طراحی و بهره برداری از ایستگاه های میانی

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

همه ما از حمل و نقل ریلی با فرکانس های مختلف استفاده می کنیم. با این حال، ما عملاً چیزی در مورد نحوه عملکرد آن نمی دانیم. نه، البته، بسیاری می توانند از دانش نحوه عملکرد لوکوموتیو و نحوه حرکت آن در مسیرها ببالند. اما در واقعیت، مسافران عادی درک درستی از نحوه عملکرد خود سیستم راه‌آهن و آنچه که توان عملیاتی کل مسیرها را تعیین می‌کند، ندارند.

اگر به موضوع بیان شده علاقه دارید، مقاله ما برای شما بسیار مفید خواهد بود. به ایستگاه های میانی اختصاص دارد که در کشور ما تقریباً در همه جاهایی که ریل گذاری می شود و قطارها حرکت می کنند، تعداد زیادی وجود دارد. من می خواهم بلافاصله یادآوری کنم که اهمیت این نکات توسط بسیاری دست کم گرفته می شود. اما وجود راه‌آهن بدون هماهنگی ایستگاه‌های میانی زیر سوال می‌رود. امروز ما تمام اطلاعات لازم را در مورد موضوع بیان شده ارائه خواهیم داد. ما معنای اصطلاح را آشکار خواهیم کرد و در مورد آن صحبت خواهیم کردتعیین یک نقطه جداگانه از راه آهن. علاوه بر این، انواع ایستگاه های میانی را فهرست کرده و دستگاه آنها را تعیین می کنیم.

اصطلاح و ویژگی های آن

می خواهم مقاله خود را با توضیحی در مورد خود این اصطلاح آغاز کنم که امروزه اغلب از آن استفاده می کنیم. ایستگاه میانی چیست؟ بدون پرداختن به مشخصات فنی می توان گفت که این عبارت اشاره به نقطه ای از شبکه راه آهن دارد که در آن قطارها و همچنین سبقت گرفتن و عبور و مرور قطارها در آن سرویس دهی می شود.

به موازات آن، ایستگاه های میانی عملیات تخلیه و بارگیری را انجام می دهند و خدمات مسافری را ارائه می دهند. آنها همیشه میزبان دستگاه های زیادی هستند و عملیات فنی متعددی را با ماهیت متفاوت انجام می دهند.

فرعی، نقاط عبور و ایستگاه های میانی: شرح مختصر و ویژگی ها

در طول مسیرهای راه آهن، به منظور اطمینان از توان عملیاتی آنها، نقاط مختلفی وجود دارد که در آن تعدادی عملیات پیچیده انجام می شود.

مردم اغلب بین ایستگاه های میانی و کناره ها اشتباه می گیرند. اگرچه در واقع یک تفاوت مهم بین آنها وجود دارد که فقط باید آن را به خاطر بسپارید. بر اساس ضوابط فنی، عملیات تخلیه و بارگیری در کنارگذرها و کنارگذرها انجام نمی شود. برای آنها نقاط درج شده فاقد تجهیزات لازم بوده و ورودی های مناسبی ساخته نشده است. همچنین به دلیل نبود ایستگاه های راه آهن امکان انجام عملیات مسافربری در اینجا وجود ندارد.دفاتر بلیط و سایر امکاناتی که طبق قوانین پیش بینی شده است.

اما کار ایستگاه های میانی به گونه ای سازماندهی شده است که عملیات فنی، مسافربری و باربری را به صورت موازی انجام دهد. برای انجام این کار، آنها در مسیرهای راه آهن در فواصل معین قرار می گیرند. این فواصل به وضوح توسط قوانین تنظیم می شود که کمی بعد در مورد آنها با جزئیات بیشتر صحبت خواهیم کرد.

