حمل و نقل خط لوله: خطوط لوله نفت روسیه

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

خطوط لوله نفت روسیه یکی از اجزای کلیدی بخش سوخت و انرژی اقتصاد این کشور است. امروزه، فدراسیون روسیه دارای شبکه گسترده ای از خطوط لوله نفت، خطوط لوله گاز و خطوط لوله فرآورده های نفتی با اهمیت مختلف است. حمل و نقل خط لوله، قلمروهای اکثر افراد فدراسیون را به هم متصل می کند، و همچنین به صادرات هیدروکربن ها و محصولات فرآوری آنها کمک می کند.

طبقه بندی خط لوله

خطوط لوله بر اساس هدفشان تقسیم می شوند:

• محلی ها تأسیسات را در میدان، تأسیسات ذخیره نفت و گاز، پالایشگاه ها به هم متصل می کنند.
• خطوط لوله منطقه ای چند ده کیلومتر طول دارند. آنها میادین نفتی را با ایستگاه اصلی، با نقاط بارگیری نفت (بارگیری) در حمل و نقل آبی یا ریلی، با خط لوله اصلی متصل می کنند.
• اصلی - خطوط لوله با طول بیش از 50 کیلومتر، قطر لوله از 200 میلی متر تا 1400 میلی متر و بالاتر.مسافتی که می توان محصولات را از طریق چنین خطوط لوله ای حمل کرد در صدها یا هزاران کیلومتر اندازه گیری می شود. پمپاژ نه توسط یک ایستگاه کمپرسور، بلکه توسط چندین ایستگاه در امتداد مسیر خط لوله انجام می شود. بسته به محصول نفتی که پمپاژ می شود، خط لوله اصلی را خط لوله نفت (پمپ زدن نفت خام)، خط لوله فرآورده (فرآورده های نفتی)، خط لوله نفت کوره، خط لوله بنزین، خط لوله نفت سفید و غیره می نامند.

خطوط لوله اصلی به طور مداوم کار می کنند، توقف کوتاه مدت آنها در صورت بروز حادثه، تعمیر یا تعویض برنامه ریزی شده قطعات امکان پذیر است.

توسعه خطوط لوله نفت در روسیه

تاریخ توسعه خطوط لوله در روسیه به طور جدایی ناپذیر با توسعه صنعت نفت مرتبط است. در سال 1901 تقریباً نیمی از تولید نفت جهان در این ایالت تولید می شد. با افزایش حجم مواد اولیه، مسئله حمل و نقل آن بیشتر و بیشتر مطرح شد. برای کاهش ازدحام راه‌آهن و کاهش هزینه حمل‌ونقل، امکان‌سنجی اقتصادی ساخت خطوط لوله توجیه شد.

نخستین خط لوله اصلی نفت در روسیه به طول کل 1147 کیلومتر در اواخر قرن 19 و 20 ساخته شد و میدان هایی را در مجاورت باکو با پالایشگاه های نفت متصل کرد. ابتکار ساخت اولین خط لوله محصول متعلق به D. I. مندلیف این طرح در سال 1906 اجرا شد. خط لوله محصول به طول 831 کیلومتر، اندازه لوله 200 میلی متر و 13 ایستگاه کمپرسور در آن زمان بزرگترین خط لوله در جهان بود و نفت سفید را از باکو به باتومی برای صادرات بعدی تامین می کرد.

در سالهای پیش از جنگ، جریان اصلی نفت و فرآورده های نفتی به خزر، قفقاز و حوضه ولگا می افتاد. خطوط لوله نفت گروزنی-تواپسه (649 کیلومتر، قطر 273 میلی متر)، ایشیمبای-اوفا (169 کیلومتر، 300 میلی متر) و خطوط لوله نفت Mangyshlak-Samara و Ust-Balyk-Almetyevsk به بهره برداری رسیدند.

خطوط نفت روسیه (در آن زمان اتحاد جماهیر شوروی سابق) دور جدیدی از توسعه را در سالهای پس از جنگ دریافت کرد. اوج در دوره توسعه سریع تولید و پالایش نفت در حوضه ولگا-اورال و توسعه میادین سیبری رخ داد. خطوط لوله اصلی با طول قابل توجه با قطر تا 1200 میلی متر ساخته شد. با تشکر از برخی از آنها (به عنوان مثال، Surgut-Polotsk)، نفت سیبری شروع به عرضه به مناطق مرکزی روسیه، بلاروس و کشورهای بالتیک کرد.

