گوسفند از نژاد کاراچای: توضیحات، ویژگی ها، ویژگی های نگهداری و تغذیه

فهرست مطالب:

گوسفند از نژاد کاراچای: توضیحات، ویژگی ها، ویژگی های نگهداری و تغذیه
گوسفند از نژاد کاراچای: توضیحات، ویژگی ها، ویژگی های نگهداری و تغذیه

تصویری: گوسفند از نژاد کاراچای: توضیحات، ویژگی ها، ویژگی های نگهداری و تغذیه

تصویری: گوسفند از نژاد کاراچای: توضیحات، ویژگی ها، ویژگی های نگهداری و تغذیه
تصویری: بهترین ضد عفونی کننده طیور برای پیشگیری از بیماری های طیور 2024, نوامبر
Anonim

گوسفندان نژاد کاراچای پشم درشت، گوشت و لبنیات هستند. نمایندگان این نژاد دارای رشد چربی در دم هستند. این نژاد در قفقاز، در کاراچای، که اکنون متعلق به کاراچای-چرکسیا است، پرورش داده شده است، دقیقاً مشخص نیست که چه زمانی، اما از اواخر قرن نوزدهم به طور گسترده شروع به پرورش کرد.

گوسفندان نژاد کاراچای از نظر استقامت بالا و توانایی چرای بلند در کوهستان با سایر نژادها متفاوت هستند. آنها کاملاً دمای شدید و شرایط نامطلوب را تحمل می کنند. آنها فرزندان خود را در هوای آزاد به دنیا می آورند، ایمنی عالی دارند و تقریباً بیمار نمی شوند.

گوسفند سیاه
گوسفند سیاه

ظاهر

گوسفندان نژاد کاراچای اکثرا سیاه هستند و نوک دم سفید دارند. برخی از نمایندگان این نژاد دارای یک لکه سفید در پشت سر هستند. حیواناتی با رنگ های دیگر وجود دارند.

گوسفندان دارای اندامی قوی و پاهای توسعه یافته هستند. سر کوچک، باریک، بینی آکیلین است. این نژاد شاخدار است. گوسفندان شاخ های بزرگ و مارپیچی دارند در حالی که ملکه ها شاخ های کوچکی دارند.دم در قاعده پهن است، با دمی به شکل لیر و نوک عجیبی شبیه به مار. دم چربی در قوچ ها 40 سانتی متر و در ماده ها 45 سانتی متر است. در دم حیوانات مقدار زیادی چربی - بیش از چهار کیلوگرم - چاق می کنند.

نگهداری و تغذیه گوسفندان نژاد کاراچای
نگهداری و تغذیه گوسفندان نژاد کاراچای

سایز

گوسفندان نژاد کاراچای اندازه متوسطی دارند. وزن قوچ ها از 60 تا 95 کیلوگرم و وزن ماده ها - از 40 تا 75 کیلوگرم است. در سن سه ماهگی، حیوانات جوان حدود 20 کیلوگرم، در شش ماهگی - 25 کیلوگرم، و در نه ماهگی - 35 کیلوگرم وزن دارند.

به دلیل ویژگی هایی که دارد، نژاد گوسفند کاراچای زودرس در نظر گرفته می شود. در حال حاضر تا سه ماه، نمایندگان آن تا 40٪ وزن خود را به دست می آورند و شش ماه - تا 60٪. پوشش حیوان درشت است، با محتوای محور بالا - تا 20٪. اما باروری گوسفند کم است - فقط 105 بره در هر 100 ملکه.

Value

گوسفند سیاه به دلیل طعم گوشت ارزش دارد. در بین همه نژادها، از کاراچای است که بهترین محصولات کلاس نخبه را دریافت می کنند.

علاوه بر گوشت، گوسفند شیر عالی با محتوای چربی بالا می دهد. تولید شیر گوسفند به سه لیتر در روز می رسد و این نژاد را از نظر تولید شیر در بین گوسفندان پیشتاز می کند.

پشم گوسفند درشت است، اما کیفیت بالایی دارد. خواص شگفت انگیزی دارد - کاملاً غلت می خورد. به همین دلیل محصولات مختلف نمدی از پشم ساخته می شود. از یک حیوان در سال تا سه کیلوگرم پشم می توان تهیه کرد. از پوست حیوان برای تهیه پوست گوسفند استفاده می شود. علاوه بر همه موارد فوق، نمایندگان این نژاد تا شش کیلوگرم چربی دم چربی می دهند.

ویژگی های نژاد گوسفند کاراچایف
ویژگی های نژاد گوسفند کاراچایف

ویژگی ها

پرورش گوسفند از این نژاد یک تجارت سودآور است. این امر نه تنها به دلیل کیفیت عالی گوشت و امکان تهیه انواع دیگر محصولات، بلکه به دلیل مقاوم بودن گوسفندان در برابر بیماری های مختلف و تغییرات ناگهانی دما است.

برای توجه به ویژگی های این نژاد، آزمایش های مختلفی در زمان شوروی انجام شد. آنها کمک کردند تا ثابت شود که گوسفند کراچای یک نژاد مستقل است که هیچ ناخالصی ندارد.

برای اثبات آن، پرورش دهندگان یک سری تلاقی انجام دادند: یک گوسفند از نژاد کاراچای با نژاد روسی تلاقی داده شد. نتیجه، فرزندانی بود که ربطی به رحم نداشتند، اما بسیار شبیه پدر بودند. آزمایشاتی در مورد تلاقی نژاد کاراچای با دیگران انجام شد. در نتیجه، فرزندان ضعیفی به دنیا آمدند که سطح ایمنی پایینی داشتند و عملاً ویژگی‌های نژادی را از تولیدکننده دریافت نکردند. بر اساس مطالعات مختلف، دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که گوسفندها حیواناتی کاملاً مستقل هستند و هیچ گونه ترکیبی با نژادهای دیگر ندارند.

