کوه توپخانه "نونا". تاسیسات توپخانه خودکششی روسیه

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

حتی در سالهای پایانی وجود اتحاد جماهیر شوروی، در شرایط آغاز افول ارتش، نیروهای هوابرد نیروی قابل توجهی بودند که در تمام درگیری های محلی در قلمرو سابق مورد استفاده قرار می گرفتند. اتحاد جماهیر شوروی و بدون دلیل نیست ، زیرا دکترین اتخاذ شده در آن زمان استفاده از نیروهای "عمو واسیا" را به عنوان وسیله ای برای حمله پیشگیرانه تجویز می کرد. کلاه‌های آبی به‌ویژه در جریان رویدادهای پراگ در سال 1968 و در افغانستان درخشان بودند.

هرچند که ممکن است، شما نمی توانید با مسلسل ها و BMD ها چیز زیادی به دست آورید: چتربازان به سلاح هایی نیاز داشتند که بتواند در برابر پریدن از هواپیما مقاومت کند، اما در عین حال قدرت رزمی قابل مقایسه با سیستم های توپخانه داشته باشد. فقط توپخانه، که همراه با چتربازان عمل می کند، می تواند این را تضمین کند.

در آن زمان، تاسیسات ASU-57 و ASU-85 در خدمت بودند، که برای سرکوب خودروهای زرهی سنگین دشمن احتمالی طراحی شده بودند. ویژگی های آنها برای آن زمان کاملاً قابل قبول بود، اما فرود به این صورت برای استقرار آنها استفاده نمی شد: ACS باید با احتیاط از هواپیمایی که در آن فرود آمده بود تخلیه می شد.فرودگاه طبیعتاً در این مورد بحث ناگهانی نبود.

شروع توسعه یک ماشین جدید

البته وضعیت کنونی نمی تواند مناسب فرماندهی معظم کل قوا باشد. دستور داده شد: شروع به طراحی ماشینی که بتواند تمام الزامات فوق را به طور کامل برآورده کند. اینگونه بود که پایه توپخانه نونا ظاهر شد. البته این بلافاصله اتفاق نیفتاد.

توسعه آن در دهه 60 آغاز شد و BMD-1 به عنوان یک پلت فرم مورد استفاده قرار گرفت. اسلحه خودکششی جدید نام اولیه 2S2 "Violet" را دریافت کرد. بلافاصله مشخص شد که اسلحه قدرتمند 122 میلی متری که از اسلحه های خودکششی Gvozdika "قرض گرفته شده" است ، به سادگی شاسی BMD را که برای آن بسیار ضعیف است ، از بین می برد. در همان زمان، خمپاره انداز 120 میلی متری خودکششی "Lily of the Valley" بر روی شاسی طولانی ساخته شد، اما تقریباً به همان دلایل هرگز مورد استفاده قرار نگرفت.

سری از "اشیاء"

در اواسط دهه 70، پروژه هایی از تانک های سبک اساساً جدید که به طور خاص برای نیازهای نیروهای هوابرد ("شیء 934" و "شیء 685") در ولگوگراد ایجاد شدند. سلاح اصلی آنها یک توپ 100 میلی متری قدرتمند بود. افسوس که به دلیل برخی ایرادات طراحی و اختلاف نظر با توسعه دهندگان، آنها نیز وارد سری نشدند. مشکل تجهیز نیروهای بالدار به توپخانه متحرک روز به روز حادتر شد.

تولد "نونا"

با این حال، در آن سال ها، نفربر زرهی BTR-D وارد خدمت نیروهای هوابرد شد. برخلاف همان BMD (که بر اساس آن ایجاد شد)، تکنیک جدید بسیار بیشتر بودبلند کردن، همانطور که شاسی قدیمی توسط یک غلتک مسیر گسترش یافته است.

در نهایت، متخصصان موسسه تحقیقات مرکزی مهندسی دقیق و همچنین طراحان افسانه ای Perm Motovilikha، با در نظر گرفتن تمام تجربیات منفی همکاران خود، یک تفنگ 120 میلی متری 2A51 اساساً جدید ایجاد کردند. منحصر به فرد بودن آن در این بود که بر اساس این سلاح می توان یک سیستم توپخانه جهانی ایجاد کرد که شامل طیف وسیعی از ویژگی های مثبت خمپاره، توپ و هویتزر باشد.

اسلحه جدید خودکششی که بر اساس این اسلحه ایجاد شده است، SAU 2S9 "NONA S" نام داشت. باور عمومی بر این است که او نام خود را از شور و شوق طراح اصلی گرفته است، اما همه چیز بسیار ساده تر است: نام مخفف "تفنگ توپخانه زمینی جدید" است.

