تحرک بتن: انواع، جدول، GOST و ویژگی ها

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

صنایع ساختمانی یکی از توسعه یافته ترین هاست و به همین دلیل از تعداد زیادی مصالح ساختمانی مختلف با ویژگی های متنوع استفاده می شود. و برای برخی از مواد، مانند مخلوط بتن، به عنوان مثال، تعدادی از الزامات بلافاصله اعمال می شود. یکی از خواص مهمی که هر مارک ملات باید داشته باشد، تحرک بتن است. آن را در مقاله در نظر بگیرید.

اطلاعات عمومی

چیزی به نام کارایی وجود دارد. این عبارت مشخص می کند که چگونه مخلوط بتن با روش تراکم انتخاب شده قالب را پر می کند و در عین حال توده متراکم و همگن را تشکیل می دهد. برای توصیف این ویژگی، از ویژگی هایی مانند اتصال، صلبیت و تحرک استفاده می شود. مخروط برای تحرک بتن (کشش مخروطی) خاصیت یک ماده است که فقط به دلیل وزن خود در یک منطقه پخش شود. این پارامتر در صورت ارزیابی تحمل مخلوط برای استفاده در یک سایت ساخت و ساز خاص، پارامتر اصلی است.

دسته‌های تحرک

توجه به این نکته مهم استراحتی استفاده از این محلول دقیقاً در تحرک بتن نهفته است. علاوه بر این، این پارامتر دارای چندین نرخ جریان ثابت است. وابستگی تقریباً به شرح زیر است: هر چه این مشخصه بالاتر باشد، قالب را بهتر پر می کند و در اطراف آرماتور حجیم جریان می یابد و همچنین بهتر است روی قالب های پیکربندی پیچیده پخش شود.

همه مخلوط های بتن را می توان به دو دسته اسلامپ کم و اسلامپ زیاد تقسیم کرد. تمام محلول های متعلق به دسته اول در ساخت و ساز بدون اختلاط قبلی با نرم کننده ها و همچنین بدون انجام یک روش فشرده سازی ارتعاشی اولیه استفاده نمی شود. این دسته در ابتدا شامل آن دسته از مارک هایی می شود که حاوی نرم کننده های فوق الذکر در مقادیر کم هستند.

وابستگی به تحرک

به طور کلی، تحرک بتن به عواملی مانند کیفیت و کمیت و همچنین به عناصر سازنده خود مخلوط بستگی دارد.

اگر موضوع را با جزئیات بیشتری در نظر بگیریم، این پارامتر به خواصی مانند نام تجاری سیمان، چگالی خمیر سیمان، نسبت آب و سیمان و همچنین کسر و شکل آن بستگی دارد. دانه پرکننده (شن و ماسه و سنگ خرد شده).

شایان ذکر است که این فاکتور نیز بسته به روش ریختن مخلوط در قالب تغییر خواهد کرد. به عنوان مثال، اگر ماده ای در یک قفس تقویت کننده متراکم و حجیم ریخته شود، لازم است مخلوطی انتخاب شود که تحرک آن بسیار زیاد باشد. این با این واقعیت توجیه می شود که اعمال ارتعاش در چنین شرایطی بسیار دشوار خواهد بود.دشوار است.

اگر در چنین شرایطی از ملات کم اسلامپ استفاده شود، پس از عملیات تراکم بتن، تمام استانداردهای لازم مانند تخلخل یا پوسته را برآورده نخواهد کرد.

به همین دلیل هنگام انتخاب نام تجاری ترکیب، باید درک کرد و دانست که چه الزاماتی بر ساختار نگهدارنده جسم اعمال می شود، به خصوص اگر فونداسیون ریخته شود و همچنین شرایط دقیق آن را بدانید. ریختن ماده در قالب. شما همچنین باید ویژگی هایی مانند اتصال و استحکام را در نظر بگیرید.

تعیین

برای نشان دادن مختصر نشانگر تحرک عنصر، از حرف "P" استفاده کنید. بسته به عاملی مانند درجه بندی، من یک شاخص به این تعیین اضافه می کنم. هر چه مقدار شاخص بالاتر باشد، سیالیت ترکیب بالاتر است. 5 درجه تحرک بتن وجود دارد. بنابراین، تمام ترکیبات از P1 تا P3 کم تحرک در نظر گرفته می شوند، و P4 و P5 به عنوان بسیار متحرک طبقه بندی می شوند.

برای مثال، ملات P1 برای اهدافی مانند ساخت پله استفاده می شود. اگرچه شایان ذکر است که با این وجود چنین بتن به ندرت مورد استفاده قرار می گیرد و در عین حال همیشه از تراکم مکانیکی ترکیب عبور می کند. تقریباً تمام ساختمان‌های استاندارد با استفاده از مخلوط‌های بتن متحرک مانند P2 و P3 ساخته می‌شوند.

تمبرهایی با نام P4 در موارد نصب ستون ها یا پایه های بلند استفاده می شود. این دسته از کارها به تقویت متراکم اشاره دارد. سیال ترینملات P5 فقط برای ریختن در قالب های عملاً مهر و موم شده در نظر گرفته شده است.

پیش نویس مخروطی

روش های مختلفی برای تعیین این پارامتر در یک مقدار عددی وجود دارد. تفاوت بین این روش ها در دشواری دستیابی به نتیجه نهایی است.

سریعترین روش پیش نویس مخروطی است. این عملیات تعیین می کند که بتن به تنهایی تحت تأثیر وزن خود چقدر سریع منقبض می شود. توجه به این نکته ضروری است که محاسبات به شرطی انجام می شود که محلول در یک مخروط از پیش آماده شده ریخته شود.

