پرتابه با انفجار قوی. پرتابه تکه تکه شدن با قدرت انفجار بالا. گلوله توپخانه

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

وقتی در سال 1330 دور، برتولد شوارتز، راهب آلمانی، خواص پرتاب باروت را کشف کرد، تصور نمی کرد که او زاده خدای جدیدی - خدای جنگ شود.

تولد توپخانه

کشف راهب بسیار سریع در امور نظامی اعمال شد و به زودی دو جهت در توسعه سلاح ها ظاهر شد که در آن از خواص پرتاب باروت استفاده شد. اولین مورد ایجاد سلاح های سبک دستی و دومی تولید توپ بود. ظهور تفنگ های دستی منجر به ایجاد نوع جدیدی از نیروها نشد. آنها به سادگی موارد موجود را مسلح کردند و کمان ها و نیزه های پرتاب نور - دارت در پیاده نظام و سواره نظام را جایگزین کردند. اما ظاهر توپ ها نیروهای جدیدی را تشکیل داد که در روسیه به آنها "اسلحه گرم" می گفتند و نظریه پرداز تسلیحات ایتالیایی "نیکولو تارتالیا" پیشنهاد کرد که آنها را توپخانه بنامیم که به معنای "هنر تیراندازی" است. برخی از محققان بر این باورند که این نوع از سربازان بسیار زودتر از کشف راهب آلمانی، با اختراع اولین ماشین های پرتاب - ballista ظاهر شد. به هر حال، توپخانه دقیقاً با ساخت سلاح گرم به خدای جنگ تبدیل شد.

توسعه خدای جنگ

Sبا گذشت زمان، امور نظامی متوقف نشد و اسلحه های توپخانه نه تنها بهبود یافتند، بلکه انواع جدیدی از آنها ظاهر شدند: هویتزر، خمپاره، سیستم های موشک پرتاب چندگانه و غیره. در قرن بیستم، توپخانه واقعاً بر میادین جنگ تسلط داشت. و همراه با توسعه اسلحه، مهمات توپخانه برای آنها نیز توسعه یافت.

انواع پرتابه

اولین گلوله توپخانه ای که به سمت دشمن شلیک شد چیزی بیش از یک سنگ معمولی بارگذاری شده در یک بالیستا نبود. با پیدایش توپ ها، استفاده از گلوله های مخصوص سنگی و سپس فلزی آغاز شد. آنها به دلیل انرژی جنبشی دریافتی در حین شلیک به دشمن آسیب وارد کردند. اما در اوایل قرن دوازدهم پس از میلاد، چین از یک گلوله انفجاری قوی استفاده کرد که با استفاده از منجنیق به سمت دشمن پرتاب شد. بنابراین، پیشنهاد تولید هسته های توخالی با مواد منفجره داخل آن دیری نپایید. اینگونه بود که گلوله توپ با انفجار قوی ظاهر شد. وی به دلیل انرژی انفجار و پراکندگی ترکش ها خسارت قابل توجهی به دشمن وارد کرد. پس از ظهور اهداف زرهی، مهمات مخصوص زره سوراخ، زیر کالیبر و تجمعی برای مبارزه با آنها ساخته شد. وظیفه آنها شکستن زره و از کار انداختن مکانیسم ها و نیروی انسانی موجود در فضای رزرو شده بود. همچنین پوسته هایی برای اهداف خاص وجود دارد: روشنایی، آتش زا، شیمیایی، تبلیغات و غیره. اخیراً مهمات هدایت شونده محبوبیت پیدا کرده اند که خود پرواز خود را برای شکست دقیق تر تنظیم می کنند.اهداف.

گلوله های انفجاری قوی

مین یک بار انفجاری است که از طریق موج ضربه ای، دمای بالا و محصولات انفجاری به دشمن آسیب وارد می کند (مثلاً برخی از مواد منفجره هنگام سوزاندن انتشارات سمی تولید می کنند). یک پرتابه انفجاری قوی در شکل خالص خود عملاً استفاده نمی شود. بار انفجاری در یک محفظه فلزی بادوام قرار می گیرد که می تواند فشار زیاد در سوراخ را تحمل کند. بنابراین، هنگامی که یک ماده منفجره منفجر می شود، پوسته تعداد زیادی قطعه را تشکیل می دهد. چنین مهماتی را پرتابه تکه تکه شدن با انفجار شدید (OFS) می نامیدند. اکثریت قریب به اتفاق مهمات توپخانه فقط OFS است.

تركش

از آنجایی که تضمین پراکندگی یکنواخت قطعات در هنگام منفجر کردن یک OFS معمولی دشوار است، یک پرتابه تکه تکه شدن با انفجار بالا با مهمات فرعی آماده ساخته شد. این نوع مهمات را "ترش" می نامیدند (به افتخار مخترع، افسر انگلیسی هنری شاپنل). زمانی که در ارتفاع چند متری از زمین منفجر شود بیشترین تاثیر را دارد. در مهمات مدرن، عناصر ضربه‌گیر به‌صورت اهرام پردار هستند که امکان اصابت حتی به اهداف زره‌دار سبک را نیز ممکن می‌سازد.