تفاوت های اصلی با سایر نمونه ها

البته، تعبیر "بی نظیر در جهان" برای خیلی ها به دردسر افتاده است. اما اگر در مورد اسلحه های خودکششی 2S9 "NONA S" صحبت کنیم، این مهر بیش از حد منصفانه است.

منحصر به فرد بودن (تکرار می کنیم، این کلمه در این مورد مناسب است) سیستم مورد بحث این است که با داشتن اندازه بسیار متوسط، قدرت شلیک عالی را در میدان جنگ ارائه می دهد و حتی می تواند به عنوان جایگزینی برای آن استفاده شود. چندین نوع سلاح در یک زمان! برای شروع، پایه توپخانه Nona به شما این امکان را می دهد که نه تنها پیاده نظام دشمن را با اطمینان سرکوب کنید، بلکه حتی با تانک های دشمن نیز بجنگید. از بسیاری جهات، چنین ویژگی‌های چشمگیر اسلحه‌های خودکششی به دلیل وسیع‌ترین گستره پوسته‌ها است.

درباره ابزارهای مورد استفاده

پرتابگر نونا چه نوع گلوله هایی را می تواند شلیک کند که مشخصات آن در زیر آورده شده است؟

تجهیزات توپخانه تکه تکه شدن با انفجاری قوی به ویژه برجسته است. حداکثر برد شلیک تقریباً 9 کیلومتر است و به دلیل سرعت کم (بیش از 360 متر در ثانیه) و بالستیک خاص، می توان آنها را با "پیوند" شلیک کرد. آنها به ویژه در افغانستان خود را به خوبی نشان دادند، زمانی که توانستند دشمن را از گذرگاه های مهم بیرون بیاورند، بدون اینکه حتی با آنها تماس مستقیم داشته باشند. از نظر کارآیی، این گلوله‌ها چندان کمتر از هویتزرهای 152 میلی‌متری خود نیستند که هم در ارتش کشورهای ما و هم در بین کشورهای عضو ناتو به‌طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرند.

بنابراین نصب Nona که عکس آن در مقاله موجود است، یک سلاح واقعا منحصر به فرد است.

معادن

به ویژه مهم است (تحت شرایط عملیات خاص نیروهای هوابرد) که حداقل برد ممکن برای استفاده از چنین پرتابه ای 1.7 کیلومتر و مین ها - حدود 400 متر باشد. از آنجایی که ویژگی های تفنگ امکان استفاده از گلوله های استاندارد 120 میلی متری را فراهم می کند، چتربازان به وسیع ترین برد خود دسترسی دارند. با یک مین متلاشی کننده متعارف با انفجار قوی، توپخانه نونا می تواند در 7.3 کیلومتر شلیک کند. مزیت بزرگ این تفنگ این است که به شما امکان می دهد از مین های 120 میلی متری کشورهای خارجی بدون هیچ تغییری استفاده کنید.

راکت

از جمله موارد دیگر، پرتابه های موشک فعال را می توان در بار مهمات گنجاند. طراحی آنها بر اساس موتور جت است که به شما اجازه می دهد تا 13 کیلومتر شلیک کنید. در این نقش، نصب"Nona" که عکسی از آن در مقاله موجود است، می‌تواند به طور موثر برای مسلح کردن گروه‌هایی که وظیفه اصلی آنها انهدام خودروهای زرهی سنگین دشمن است، استفاده شود.

باید به موشک های هدایت شونده اشاره کرد که می توانند به طور مستقل با استفاده از اشاره گر لیزری هدف را هدف قرار دهند. آنها تانک ها و سایر تجهیزات سنگین را از بالا، در محافظت نشده ترین قسمت، مورد اصابت قرار می دهند. احتمال انهدام هدف در این حالت کمتر از 0.8-0.9 نیست.این نوع مهمات کیتولوف-2 نام داشت. همچنین می تواند توسط اسلحه های خودکششی نونا که عکس آن را در این مطلب مشاهده می کنید با موفقیت استفاده کند.

با این حال، پرتابه های تجمعی معمولی می توانند برای مبارزه با خودروهای زرهی استفاده شوند. با سرعت اولیه 560 متر بر ثانیه، دقت قابل قبول شلیک به سمت وسایل نقلیه دشمن در بردهای تا یک کیلومتر تضمین می شود و توانایی سوزاندن تا 600 میلی متر زره همگن نشان می دهد که با کمک آنها کاملاً امکان پذیر است. همه MBT های مدرن یک دشمن بالقوه را شکست دهید.

