ماهیت و ساختار بازار پول

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

بازار پول یک حلقه کلیدی در سیستم گردش وجوه است که به واسطه آن مکانیسم های توزیع و بازتوزیع جریان های نقدی در اقتصاد می تواند کارساز باشد. مهاجرت منابع مالی بین واحدهای مختلف ادامه دارد که ناشی از وجود عرضه و تقاضا برای وجوه است.

مبانی نظری

بازار پول به چند دسته تقسیم می شود. اینها بازارهای ارز، بین بانکی و حسابداری هستند. بازار مشتقات نیز وجود دارد.

بازار تخفیف شامل اسناد تجاری و خزانه داری و سایر اوراق بهادار بازار پول (سایر تعهدات کوتاه مدت) است. به نظر می رسد که در بازار حسابداری گردش مالی انبوهی از اوراق بهادار کوتاه مدت وجود دارد. پارامتر اصلی آنها تحرک و نقدینگی بالا است.

بازار بین بانکی بخشی از بازار سرمایه وام است. در اینجا وجوه مؤسسات اعتباری که موقتاً رایگان هستند توسط بانک ها در بین خودشان استفاده می شود. به طور معمول، این در قالب یک سپرده کوتاه مدت بین بانکی سازماندهی می شود. اکثرسپرده های 1، 3 یا 6 ماهه رایج است و مهلت آن 1 تا 2 سال است، اما گاهی اوقات می توان مدت آن را تا 5 سال افزایش داد. وجوه در گردش در بازار بین بانکی نیز می تواند توسط بانک ها برای عملیات فعال میان مدت یا بلندمدت مورد استفاده قرار گیرد. آنها همچنین می توانند از این وجوه برای تنظیم تعادل استفاده کنند. راه دیگر استفاده از آن، برآوردن الزامات نظارتی دولت است.

بازارهای ارز درگیر سرویس دهی به گردش مالی بین المللی مرتبط با پرداخت تعهدات مالی اشخاص حقیقی و حقوقی از کشورهای مختلف هستند. مشخصات در اینجا مختص خودشان است، زیرا هیچ وسیله پرداخت واحدی برای همه کشورها وجود ندارد. بنابراین، نیاز فوری به مبادله یک ارز با ارز دیگر وجود دارد. این امر در بازار ارز به صورت خرید یا فروش یک ارز خاص توسط گیرنده یا پرداخت کننده رخ می دهد. بازارهای ارز مراکز رسمی ای هستند که خرید و فروش ارز در آنها انجام می شود. قیمت بر اساس عرضه و تقاضا در بازار پول تنظیم می شود.

بازار مشتقات

وقتی صحبت از مشتقات مالی می شود، این اصطلاح به ابزارهای مالی مشتقه مبتنی بر ابزارهای ساده تر مانند اوراق قرضه و سهام اشاره دارد. برای مثال یکی از انواع اصلی مشتقات مالی اختیار معامله است. گزینه‌ها به دارنده آنها امکان خرید یا فروش سهام را می‌دهند.

سوآپ نوع دیگری از مشتقات است. سوآپ توافقی برای مبادله پرداخت های نقدی در یک دوره زمانی مشخص است. آینده -اینها قراردادهایی برای تحویل آتی هستند (تحویل کالاهایی که هنوز در دسترس نیستند). این شامل قراردادهایی برای عرضه ارز به قیمتی است که در خود قرارداد تعیین شده است.

بازار پول و بازار پول

به نظر می رسد که این یک چیز است، اما در واقع مفاهیم متفاوت است. بازار پول بازاری است که در آن نرخ بهره با پارامتر عرضه و تقاضا تعیین می شود. بخشی از بازار سرمایه بدهی است که در آن عملیات سپرده گذاری و بدهی برای مدت کمتر از یک سال یعنی کوتاه مدت انجام می شود. بازار پول شبکه ای از موسسات بانکی و مالی است که به تامین عرضه و تقاضای بهینه پول مشغول هستند. به این ترتیب پول به یک کالای خاص تبدیل می شود.

بازار پول به عنوان یک بازار دارایی با نقدینگی بالا شناخته می شود. مکانیسم کار آن کاملاً پیچیده است، موضوعات شرکت های دلال و کارگزاری، خانه های حسابداری و بانک های تجاری هستند. به عنوان یک موضوع خرید و فروش، وجوه موقتی هستند که در حالت آزاد هستند. سود وام تعیین کننده قیمت کالا، یعنی پول است.

ابزار و شرکت کنندگان

بازار پولی شامل تعدادی ابزار مالی است.

