بزرگترین جوجه های جهان: نژادها، توضیحات، عکس

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

در هر روستایی مرسوم است که جوجه ها را در مزرعه نگهداری کنند. اما پرنده ای که در حیاط ها نگهداری می شود به ندرت معلوم می شود که اصیل است، زیرا همه مرغ هایی از نژادهای بزرگ به دنیا نمی آورند. دلایل زیادی برای توضیح این پدیده وجود دارد، اما اصلی ترین آنها هزینه های بالای خوراک است. علاوه بر این، همه نمی دانند که بزرگترین جوجه های جهان کدامند.

مسیرهای راک

شاید بتوان مرغ را اولین پرنده اهلی دانست. چرا او، و نه غازها یا اردک ها؟ پاسخ ساده است. هیچ پرنده ای به اندازه یک مرغ جهت تولید ندارد.

نژادها در گروه های زیر ترکیب می شوند:

1. تخم مرغ. این مرغ ها با افزایش تولید تخم مشخص می شوند.
2. گوشت و تخم مرغ. پرندگان این جهت با وزن بدن بیشتر (در مقایسه با نژادهای تخم مرغ) مشخص می شوند، اما تولید تخم کمتری دارند. خطوط یا ضربدرهای خالص اغلب در مزرعه‌ها نگهداری می‌شوند، جایی که هدف نه تنها به دست آوردن تخم‌مرغ، بلکه گوشت خوشمزه نیز است.
3. گوشت. این گروه شامل آن دسته از نژادهایی است که سنگین هستند. برهما نماینده معمولی این گروه است. این یک رهبر در خانواده مرغ نیست، بلکه یکی از آنهاستبزرگترین انواع مرغ.

و تعداد کل نژادها و تلاقی های مرغ بیش از دویست است، اما فقط تعداد کمی از آنها می توانند ابعاد چشمگیر داشته باشند.

غول های خانواده مرغ

نژادهایی که از نظر اندازه بزرگ هستند به دو جهت تعلق دارند. اینها گوشت تخم مرغ و گوشت هستند. در اینجا رتبه بندی اندازه پرنده آمده است:

1. غول جرسی.
2. مستر گری.
3. Cochinchin.
4. برهما.
5. Dorking.

گونه‌های بزرگ دیگری نیز وجود دارد، اما بزرگترین جوجه‌های جهان نمایندگان نژادهای فوق هستند.

حالا اجازه دهید نگاهی دقیق تر به هر یک از این پرندگان بیندازیم.

جرسی غول

همانطور که از نام آن پیداست، این نژاد بومی ایالات متحده آمریکا است. تاریخچه آن به صدها سال پیش برمی گردد.

اولین نمایندگان توسط اوهام دکستر در سال 1915 پرورش یافتند، اما نژاد جدید تنها در سال 1922 رسماً به رسمیت شناخته شد. این اتفاق در ایالت نیوجرسی رخ داد و پس از آن مرغ‌دار انواع جدیدی از جوجه‌ها را نامگذاری کرد.

در ابتدا، بزرگترین جوجه های جهان منحصراً سیاه رنگ بودند، اما پرورش دهندگان بعدی تنوع رنگی مختلفی را ارائه کردند. اکنون سه رنگ وجود دارد:

• سیاه.
• سفید.
• آبی.

همه این رنگ ها شناسایی می شوند. در نمایشگاه ها، آنها مطابقت پرندگان با توصیف نژاد را به دقت زیر نظر دارند.

غول جرسی متعلق به جهت گوشت است، اما رشد نمی کندفقط برای گرفتن گوشت خوشمزه این نژاد اغلب برای اهداف زیبایی شناسی نگهداری می شود، زیرا یک پرنده زیبا و بزرگ می تواند هر حیاط را تزئین کند. بزرگترین نژاد مرغ در جهان در عکس زیر نشان داده شده است.

خروس ها به طور متوسط حدود ۷ کیلوگرم وزن دارند، اما مواردی وجود داشته که وزن پرنده حدود ۱۰ کیلوگرم بوده است. جوجه ها به وزن بدن 4-4.5 کیلوگرم می رسند و هفت ماه پس از تولد شروع به عجله می کنند. در یک سال، یک پرنده می تواند تا 180 تخم بگذارد، که برای جهت گوشت بسیار زیاد است.

مرغداران باتجربه خاطرنشان می کنند که بزرگترین مرغ در جهان در پنج ماه اول به طور فعال وزن اضافه می کند و سپس سرعت رشد کاهش می یابد. به همین دلیل کشتار دام های جوان قبل از شش ماهگی توصیه می شود.

مستر گری

به طور کلی پذیرفته شده است که اولین نمایندگان این نژاد در فرانسه پرورش داده شده اند. اما این یک بیانیه بسیار بحث برانگیز است، زیرا برخی معتقدند که مجارستان وطن آنهاست. در کشورهای مستقل مشترک المنافع، این نژاد از بزرگترین جوجه های جهان اغلب غول مجارستانی نامیده می شد.