تخصیص ایستگاه های میانی

این نقاط مجهز نقش بسیار مهمی در کار حمل و نقل ریلی دارند. از این گذشته، حجم کار و توان عملیاتی کل جهات مستقیماً به توان عملیاتی نقاط منفرد در طول کل آنها بستگی دارد. برای اینکه آنها را تا حد ممکن کارآمد کنند، آنها به تعداد مسیرهای پیش بینی شده توسط مقررات و دستگاه های مختلف لازم برای کار مجهز هستند.

هدف از نقاط راه آهن توصیف شده را می توان در قالب یک لیست طولانی با تعداد زیادی امتیاز منعکس کرد. در طول گردش کار، معمولاً عملیات زیر انجام می شود:

• قطارهای همه نوع عبور؛
• تنظیم حرکت قطارهای توقفی؛
• پذیرایی از ترافیک مسافری؛
• سوار و پیاده شدن مسافران در قطار؛
• همه دستکاری های مربوط به محموله؛
• پذیرش و دریافت بار;
• کار با قطارهای گروهی؛
• تشکیل مسیرهای ارسال؛
• وزن واگن های باری؛
• تحویل و نظافت واگن.

شایان ذکر است که قطارهای محلی ممکن است در برخی از خطوط وارد شوند. جهانی مشابههر سال امتیازات بیشتر و بیشتر می شود.

انواع عملیات فنی

همانطور که قبلاً فهمیدید، عملیات های زیادی هر روز در ایستگاه های میانی انجام می شود. همه آنها به چندین نوع تقسیم می شوند، اغلب آنها به سه گروه بزرگ ترکیب می شوند:

1. فنی. این شامل تمام کارهای مربوط به پذیرش و خروج قطارها و همچنین تمام مانورهای مرتبط با تامین و تمیز کردن واگن ها می شود. این عمل‌ها بیشترین فراوانی را دارند و چندین بار در روز انجام می‌شوند.
2. باربری (تجاری). تمام عملیات مربوط به بار در این دسته قرار می گیرد. این فهرست شامل عملیات بارگیری و تخلیه، کاغذبازی، انجام و دریافت پرداخت ها، نگهداری کالا و صدور آن است.
3. مسافر. این گروه بزرگترین است. این شامل پذیرش مسافران، فراهم کردن شرایط مناسب برای آنها، نگهداری پست و چمدان، فروش بلیط و سایر عملیات های مشابه است.

کلیه کارهای فوق با حضور دستگاه های خاصی به صورت کیفی انجام می شود. آنها همچنین بخشی جدایی ناپذیر از ایستگاه های راه آهن میانی هستند.

وسایل فنی: توضیحات

ایستگاه‌های راه‌آهن میانی بر اساس مقررات سخت‌گیرانه تجهیز شده‌اند، در غیر این صورت قادر به اجرای کامل تمام عملکردهای تجویز شده نخواهند بود. اگر ویژگی های اصلی را در نظر بگیریم، ایستگاه ها باید توسعه مسیر منشعب داشته باشند. این برای افزایش توان عملیاتی ضروری است.توانایی در جهت خاصی برای این منظور نه تنها مسیرهای اصلی، بلکه انشعابات بن بست، بارگیری و تخلیه، اگزوز و دریافت و اعزام نیز انجام می شود. نتیجه یک مجموعه کامل است که به شما امکان می دهد چندین نوع عملیات را به طور همزمان انجام دهید.

از آنجایی که ایستگاه های میانی به گروه مسافری خدمت می کنند، باید تمام زیرساخت های مرتبط را داشته باشند. این شامل ساختمان های ایستگاه، سکوهای سوار شدن، دفاتر حمل چمدان، گذرگاه ها، خدمات و اماکن مسکونی است. به لطف همه این امکانات، ایستگاه ها به نقاط بسیار مناسبی برای انتقال به خط دیگر یا سوار شدن به قطار خود تبدیل می شوند.

برای انجام عملیات باربری، ایستگاه‌ها به مکانیسم‌ها و سکوهای خاصی مجهز شده‌اند که می‌توان چنین کارهایی را بدون کاهش توان عملیاتی نقطه انجام داد.

همچنین، هر ایستگاه باید دارای پست های سوئیچ، دستگاه های ارتباطی مختلف، سیستم تامین آب و روشنایی مدرن باشد.

با قضاوت بر اساس تفاوت های ظریف فوق، مشخص می شود که نه تنها کار نقاط میانی به وضوح تنظیم شده است، بلکه طراحی و ساخت آنها نیز تابع قوانین مقرر در اسناد فنی است.

تنظیم کار نقاط میانی

طراحی ایستگاه های میانی بر اساس قوانین فنی و اداری و نقشه های فناورانه انجام می شود. در آینده، همین اسناد کل کار نقطه جدید را تنظیم خواهد کرد.

تا به امروز، در تمام خطوط راه آهن موجود، ایستگاه هایی از نوع توصیف شده ما از طریق مساوی قرار دارند.فواصل بیست متری در خطوط جدید، این فاصله افزایش می یابد. ایستگاه ها در حدود شصت متر ساخته می شوند.

برخی از ایستگاه ها در نزدیکی تأسیسات بزرگ صنعتی قرار دارند، بنابراین کار راه های دسترسی به گونه ای هماهنگ می شود که جریان مسافر را دریافت کند و محصولات یا مواد لازم برای فعالیت شرکت را تخلیه و بارگیری کند..

قوانین فنی و اداری کلیه مسائل مربوط به پذیرش و نگهداری قطارها را تنظیم می کند. نقشه های فناوری حاوی توصیه های دقیق تری برای عملکرد ایستگاه میانی است. این اغلب استانداردهای زمانی اختصاص داده شده برای یک عملیات خاص، برنامه زمانی برای پردازش واگن ها و فواصل زمانی که قطارها باید از طریق آنها ارسال شوند را نشان می دهد.

جالب است که در این اسناد حتی می توانید اطلاعاتی در مورد چیدمان ایستگاه های میانی پیدا کنید. مثلاً ساختمان ایستگاه معمولی نباید کمتر از صد و پنجاه متر مربع باشد. علاوه بر این، حداکثر ابعاد آن نیز محدود است، نوار بالایی چهارصد مربع است.

در اینجا همچنین می توانید دریابید که در یک ایستگاه معمولی تعداد مسیرها از دو تا چهار متغیر است. ایستگاه های میانی در مسکو و منطقه مسکو به دلیل چهار مسیر دریافت و خروج از توان عملیاتی بالایی برخوردار هستند. تعداد آنها مستقیماً به منطقه ای که مورد در آن قرار دارد بستگی دارد.

انواع ایستگاه

ایستگاه های میانی بر اساس ویژگی های مختلف به چند نوع تقسیم می شوند. به عنوان مثال، درنوع شناسی می تواند تحت تأثیر تعداد مسیرهای ورودی و خروجی، قرارگیری دستگاه های بارگیری، یا موقعیت جاده های دسترسی باشد.

با این حال، اغلب سه نوع ایستگاه میانی وجود دارد. آنها با توجه به موقعیت مسیرهای دریافت-خروج طبقه بندی می شوند. عوامل زیادی بر این امر تأثیر می گذارد. اول از همه، سازندگان زمین، ترافیک بار و مسافر برنامه ریزی شده را در جهت و ماهیت کار ایستگاه آینده ارزیابی می کنند. و در حال حاضر بر اساس تمام نتیجه گیری های انجام شده، آنها شروع به ساختن مسیرهایی از یک نوع یا دیگری می کنند. تکرار می کنیم که فقط سه مورد از آنها می تواند وجود داشته باشد:

• طولی;
• نیمه طولی;
• عرضی.

به عنوان مثال، در شرایط با شرایط آب و هوایی سخت و زمین، نقاطی با آرایش مسیر عرضی مرتب می شوند. این کار باعث کاهش چندین برابری کار انجام شده و افزایش سرعت ساخت می شود. برای مثال، ایستگاه‌های میانی مشابهی در BAM ساخته شدند.

