زره همگن در تانک های مدرن: قدرت، کمانه

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

زره یک ماده محافظ است که با ثبات و مقاومت بالا در برابر عوامل خارجی که تغییر شکل و نقض یکپارچگی آن را تهدید می کند مشخص می شود. مهم نیست در مورد چه نوع حفاظتی صحبت می کنیم: زره شوالیه باشد یا پوشش سنگین وسایل نقلیه رزمی مدرن، هدف یکسان است - محافظت در برابر آسیب و تحمل فشار.

زره همگن یک لایه همگن محافظ از مواد است که استحکام بیشتری دارد و دارای ترکیب شیمیایی یکنواخت و خواص یکسان در سراسر مقطع است. این نوع محافظت است که در مقاله مورد بحث قرار خواهد گرفت.

تاریخچه زره

اولین ذکر زره در منابع قرون وسطی یافت می شود، ما در مورد زره و سپر جنگجو صحبت می کنیم. هدف اصلی آنها محافظت از اعضای بدن در برابر شمشیر، شمشیر، تبر، نیزه، تیر و سایر سلاح‌ها بود.

با ظهور سلاح گرم، ضروری شد که استفاده از مواد نسبتاً نرم در ساخت زره را کنار بگذاریم و به سراغ آلیاژهایی برویم که نه تنها در برابر تغییر شکل، بلکه در برابر شرایط محیطی نیز قوی تر و مقاوم تر هستند.

در طول زمان دکوراسیون،مورد استفاده در سپرها و زره ها، که نمادی از موقعیت و افتخار اشراف بود، شروع به تبدیل شدن به چیزی از گذشته کرد. شکل زره ها و سپرها شروع به ساده شدن کرد و جای خود را به عملی داد.

در واقع، کل پیشرفت جهان به مسابقه ای از سرعت کاهش یافته است که جدیدترین انواع سلاح ها را اختراع کرده و در برابر آنها محافظت می کند. در نتیجه، ساده سازی شکل زره منجر به کاهش هزینه (به دلیل کمبود تزئینات)، اما افزایش عملی شد. در نتیجه، زره ها مقرون به صرفه تر شده اند.

آهن و فولاد زمانی که کیفیت و ضخامت زره در خط مقدم بود همچنان مورد استفاده قرار می گرفت. این پدیده در کشتی‌سازی و مهندسی مکانیک و همچنین در تقویت سازه‌های زمینی و واحدهای رزمی غیرفعال مانند منجنیق‌ها و بالیستاها طنین انداز شد.

انواع زره

با توسعه متالورژی از نظر تاریخی، بهبودهایی در ضخامت پوسته ها مشاهده شد که به تدریج منجر به ظهور انواع زره مدرن (تانک، کشتی، هوانوردی و غیره) شد..

در دنیای مدرن، مسابقه تسلیحاتی برای یک دقیقه متوقف نمی شود، که منجر به ظهور انواع جدیدی از حفاظت به عنوان وسیله ای برای مقابله با سلاح های موجود می شود.

بر اساس ویژگی های طراحی، انواع زره های زیر متمایز می شوند:

• همگن؛
• تقویت شده;
• mounted;
• تقسیم.

بر اساس استفاده:

• زره بدن - هر زرهی که برای محافظت از بدن پوشیده می شود، مهم نیست که چه باشد - زره یک جنگجوی قرون وسطایی یا جلیقه ضد گلوله یک سرباز مدرن؛
• حمل و نقل - آلیاژهای فلزی به شکل صفحات و همچنین ضد گلولهشیشه که هدف آن محافظت از خدمه و مسافران تجهیزات است؛
• کشتی - زره برای محافظت از کشتی ها (زیر آب و سطح)؛
• ساخت و ساز - نوعی که برای محافظت از جعبه های قرص، گودال ها و نقاط آتش سوزی چوب و خاک (پناهک) استفاده می شود؛
• فضا - انواع صفحه نمایش ها و آینه های ضد ضربه برای محافظت از ایستگاه های فضایی در برابر زباله های مداری و اثرات مضر نور مستقیم خورشید در فضای بیرونی؛
• کابل- طراحی شده برای محافظت از کابل های زیردریایی در برابر آسیب و عملکرد بادوام در یک محیط تهاجمی.