لامپ در برابر زره

در اواخر دهه 40 قرن بیستم در بریتانیا، یک پرتابه انفجاری قوی برای از بین بردن خودروهای زرهی دشمن ساخته شد. جعبه ای با دیواره نازک داشت که حاوی مواد منفجره و چاشنی همراه با تعدیل کننده بود. در تماس با زره، پوسته فلزی نازک از بین رفت.و مواد منفجره روی زره پوشانده شد و تا آنجا که ممکن بود منطقه وسیعی را تصرف کرد. پس از آن، چاشنی فعال شد و مواد منفجره منفجر شد. در نتیجه خدمه و مکانیسم های موجود در فضای رزرو شده توسط قطعات داخلی آسیب دیده و لایه بالایی زره سوخته است. به این نوع پرتابه های انفجاری قوی زرهی می گویند. با این حال، با ظهور حفاظت پویا و زره های فاصله دار، آن را بی اثر تلقی می کردند. در حال حاضر، چنین پوسته‌هایی فقط در کشور خود - در بریتانیا در خدمت هستند.

فیوز پوسته با قابلیت انفجار قوی

نخستین فیوز مهمات تکه تکه شدن با قدرت انفجار بالا یک فیوز معمولی بود که با شلیک توپ آتش زده شد و پس از مدتی شروع به انفجار مواد منفجره کرد. با این حال، پس از ظهور تفنگ های تفنگدار و پوسته های مخروطی، که ملاقات با مانع در جلوی بدنه را تضمین می کرد، فیوزهای کوبه ای ظاهر شدند. مزیت آنها این بود که انفجار مواد منفجره بلافاصله پس از تماس با مانع رخ داد. برای تخریب استحکامات، فیوزهای ضربه ای مجهز به تعدیل کننده بودند. این باعث شد تا مهمات ابتدا به مانع نفوذ کند و در نتیجه کارایی آن را به طور چشمگیری افزایش دهد. با تجهیز یک مین زمینی به چنین فیوزی با بدنه ای عظیم تر با دیواره های ضخیم (که به دلیل انرژی جنبشی اجازه نفوذ به عمق دیواره های نقاط شلیک طولانی مدت را می داد)، یک پرتابه سوراخ کننده بتن به دست آوردیم.

به هر حال، در مرحله اولیه جنگ بزرگ میهنی، تانک های KV-2 با کمک گلوله های سوراخ کننده بتن 152 میلی متری با موفقیت در برابر آن جنگیدند.خودروهای زرهی آلمانی زمانی که گلوله به یک تانک متوسط یا سبک آلمانی اصابت کرد، به دلیل وزن آن، ابتدا خودرو را منهدم کرد، برجک را پاره کرد و سپس منفجر شد. عیب فیوزهای کوبه ای این بود که وقتی به خاک چسبناک (مثلاً باتلاق) برخورد می کردند، کار نمی کردند. این مشکل توسط یک فیوز از راه دور برطرف شد که امکان منفجر کردن مهمات را در فاصله مشخصی از برش لوله تفنگ فراهم می کند. در حال حاضر از این نوع چاشنی تقریباً در تمامی OFS ها استفاده می شود. به عنوان مثال، این امکان را می دهد که از تفنگ های تانک به سمت اهداف هوایی (بالگردها) شلیک کنید.

استفاده رزمی از گلوله های انفجاری قوی

گلوله های با قابلیت انفجار قوی نوع اصلی مهمات مورد استفاده سیستم های توپخانه مدرن هستند. از آنها برای از بین بردن استحکامات، آسیب رساندن و از بین بردن انواع تجهیزات نظامی دشمن، سلاح ها و نیروی انسانی آن استفاده می شود. با کمک آنها، معابر در میدان های مین و مهندسی سازه های دفاعی ساخته می شود. به عنوان مثال، در دوره پایانی جنگ بزرگ میهنی، توپخانه های خودکششی شوروی ISU-152 با استفاده از یک پرتابه تکه تکه شدن انفجاری بالا 152 میلی متری، با موفقیت جعبه های قرص آلمانی را در ارتفاعات Seelow منهدم کردند که موفقیت اولین را تضمین کرد. و ارتش تانک دوم گارد کاتوکوف و بوگدانوف در شمال شرقی برلین. حتی در قوی‌ترین سلاح‌های غیرهسته‌ای زمان ما (RZSO "Smerch")، اساس بار مهمات، پرتابه‌های تکه‌شکن با انفجار قوی 9M55F است که با سلاح‌های کشتار جمعی در هنگام شلیک رگبار برابر است.