تجهیزات جنگ الکترونیک. جدیدترین مجموعه جنگ الکترونیک روسیه

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

برنامه ریزی استراتژیک عملیات نظامی توسط ستاد ارتش بر اساس چندین فرض اساسی انجام می شود. اینها شامل یک شرط ضروری برای آگاهی فرماندهی از وضعیت عملیاتی و تبادل بی وقفه اطلاعات است. اگر هر یک از این دو معیار برآورده نشود، حتی قدرتمندترین ارتش جهان، مجهز به تجهیزات مدرن و سربازان منتخب، به جمعیتی درمانده تبدیل می‌شود که با انبوهی از فلزات ضایعات سنگینی می‌کند. دریافت و انتقال اطلاعات در حال حاضر از طریق شناسایی، کشف و ارتباط انجام می شود. هر استراتژیست رویای از کار انداختن رادار دشمن و از بین بردن ارتباطات او را دارد. این را می توان با ابزار و روش های جنگ الکترونیک (EW) انجام داد.

روشهای اولیه اقدامات متقابل الکترونیکی

به محض ظهور لوازم الکترونیکی، استفاده از آن توسط ادارات دفاع آغاز شد. مزایای ارتباطات بی سیم اختراع شدپوپوف، فوراً از ناوگان امپراتوری روسیه قدردانی کرد. در طول جنگ جهانی اول، دریافت و انتقال اطلاعات از طریق برنامه های تلویزیونی رایج شد. در همان زمان، اولین روش های جنگ الکترونیک ظاهر شد که هنوز ترسو بودند و چندان مؤثر نبودند. هواپیماها و کشتی های هوایی برای ایجاد تداخل، فویل آلومینیومی برش خورده را از ارتفاع پرتاب می کردند که مانعی برای عبور امواج رادیویی ایجاد می کرد. البته این روش ایرادات زیادی داشت، دوام زیادی نداشت و کانال ارتباطی را به طور کامل مسدود نکرد. در سالهای 1914-1918، یکی دیگر از روشهای مهم جنگ الکترونیک، که در زمان ما نیز رایج است، رواج یافت. وظایف سیگنال دهندگان و پیشاهنگان شامل رهگیری پیام های پخش شده دشمن بود. آنها رمزگذاری اطلاعات را خیلی سریع آموختند، اما حتی ارزیابی میزان شدت ترافیک رادیویی به تحلیلگران کارکنان اجازه داد تا خیلی قضاوت کنند.

نقش اطلاعات در جنگ جهانی دوم

بعد از شروع جنگ جهانی دوم، جنگ الکترونیک وارد مرحله جدیدی از توسعه شد. قدرت زیردریایی ها و هوانوردی آلمان نازی مستلزم رویارویی مؤثر بود. در بریتانیا و ایالات متحده، کشورهایی که با مشکل امنیت ارتباطات اقیانوس اطلس مواجه هستند، کار جدی در زمینه ایجاد ابزارهای تشخیص زودهنگام اشیاء سطحی و هوایی، به ویژه بمب افکن ها و موشک های FAA آغاز شده است. همچنین یک سوال حاد در مورد امکان رمزگشایی پیام های زیردریایی های آلمانی وجود داشت. با وجود کار چشمگیر تحلیلگران ریاضی و وجود برخی دستاوردها، جنگ الکترونیک تنها پس از تسخیر ماشین مخفی (تصادفی) انجیم مؤثر واقع شد.ارزش واقعی تحقیق در زمینه اطلاعات نادرست و وقفه در ساختار اطلاعات آلمان در طول جنگ جهانی دوم پیدا نشد، اما تجربه در حال انباشته شدن بود.

ارتش به عنوان یک موجود زنده

در طول جنگ سرد، جنگ الکترونیکی نزدیک به ایده مدرن آنها شکل گرفت. نیروهای مسلح، اگر آنها را با یک موجود زنده مقایسه کنیم، دارای اندام های حسی، مغز و اندام های نیرو هستند که مستقیماً بر روی دشمن اثر آتش می گذارند. «گوش» و «چشم» ارتش ابزاری برای رصد، تشخیص و شناسایی اشیایی است که می تواند در سطح تاکتیکی یا استراتژیک تهدیدی امنیتی باشد. عملکرد مغز توسط ستاد انجام می شود. از آن، از طریق "اعصاب" نازک کانال های ارتباطی، دستوراتی به واحدهای نظامی ارسال می شود که برای اجرا اجباری هستند. اقدامات مختلفی برای محافظت از کل این سیستم پیچیده انجام می شود، اما همچنان آسیب پذیر است. اول اینکه دشمن همیشه با تخریب مقرها به دنبال برهم زدن کنترل است. هدف دوم آن ضربه زدن به ابزارهای پشتیبانی اطلاعاتی (رادار و پست های هشدار اولیه) است. ثالثاً اگر کانال های ارتباطی مختل شوند، سیستم کنترل عملکرد خود را از دست می دهد. سیستم جنگ الکترونیک مدرن فراتر از این سه وظیفه است و اغلب بسیار دشوارتر عمل می کند.

عدم تقارن دفاعی

برکسی پوشیده نیست که بودجه نظامی آمریکا از نظر پولی چندین برابر بیشتر از روسیه است. برای مقابله موفق با تهدید احتمالی، کشور ما باید اقدامات نامتقارن و تضمین سطح مناسب امنیت را انجام دهد.به معنی کم هزینه تر اثربخشی تجهیزات حفاظتی توسط راه حل های با تکنولوژی بالا تعیین می شود که شرایط فنی را برای ایجاد بیشترین آسیب به مهاجم با تمرکز تلاش ها در مناطق آسیب پذیر آن ایجاد می کند.

در فدراسیون روسیه، یکی از سازمان‌های پیشرو درگیر در توسعه تجهیزات جنگ الکترونیک KRET (دغدغه فناوری‌های رادیو الکترونیکی) است. یک مفهوم فلسفی خاص به عنوان پایه ای برای ایجاد ابزاری برای سرکوب فعالیت یک دشمن بالقوه عمل می کند. برای عملیات موفقیت‌آمیز، سیستم باید اولویت‌های کاری را در مراحل مختلف توسعه یک درگیری نظامی تعیین کند.

تداخل غیر انرژی چیست

در مرحله کنونی، ایجاد یک تداخل جهانی که به طور کامل تبادل اطلاعات را حذف می کند، عملا غیرممکن است. یک اقدام متقابل بسیار مؤثرتر می تواند رهگیری سیگنال، رمزگشایی و انتقال آن به دشمن به شکل تحریف شده باشد. چنین سیستم جنگ الکترونیکی اثری را ایجاد می کند که نام "تداخل غیر انرژی" را از متخصصان دریافت کرده است. اقدام آن می تواند منجر به از هم گسیختگی کامل فرماندهی و کنترل نیروهای مسلح متخاصم و در نتیجه شکست کامل آنها شود. این روش، طبق برخی گزارش‌ها، قبلاً در جریان درگیری‌های خاورمیانه مورد استفاده قرار گرفته است، اما در اواخر دهه شصت و اوایل دهه هفتاد، پایه عنصری تجهیزات جنگ الکترونیک اجازه دستیابی به کارایی بالایی را نمی‌داد. مداخله در فرآیند فرماندهی و کنترل واحدهای نظامی دشمن «در حالت دستی» انجام شد. امروز درواحدهای جنگ الکترونیک روسیه فناوری دیجیتال در اختیار دارند.

تجهیزات تاکتیکی

علاوه بر مسائل استراتژیک، سربازان در خط مقدم مجبور به حل مشکلات تاکتیکی هستند. هواپیما باید بر فراز مواضع دشمن که توسط سیستم های پدافند هوایی محافظت می شود پرواز کند. آیا امکان عبور بدون مانع از خطوط دفاعی برای آنها وجود دارد؟ اپیزودی که در طول تمرین‌های دریایی در دریای سیاه (آوریل 2014) رخ داد، عملاً ثابت می‌کند که سیستم‌های جنگ الکترونیکی مدرن روسیه احتمال آسیب‌ناپذیری بالایی از هواپیماها را فراهم می‌کنند، حتی اگر ویژگی‌های آنها دیگر از پیشرفته‌ترین‌های امروزی نباشد.

وزارت دفاع متواضعانه از اظهار نظر خودداری می کند، اما واکنش طرف آمریکایی گویای همه چیز است. پرواز معمول - در شرایط مانور - ناو دونالد کوک توسط یک بمب افکن غیرمسلح Su-24 منجر به از کار افتادن کلیه تجهیزات هدایتی شد. مجموعه جنگ الکترونیک کوچک Khibiny اینگونه عمل می کند.

مجتمع Khibiny

این سیستم که از نام رشته کوهی در شبه جزیره کولا نامگذاری شده است، شبیه یک کانتینر استوانه ای شکل است که از یک دکل استاندارد هواپیمای نظامی آویزان شده است. ایده ایجاد ابزاری برای اقدامات متقابل اطلاعاتی در نیمه دوم دهه هفتاد به وجود آمد. موضوع دفاع توسط KNIRTI (موسسه مهندسی رادیویی تحقیقاتی کالوگا) دریافت شد. مجموعه جنگ الکترونیک از نظر مفهومی از دو بلوک تشکیل شده بود، یکی ازکه ("Proran") مسئول توابع شناسایی بود و دیگری ("Regatta") پارازیت فعال را در معرض دید قرار داد. کار با موفقیت در سال 1980 تکمیل شد.

ماژول ها برای نصب بر روی جنگنده خط مقدم Su-27 در نظر گرفته شده بودند. مجموعه جنگ الکترونیک روسیه "خیبینی" نتیجه ترکیب عملکرد هر دو بلوک و اطمینان از کار هماهنگ آنها با تجهیزات داخلی هواپیما بود.

هدف مجتمع

دستگاه L-175V ("Khibiny") برای انجام چندین عملکرد طراحی شده است که در مجموع به عنوان سرکوب الکترونیکی فعالیت های دفاع هوایی دشمن تعریف می شود.

اولین وظیفه ای که او باید در شرایط جنگی حل می کرد، یافتن سیگنال کاوشگر منبع تشعشع بود. سپس سیگنال دریافتی مخدوش می شود تا تشخیص هواپیمای حامل را دشوار کند. علاوه بر این، این دستگاه شرایطی را برای ظاهر شدن اهداف کاذب روی صفحه رادار ایجاد می کند، تعیین برد و مختصات را پیچیده می کند و سایر شاخص های تشخیص را بدتر می کند.

مشکلات سامانه‌های پدافند هوایی دشمن به‌قدری گسترده‌تر می‌شود که نیازی به صحبت درباره کارآمدی آنها نیست.

مدرن سازی مجتمع Khibiny

در مدت زمانی که از پذیرش محصول L-175V می گذرد، طراحی دستگاه دستخوش تغییرات زیادی شده است که هدف آن افزایش پارامترهای فنی و کاهش وزن و اندازه بوده است. بهبود امروز ادامه دارد، ظرافت ها حفظ شده استراز است، اما مشخص است که جدیدترین مجموعه جنگ الکترونیکی می تواند محافظت گروهی از هواپیماها را در برابر اثرات سیستم های موشکی ضد هوایی یک دشمن بالقوه، هم امروزی و هم امیدوارکننده، انجام دهد. طراحی مدولار حاکی از امکان افزایش قدرت و قابلیت های اطلاعاتی بسته به نیازهای موقعیت تاکتیکی است. هنگام توسعه این دستگاه، نه تنها وضعیت فعلی سیستم های پدافند هوایی دشمن بالقوه، بلکه پیش بینی احتمالات توسعه آنها در آینده نزدیک (تا سال 2025) در نظر گرفته شد.

"Krasuha" مرموز

نیروهای جنگ الکترونیک فدراسیون روسیه اخیراً چهار سیستم جنگ الکترونیک سیار Krasukha-4 را دریافت کرده اند. آنها مخفی هستند، با وجود این واقعیت که سیستم های ثابت زمینی با هدف مشابه "Krasukha-2" قبلاً از سال 2009 در واحدهای نظامی عملیاتی شده اند.

مشخص است که مجتمع های متحرک توسط موسسه تحقیقات علمی روستوف "Gradient" ساخته شده است که توسط NPO "Kvant" نیژنی نووگورود تولید شده و بر روی شاسی BAZ-6910-022 (چهار محور، خارج از محدوده) نصب شده است. جاده). بر اساس اصل عملکرد خود، جدیدترین مجموعه جنگ الکترونیک روسیه Krasukha یک سیستم فعال-غیرفعال است که توانایی تابش مجدد میدان های الکترومغناطیسی ایجاد شده توسط آنتن های هشدار اولیه (از جمله AWACS) و ایجاد تداخل جهت فعال را ترکیب می کند. فقدان جزئیات فنی مانع از آن نشد که رسانه ها اطلاعاتی در مورد توانایی های شگفت انگیز مجموعه جنگ الکترونیکی که کار آنها "دیوانه" است به بیرون درز کند.سیستم های کنترل وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین و واحدهای هدایت موشکی یک دشمن بالقوه.

آنچه در پس پرده راز نهفته است

به دلایل واضح، اطلاعات مربوط به مشخصات فنی جدیدترین سیستم‌های اقدامات متقابل الکترونیکی روسیه محرمانه است. سایر کشورها نیز عجله ای برای در میان گذاشتن اسرار در زمینه چنین تحولاتی ندارند که البته در حال انجام است. با این حال، هنوز هم می توان درجه آمادگی رزمی یک تجهیزات دفاعی خاص را با علائم غیر مستقیم قضاوت کرد. برخلاف موشک‌های راهبردی هسته‌ای که کارایی آن‌ها را فقط می‌توان حدس زد و آن‌ها را به صورت حدس‌زنی تحلیل کرد، تجهیزات جنگ الکترونیکی را می‌توان در نزدیک‌ترین شرایط به نبرد و حتی علیه مخالفان بسیار واقعی، هرچند محتمل، آزمایش کرد، همانطور که در آوریل 2014 اتفاق افتاد. تا کنون، دلایلی وجود دارد که باور کنیم نیروهای جنگ الکترونیک روسیه اگر اتفاقی بیفتد، شما را ناامید نخواهند کرد.