زره همگن و ناهمگن

مواد مورد استفاده برای ساخت زره نشان دهنده توسعه ایده های طراحی برجسته مهندسان است. در دسترس بودن مواد معدنی مانند کروم، مولیبدن یا تنگستن امکان توسعه نمونه های با مقاومت بالا را فراهم می کند. فقدان چنین نیازی به توسعه تشکیلات با هدف محدود ایجاد می کند. به عنوان مثال، صفحات زرهی که به راحتی می توانند بر اساس معیار ارزش برای پول متعادل شوند.

بر اساس هدف، زره به دو دسته ضد گلوله، ضد پرتابه و ساختاری تقسیم می شود. زره همگن (از یک ماده در کل سطح مقطع) یا ناهمگن (از نظر ترکیب متفاوت) برای ایجاد پوشش های ضد گلوله و ضد بالستیک استفاده می شود. اما این همه ماجرا نیست.

زره همگن هم ترکیب شیمیایی یکسانی در کل سطح مقطع دارد و هم خواص شیمیایی و مکانیکی یکسانی دارد. ناهمگن می تواند خواص مکانیکی متفاوتی داشته باشد (سخت شدهیک طرف آن فولاد است، برای مثال).

زره همگن نورد شده

طبق روش ساخت، پوشش‌های زره (چه همگن یا ناهمگن) به: تقسیم می‌شوند.

• نورد. این یک نوع زره ریخته گری است که بر روی دستگاه نورد پردازش شده است. به دلیل فشرده شدن روی پرس، مولکول ها به یکدیگر نزدیک می شوند و مواد متراکم می شوند. این نوع زره های سنگین دارای یک اشکال است: نمی توان آن را ریخته کرد. در مخازن استفاده می شود، اما فقط به صورت صفحات تخت. برای مثال، در یک برجک تانک، یک برجک گرد مورد نیاز است.
• بازیگران. بر این اساس، از نظر درصدی دوام کمتری نسبت به نسخه قبلی دارد. با این حال، چنین پوششی را می توان برای برجک های تانک استفاده کرد. زره های همگن ریخته گری، البته، قوی تر از ناهمگن خواهند بود. اما، همانطور که می گویند، یک قاشق خوب برای شام.

هدف

اگر محافظت ضد گلوله در برابر گلوله های معمولی و زره پوش و همچنین اثرات قطعات بمب های کوچک و پوسته ها را در نظر بگیریم، چنین سطحی را می توان در دو نسخه ارائه کرد: زره همگن نورد شده با مقاومت بالا یا ناهمگن. زره سیمانی با استحکام بالا در دو طرف جلو و عقب.

پوشش ضد پوسته (محافظت در برابر اثرات پرتابه های بزرگ) نیز با انواع مختلفی نشان داده می شود. رایج ترین آنها زره های همگن نورد شده و ریخته گری شده در چندین دسته قدرت است: بالا، متوسط و کم.

یک نوع دیگر - ناهمگن نورد شده. این یک پوشش سیمانی با سخت شدن در یک طرف است.که قدرت آن "در عمق" کاهش می یابد.

ضخامت زره نسبت به سختی در این حالت نسبت 25:15:60 (به ترتیب لایه بیرونی، داخلی، پشتی) است.

برنامه

مخازن روسی، مانند کشتی ها، در حال حاضر با کروم نیکل یا فولاد نیکل اندود پوشیده شده اند. علاوه بر این، اگر در ساخت کشتی ها از کمربند زرهی فولادی با سخت شدن همدما استفاده شود، مخازن با پوسته محافظ مرکب که از چندین لایه مواد تشکیل شده است، بیش از حد رشد می کند.

به عنوان مثال، زره جلویی پلت فرم رزمی جهانی آرماتا با یک لایه ترکیبی نشان داده می شود که برای پرتابه های ضد تانک مدرن تا کالیبر 150 میلی متر و پرتابه های تیری شکل زیر کالیبر تا کالیبر 120 میلی متر غیر قابل نفوذ است..

و صفحه نمایش ضد تجمع نیز استفاده می شود. سخت است بگوییم که بهترین زره است یا نه. تانک های روسی در حال بهبود هستند و با آنها دفاع نیز بهبود می یابد.

زره در مقابل پرتابه

البته بعید است که اعضای خدمه تانک مشخصات فنی و تاکتیکی دقیق خودروی جنگی را در نظر داشته باشند که نشان می دهد ضخامت لایه محافظ چقدر است و حاوی چه پرتابه ای در چه میلی متری است. و همچنین اینکه زره خودروی رزمی که استفاده می کنند ماشین همگن است یا خیر.

خواص زره مدرن را نمی توان تنها با مفهوم "ضخامت" توصیف کرد. به این دلیل ساده که تهدید پرتابه های مدرن، که در واقع چنین پوسته محافظی در برابر آن ساخته شده است، از انرژی جنبشی و شیمیایی پرتابه ها ناشی می شود.

انرژی جنبشی

انرژی جنبشی (بهتر است بگوییم "تهدید جنبشی") به معنای توانایی پرتابه پرتابه برای عبور از زره است. به عنوان مثال، یک پرتابه ساخته شده از اورانیوم ضعیف شده یا کاربید تنگستن در آن سوراخ می شود. زره فولادی همگن در برابر ضربه زدن به آنها بی فایده است. هیچ معیاری وجود ندارد که بتوان با آن استدلال کرد که 200 میلی متر همگن معادل 1300 میلی متر ناهمگن است.

راز مقابله با پرتابه در محل قرارگیری زره نهفته است که منجر به تغییر بردار ضربه پرتابه بر ضخامت پوشش می شود.

پرتابه HEAT

تهدید شیمیایی با انواع پرتابه هایی مانند سوراخ کردن زره ضد تانک با قابلیت انفجار قوی (طبق نام بین المللی که به عنوان HESH تعیین می شود) و تجمعی (HEAT) نشان داده می شود.

پرتابه HEAT (برخلاف تصور عمومی و تأثیر بازی World Of Tanks) حاوی مواد قابل اشتعال نیست. عمل آن بر اساس تمرکز انرژی ضربه به یک جت نازک است که به لطف فشار بالا و نه دما، لایه محافظ را می شکند.

محافظت در برابر این نوع پرتابه ها، ایجاد زره کاذب است که انرژی ضربه را به خود می گیرد. ساده ترین مثال سربازان شوروی است که در طول جنگ جهانی دوم تانک ها را با شبکه های زنجیره ای از تخت های قدیمی می پوشانند.

اسراییلی ها از بدنه مرکاو خود با چسباندن توپ های فولادی آویزان از زنجیر به بدنه ها محافظت می کنند.

گزینه دیگر ایجاد زره پویا است. هنگامی که یک جت هدایت شده از یک پرتابه تجمعی با یک پوسته محافظ برخورد می کندانفجار پوشش زره رخ می دهد. یک انفجار در مخالفت با جت تجمعی منجر به پراکندگی جت دوم می شود.

مین زمینی

عمل یک پرتابه انفجاری قوی با نفوذ زره به جریان در اطراف بدنه زره در هنگام برخورد و انتقال یک ضربه شوک عظیم از طریق یک لایه فلز کاهش می یابد. علاوه بر این، مانند پین در یک سالن بولینگ، لایه‌های زره به یکدیگر فشار می‌آورند که منجر به تغییر شکل می‌شود. بنابراین، صفحات زرهی از بین می روند. علاوه بر این، لایه زره که از هم جدا می شود، خدمه را زخمی می کند.

محافظت در برابر دورهای HE می تواند مانند دورهای HEAT باشد.

نتیجه گیری

یکی از موارد ثبت شده تاریخی استفاده از ترکیبات شیمیایی غیرعادی برای محافظت از مخزن، ابتکار آلمان برای پوشش دادن وسایل نقلیه با زیمریت است. این کار برای محافظت از بدن "ببرها" و "پلنگ ها" در برابر مین های مغناطیسی انجام شد.

مخلوط زیمریت شامل عناصری مانند سولفات باریم، سولفید روی، خاک اره، رنگدانه اخر و یک چسب بر اساس پلی وینیل استات بود.

استفاده از مخلوط در سال 1943 آغاز شد و در سال 1944 به پایان رسید، به این دلیل که خشک شدن به چند روز نیاز داشت و آلمان در آن زمان قبلاً در موقعیت بازنده قرار داشت.

در آینده، تمرین استفاده از چنین مخلوطی به دلیل امتناع نیروهای پیاده نظام از استفاده از مین های مغناطیسی ضد تانک دستی و ظهور انواع بسیار قدرتمندتر سلاح، پاسخی پیدا نکرد - نارنجک انداز ضد تانک.