پرورش گوسفند در منزل
پرورش گوسفند در منزل

subtypes

نژاد کراچای به سه زیر گروه تقسیم می شود.

  1. کاف. این نوع شامل حیواناتی می شود که شاخ ندارند. رنگ کتشان مشکی است. کاف بیشتر به جهت گوشت اشاره دارد. گوشت آنها دلچسب، پرکالری، با طعم و عطر عالی، تصفیه شده است. عملاً کلسترول ندارد.
  2. کارا-موسیقی. کت بلند، مشکی است. حیوانات با شاخ.
  3. ککباش. پشم خاکستری است. در مقایسه با زیرگونه های دیگر، آنهااندازه های بزرگتر.

مطالب

برای پرورش گوسفند در خانه، باید یک غرفه یا پادوک آماده کنید. هنگام نگهداری حیوانات در مناطق شمالی و مرکزی، یک پایه عایق تهیه شود. گوسفندان در طول زمستان در آن اسکان داده می شوند. برای مناطق آفتابی و جنوبی، نیازی به غرفه نیست.

اتاق تمیز نگه داشته می شود و به طور منظم تهویه می شود. اندازه غرفه بستگی به تعداد حیوانات دارد - یک گوسفند به 2 متر مربع نیاز دارد. متر کف ها با ماسه یا کاه پوشیده شده است. عایق بندی خاصی لازم نیست، اما سقف روی حیوانات باید خوب باشد.

برای گوسفندان راه رفتن را فراهم کنید. با پرورش خانگی، همیشه امکان تهیه آن وجود ندارد. شرط اصلی برای واکر عدم وجود باتلاق است. حیوانات در مراتع چرا می کنند. گوسفند همیشه در میان گیاهان دارویی را پیدا می کند که با ذائقه آنها سازگار باشد. در هنگام چرا هیچ مشکلی برای گله وجود ندارد. این به این دلیل است که گوسفندها حیوانات گله ای هستند، آنها همیشه در نزدیکی راه می روند، آنها سعی می کنند از گله عقب نمانند.

گوسفند کاراچایی
گوسفند کاراچایی

مراقبت و تغذیه

نگهداری و تغذیه گوسفندان کراچای کار ساده ای است. گوسفند حیوانات مستقلی هستند. صبح آنها را تغذیه و آبیاری می کنند. اگر چرا وجود داشته باشد، آنها را به مرتع رها می کنند. در غروب، آنها را به غرفه برگردانده و دوباره تغذیه و آبیاری می کنند. از روش های اجباری برای مراقبت از حیوانات، موارد زیر متمایز می شوند:

  1. روتختی را با کثیف شدن عوض کنید. این یک روش ضروری برای تمیز نگه داشتن کت است.
  2. شستشوی فیدرها، آبخوری ها هر سه روز یکبار.
  3. مجموعه پشم.
  4. واکسیناسیون برنامه ریزی شده.

برای تغذیه حیوان از سبزی خشک و همچنین سیلو، یونجه، علوفه، نمک، مواد معدنی استفاده می شود.

خوراک غلیظ برای پرورش قوچ استفاده می شود. آنها با غذا مخلوط می شوند. با این حال، آنها ارزان نیستند، بنابراین برای تغذیه افراد مجرد استفاده می شوند.

ویژگی های نژاد گوسفند کاراچایف
ویژگی های نژاد گوسفند کاراچایف

پرورش

گوسفندها در 5-8 ماهگی به سن باروری می رسند، اما بهتر است بعد از یک سال اتفاق بیفتد. آبستنی گوسفند حدود 145 روز طول می کشد. معمولاً بدون هیچ گونه آسیب شناسی پیش می رود.

سه هفته قبل از تاریخ مورد انتظار تولد، موهای اطراف پستان، در دم کوتاه می شوند. بره ها قوی به دنیا می آیند، به سرعت به پاهای خود می آیند. پس از یک هفته، آنها می توانند غذای غلیظ بخورند. پس از رسیدن به سن سه ماهگی، حیوانات جوان را می توان ذبح کرد.

از یک هفتگی، بره ها را می توان با یونجه تغذیه کرد. بدون محدودیت داده می شود. این نوع خوراک به شکل گیری مناسب شکمبه حیوانات جوان کمک می کند. از ده سالگی غذای معدنی وارد رژیم غذایی می شود: گچ، نمک، گوشت و پودر استخوان. آنها به رشد صحیح اسکلت، ساخت توده عضلانی کمک می کنند. برای رشد مناسب دندان ها و عملکرد طبیعی معده، شاخه های بید، توس و آسپن وارد رژیم غذایی می شوند. آنها نرم و سالم هستند، به خوبی جذب می شوند، حاوی مقدار زیادی مواد مغذی هستند. از دو هفته به بعد، منو با غذای آبدار، سیب زمینی آب پز، و مقدار کمی سبزی تکمیل شد.

اگر بره ها همراه با ماده نگهداری شوند، آنگاه خودشان در مرتع برای خود غذا پیدا می کنند. اما حتی با این روشپرورش حیوانات نباید فراموش کند که آنها به شیر نیاز دارند. بره ها باید تا دو ماهگی آن را به موازات سایر انواع خوراک دریافت کنند.

توصیه شده: