واحد پول در لیختن اشتاین چیست؟

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

شاهزاده لیختن اشتاین یک ایالت کوتوله در اروپای مرکزی است که با اتریش و سوئیس هم مرز است. مردم این کشور به زبان آلمانی صحبت می کنند. علیرغم وجود قانون اساسی، شاهزاده در واقع یک پادشاه مطلق است. قلمرو این ایالت کوچک 160 کیلومتر مربع است، جمعیت آن 37 هزار نفر است.

پناهگاه امن

لیختن اشتاین یکی از توسعه یافته ترین و مرفه ترین کشورهای جهان از نظر اقتصادی است. این شاهزاده تا حدودی رفاه مالی خود را مدیون حاکمیت دولتی خود است که امکان ایجاد شرایط مطلوب برای جذب سرمایه گذاری و تجارت خارجی را فراهم می کند. صنعت گردشگری درآمد زیادی به خزانه می آورد. مانند سایر کشورهای آلپ، شرایط طبیعی شاهزاده برای ورزش های زمستانی مناسب است.

بنیاد یک سلسله

وضعیت مستقل لیختن اشتاین ریشه در گذشته های دور دارد. در قرن هفدهم، نماینده سلسله حاکم فعلی، هانس آدام اول، زمین های شاهزاده را که تحت نظارت مستقیم پادشاه امپراتوری مقدس روم بود، به دست آورد. به لطف این واقعیت، طایفه فئودال حقوق و امتیازات ویژه ای دریافت کرد. نمایندگان سلسلهلیختن اشتاین ها فقط در رابطه با امپراطور منصب رعیت داشتند. در سال 1719، پادشاه به طور رسمی رئیس خانواده، آنتون فلوریان، را به عنوان یک شاهزاده مستقل به رسمیت شناخت. در طول سه قرن، این سلسله بارها وارد اتحادهای سیاسی شد، اما توانست وضعیت مستقل قلمرو خود را حفظ کند.

تاریخ اولیه پادشاهی

یک واقعیت جالب این است که در صد سال اول، نمایندگان خانواده لیختن اشتاین از دارایی های خود بازدید نمی کردند. تملک زمین اهداف صرفاً سیاسی را دنبال می کرد. خاندان حاکم به دلیل وجود یک حاکمیت حاکم، جایگاه بالاتری را در سلسله مراتب امپراتوری مقدس روم اشغال کردند.

جنگ های ناپلئونی به نظم فئودالی پایان داد. در آغاز قرن نوزدهم، امپراتوری مقدس روم وجود نداشت. شاهزاده لیختن اشتاین دیگر در قبال هیچ ارباب فئودالی خارج از مرزهای خود تعهدی نداشت. دولت کوتوله تحت نظارت امپراتوری اتریش مجارستان قرار گرفت. در طول قرن نوزدهم، اولین مؤسسات بانکی و شرکت های صنعتی در قلمرو شاهزاده ظاهر شدند. ارتش لیختن اشتاین که تنها متشکل از چند ده نفر بود، به دلیل نامناسب بودن محتوای آن منسوخ شد.

در قرن بیستم

بعد از جنگ جهانی اول، شاهزاده از حمایت امپراتوری شکست خورده اتریش-مجارستان دست کشید و با یک کشور همسایه دیگر - سوئیس، وارد یک اتحادیه گمرکی و پولی شد. این تصمیملیختن اشتاین را از اشغال آلمان نازی نجات داد. حاکمان رایش سوم نمی خواستند روابط با سوئیس را تشدید کنند و به قلمرو یک شاهزاده کوچک بی دفاع حمله نکردند. با این حال، پس از پایان جنگ، قلعه ها، کاخ ها و زمین های متعلق به سلسله لیختن اشتاین واقع در بوهم، موراویا و سیلسیا توسط دولت های چکسلواکی و لهستان مصادره شد.

اقتصاد

تعداد شرکت های تجاری ثبت شده در شاهزاده از تعداد شهروندان آن بیشتر است. دولت کوتوله بدون هیچ گونه منابع طبیعی توانست بخش های صنعتی و مالی اقتصاد خود را توسعه دهد. راز موفقیت این کشور کوچک در مالیات پایین و روش آسان ثبت کسب و کار نهفته است. در قلمرو شاهزاده شرکت های بزرگی برای تولید لوازم الکترونیکی، ابزار دقیق، سرامیک و محصولات دارویی وجود دارد. رئیس خاندان حاکم در فهرست ثروتمندترین پادشاهان در رتبه ششم قرار دارد و سطح زندگی رعایای وی یکی از بالاترین ها در جهان است.

مرکز مالی

شاهزاده یک سیستم بانکی توسعه یافته دارد. مالیات های پایین به طور موثر سرمایه را از سراسر جهان جذب می کند. در گذشته، خزانه دولت درآمد قابل توجهی از وجوه خارجی دریافت می کرد که برای پنهان کردن مالکان واقعی به نام وکلای تابعه اصلی ثبت می شد. برای سال‌ها، لیختن اشتاین در فهرست کشورهایی بوده است که به شهروندان سایر ایالت‌ها برای فرار از مالیات در سرزمین خود کمک می‌کنند. دولت های آلمان و آمریکابانکی که مستقیماً متعلق به خاندان شاهزاده بود به چنین فعالیت هایی متهم شد.

پول ملی

فهمیدن اینکه کدام ارز در لیختن اشتاین رسمی در نظر گرفته می شود بسیار دشوار است. پس از انعقاد قرارداد در مورد یک فضای تجاری واحد با سوئیس، مناقصه قانونی اصلی در قلمرو شاهزاده، فرانک صادر شده توسط بانک مرکزی کنفدراسیون است. علاوه بر این، ارز خود لیختن اشتاین در مقادیر محدودی منتشر شد. سکه ها و اسکناس های یک کشور کوچک مستقل عمدتاً مورد توجه کلکسیونرها هستند.

کشور کوتوله به معاهده شنگن پیوست، اما عضو اتحادیه اروپا نشد. ادغام شاهزاده به پیوستن به فضای مشترک اقتصادی محدود شد و به یورو نرسید. واحد پول لیختن اشتاین ثابت مانده است، اگرچه واحد پول اتحادیه اروپا تا حدودی در این کشور در گردش است. برخلاف یورو، دلار آمریکا تقریباً در هیچ کجای ایالت کوتوله پذیرفته نمی شود.

اولین واحد پول لیختن اشتاین

در مراحل اولیه وجود خود، شاهزاده دوکاتهای طلا، و همچنین تالرهای نقره ای و سرایزرها ضرب می کرد. روی جلوی تمام سکه ها تصویری از رئیس سلسله بود. در زمان شاهزاده یوهان دوم، ضرب تالرهای به اصطلاح متحد آغاز شد. این سکه بزرگ نقره ای در اکثر ایالت های آلمانی زبان آن زمان در گردش بود. در قسمت جلوی تالر اتحادیه، شاهزاده حاکم نیز نقش بسته بود. بر خلاف سایر کشورهای آلمانی، واحد پول اولیهلیختن اشتاین نه تنها از نقره، بلکه از طلا نیز ساخته شد.

گیلدرها، تاج ها و جهنم های اتریش

مثل همه ایالت های کوتوله، شاهزاده همیشه از حمایت یکی از همسایگان بزرگتر خود برخوردار بوده است. شایان ذکر است که نام خاصی برای واحد پول لیختن اشتاین هرگز وجود نداشته است. شاهزاده از زمان تأسیس تا جنگ جهانی اول روابط نزدیکی با اتریش داشت. این کشور امپراتوری مقدس روم را رهبری کرد و تا آغاز قرن بیستم در اروپا نفوذ زیادی داشت. گولدن اتریش تا سال 1892 به عنوان ارز اصلی لیختن اشتاین بود. در نتیجه اصلاحات پولی، تاج و جهنم جایگزین آنها شد. در آن دوره، امپراتوری به تدریج قدرت خود را از دست داد و پول آن دیگر اعتماد به نفس را برانگیخت. پس از جنگ جهانی اول، پادشاهی استفاده از اسکناس های اتریشی را به دلیل بی ثباتی آنها کنار گذاشت.

فرانکس

در سال 1920 تنها ارز کاغذی لیختن اشتاین منتشر شد. او یک نام اتریشی داشت - هلر. در مجموع سه سری اسکناس چاپ شد. امروزه تنها عکس‌هایی از واحد پول لیختن‌اشتاین مربوط به آن دوره دیده می‌شود، زیرا این اسکناس‌ها یک نادر سکه‌شناسی هستند.

سوئیس به دولت کوتوله اجازه داد تعداد محدودی فرانک منتشر کند، اما فقط به شکل سکه های یادبود فلز گرانبها. معمولاً آنها به مناسبت انتقال قدرت به یک شاهزاده جدید ضرب می شوند. طلا و نقره لیختن اشتاینفرانک فقط برای کلکسیونرها در گردش نیست.