ویژگی های مکانیزم بارگیری

از آنجایی که استفاده از مین ها در زوایای ارتفاع قابل توجه برای خدمه کار بسیار پر زحمتی است، مکانیسم بارگیری به یک سیستم محفظه ویژه مجهز شده بود که با هوای فشرده کار می کند. از جمله قابلیت‌های ماژولی که 2S9 Nona از آن استفاده می‌کند پس از هر شلیک برای تمیز کردن بشکه مورد تقاضا است که آلودگی گازی محفظه جنگی را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد و راحتی خدمه را افزایش می‌دهد.

برخی مشخصات

از آنجایی که اسلحه خودکششی با در نظر گرفتن امکان فرود آن ساخته شد، طراحان مجبور بودند تا حد امکان طرح را سبک کنند. یک آلیاژ آلومینیوم ویژه به عنوان ماده ای برای زره استفاده شد که با این وجود خدمه را به خوبی از آتش مسلسل محافظت می کند. سبکی و سفتی بدنه شناوری مثبت ایجاد می کند، به همین دلیل Nona می تواند به طور مستقل موانع آب را فشار دهد.

قدرت موتور دیزل 240 لیتر در ثانیه است و سیستم تعلیق هیدروپنوماتیک با کیفیت و قابل اعتماد به اسلحه های خودکششی "Nona" اجازه می دهد تا در بزرگراه تا 60 کیلومتر در ساعت و روی آب شتاب بگیرند. - تا 9 کیلومتر در ساعت از جمله، قابلیت کنترل سیستم تعلیق این امکان را فراهم می کند که در صورت نیاز، ارتفاع خودروی جنگی را تا 35 سانتی متر کاهش دهید.

انواع دیگر

بعد از افغانستان معلوم شد که توپخانه نونا یک سلاح بسیار مؤثر است. نمایندگان انواع مختلف نیروها آنقدر این توسعه را دوست داشتند که تمایل داشتند چیزی مشابه برای تسلیح تمام تشکل های پیاده نظام زمینی نیروهای مسلح به دست آورند. به همین دلیل است که اسلحه یدک‌کشی 2B16 اسلحه‌های خودکششی "NONA-K" توسعه یافته و مورد استفاده قرار گرفت.

به لطف ترمز پوزه منحصر به فرد، که تا 1/3 از انرژی پس زدن را از بین می برد، اسلحه بسیار سبک ساخته شد. جرم آن بیش از 1200 کیلوگرم نیست. تقریباً تمام قسمت های اسلحه قابل تا شدن هستند که حمل و نقل یا استقرار در شرایط سخت را بسیار تسهیل می کند. ماشین GAZ-66 برای حرکت در نظر گرفته شده است، اما به طور تجربی ثابت شده است که حتی UAZ-469 می تواند حمل و نقل خود را در یک جاده کم و بیش مناسب انجام دهد. بنابرایناز آنجایی که در انتهای تخت‌ها غلتک‌هایی وجود دارد، در صورت لزوم، اسلحه می‌تواند توسط نیروهای محاسباتی خود در میدان جنگ حرکت کند.

یک گزینه شاسی دیگر

در پرم، تحت رهبری با استعدادترین یوری کالاچنیکوف، 2S23 NONA SVK در سال 1990 ساخته شد.

برای شاسی در این نسخه از BTR-80 استفاده شده است. برای قرار دادن اسلحه جدید در آنجا، طراحی برجک باید کاملاً بازطراحی می شد و در واقع آن را دوباره ایجاد می کرد. یک مزیت بزرگ حجم داخلی چشمگیر بدنه BTR بود که به لطف آن امکان افزایش بار مهمات قابل حمل 2S9 Nona به یکباره تا 30 گلوله وجود داشت. در شرایط جنگی، گلوله ها می توانند به معنای واقعی کلمه کل محفظه نیرو را پر کنند، که ارزش این نصب را بیشتر می کند. علاوه بر این، به طور خاص برای شلیک از موقعیت های بسته، طرح NONA SVK شامل مکانیزمی برای تغذیه پوسته ها از زمین بود.

سلاح های اضافی

برای ارائه قدرت شلیک اضافی، طراحان علاوه بر این یک مسلسل PKT 7.62 میلی متری را در برجک نصب کردند که می تواند توسط فرمانده تفنگ از راه دور کنترل شود. برای تسلیحات اضافی خدمه، چهار MANPADS ایگلا، چهار AK-74 (یا معادل) و یک دوجین نارنجک (RGD یا F-1، بسته به موقعیت) در بار مهمات گنجانده شده است. از جمله موارد دیگر، نارنجک انداز برای نارنجک های دودزا روی برج نصب شده است.

