نحوه تکثیر زنبورها: انواع تولید مثل مصنوعی و طبیعی

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

کار با زنبورها به طرز شگفت آوری جالب و چالش برانگیز است. برای مشارکت موفقیت آمیز در آن، باید تجربه زیادی داشته باشید، تا صدها تفاوت ظریف مختلف را درک کنید. یکی از اولین سوالاتی که بسیاری از زنبورداران مبتدی می پرسند این است: "زنبورها چگونه تولید مثل می کنند؟" این یک سؤال واقعاً مهم است - با دانستن پاسخ آن، می توانید یک کلنی را در یک فصل به 4-6 گروه سالم تبدیل کنید که هر کدام به راحتی در زمستان زنده می مانند و در بهار می توانند به طور مولد کار کنند و تولید کنند. صدها کیلوگرم عسل طبیعی.

انواع زنبورهای پرورشی

برای شروع، باید دو روش تولید مثل را از هم متمایز کرد. اولی نوزاد است. هدف آن فقط افزایش تعداد زنبورهای یک خانواده است. به لطف این، خانواده قوی تر می شود، شهد بیشتری جمع آوری می کند و می تواند سردترین زمستان را با حداقل تلفات جان سالم به در ببرد. دومی ازدحام است. به لطف او، تعداد زنبورهای یک خانواده به میزان قابل توجهی کاهش می یابد، اما تعداد خانواده ها افزایش می یابد. با گذشت زمان، به لطف فرزندان، استحکام خانواده احیا می شود.

همچنین باید چند مصنوعی را برجسته کنیمروش های تولید مثل - لایه بندی، تقسیم و پلاک روی رحم. آنها شبیه ازدحام هستند، با این حال، به میل زنبور عسل رخ نمی دهند، بلکه زمانی که زنبوردار به آن نیاز دارد، رخ می دهد. البته، یادگیری بیشتر در مورد هر یک از آنها برای یک زنبوردار مبتدی که به چگونگی تولید مثل زنبورها علاقه دارد بسیار مفید خواهد بود.

Brood

اینجا همه چیز کاملاً ساده است - مکانیسم این فرآیند به خودی خود کاملاً شبیه تولید مثل در بیشتر حیوانات و همچنین افراد است. حداقل در ظاهر.

ملکه زنبور عسل بیشتر عمر خود را در کندو می گذراند. زنبورهای پرستار با دقت از او مراقبت می کنند، به او ژل رویال می خورند، تخم مرغ می گیرند، پهلوهای او را به خوبی ماساژ می دهند و غیره. در نتیجه چنین مراقبتی و افزایش تغذیه، رحم چاق می شود، توانایی پرواز خود را از دست می دهد. اما در تعداد زیادی تخم می گذارد - چندین هزار در روز. و برای این، او حتی نیازی به جفت گیری ندارد - در این مرحله، زنبورها با پارتنوژنز، یعنی بدون مشارکت نرها (پهپادها) تولید مثل می کنند.

زنبورهای دایه تخم‌ها را می‌برند، آنها را به لانه‌های عسل مخصوص می‌برند، در آنجا تخم به لارو تبدیل می‌شود، سپس به گل داودی تبدیل می‌شود که از آن زنبور کارگر جدیدی بیرون می‌آید. به لطف این، تولید مثل کارگران به سرعت و بدون مشکل پیش می رود.

با این حال، پارتنوژنز در زنبورها (تولید غیرجنسی) فقط برای مواردی مناسب است که زنبورهای کارگر غیرجنسی مورد نیاز هستند. اما در برخی موارد، رحم دنیای آشنای کندو را ترک می کند - این مقدمه با آماده سازی جدی است و به طور کلی این روند بسیار جالب است. بنابراین، ما در مورد آن بیشتر به شما خواهیم گفت.

حرکت سریع

در شرایط خاصی (در مورد آنها کمی بعد صحبت خواهیم کرد)، ملکه کندو را برایلقاح توسط هواپیماهای بدون سرنشین این برای تخمگذاری لازم است که سایر ملکه ها و هواپیماهای بدون سرنشین از آنها بیرون بیایند. در اینجا نمی توان از پارتنوژنز صرف نظر کرد. تولید مثل زنبورها در این مورد چگونه است؟ همه چیز بسیار جالب است.

چند روز قبل از خروج، رحم تخم نمی گذارد، خوردن ژل رویال را متوقف می کند، به عسل روی می آورد. در نتیجه، وزن زیادی از دست می دهد، فرصت پرواز پیدا می کند. این کاری است که او انجام می دهد - با پرواز از کندو، رحم تا ارتفاع زیادی بالا می رود، جایی که با هواپیماهای بدون سرنشین برخورد می کند. علاوه بر این، این می تواند هم هواپیماهای بدون سرنشین از کندوی او و هم از افراد غریبه باشد. این امر تجدید خون، جهش های جزئی در فرزندان را تضمین می کند، با هدف بهبود کیفیت زنبورها، سازگاری با شرایط محیطی خاص.

