعالیت های انسانی استفاده می شود. در بین همه آنها، نمک های کربن آمونیوم که جهانی هستند، جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص داده اند.

نمک آمونیوم کربن

نمک آمونیوم کربن - یک ترکیب معدنی سفید رنگ، بسیار محلول در آب، محصولی از برهمکنش اسید کربنیک و نمک های آمونیوم است.

کریستال های ماده در هوای آزاد به سرعت با آزاد شدن مقادیر زیادی آمونیاک و دی اکسید کربن تجزیه می شوند و سپس تبخیر می شوند. دو نوع ترکیب شیمیایی وجود دارد:

1. نمک‌های کربن-آمونیوم از نوع B، که به طور فعال در صنعت متالورژی، در طول توسعه سنگ معدن اورانیوم، برای فرآیند فلوتاسیون، خنثی‌سازی چرم کروم و رنگ‌آمیزی محصولات استفاده می‌شود.
2. نمک های درجه A، کهبرای ساخت محصولات ارگانیک، سنتز معرف های شیمیایی استفاده می شود.

همه انواع ترکیبات شیمیایی در اتانول و استون حل نمی شوند. مواد با شروع واکنش های ردوکس بین نمک های آمونیوم و اسید کربنیک به دست می آیند.

ترکیب شیمیایی

طبق استانداردهای دولتی، نمک‌های آمونیوم کربن باید از نظر ماده خشک حداقل 99٪ بی کربنات آمونیوم، کربنات آمونیوم - حداکثر 1٪ و آب محدود شده در سطح مولکولی بیش از 3٪ داشته باشند.

ترکیب شیمیایی دقیق ممکن است بسته به کاربرد ماده کریستالی متفاوت باشد. بنابراین، برای صنایع غذایی، ترکیب باید حداقل 20.9٪ NH_{3 داشته باشد. کسر جرمی سایر ترکیبات دارای دامنه کاملاً تنظیم شده است و نباید از شاخص های زیر تجاوز کند:}

• فلزات سنگین – 510-4;
• آرسنیک – 110-4;
• آهن و ترکیبات ظرفیتی آن – 110-3;
• کلر و کلرید - 110-3;
• ترکیبات نامحلول در آب - 510-3.

این شاخص‌ها توسط TU U 6-04687873.025-95، فرمول شیمیایی - NH₄HCO_{۳ تعریف شده‌اند.}

پارامترهای فیزیکی و شیمیایی

نمک های کربن-آمونیم دارای شاخص هایی هستند که آنها را به عنوان یک ماده خاص تعریف می کند:

• رنگ کریستال های ماده را می توان با رنگ سفید، صورتی یا خاکستری نشان داد؛
• کسر جرمی آمونیاک برایگروه A باید با 21% مطابقت داشته باشد، برای برند B - 20.7%؛
• باقیمانده جرم پس از کلسینه کردن نباید بیشتر از 0.008٪ برای نوع A و بیش از 0.02 برای نوع B باشد.

تنها ماده ای که این پارامترها را برآورده می کند می تواند به عنوان نمک آمونیوم کربن تعریف شود. GOST 9325-79 این مقررات را ادغام می کند و همچنین قوانین تولید، حمل و نقل و ذخیره سازی، اقدامات احتیاطی و ایمنی را تنظیم می کند.

دامنه کاربرد

نمک آمونیوم کربن بیشترین کاربرد را در صنایع غذایی و کشاورزی دارد. در زمینه اول، تحت پوشش افزودنی E503 استفاده می شود که اغلب جایگزین مخمرهای تغذیه ای و کربنات آمونیوم مواد غذایی می شود. برای استفاده، این ماده در دمای 20 oC و بالاتر در آب حل می شود و کمی قبل از ریختن آرد به مخلوط دستور اضافه می شود.

پارامترهای فیزیکی و شیمیایی نمک کربن آمونیوم امکان استفاده از آن به عنوان کود را فراهم می کند. با وارد کردن کریستال‌های این ماده به کندی یا توقف کامل فرآیند تجمع نیتریت‌ها در خاک دست می‌یابند که تأثیر مفیدی بر رسیدگی و کمیت محصول دارد:

1. بازده 15-45% افزایش می یابد.
2. مرحله اولیه باردهی محصولات یک تا دو هفته زودتر می آید.
3. تقاضای خاک برای کودهای فسفاته را کاهش می دهد.
4. تشکیل هوموس را ترویج می کند.

در کشور ما تولید کودهای مبتنی بر نمک آمونیوم کربنی معطوف به یک کارآفرین داخلی است، چرا قیمت محصولات بالاست.کمتر از هزینه آنالوگ های خارجی.

احتیاطات

نمک های کربن-آمونیوم متعلق به کلاس خطر چهارم هستند. آنها حاوی دو ماده خطرناک برای سلامت انسان هستند - آمونیاک و دی اکسید کربن. اولین عنصر بسیار سمی است و در صورت ورود به دستگاه تنفسی باعث تحریک می شود. در صورت مسمومیت، سیستم عصبی مرکزی تحت تأثیر قرار می گیرد، سردرد، اشک ریزش، تشنج و سایر علائم ظاهر می شود.

دی اکسید کربن اثر مخدر و آرام بخش دارد. در مقادیر زیاد، مرکز تنفسی را بی‌ثبات می‌کند، باعث خفگی می‌شود و می‌تواند باعث مرگ در اثر کمبود اکسیژن شود.

بنابراین، نمک های کربن آمونیوم را فقط می توان در لباس های مخصوص، عینک ها، دستکش های مقاوم در برابر قلیایی و ماسک های گاز استفاده کرد. بعد از کار، قوانین بهداشت فردی را رعایت کنید، دوش آب گرم بهترین است.