کوره های زغال سوز برای تولید زغال چوب. کوره زغال چوب را خودتان انجام دهید

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

زغال چوب یکی از قدیمی ترین انواع سوخت است. نه تنها برای پخت و پز و گرم کردن خانه استفاده می شود. در صنایع شیمیایی و متالورژی، دامپروری و ساختمان سازی، پزشکی و فارماکولوژی استفاده می شود. امروزه عمده زغال چوب در کارخانه های کوچک تولید می شود. تولید زغال چوب و فروش آن یک تجارت سودآور در مناطقی است که جنگل ها رشد می کنند و حتی می توانید آن را در سایت کشور خود سازماندهی کنید.

فرایند زغال‌زایی

به عنوان مواد اولیه چوب، نه تنها از هیزم انواع چوب استفاده می شود، بلکه از ضایعات حاصل از نجاری یا تولید مبلمان نیز استفاده می شود: گره، کنف، خاک اره. ذغال سنگ نارس در تالاب ها استفاده می شود.

چوب در فرآیند زغال‌گیری سه مرحله را طی می‌کند: پیش خشک کردن، تجزیه حرارتی و خنک‌سازی.

خشك كردن و گرم كردن اوليه مواد اوليه در محفظه به دليل حرارتي است كه از خارج تامين مي شود. فرآیند آزادسازی حرارت خود (واکنش گرمازا شیمیایی) زمانی شروع می شود که دمای چوب به 280 درجه سانتی گراد برسد. عرضه بیشتردیگر نیازی به گرما نیست.

زغال سنگ تمام شده پس از سوزاندن تا دمایی خنک می شود که در آن احتراق خود به خودی زغال سنگ غیرممکن است، یعنی زیر 40 درجه سانتیگراد.

در روز اول، هنوز مقدار زیادی بخار آب در مخلوط گازهای دودکش و محصولات زغال‌کننده وجود دارد که در طی فرآیند خشک کردن آزاد می‌شوند. سپس مخلوط خشک‌تر می‌شود و می‌تواند به‌عنوان سوخت اضافی در همان کوره یا به‌طور مؤثرتر در کوره‌ای نزدیک استفاده شود.

تجهیزات ذغال سوز

کوره های زغال چوب با ظرفیت های مختلف برای تولید زغال چوب استفاده می شود. معلوم می شود که چنین زغالی در فرآیند پیرولیز، یعنی چوب بدون اکسیژن سوزانده می شود.

کوره های زغال برای تولید زغال چوب ثابت و متحرک تولید می شوند.

تجهیزات ثابت توسط تولیدکنندگان نسبتاً بزرگ برای فرآیند پیوسته تجزیه در اثر حرارت حجم زیادی از چوب استفاده می شود.

فرهای بزرگ بسیار پربازده‌تر از اجاق‌های سیار هستند، آنها می‌توانند از چندین نوع سوخت استفاده کنند، اما الزامات زیست‌محیطی بالایی دارند.

کوره‌های سیار ناکارآمد، کوچک هستند و در مکان‌هایی که مواد اولیه در دسترس هستند، مانند محل‌های چوب‌برداری، یا جایی که محصول نهایی مورد نیاز است، مانند محل‌های ساخت و ساز استفاده می‌شود.

سوخت اجاق‌های سیار از همان چوب‌های ضایعاتی که زغال‌سنگ از آن تولید می‌شود کار می‌کنند.

اگراگر کوره با ضایعات کار کند، سود آن دو برابر می شود و زغال سنگ بدون هزینه سوخت اضافی تولید می شود و ضایعات فرآوری می شود که هنوز باید دفع شود و هزینه و زمان صرف آن شود. این نوع تولید زغال چوب ارزان ترین است.

تجهیزات ذغال سوزاندن مداوم

یک گروه جداگانه کوره های زغال چوب هستند که در آنها گازهای دودکش حاصل از سوختن سوخت وارد محفظه می شوند، از چوب عبور می کنند، بخارات و گازهایی را که محصول خشک کردن و زغال کردن مواد اولیه چوب هستند به هم متصل می کنند و به بیرون می روند. در آنها، فرآیند پیرولیز به طور یکنواخت انجام می شود، زیرا چوب در تماس مستقیم با مایع خنک کننده تامین شده از زیر است. اما پیروگازها حاوی غلظت بالایی از ترکیبات شیمیایی هستند که محصولات تجزیه چوب هستند، بنابراین تجهیزات اضافی باید برای استفاده مفید یا احتراق محصولات جانبی پیرولیز نصب شود.