برای تعیین کلاس تحرک بتن، استفاده از قالب فلزی مخروطی ضروری است. ابعاد این فرم بستگی به این دارد که کدام قطعه سنگ خرد شده انتخاب شده باشد. فرض کنید ارتفاع مخروط 300 میلی متر، قطر کوچک آن 100 میلی متر و مخروط بزرگ 300 میلی متر است. با چنین نشانگرهایی، مخروط 7 لیتر حجم خواهد داشت.

تعریف کلاس

برای تعیین شاخص تحرک بتن از این طریق باید دستکاری های زیر انجام شود. ملات بتن در سه قسمت به صورت مخروطی در سمت پهن آن قرار می گیرد. هر یک از این لایه ها باید با استفاده از سرنیزه فشرده شوند. برای هر لایه باید 8-9 حرکت انجام داد و برای این منظور از آرماتورهای صاف استفاده کرد.

اگر مخلوط اضافی تشکیل شد، باید آن را حذف کنید. پس از آن، فرم باید مانند کیک کودکانه برگردانده شود. بنابراین، آزاد کردن کل مخلوطی که در داخل است امکان پذیر خواهد بود. بعد از آنمدتی برای ته نشین شدن بتن داده می شود و فرآیند بررسی میزان تحرک انجام می شود.

برای این کار، ارتفاع کاهش یافته محلول را نسبت به لبه بالایی فرم محاسبه کنید. برای به دست آوردن نتیجه دقیق تر یا میانگین حسابی، لازم است این روش چندین بار تکرار شود. تفاوت بین ارتفاع مخروط - 300 میلی متر و میزان ته نشینی بتن، میزان تحرک ماده خواهد بود.

اگر اصلاً تفاوتی وجود ندارد، مخلوط به سفت ترین ترکیب اختصاص داده می شود. اگر در طول بارش اختلاف به 150 میلی متر برسد، چنین ترکیبی غیرفعال در نظر گرفته می شود. اگر اختلاف به 150 میلی‌متر یا بیشتر رسیده باشد، نام تجاری بسیار متحرک در نظر گرفته می‌شود.

روش دوم

یکی از روش‌های تست ترکیب برای تحرک، آزمایش با ویسکومتر است. اگر کسر سنگ خرد شده در محلول در محدوده 0.5 تا 4 سانتی متر باشد، از این روش استفاده می شود.

برای آزمایش باید به شکل آزمایشی مخروطی شکل گرفته و بتن ریخته شود. پس از آن روی میز ارتعاشی قرار می گیرد. در مرحله بعد یک سه پایه داخل قالب چسبانده می شود که روی آن تقسیم بندی هایی وجود دارد. یک دیسک فلزی در بالای آن قرار داده شده است. پس از این عملیات میز ویبره و همزمان کرونومتر روشن می شود. پس از آن، لازم است زمانی که دیسک به یک علامت خاص سقوط می کند، شناسایی شود. ضریب حاصل باید در ثابت 0.45 ضرب شود.نتیجه عددی این عمل تحرک بتن را تعیین می کند.

روش سوم

یکی دیگر از روش های مورد استفاده استآزمایش در فرم ها برای انجام این آزمایش باید یک مکعب با یک طرف باز داشته باشید. ابعاد ظرف، به عنوان مثال، 200x200x200 میلی متر. چنین مکعبی را می توان برای تمام کسری از مخلوط با سنگ خرد شده تا 7 سانتی متر استفاده کرد.توده مخروطی شکل از بتن باید داخل این دستگاه قرار گیرد.

پس از تکمیل این فرآیندها، مکعب به صفحه ارتعاشی منتقل می شود. در اینجا همچنین لازم است که اجاق گاز و کرونومتر را همزمان روشن کنید. در این آزمایش لازم است زمانی که محلول تمام گوشه های مکعب را پر می کند و سطح مخلوط کاملاً صاف می شود، تشخیص داده شود.

زمانی که در نتیجه به دست آمد باید در ضریب ثابت 0.7 ضرب شود. عدد حاصل پس از ضرب نشانگر تحرک بتن خواهد بود.

میز تحرک بتنی

برای سهولت استفاده از مخلوط‌های بتن با شاخص‌های حرکتی مختلف، آنها بر اساس این ویژگی سیستم‌بندی شدند. سایر خصوصیات کارپذیری بر اساس همان اصل - انسجام و صلبیت - ساختاربندی شدند. همه این داده ها در قالب یک جدول قرار داده شد.

به گفته او، اگر مخروط 1-5 سانتی متر کوچک شود، آنگاه ماده متعلق به تحرک سفت یا سنگین است. بتن با این مشخصه با علامت P1 مشخص می شود. گریدهای P2 و P3 به ترتیب با انقباض مخروطی 5-10 سانتی متر و 10-15 سانتی متر مشخص می شوند. علامت P4 نشان می دهد که انقباض در منطقه از 15 تا 20 سانتی متر است. محلول های باقی مانده که شاخص تحرک آنها بیش از 20 سانتی متر است، متعلق به گروه P5 است.

GOST نیز وجود داردتحرک بتن، که تقسیم انواع مخلوط را به چندین دسته با توجه به شاخص های اصلی آنها تنظیم می کند. بنابراین، این استاندارد دولتی تقسیم تمام محلول ها را به دو دسته ایجاد می کند - این مخلوط های آماده برای استفاده (BSG) و مخلوط های خشک (BSS). علاوه بر این، لازم به ذکر است که با توجه به کارایی هر ماده به چند گروه تقسیم می شود. گروه اول فوق سخت (SJ)، گروه دوم سخت (F) و گروه سوم متحرک (P).

برای تعیین کیفیت هر برند بتن، باید کیفیت های اساسی آن را بررسی کرد: چگالی متوسط، کارایی، تفکیک و حجم هوای حباب شده.