اوراق بهادار کوتاه مدت:

1. صورت‌حساب‌های آژانس (سازمان‌هایی که توسط دولت حمایت می‌شوند، مانند مؤسسه‌های وام مسکن دولتی).
2. قبض بانکی.
3. قبوض شهرداری (شهرک، روستایی، شهری).
4. اسناد خزانه (اسناد دولتی).
5. اوراق قرضه.
6. اوراق تجاری.
7. گواهی پس‌انداز.
8. وام های کوتاه مدت.
9. وام تجاری.
10. معاملات REPO (فروش اوراق بهادار مشروط به خرید مجدد).

ابزارهای بازار پول سرمایه‌گذاری‌هایی هستند که برای کسب سود جاری مناسب‌تر هستند، برخلاف ابزارهایی که با هدف رشد سرمایه انجام می‌شوند، مانند سهام شرکت‌هایی که به طور پیوسته بالاتر از سطح متوسط در صنعت خود رشد می‌کنند. ابزارهای بازار پول از قابلیت اطمینان بالایی برخوردار هستند. حداقل اندازه ابزارها از یک میلیون دلار است. بازپرداخت آنها از یک روز تا یک سال امکان پذیر است، اما سه ماه یا کمتر رایج ترین دوره است. تفاوت اساسی با بورس کالا و بورس این است که بازار پول مکان مشخصی ندارد.

شرکت کنندگان در بازار

از یک سو، شرکت کنندگان افرادی هستند که برای هر دوره ای که بیش از یک سال نباشد پول ارائه می کنند. به آنها طلبکار می گویند. طرف مقابل را افرادی نشان می دهند که با شرایطی که توسط وام دهندگان دیکته شده است وام می گیرند. به آنها وام گیرنده می گویند. همچنین دسته دیگری از فعالان بازار وجود دارد - واسطه های مالی. این نام افرادی است که با کمک آنها وجوه از طلبکاران به وام گیرندگان منتقل می شود، اما می توان عملیات را بدون واسطه مالی نیز انجام داد.

طلبکاران و وام گیرندگان

نقش آنها و دیگران در بازار پول می تواند:

1. بانک.
2. اشخاص حقوقی(شرکت ها و سازمان های مختلف).
3. موسسات اعتباری غیربانکی.
4. افراد.
5. موسسات مالی بین المللی.
6. ایالات (سازمان ها و ساختارهای خاص).
7. سایر سازمان های مالی و اعتباری.

واسطه های مالی می توانند:

1. شرکتهای مدیریت.
2. کارگزاران.
3. بانک.
4. فروشندگان.
5. شرکت کنندگان حرفه ای بازار سهام.
6. سایر مؤسسات مالی.

درآمد طلبکاران

شرکت کنندگان بازار پول به دنبال دریافت درآمد از عملیات انجام شده با ابزارهای مختلف بازار مالی هستند. بنابراین، وام دهندگان سودی را در قالب بهره از پولی که وام می دهند، دریافت می کنند. وام گیرندگان نیز درآمد دریافت می کنند، زیرا وجوه قرض گرفته شده برای آنها سود بیشتری به همراه دارد. واسطه‌های مالی برای کمیسیون کار می‌کنند.

شرکت کنندگان اصلی بازار دولت ها، صندوق های سرمایه گذاری مشترک بازار پول، شرکت ها، بانک های تجاری، کارگزاران و معامله گران، صرافی های آتی و فدرال رزرو هستند.

شرکت‌های غیربانکی و غیرمالی می‌توانند با انتشار اوراق تجاری که سفته‌های کوتاه‌مدت بدون وثیقه هستند، سرمایه جذب کنند. در سال‌های اخیر چنین شرکت‌هایی بیشتر و بیشتر شده‌اند.

شرکت هایی که در تجارت بین المللی فعالیت می کنند با استفاده از پذیرش بانکی وجوه دریافت می کنند. پذیرش یک بانکدار یک پیش نویس زمانی است - صرافی که توسط بانک پذیرفته می شود. در این صورت، پیش نویس به یک تعهد بی قید و شرط تبدیل می شودشیشه. پذیرش یک بانکدار معمولی به این صورت عمل می کند: بانک قبض زمانی واردکننده را می پذیرد و سپس آن را تخفیف می دهد و کمی کمتر از ارزش اسمی قبض به واردکننده می پردازد. واردکننده از فاینانس دریافتی برای پرداخت به صادرکننده استفاده می کند. بانک پذیرش را حفظ می کند یا آن را در بازار ثانویه می فروشد و به این عملیات تخفیف مجدد می گویند.

