خرگوش آتش سیاه: شرح نژاد، ویژگی های مراقبت و نگهداری، عکس

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

خرگوش آتش سیاه نژاد جالبی است که به دلیل ویژگی های منحصر به فرد خود و استفاده در جهت گوشت و پوست مشهور است. این نژاد می تواند سود خوبی برای هر مزرعه ای به ارمغان بیاورد. در طول عمر خود تغییر چندانی نکرده است و با موفقیت در کشورهای مختلف جهان رشد می کند.

تاریخچه نژاد

خرگوش سیاه آتش اولین بار در سال 1880 در انگلستان ذکر شد.

هنگامی که ایجاد شد، گونه های جانوری وحشی از مناطق محلی به عنوان پایه در نظر گرفته شد. آنها با خرگوش ها و غول های بلژیکی تلاقی کردند: نقره ای، هلندی. در نتیجه کار انتخاب، یک نژاد متوسط جدید به دست آمد.

در پرورش خرگوش خانگی، چنین ظاهری بلافاصله پذیرفته نشد، بنابراین فقط علاقه مندان به حفظ ظاهر بیرونی مشغول بودند. آنها برای سازگاری نژاد با شرایط آب و هوایی کار کردند.

ویژگی ها

نژاد خرگوش سیاه آتش با وزن متوسط حدود 3.5 کیلوگرم مشخص می شود. و همچنین رنگ اصلی، حالت آرام. آنها اغلب نگهداری می شوندبه عنوان حیوانات خانگی تفاوت حیوانات با سایر حیوانات مشابه این است که به سرعت به یک شخص وابسته می شوند، اهلی هستند. اگرچه هدف اصلی آنها خز با ارزش است.

رنگ خرگوش سیاه آتش ترکیبی از رنگ های زرد-قرمز روشن و زغال سنگ است. قسمت پایین شکم زرد مایل به قرمز و قسمت بالایی آن سیاه است. یک نوار آتشین روشن از محل اتصال رنگ ها عبور می کند.

در اروپا، طبق استاندارد، نه تنها رنگ مشکی متضاد، بلکه آبی، قهوه ای، سنجاب نیز مجاز است. طبق استاندارد، وزن یک فرد بالغ نباید بیشتر از 3.3 کیلوگرم باشد، اما کمتر از 2 کیلوگرم نباشد. به طور متوسط، خرگوش ها حدود 2.8 کیلوگرم وزن دارند.

به دلیل رنگ، بدن حیوان نازپرورده به نظر می رسد، اما این فقط در نگاه اول است. او یک پشت گرد صاف، پاهای قوی، سینه برجسته دارد. سر برازنده، هماهنگ با بدن و گوش های صاف است. چشم ها قهوه ای است.

کشت

دلایل حذف خرگوش ها عبارتند از:

• لکه های سفید خز خاکستری؛
• بدن خیلی سفت؛
• اضافه وزن، خارج از استاندارد؛
• رنگ پریده، بدون کنتراست مشخص؛
• انحنای اسکلتی؛
• فقدان درخشش خز؛
• لکه های طاس؛
• پشم شکننده، چگالی ناهموار.

باید به این ویژگی ها توجه کنید تا خیلی ارزان بفروشید.

غیرعادی بودن نژاد

برای حیوانات این نژاد با فعالیت زیاد مشخص می شود. برای نگهداری آنها به یک قفس بزرگ با امکان راه رفتن نیاز دارید. خرگوش از این نظر با سایر نژادها تفاوت داردکه آنها رام هستند و گزینه های رنگی غیرمعمول به شما این امکان را می دهد که حیوان خانگی را در بین افراد پیدا کنید که هیچ کس را بی تفاوت نمی کند.

در داخل نژاد افراد با رنگ مشکی آتش وجود دارد، همچنین می تواند یک رنگ آگوتی، یک نوع تک رنگ نیز وجود داشته باشد.

مطالب

خرگوش سیاه آتش رکس در مورد شرایط بازداشت سختگیر است. این حیوان به قفس های بزرگ نیاز دارد. این نژاد بسیار فعال است، حیوانات خانگی به مکانی برای حرکت نیاز دارند.

افراد رشد یافته در روسیه سرما را به خوبی تحمل می کنند. خز در حیواناتی که در آغل‌های باز بزرگ می‌شوند بهتر است.

هنگام پرورش خرگوش، باید در نظر داشت که پنجه های آنها به راحتی آسیب می بیند. بنابراین، قفس هایی با کف مشبک برای آنها مناسب نیستند - آنها باید محکم و بدون شکاف باشند.