در حین پرواز، ملکه توسط هواپیماهای بدون سرنشین بارور می شود و پس از بازگشت به کندو، آماده تخم گذاری است که از آن نه زنبورهای کارگر بی جنس، بلکه پهپادهای جدید و یک ملکه بیرون می آیند.

ازدحام کردن چیست

بلافاصله پس از بازگشت به کندو، ملکه تخم های خود را در سلول های ملکه می گذارد - نه زنبورهای کارگر، بلکه ملکه های جدید از اینجا بیرون خواهند آمد. تعداد آنها می تواند به 8 و حتی 10 در یک زمان برسد.

بعد از 7-10 روز، اولین ملکه کاملاً تشکیل شده از مشروب مادر خارج می شود. تعداد زیادی زنبور کارگر و همچنین پهپادها در اطراف آن جمع می شوند. آنها با هم از کندو به بیرون پرواز می کنند - ازدحام ایجاد می شود که برای زنبورداران باتجربه شناخته شده است.

تقریباً غیرممکن است که از نحوه تولید مثل زنبورها عکس بگیرید. اما ثبت لحظه ازدحام یک تجربه بسیار جالب، البته نسبتاً خطرناک است. در این زمان، زنبورها کاملاً تهاجمی هستند، آنها می توانندبه هر کسی که از فاصله خطرناکی به آنها نزدیک می شود حمله کنید.

چند ساعت ازدحام در مجاورت کندو است. می تواند از درخت نزدیک یا از دیواره بیرونی کندو آویزان شود. این لحظه بهترین فرصت برای زنبوردار برای صید ازدحام است، نه اینکه آن را رها کند و در جایی در جنگل یا مکان مناسب دیگری ناپدید شود. تله های ویژه برای گرفتن استفاده می شود.

در تمام این مدت، زنبورهای پیشاهنگ به دنبال مکانی مناسب برای نقل مکان هستند. وقتی پیدا شد، ازدحام از محل خارج می شود و به آنجا پرواز می کند. گرفتن آنها در این زمان تقریبا غیرممکن است - پرواز در ارتفاع حدود سه متری انجام می شود.

از آنجایی که چندین سلول ملکه در کندو وجود دارد، می تواند چندین دسته وجود داشته باشد و هر کدام از سلول های بعدی ضعیف تر از سلول قبلی خواهند بود، زیرا زنبورهای باقی مانده در کندو تقریباً به طور مساوی تقسیم می شوند. هنگامی که یک کلنی بومی بسیار ضعیف می شود، ملکه ملکه های بیرون نیامده را از بین می برد تا تقسیم را متوقف کند - در غیر این صورت کندو می میرد و یک دسته بسیار ضعیف فرصتی برای زنده ماندن نخواهد داشت.

بسیاری از زنبورداران به این موضوع علاقه دارند که آیا زنبورهای جوان و جوجه کشی تولید مثل می کنند یا نه. پاسخ در اینجا صریح است: البته، بله. ملکه تخم می گذارد و وقتی خانواده جدید به اندازه کافی قوی شد، تقسیم دوباره تکرار می شود.

دلایل انتشار ازدحام

جمعیت معمولاً زمانی اتفاق می افتد که خانواده بیش از حد بزرگ شود. تعداد زنبورهای کارگر به حدی افزایش می یابد که زنبورهای بیکار ظاهر می شوند. آنها تمام روز را در مکان های مناسب می نشینند و در زندگی اجتماعی کندو شرکت نمی کنند - برایآنها فقط مکان مناسبی ندارند.

علاوه بر این، این فرآیند می تواند توسط شرایط زندگی ناکافی راحت - کندو با کیفیت پایین، آب خور، گرمای بیش از حد یا تنگی ایجاد شود.

معمولاً در هنگام ازدحام، نیمی از کندو خارج می شود و 2/3 ازدحام را زنبورهای جوان و قوی تشکیل می دهند. اما خانواده قدیمی همه نوزادان و عسل انباشته را دارند. درست است، قبل از حرکت، زنبورها با احتیاط عسل موجود در انبارهای قدیمی را می ریزند تا به راحتی از یک پرواز طولانی و آب و هوای بد جان سالم به در ببرند.