بنابراین، "Nona" سلاحی است که راه حلی برای گسترده ترین طیف ماموریت های رزمی ارائه می دهد که فقط می تواند به هر گروه پیاده نظام یا هوابرد اختصاص داده شود.

مثبتویژگی های جدید شاسی

به دلیل استفاده از شاسی BTR-80، امکان بهبود قابل توجهی در سرعت و قدرت مانور خودرو جدید فراهم شد. در مرحله اول، حداکثر سرعت به 60 کیلومتر در ساعت افزایش یافت و محدوده کروز اکنون 600 کیلومتر است. علاوه بر این، شاسی چرخدار BTR-80 هنگام استقرار نیروها در مسافت های طولانی بسیار قابل اعتماد است: این وسیله نقلیه می تواند به راحتی تمام 600 کیلومتر را به تنهایی بدون هیچ گونه خرابی یا توقف اجباری طی کند.

از جمله اینکه شاسی استاندارد هزینه تعمیرات و آموزش پرسنل را به شدت کاهش می دهد و هزینه بهره برداری نیز به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. تا به امروز، قبلاً ثابت شده است که کارکرد وسایل نقلیه مبتنی بر BTR-80 1.5 تا 2 برابر ارزان تر از Nona مبتنی بر BRDM-1 است.

اصلاح ملات

تا به امروز یک خمپاره نیمه اتوماتیک سبک "NONA-M" ساخته شده است که از بریچ بارگیری می شود. وزن آن به حدی است که خدمه می توانند آن را در عرض چند دقیقه از بین ببرند و یا به تنهایی حمل کنند یا با حیوانات بارکش و وسایل نقلیه سبک حمل کنند. این باعث می شود Nonu-M یک سلاح ضروری برای مناطق جنگلی و کوهستانی باشد.

نتیجه گیری

امروزه "نونا" از نظر قدرت و انعطاف پذیری در استفاده در شرایط مختلف رزمی مشابهی در جهان ندارد. از آنجایی که این ماشین تقریباً از کل پرتابه های رایج مورد استفاده توسط نیروهای زمینی نیروهای مسلح RF استفاده می کند، کارایی آن در هر صحنه عملیاتی به همان اندازه زیاد است. قابلیت های باتری های نونا به حدی است که خدمه خمپاره انداز استاندارد یگان های تفنگ موتوری را بسیار پشت سر می گذارند. بنابراین، "نونا" یک سلاح است،واقعا در نیروهای داخلی بی نظیر است.

علاوه بر این، تمام پیشرفت هایی که در ایجاد و اصلاح Nona به کار رفته است، به طور فعال توسط طراحان ما هنگام معرفی سیستم های توپخانه ای اساساً جدید استفاده می شود.

سایر SPG در روسیه

احتمالاً ممکن است تصور نادرستی داشته باشید که اسلحه خودکششی Nona تنها سلاحی در این کلاس است که در خدمت کشور ما است. اینطور نیست.

وین

یک آنالوگ از نصب در نظر گرفته شده "Vienna" است، از بسیاری جهات شبیه به سیستم توصیف شده است. برخلاف نونا، بر اساس BMP-3 ساخته شد. مانند مورد قبلی، مسلح به یک تفنگ 120 میلی متری. افسوس، با تمام مزایایی که دارد (مثلاً افزایش امنیت پرسنل)، "وین" هنوز تقریباً در یک نسخه در سربازان حضور دارد.

چه تاسیسات توپخانه خودکششی دیگر روسیه وجود دارد؟ در اصل، تعداد آنها کم نیست. بیایید موارد اصلی را فهرست کنیم:

• 2S19 Msta-S.
• 2C1 میخک.
• 2C3 اقاقیا.
• 2C5 سنبل و 2C25 Sprut-SD.

همه نمونه هایی که در بالا توضیح داده شد، به استثنای اسپروت، هویتزرهای سنگین هستند که اسلحه اصلی آن دارای کالیبر 152 میلی متر است. وظایف آنها تا حدودی با کارهایی که توسط اسلحه خودکششی Nona انجام می شود متفاوت است. بنابراین هدف اصلی آنها تیراندازی از مواضع بسته یا انهدام مواضع مستحکم دشمن است. به عنوان مثال، در گروزنی در سال 1995 دقیقاً چنین بودتاسیسات Msta-S به طور موثر برای سرکوب دفاعی دشمن در عمق استفاده شد.

همه توپخانه های خودکششی روسی با همتایان غربی خود به دلیل اتحاد با یکدیگر و با T-72 (و T-90، به ترتیب) MBT متفاوت هستند. این شرایط هم تعمیرات ساده و هم هزینه کم عملیات را تضمین می کند.