روتورهای عمودی که به طور مداوم کار می کنند اینگونه کار می کنند، در محفظه ای که چوب در بالا خشک می شود، تجزیه در اثر حرارت در لایه میانی، کلسینه کردن زغال سنگ و خنک شدن آن - در پایین انجام می شود.

کوره های زغال چوب با ظروف یا ظروف قابل تعویض نیز به طور مداوم کار می کنند. اصل کار چنین کارخانه هایی این است که هر دسته بعدی از مواد خام به دلیل واکنش گرمازا در مرحله قبلی تا دمای مورد نیاز گرم می شود.

در این حالت، فرآیند تشکیل زغال سنگ در هر یک از مخزن‌ها مستقل از سایرین اتفاق می‌افتد و کوره‌ای که گازهای پیرولیز به داخل کوره آن تخلیه می‌شود،جدا از اتاقک های قابل تعویض واقع شده است.

روتورها و محفظه های پیرولیز از فلز با عایق حرارتی ساخته شده اند.

تجهیزات ذغال سوز سیکل تناوبی

ساده ترین طرح کوره زغال چوب یک بشکه فلزی معمولی دویست لیتری است که در آن چوب گذاشته و آتش می زنند. گرمای اضافی تامین نمی شود و گازهای بخار از طریق یک سوراخ کوچک مخصوص خارج می شوند. تولید زغال سنگ بی کیفیت، با بازدهی کمتر از پانزده درصد، کثیف، اما عملاً بدون هزینه است.

امروزه طرح هایی از کوره های زغال چوب وجود دارد که در آنها دیوارهای محفظه با مایع خنک کننده گرم می شود و گرما از آن به هیزم موجود در آن منتقل می شود. اینها معمولاً کوره‌های زغال‌سنگ چرخه‌ای هستند که در فواصل زمانی معین، کل فرآیند سوزاندن زغال‌سنگ انجام می‌شود: هیزم بارگیری می‌شود، دوباره ذغال می‌شود، زغال سنگ تمام شده تخلیه می‌شود، هیزم دوباره بارگیری می‌شود و غیره..

در ماشین های ترکیبی، چوب به صورت دوره ای بارگیری می شود و زغال سنگ تمام شده تخلیه می شود، اما بخشی از چوب همیشه در فرآیند تجزیه در اثر حرارت است.

کوره ها را می توان از فلز یا آجر نیز ساخت.

کوره زغال چوب سه محفظه

مخلوط بخار و گاز که از محفظه پیرولیز خارج می شود، پس از سرد شدن متراکم می شود. مایع پیرولیز (مایع) و گازهای غیر قابل تراکم، از آنجایی که هنوز به طور گسترده مورد استفاده قرار نمی گیرند، به عنوان سوخت اضافی در محفظه احتراق استفاده می شوند. عقب نشینی طرفمحصولات پس سوز توسط طراحی کوره ارائه می شود. تاثیر این طراحی نه تنها صرفه جویی در مصرف سوخت، بلکه در حفاظت از محیط زیست نیز می باشد.

کوره‌های زغال‌سنگ سه محفظه‌ای چرخه‌ای مداوم از تولید زغال سنگ را فراهم می‌کنند. در هر محفظه یکی از مراحل چرخه به طور جداگانه انجام می شود و خشک شدن اولیه ماده اولیه به دلیل حرارتی که در طی احتراق گازهای پیرولیز به دست می آید اتفاق می افتد. اینگونه کوره ها علاوه بر صرفه جویی در مصرف سوخت، مزایای بسیار دیگری نیز دارند. از آنجایی که بارگیری چوب و تخلیه زغال سنگ تمام شده در زمان های مختلف اتفاق می افتد، پرسنل خدمات به طور یکنواخت بارگیری می شوند. هزینه کوره سه محفظه کمتر از کوره تک محفظه با همان اندازه است و راندمان و عمر مفید به دلیل تقسیم بار بیشتر است.

چنین تجهیزاتی برای کارکرد طولانی مدت در صنایع بزرگ طراحی شده اند و اگر مجهز به دیگ مولد گاز باشد، می توان از خاک اره و براده ها به عنوان سوخت استفاده کرد.

کوره ذغالی تک محفظه

زغال چوب در مقادیر کم (حداکثر ۸ تن در ماه) را می توان در یک کوره یک محفظه تولید کرد. چرخه کامل تولید بستگی به مدل دستگاه دارد و ممکن است 1 تا 3 روز طول بکشد.

چنین کوره ای را می توان در خانه های خصوصی، در موسسات پذیرایی، به منظور دفع ضایعات تولید و محصولات نامرغوب در شرکت های کوچک نجاری استفاده کرد.