استفاده از لایه بندی

افسوس، تقسیم طبیعی خانواده، یا ازدحام، فرآیندی نسبتاً پیچیده و غیرقابل پیش بینی است. حدس زدن دقیق این اتفاق از قبل بسیار دشوار است ، اگرچه یک زنبوردار باتجربه همیشه می تواند طی چند روز تشخیص دهد که دسته به زودی بیرون می آیند - لحن وزوز کندو تغییر می کند. شما همچنین می توانید با توجه به چندین سلول ملکه در حال بلوغ در مورد رهاسازی قریب الوقوع ازدحام حدس بزنید.

اما هنوز روش های مصنوعی تقسیم محبوبیت بیشتری پیدا می کنند. استفاده از لایه بندی یکی از آنهاست.

این فرآیند تا حد امکان ساده است و حتی یک زنبوردار تازه کار نیز می تواند آن را انجام دهد.

دو یا سه قاب با جوجه چاپی از کندوی قدیمی، نسبتاً قوی و بزرگ به کندوی جدید منتقل می شود. علاوه بر این، آنها به همراه زنبورهای پرستار که روی آن نشسته اند منتقل می شوند.

همچنین باید دو قاب عسلی را انتقال دهید. سپس یکی از سلول های ملکه به کندو منتقل می شود - ترجیحا بزرگترین، رسیده است. ملکه از آن خارج می شود و بلافاصله کار تخم گذاری را آغاز می کند. در این صورت، ازدحام قطعاً نخواهد مرد، نهاز دست رفته، ضعیف نشده است. پس از همه، او بلافاصله به یک مکان جدید نقل مکان می کند. بله، و در خانواده قدیمی کار وجود خواهد داشت - برای بازیابی ذخایر عسل و لانه زنبوری.

تقسیم چگونه کار می کند

کاملاً مشابه استفاده از لایه بندی، روش دیگر پرورش زنبورها تقسیم است. در همان زمان، دومی تا حد امکان نزدیک به کندو قرار می گیرد، تا حد ممکن مشابه - از نظر شکل، اندازه، رنگ. حدود نیمی از کل زنبورهای کارگر به اینجا منتقل می شوند و همچنین 50٪ از قاب ها با عسل و بچه دار می شوند. فضای آزاد شده با قاب های موم شده تکمیل می شود.

با توجه به اینکه هر دو کندو شبیه هم هستند، در کنار هم ایستاده اند و زنبورهای محلی بوی یکسانی دارند، تا حد امکان به طور یکنواخت پخش می شوند. چند روز بعد، در شب، با بستن شکاف، می توانید کندو جدید را به مکان مناسب تری منتقل کنید - زنبورها قبلاً در آن مستقر شده اند و خانه های خود را ترک نمی کنند.

این چیست - پلاک روی رحم؟

آخرین روش پرورش مصنوعی برای زنبورها حمله به رحم است. تفاوت چندانی با موارد ذکر شده در بالا ندارد و همچنین بسیار ساده است.

همزمان 4 قاب همراه با مولدین در کندو جدید نصب شده و زنبورهای پرستار نیز به تماشای آن می پردازند. مطلوب است که نوزادان سن متفاوتی داشته باشند. لانه زنبوری و فونداسیون در طرفین نصب شده است.

ملکه پیر نیز به اینجا منتقل می شود (به شرطی که سلول های ملکه بالغ 6-7 روز پیش در کندو قدیمی ایجاد شده باشد).

کندو قدیمی به جای دیگری منتقل می شود و کندو جدید روی کندو قدیمی قرار می گیرد. سپس تعدادی از زنبورها به ملکه قدیمی باز خواهند گشت و بقیه از ملکه جدید مراقبت خواهند کرد.

البته در کندو جدید در ابتدا هیچ زنبور پرنده ای وجود نخواهد داشت. اما عسل به اندازه کافی وجود دارد، عسل های جدید از نسل بیرون می آیندزنبورها، و رحم، با حمایت پرستاران، سخت کار می کند و تا آنجا که ممکن است تخم می گذارد تا استحکام کندو را بازگرداند. بله، و تعداد کمی از زنبورهای وارد شده حمایت خوبی را ارائه خواهند کرد.

عمل باید فقط در هوای خوب و با پیش بینی مطلوب انجام شود. تعداد کمی از زنبورهای جوان پرنده وجود خواهد داشت، بنابراین، نمی توان تلفات زیادی را در اولین خروج از کندو مجاز کرد. این امر خانواده را به شدت تضعیف می کند و حتی ممکن است آن را از بین ببرد. همچنین باید مطمئن شوید که خانواده جوان عسل کافی دارد و منبع آب تا حد امکان نزدیک است.

نتیجه گیری

این مقاله ما را به پایان می رساند. در آن، ما سعی کردیم به نحوه زادآوری زنبورها بگوییم - به طور خلاصه، اما با تمام ویژگی های مهم. امیدواریم این اطلاعات هنگام کار بر روی یک زنبورستان جدید برای شما مفید باشد.