خرگوش به قوانین مراقبت خاصی نیاز دارد:

1. اتاقی که حیوانات در آن نگهداری می شوند باید تمیز و خشک باشد. ملافه ها مرتب عوض می شوند. تمیز کردن منظم به تمیز نگه داشتن پوست ارزشمند کمک می کند.
2. تغذیه مناسب. حیوانات برای اطمینان از ظاهری سالم و خز زیبا نیاز به تغذیه مغذی دارند.
3. خرگوش ها باید دائماً به آب تمیز دسترسی داشته باشند.
4. حیوانات را در برابر پیش نویس محافظت کنید.

خرگوش سیاه آتش نشان داده شده در عکس ایمنی خوبی دارد. اما حتی این بدان معنا نیست که او نیازی به واکسینه شدن ندارد.

غذا

نمایندگان این نژاد با افزایش متمایز می شوندگیاه خواری خرگوش ها علف تازه را به هر خوراکی ترجیح می دهند. در تابستان، میوه ها و سبزیجات وارد رژیم غذایی می شوند. در زمستان، منو باید شامل یونجه، میکسر، سیلو، جارو باشد. دومی برای بهداشت دندان ایده آل هستند.

مخلوط های خوراک کارخانه های آماده تأثیر خوبی بر وضعیت خز دارند. آنها را می توان به طور مستقل و با توجه به نیاز بدن حیوان ساخته شد.

رژیم غذایی باید حاوی مواد معدنی، ویتامین ها، منابع پروتئین حیوانی باشد.

پرورش

خرگوش های آتش سیاه با برنزه و نه تنها بارور نیستند. چه چیزی بر ارزش آنها تأثیر می گذارد.

خرگوش برای جفت گیری از سن شش ماهگی و خرگوش ماده - از پنج ماهگی مناسب است. دوره بلوغ در زنان مشخص است. او به شدت شروع به کندن بستر می کند، گاز می گیرد، یونجه را در دندان هایش می کشد، لانه می سازد و کرک از سینه اش می کند. اگر مشاهده رفتار ممکن نباشد، بلوغ با معاینه اندام تناسلی مشخص می شود. هنگامی که خرگوش "به شکار می آید"، حلقه او تغییر می کند - قرمز و متورم می شود. در این لحظه او را در کنار خرگوش قرار می دهند. فرآیند جفت گیری باید تحت نظارت باشد. این به دلیل این واقعیت است که خرگوش ها در انتخاب شریک زندگی انتخابی هستند.

پس از جفت گیری، در 28-32 روز، نوزادان سیاه و قرمز به دنیا می آیند. ماده قادر است تا هفت خرگوش را تغذیه کند.

بیماری

خرگوش ها اغلب در معرض بیماری های مختلف هستند. اغلب گوش ها از بیماری هایی مانند:رنج می برند

1. لیستریوز. این یک عفونت باکتریایی استکه بر کبد حیوان تأثیر می گذارد.
2. مایکوپلاسموز. این بیماری توسط پشه ها منتقل می شود. کل جمعیت خرگوش ها می توانند در عرض چند روز آلوده شوند. در مراحل اولیه، بیماری درمان می شود.
3. بیماری هموراژیک.
4. کانژونکتیویت. با ظاهر شدن محتویات چرکی در نزدیکی چشم آشکار می شود.

سایر بیماری های خرگوش عبارتند از:

1. نارسایی دستگاه گوارش.
2. اختلالات سیستم اسکلتی عضلانی.
3. عفونت با گال. آسیب شناسی با ظهور لکه های طاس، ریزش مو آشکار می شود.

دام ممکن است در صورت آلوده شدن به هجوم بمیرد. انگل‌ها نه تنها به دستگاه گوارش نفوذ می‌کنند، بلکه روی ریه‌ها و قلب نیز تأثیر می‌گذارند.

برای جلوگیری از بیماری خرگوش باید پیشگیری کرد. برای انجام این کار، محل نگهداری حیوانات تمیز نگه داشته می شود. همه دام ها به طور مرتب مورد بازرسی قرار می گیرند و در صورت شناسایی حیوانات بیمار، آنها را جدا می کنند. سلول ها باید به طور دوره ای ضد عفونی شوند. واکسیناسیون، نظارت بر کیفیت خوراک اجباری است.

اگر همه شرایط برای نگهداری رعایت شود، حیوانات بیمار نخواهند شد.