خروس ها معمولاً تا 7 کیلوگرم و مرغ ها تا 4 کیلوگرم رشد می کنند. تفاوت مشخصه آنها با نژادی که در بالا توضیح داده شد افزایش تولید تخم آنها است. یک پرنده می تواند تا سیصد تخم در سال تولید کند. شایان ذکر است که وزن آنها افزایش یافته است. گاهی اوقات یک بیضه می تواند به 90 گرم برسد.

یک رنگ نژاد معمولی پرهای خاکستری-سفید با لکه های تیره است.

این نژاد با سلامت و سازگاری عالی مشخص می شود، بنابراین می توان آنها را در قفس نگهداری کرد. با این حال، در محوطه های بزرگ، پرنده سریعتر رشد می کند وسلامتی بهتری دارد.

مرغ های جوان از چهار ماهگی شروع به تخم گذاری می کنند. وزن تخم‌ها ابتدا کم است اما به تدریج افزایش می‌یابد. این قانون برای لایه‌های هر نژادی اعمال می‌شود.

Cochinchin

ما این نژاد زیبا را مدیون چین هستیم. این محل پرورش این پرندگان است. با این حال، طبق برخی گزارش‌ها، ویتنام را باید زادگاه کوچینچین در نظر گرفت، جایی که ویژگی‌های نژاد پرنده در آن مشخص شد.

با نگاهی به عکس های بزرگترین جوجه های دنیا، حتما به کوچینچین توجه خواهید کرد. از نظر اندازه نسبت به دو نژاد قبلی کمی پایین تر است، اما از نظر زیبایی رهبر بلامنازع است. بدن این پرندگان از تاج تا نوک انگشتان با پرهای شل پوشیده شده است. جای تعجب نیست که آنها اغلب برای اهداف تزئینی نگهداری می شوند.

رنگ مرغ و خروس متفاوت است، اما موارد زیر اغلب متمایز می شوند:

• آبی.
• سفید.
• مشکی با ته مایل به سبز.
• Fawn.
• سیاه و سفید.
• راه راه (تنوع).

وزن بزرگترین خروس ها می تواند به 5.5 کیلوگرم برسد، وزن مرغ ها به ندرت به 4 کیلوگرم می رسد. تولید تخم مرغ کم است (حدود 120 تخم در سال). اولین تخم‌هایی که یک مرغ جوان می‌گذارد را نمی‌توان زودتر از ماه هشتم زندگی انتظار داشت.

جالب اینجاست که این نژاد نمایندگان کوچکی دارد. آنها کوچینچین کوتوله نامیده می شوند.

برهما

این یکی از قدیمی ترین نژادهاست. تاریخ شکل گیری آن تقریباً دو قرن است ، اگرچه فقط به طور رسمی به رسمیت شناخته شددر سال 1874 در ایالات متحده پرورش داده شد. برای انتخاب، از نژادهای دیگر (کوچینچینا و مالایی) استفاده شد.

هدف اولیه از پرورش تولید پرنده ای با ویژگی های گوشتی خوب بود. ما باید به مرغداران ادای احترام کنیم - آنها موفق شدند به هدف خود برسند. در قرن بیستم، برهما یکی از پنج نژاد محبوب در میان پرورش دهندگان و علاقه مندان بود.

اما با گذشت زمان، اولویت های پرورش تغییر کرده است. پرورش دهندگان شروع به انتخاب پرندگان در زمینه های تزئینی کردند. این منجر به بهبود ظاهر شد، اما وزن مرغ ها نیز کاهش یافت. اگر چند دهه پیش اغلب با خروس هایی با وزن تا 7 کیلوگرم مواجه می شد، اکنون میانگین وزن آنها به 5 کیلوگرم رسیده است. با این حال، هنوز هم یک پرنده بسیار بزرگ است. میانگین وزن مرغ ها در حال حاضر 4 کیلوگرم است.

آنها شروع به تخم گذاری در ماه هشتم زندگی خود می کنند. کل تولید تخم در سال 120 تخم مرغ است. جرم آنها به ندرت از 60 گرم بیشتر می شود.

از سال سوم زندگی، تولید تخم مرغ به میزان قابل توجهی کاهش می یابد (این امر برای اکثر نژادها معمول است). و از سال پنجم زندگی جوجه ها کمتر از پنجاه تخم در سال می گذارند. همه اینها باید مورد توجه کسانی باشد که قصد دارند به طور حرفه ای در نگهداری از این پرنده مشغول شوند.

چهار رنگ اصلی این نژاد وجود دارد:

• Fawn.
• تاریک.
• نور.
• کبک.

