شیشه سکوریت چیست: ویژگی های تولید، پردازش و کاربردها

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

شیشه بیشترین کاربرد را در طراحی داخلی اتاق ها و نمای ساختمان ها پیدا کرده است. بدون آن، تصور ساخت و ساز پنجره غیرممکن است و ساخت مبلمان شفاف مدتهاست که یک نوع تجارت امیدوارکننده بوده است. با این حال، همراه با ویژگی های مثبت، معایبی نیز وجود دارد: هنگام شکستن، قطعاتی با لبه های تیز تشکیل می شوند که می تواند باعث تصادف شود. برای جلوگیری از چنین شرایطی از شیشه سکوریت (استالینیت) استفاده می شود که در صورت آسیب دیدن به ذرات ریز زیادی تبدیل می شود.

تولید

فرایند تولید تقریباً مشابه فناوری استاندارد است. با عملیات حرارتی مخلوط ماسه و کوارتز به حالت چسبناک، توده شفافی به وجود می آید که با نورد کردن به ورق تبدیل می شود.

پس از آن، برای تغییر خواص فیزیکی محصولات، فرآیند سخت شدن مکرر ضروری است. تولید حرفه ای شیشه سکوریت با گرم کردن سطح تا 700 درجه سانتیگراد انجام می شود و سپس با جریان هوای سرد دمیده می شود تا سریعتر خنک شود. در نتیجهچنین ضربه ای بر روی سطح شیشه باعث ایجاد تنش فشاری می شود که دلیل افزایش مقاومت در برابر تنش مکانیکی است. با این حال، هنگامی که بار افزایش می یابد، کل سطح محصول به سرعت از بین می رود - به قطعات کوچک بسیاری با لبه های غیر تیز خرد می شود.

قبل از نصب شیشه، باید پارامترهای فیزیکی آن را با دقت بخوانید.

خواص

هنگامی که فناوری ساخت مشاهده می شود، شیشه سکوریت ویژگی های عملکردی منحصر به فردی پیدا می کند. آنها در افزایش ایمنی استفاده و حذف تقریباً کامل تصادفات - بریدگی ها و جراحات بیان می شوند.

علاوه بر این، افزایش استحکام در مقایسه با شیشه معمولی قابل ذکر است. حداکثر بار روی سطح می تواند حدود 300 کیلوگرم در هر متر مربع باشد. اختلاف دماهای قابل توجه نیز بر تغییر خواص محصول تأثیری ندارد. اما شیشه سکوریت دارای معایبی است:

• پس از ساخت، عملیات سطحی تقریبا غیرممکن است. برش شیشه سکوریت فقط با کمک تجهیزات ویژه امکان پذیر است - تیغه الماس با خنک کننده ثابت آب.
• هزینه بالا در مقایسه با محصولات استاندارد.
• افزایش سهم.

خواص منحصر به فرد شیشه سکوریت استفاده از آن را در بسیاری از زمینه های زندگی ممکن می کند.

فرآوری و برش

تغییر ساختار شیشه سکوریت مستقیماً بر رویه های پردازش تأثیر می گذارد. به تغییر اشاره داردپیکربندی محصول، سوراخ کاری، و غیره. برای اینکه به شیشه شکل دلخواه بدهد، بهتر است تمام کارها را قبل از عملیات تمپر کردن کامل کنید.

اما این همیشه امکان پذیر نیست - در برخی موارد لازم است محصول نهایی را برش دهید. اگر یک ماشین پردازش ویژه دارید، روند تغییر پیکربندی دشوار نخواهد بود. کافی است یک برنامه برش مشخص تنظیم کنید. پردازش شیشه با دست بسیار مشکل ساز است. اما در برخی موارد موفق می شود. بلافاصله باید توجه داشت که با کمک یک برش شیشه ای معمولی، محصولاتی با حداکثر ضخامت 5 میلی متر پردازش می شوند. برای کاهش نسبی کشش، سطح شیشه سکوریت شده با حلال White Spirit پاک می شود. سپس با یک حرکت باید برشی ایجاد کرد که در امتداد آن شکستگی ایجاد شود. تلاش برای جدا کردن کم است و به هیچ وجه نباید به شیشه ضربه بزنید.

لعاب

به دلیل خواص منحصر به فردش، شیشه سکوریت می تواند در بسیاری از زمینه ها استفاده شود: از نصب در سازه های پنجره تا ساخت مبلمان لوکس. دوام و ایمنی آن به عوامل اساسی در محبوبیت آن تبدیل شده است.

اما هدف اصلی شیشه سکوریت هنوز هم ساخت سازه های شفاف برای نمای ساختمان است. برای ایجاد نمای پانوراما از سازه ها از اندازه های بزرگ استفاده می شود. از آنجایی که ضعیف ترین نقطه شیشه سکوریت انتهای آن است، قبل از نصب آن در قاب پنجره باید اقدامات احتیاطی را انجام داد. به علاوهطراحی با موفقیت بارهای باد زیاد و استرس مکانیکی را تحمل می کند.

تفاوت

تقریباً غیرممکن است که یک محصول سخت شده را از یک محصول معمولی از نظر ظاهری تشخیص دهید. نتیجه تنها زمانی آشکار می شود که شکسته شود، یا زمانی که این سوال پیش می آید که چگونه شیشه سکوریت را برش دهیم؟ این برای انتخاب فناوری بهینه برای تغییر پیکربندی ضروری است. اگر بخواهید شیشه معمولی را روی دستگاهی با تیغه الماس برش دهید، در نتیجه ممکن است آسیب ببیند، شکسته شود.

راه های مختلفی برای تشخیص تفاوت وجود دارد:

• دستگاه ویژه تعیین برند شیشه. مورد استفاده در کارخانه ها.
• صدای متفاوت هنگام ضربه زدن کم. سطح سخت شده امواج را در گام کم طنین انداز می کند. صدا خفه است.
• هنگامی که از طریق لنزهای پلاریزه مشاهده می شود، خطوط شبکه کوچکی روی سطح شیشه سکوریت دیده می شود.

اما بهینه ترین راه استفاده از دستگاه نقطه است. هزینه آن نسبتاً بالا است، اما به سرعت آسیب های احتمالی تولید ناشی از پردازش محصول اشتباه را پوشش می دهد.