برای اینکه خوانندگان بتوانند ساختار مواردی را که با توجه به گونه‌شناسی توصیف می‌کنیم آسانتر درک کنند، مروری مختصر خواهیم داشت و سعی می‌کنیم به زبان ساده طرح‌های کار در این موارد را توضیح دهیم.

دستگاه طولی

کار طبق چهار طرح اصلی انجام می شود. طبق اولی، مسیرهای دریافت – خروج به موازات مسیر اصلی در هر طرف آن قرار دارند. در گزینه دیگر، آنها را می توان در یک طرف مسیر اصلی قرار داد و نوع سوم شامل قرار دادن مسیرهای بار و اگزوز به دور از ترافیک اصلی مسافر در سمت عقب ایستگاه است.

بسته به طرح های موجود، کار ایستگاه ردیف می شود.کارکنان آن می توانند از قطارها عبور کنند، از آنها سبقت بگیرند و این عملیات را به طور همزمان انجام دهند. برای انجام این کار، قطارهای زوج و فرد در مسیرهای مختلف سوار می شوند و بسته به الگوی ترافیک، یکی از آنها به جلو یا در امتداد فلش به شاخه دیگری منتقل می شود.

توان عملیاتی ایستگاه هایی که مسیرهای دریافت-خروج بر اساس نوع طولی مرتب شده اند بسیار بیشتر از سایر گزینه ها است. این در حالی است که در حین ساخت چنین نقاطی، مبالغ هنگفتی هزینه می شود و نیاز به عملیات خاکی در مقیاس بزرگ است. علاوه بر این، به دلیل ویژگی‌های زمین، چنین ترتیبی اغلب در مناطق خاصی غیرممکن است.

طرح چیدمان نیمه طولی

نقاط از این نوع مناطق مانور کوتاه تری دارند. ترکیب ها توانایی تغییر مستقیم از یک جهت اصلی به جهت دیگر را ندارند. تمام دستکاری ها در بخش کوچکی از مسیرهای اصلی واقع در پشت ساختمان ایستگاه اصلی انجام می شود.

چنین طرحی به طور قابل توجهی توان عملیاتی ایست بازرسی را محدود می کند. همه کارها به صورت مرحله ای انجام می شود، زیرا انجام همزمان تمام دستکاری ها با قطار تقریباً غیرممکن است.

علیرغم اینکه این نوع دستگاه نسبت به دستگاه قبلی کمی پایین تر است، همچنان شرایط کاملاً راحت برای پذیرایی و خروج مسافران، جابجایی آنها و استقرار کامیون ها وجود دارد. در این نقاط، پذیرش همزمان قطارهایی که در جهت مخالف حرکت می کنند امکان پذیر است.

نمودار متقاطعامکانات

چند دهه پیش، این دستگاه راحت ترین و مقرون به صرفه ترین دستگاه در نظر گرفته می شد. مسیرهای بار و مسافر در کنار ایستگاه و در کنار یکدیگر قرار داشتند. این امر هزینه ساخت یک نقطه میانی را به میزان قابل توجهی کاهش داد و زمان بارگیری و تخلیه قطارها را کاهش داد. در نتیجه، کاملاً برای همه علاقه‌مندان: کارمندان، فرستنده‌ها و دریافت‌کنندگان کالا، و اول از همه، سازمان‌های دولتی که تأمین مالی ساخت ایستگاه را تأمین می‌کنند، راحت بود.

اما با گذشت زمان، کاستی های آشکار چنین وسیله ای آشکار شد. با کوچکترین افزایش در ترافیک بار، تمام کارها باید به یک سایت جداگانه منتقل شوند. در نتیجه مسافران هنگام سوار شدن به قطار مجبور به عبور از چندین ریل می شوند و با این کار در عملیات بارگیری در حال انجام اختلال ایجاد می کنند. طبیعتاً در این مورد نیازی به صحبت در مورد امنیت نیست.