اصل تولید در آنها و کوره های صنعتی بزرگ تفاوتی ندارد. کوره های تک محفظه معمولا کوچکتر هستنداندازه ها، مواد اولیه نیز کمتر در آنها بارگیری می شود، اما فضای کمتری را نیز اشغال می کنند، در صورت لزوم حمل و نقل آنها آسان است.

در خارج از کشور مدتهاست که کوره های زغال چوب برای مصارف خانگی تولید می شده است. غذاهای کبابی یا باربیکیو روی زغال چوب پخته می‌شوند.

ویژگی ها و طراحی کوره زغال چوب

سازندگان کوره های زغال چوب، اعم از خارجی و داخلی، حجم کاری یک محفظه و تعداد کل اتاقک های کوره را به عنوان اولین مشخصه ذکر می کنند. سپس حجم هیزم با اندازه و رطوبت معین معمولاً نشان داده می شود که می توان آن را در یک زمان در کوره بارگذاری کرد. این شاخص برای انطباق با پارامتر بعدی مهم است - مدت زمان بر حسب ساعت چرخه اصلی کار.

برای تعیین کارایی یک مدل خاص، دو پارامتر برای چوب از همان گونه تنظیم می شود - مقدار تخمینی هیزم بارگیری شده در محفظه تجزیه در اثر حرارت و خروجی زغال سنگ از آنها.

آخرین موارد ابعاد کلی کوره و وزن آن است. اگر قرار نیست دستگاه منتقل شود، این داده ها ممکن است نقش خاصی نداشته باشند، اما در حین حمل و نقل می توانند تعیین کننده باشند.

به عنوان یک قاعده، اجاق گازهای تک محفظه خانگی یک بشکه فلزی است که با شیب ملایمی قرار می گیرد یا روی تکیه گاه هایی با یک جعبه آتش تعبیه شده در پایین نصب می شود.

خود جعبه آتش، بدنه کوره، جعبه لوله و درب منهول از فولاد با ضخامت حداقل 3 میلی متر و پوسته بیرونی آن 1 میلی متر است.

جوش دو طرفه کهپوسته های بدنه به هم وصل شده و با باندهایی تقویت شده است که از لوله مستطیلی ساخته شده است، در صورت افزایش ناگهانی فشار در مخزن، استحکام و استحکام بیشتری به ساختار می بخشد.

به منظور کاهش اتلاف حرارت، مواد عایق حرارتی بین بدنه دوربین و پوسته بیرونی قرار می گیرد. این اقدام باعث افزایش راندمان کوره می شود. دیوارهای جعبه آتش از داخل با آجر نسوز پوشیده شده است.

دستگاه های محصولات پس سوزاندن زغال اخته را می توان به طور جداگانه تهیه کرد.

کوره زغال چوب را خودتان انجام دهید

یک بشکه روی پایه ساده ترین طراحی است، اما برای کارایی بیشتر و ایمنی در برابر آتش، بشکه باید روی پایه غیر قابل احتراق نصب شود یا در سوراخی مدفون شود.

می توانید کوره های زغال چوب خود را از آجر یا فلز بسازید. این نقاشی را می توان در اینترنت و همچنین توضیحات کاملاً دقیق یافت. درست است، باید درک کرد که کیفیت یک کوره خانگی و محصول نهایی بسیار پایین تر است و حجم زیادی از زغال سنگ وجود نخواهد داشت.

در کلبه تابستانی می توانید یک گودال زغال سنگ درست کنید یا می توانید یک کوره زغال چوب از بشکه ها بسازید. برای این کار باید سوراخی به قطری حفر کنید که بشکه ای در آن جا شود که باید با آجر هم پوشانده شود، سوراخی به قطر تقریبی 100 میلی متر در کف بشکه بریده و در آن قرار دهید. سوراخ با سوراخ پایین.

سپس باید بشکه را با آجر بپوشانید، شکاف های بالا را با مقداری مواد نسوز ببندید، قسمت بالایی را با پشم معدنی عایق بندی کنید. این همه است، شما می توانید زغال سنگ خود را برای آن تهیه کنیدشومینه و باربیکیو.

طراحی دو بشکه کارآمدتر و قابل اعتمادتر است. ظرفی را که حجم آن دو برابر کوچکتر است در ظرف بزرگی قرار می دهند و با هیزم پر می کنند و با درب محکم می بندند و ضایعات چوب ریزدانه را در فضای بین دیوارها می ریزند و آتش می زنند سپس ظرف بزرگ را آتش می زنند. بشکه نیز با درپوشی که لوله در آن وارد شده است بسته می شود. اما هر دوی این فرها فقط برای استفاده در فضای باز و به اندازه کافی دور از آنها مناسب هستند.