استخرهای سرمایه گذاری کوتاه مدت

این نامی است که به یک گروه بسیار تخصصی از واسطه های بازار پول داده شده است. آنها توسط صندوق های بازار پول، استخرهای سرمایه گذاری دولت محلی، صندوق های سرمایه گذاری کوتاه مدت بخش های اعتماد بانک ها و سایر سازمان ها نمایندگی می شوند. این واسطه ها مجموعه های بزرگی از ابزارهای بازار پول را تشکیل می دهند. برخی از ابزارهای موجود به سرمایه گذاران دیگر فروخته می شود و از این طریق به سرمایه گذاران کوچک و افراد فرصت کسب درآمد در این بازار داده می شود. چنین استخرهایی کاملاً اخیراً در اواسط دهه هفتاد ظاهر شدند.

آینده و گزینه ها

قراردادهای آتی و اختیار معامله در بورس اوراق بهادار معامله می شوند. قرارداد آتی بازار پول یک قرارداد استاندارد برای فروش یا خرید هر اوراق بهادار در این بازار به قیمتی است که در قرارداد و در تاریخ مشخصی مشخص شده است. از سوی دیگر، یک اختیار معامله به دارنده خود این حق را می دهد که قرارداد آتی را در یک تاریخ مشخص در تاریخ مشخص یا قبل از آن بفروشد یا بخرد.

کارگزاران و دلالان

گردش پولی باثبات بازار پول تا حد زیادی به این بستگی داردکار دلالان و دلالان است، زیرا آنها نقش عمده ای در ترویج نسخه های جدید سازها در این بازار دارند. همچنین کار آنها در بازار ثانویه مهم است، جایی که می توانید ابزارهای واقعی را قبل از سررسید آنها بفروشید. هنگام معامله با اوراق بهادار، دلالان از قرارداد خرید ثانویه استفاده می کنند. آنها همچنین واسطه بین خریداران و فروشندگان در بازار ثانویه هستند، به اشخاص ذینفع وام می دهند و از افرادی که آماده ارائه آنها هستند وام می گیرند.

کارگزاران با فروشندگان و خریداران برای کمیسیون کار می کنند. کارگزاران همچنین نقش کلیدی در پیوند دادن وام دهندگان و وام گیرندگان در بازار وام های کوتاه مدت دارند. آنها واسطه بین دلالان در تعدادی از بخش‌های دیگر بازار پول و مالی هستند.

سیستم رزرو فدرال

او مشارکت کننده اصلی در این بازار است و روند تأمین وجوه ذخیره بانک ها و سایر مؤسسات سپرده گذاری را کنترل می کند. معاملات در بازار اوراق قرضه یا به صورت موقت در بازار ثانویه انجام می شود. فدرال رزرو می تواند بر نرخ بهره وام های کوتاه مدت تأثیر بگذارد. افزایش یا کاهش نرخ بر بقیه نرخ‌های بازار پول تأثیر می‌گذارد.

همچنین می تواند از طریق مکانیسم های نرخ تخفیف یا پنجره تخفیف بر نرخ ها تأثیر بگذارد. تغییر در نرخ تنزیل تأثیر جدی و مستقیمی بر نرخ‌های بازار وام‌های کوتاه‌مدت و سایر نرخ‌های بازار پول دارد.

نتیجه گیری

همه شرکت کنندگانروابط اقتصادی، تعادل معاملاتی (نقدی) حفظ می شود که هزینه های برنامه ریزی شده را بدون توجه به دریافت های نقدی تضمین می کند. تعادل در بازار پول از طریق استفاده از وجوه ارزی و حساب‌های تقاضای حاصل می‌شود. وجود تراز معاملاتی بدون هزینه هایی به صورت درصدی که از قبل مشخص شده است غیرممکن است. به حداقل رساندن هزینه ها توسط مشارکت کنندگان گردش اقتصادی با حفظ تعادل بازار پول در حداقل سطح ممکن که برای معاملات روزانه لازم است، حاصل می شود.

بخش از دست رفته موجودی پول توسط فعالان بازار با دستیابی به ابزارهایی که می توانند به سرعت با حداقل هزینه به پول نقد تبدیل شوند، پر می شود. این گونه ابزارها به دلیل سررسید کوتاه، عموماً دارای ریسک قیمت ناچیزی هستند. نیاز به وام های نقدی کوتاه مدت نیز می تواند در بازار پول در صورت نیاز از طریق استقراض برطرف شود.