محتوای براما بی تکلف است و برای شرایط آب و هوایی روسیه مناسب است. همین عامل است که می تواند تا حد زیادی محبوبیت فزاینده این نژاد را در بین پرورش دهندگان توضیح دهد.

برهما یک امتیاز دیگر دارد -به دلیل جثه بزرگی که دارند، می توانند خودشان را تامین کنند، بنابراین از گربه ها و سگ های کوچک نمی ترسند.

Dorking

این نژاد عمداً پرورش داده شده است. معیار اصلی انتخاب افزایش وزن سریع و مقاومت در برابر شرایط سخت آب و هوایی بود. انتخاب در انگلستان، در شهر دورکینگ انجام شد و نام این نژاد جدید به نام آن انتخاب شد.

همه اینها در قرن نوزدهم اتفاق افتاد. برای اهداف پرورشی، بزرگترین جوجه های آورده شده از ایتالیا و همچنین پرندگان محلی که قرن ها در آب و هوای دشوار انگلستان زندگی می کردند، انتخاب شدند.

Dorking تنوع رنگی زیادی ندارد. فقط دو تا از آنها وجود دارد:

• سفید.
• با پرهای رنگی (رنگ های مختلف).

خروس های این نژاد به وزن 4.5 کیلوگرم و مرغ ها - تا 3.5 کیلوگرم می رسند. متوسط تولید تخم مرغ در سال 120-140 تخم مرغ است که وزن آن می تواند بیش از 60 گرم باشد.

مراقبت از جوجه های این نژاد بسیار سخت است. اگر شرایط و غذا مناسب نباشد مرگ جوان ممکن است.

پرنده بالغ استقامت زیادی دارد و حتی با سخت ترین شرایط آب و هوایی سازگار است.

آیا باید جوجه های بزرگ تهیه کنم

اگر می خواهید به کشاورزی فرعی بپردازید، قبل از شروع هر گونه مرغداری یا دامداری، باید به طور جدی در مورد آن فکر کنید. در اینجا چند نکته وجود دارد که به شما کمک می کند متوجه شوید که آیا برای این کار دشوار و مسئولانه آماده هستید:

• اول، شما باید دقیقاً بدانید که آیا برای مراقبت از حیوانات وقت خواهید داشت یا خیر.
• دوم، شما باید تصمیم بگیرید که کدام نژاد را انتخاب کنید. اگر در چنین موضوعی تجربه عملی ندارید، پرنده ای را که نگهداری آن سخت است، نگیرید. شما ممکن است با این کار کنار نیایید و جوجه های شما می میرند، و این باعث می شود که برای مدت طولانی تمایل به کشاورزی فرعی را از بین ببرید.
• سوم، توانایی های مالی خود را ارزیابی کنید، زیرا نگهداری یک دام بزرگ مستلزم هزینه های مالی خاصی است.

خروس بدون سر

یک حادثه که در سال 1945 در ایالات متحده رخ داد بسیار نشانگر است. این اتفاق افتاد که کشاورز لوید اولسن تصمیم گرفت برای شام مرغ بپزد. برای این کار او یک خروس جوان از نژاد ویاندوت را انتخاب کرد و او را تا حد مرگ هک کرد. اما اتفاقی که بعدا افتاد او را شوکه کرد: پرنده از جایش بلند شد و طوری در جاده راه رفت که انگار هیچ اتفاقی نیفتاده است.

این داستان در تمام دنیا شناخته شده است، زیرا خروس بعدها برای پول نشان داده شد. از لحظه بریدن سر و تا زمان مرگ مایکل (به نام این پرنده شگفت انگیز) یک سال و نیم گذشت.

این رویداد در ایالت کلرادو رخ داد، همچنین بنای یادبودی از این پرنده منحصر به فرد وجود دارد که درک واقعیت را برای بسیاری از مردم تغییر داد.

علم هنوز نتوانسته است این مورد را توضیح دهد، زیرا مایکل تا پایان روزگارش نه تنها زندگی می کرد، بلکه رفتاری طبیعی برای جوجه ها داشت (حتی روی یک سوف می خوابید).

جگر بلند مرغ

بیشتر جوجه ها حدود 4-5 سال عمر می کنند، زیرا تولید تخم مرغ اصلی آنها در 2-3 سال اول زندگی اتفاق می افتد. و در مرغداری ها معمولاً تا یک سال مرغداری انجام می شود.سپس ذبح می شود یا به عموم فروخته می شود.

در روستاها، نگرش نسبت به جوجه ها تا حدودی متفاوت است، اما هیچکس آنها را برای مدت طولانی نیز نگه نمی دارد. حداکثر امید به زندگی از مرگ طبیعی به ندرت از 10 سال بیشتر می شود.

اما هنوز یک مورد در سال 1988 در چین رخ داد. یک جوجه 22 ساله در آنجا پیدا شد. تصور می شد که او در طول زندگی خود بیش از 5000 تخم گذاشته است.