در سال‌های اخیر، نوع عرضی ایستگاه‌ها به شکلی متفاوت ساخته شده‌اند. ورودی های بار دور از مسیرهای اصلی و پشت ساختمان ایستگاه قرار دارند. این اجازه می دهد تا قطارها برای اهداف مختلف با هم تلاقی نداشته باشند و کارگران می توانند بدون نگرانی در مورد ایمنی مسافران، وظایف مستقیم خود را انجام دهند.

خطوط دوتراک و تک آهنگ: ترتیب

خطوط راه‌آهن مدرن عمدتاً دو خطه هستند. بنابراین امکان تجهیز هر سه نوع ایستگاه میانی بر روی آنها وجود دارد. در عین حال، اطمینان از جداسازی کار مانور از بقیه و محموله مهم استدستگاه‌ها دور از جریان اصلی مسافر قرار دارند.

در صورت وجود انتخاب، اولویت در مسیرهای دوطرفه همیشه به ترتیب طولی داده می شود. مزایای آن واضح است:

• ظرفیت بالای نقاط راه آهن؛
• فرصت های گسترده برای مانور و عبور از قطار؛
• شرایط بهتر برای مسافران.

جالب است که در سال های اخیر بازسازی انواع عرضی ایستگاه ها به طور فعال انجام شده است. در صورت امکان، آنها را به طولی یا نیمه طولی تبدیل می کنند، زیرا این نوع مورد تقاضا و راحت تر است.

ویژگی های امکانات مسافربری در ایستگاه ها

در قسمت های قبلی قبلاً اشاره کردیم که مجموعه مسافربری باید دارای ایستگاه، سکوها و مسیرهای سرپوشیده باشد. با این حال، آنها همچنین می توانند باز باشند. این توسط قوانین ترتیب منع نشده است.

در صورت لزوم می توان ساختمان ایستگاه را با اتاق های فنی و دفاتر مختلف ترکیب کرد. مکان ساختمان نسبت به مسیرها به وضوح توسط قوانین ساخت و ساز تنظیم می شود. به عنوان مثال نمی توان ایستگاهی را در فاصله نزدیکتر از بیست متر از مسیر اصلی ایستگاه های میانی ساخت. اگر قطارهای پرسرعت در جهت راه اندازی شوند، این فاصله باید به بیست و پنج متر افزایش یابد. با این حال، حداکثر حد مجاز نباید از پنجاه متر تجاوز کند.

سکوهایی که برای سوار و پیاده شدن مسافران در نظر گرفته شده اند نمی توانند بیش از دویست میلی متر باشند و طول آنها باید با حداکثر طول ممکن قطار مسافربری مطابقت داشته باشد. با این حال، هر پلت فرمبه گونه ای ساخته شده است که در صورت لزوم می توان آن را تا هشتصد متر افزایش داد. اگر ما در مورد سکوهایی صحبت می کنیم که قطارهای حومه ای را خدمت می کنند، آنها به گونه ای طراحی شده اند که تا پانصد متر افزایش پیدا کنند.

عرض چنین سازه هایی نیز مطابق با استانداردها است. نمی تواند کمتر از شش متر باشد. انتقال‌ها، غرفه‌ها و خروجی‌های واقع در اطراف ایستگاه نیز پارامترهای خاص خود را دارند.

چند کلمه در مورد بلیط

بلیط در ایستگاه های میانی در گیشه فروخته می شود، اما طرح فروش دارای برخی ویژگی هاست. به عنوان مثال، در برخی از مسیرها، بلیط‌ها تنها پس از خروج قطار از نقطه شروع مسیر در مالکیت عمومی ظاهر می‌شوند.

در سایر موارد، می توانید سه روز قبل از سفر مورد نظر، از باجه های فروش بلیط ایستگاه های میانی بلیط تهیه کنید.