مزایای حمل و نقل خط لوله

خطوط لوله نفت و گاز روسیه در نیمه دوم قرن بیستم شدیدترین توسعه را دریافت کرد. امروزه از نظر حجم و وزن مخصوص هیدروکربن های حمل شده، حمل و نقل خط لوله به طور پیوسته جایگزین حمل و نقل ریلی و آبی نفت و فرآورده های نفتی شده است. مزایای اصلی خطوط لوله نفت و گاز عبارتند از:

• فاصله انتقال زیاد، عملکرد روان، توان عملیاتی قابل توجه، حداقل تلفات.
• گستره ویسکوزیته گسترده محصولات نفتی پمپ شده.
• عملکرد پایدار در مناطق مختلف آب و هوایی.
• امکان احداث خطوط لوله تقریباً در هر منطقه.
• مکانیزاسیون بالا باساخت و ساز.
• اتوماسیون سیستم های کنترل فرآیند.

عیب اصلی حمل و نقل خط لوله سرمایه گذاری بسیار بزرگ در مرحله ساخت و ساز در نظر گرفته می شود.

بزرگترین خطوط لوله نفت روسیه

1. باکو - نووروسیسک - خط لوله نفتی برای پمپاژ نفت خزر به بندر نووروسیسک.
2. بالاخانی - شهر سیاه اولین خط لوله نفت در روسیه است که در سال 1878 به بهره برداری رسید. این خط لوله میدان بالاخانی در شبه جزیره آبشرون و پالایشگاه های نفت در مجاورت باکو را به هم متصل می کند.
3. شبکه خط لوله بالتیک. ظرفیت طراحی 74 میلیون تن نفت در سال است. بندر پریمورسک را به میادین نفتی در سیبری غربی و منطقه اورال-ولگا متصل می کند.
4. سیبری شرقی - اقیانوس آرام - خط لوله ای که میادین سیبری را به بندر بارگیری کوزمینو در نزدیکی ناخودکا متصل می کند. اپراتور خط لوله نفت OAO AK Transneft است. طول 4188 کیلومتر امکان صادرات نفت روسیه به بازارهای منطقه آسیا و اقیانوسیه و ایالات متحده را فراهم می کند.
5. خط لوله نفت دروژبا بزرگترین سیستم خطوط لوله اصلی جهان است که برای تامین نفت و محصولات نفتی کشورهای سوسیالیستی اروپای شرقی ساخته شده است. اکنون برای تحویل صادرات به اروپا کار می‌کند.
6. Grozny-Tuapse اولین خط لوله اصلی نفت روسیه با قطر متوسط است که در آغاز قرن بیستم برای انتقال نفت قفقاز به سواحل دریای سیاه ساخته شد.
7. کنسرسیوم خط لوله خزر (CPC)میادین در غرب قزاقستان را با یک پایانه در سواحل دریای سیاه در نزدیکی نووروسیسک متصل می کند.
8. خط لوله مورمانسک با ظرفیت 80 میلیون تن میادین نفتی سیبری غربی و بندر دریایی مورمانسک را به هم متصل می کند.
9. Surgut - Polotsk خط لوله نفتی است که سیبری غربی را به بلاروس و بیشتر به کشورهای بالتیک و لهستان متصل می کند.
10. تنها خط لوله اصلی نفت گرمایش اوزن - آتیراو - سامارا.

صادرات از طریق خطوط لوله نفت

در حال حاضر خطوط لوله نفت روسیه 84 درصد نفت صادراتی به خارج از این کشور را تشکیل می دهد. 13 درصد باقی مانده برای حمل و نقل ریلی و 3 درصد برای حمل و نقل آبی و رودخانه ای است. OAO AK Transneft تنها اپراتور خط لوله نفت در روسیه است. 97 درصد کل نفت حمل شده در کشور را تشکیل می دهد. طول سیستم خط لوله این شرکت بیش از 217 هزار کیلومتر است که مناطق اصلی تولید نفت در روسیه را با بازارهای فروش در اروپا متصل می کند. از کل سیستم حمل و نقل، 46.7 هزار کیلومتر خطوط لوله نفت و 19.3 هزار کیلومتر خطوط لوله فرآورده های نفتی است.

خطوط لوله اصلی نفت روسیه درگیر صادرات:

• خط لوله نفت بالتیک، ظرفیت - 74 میلیون تن در سال؛
• سیستم خط لوله دروژبا. یکی از شاخه های این بزرگراه به لهستان می رود ، دومی - به اسلواکی. ظرفیت کل - 90 میلیون تن؛
• خطوط لوله نفت دریای سیاه – 43 میلیون تن

امیدوارکننده ترین جهتبرای توسعه صادرات نفت روسیه سیبری شرقی است، به دلیل رشد سریع مصرف نفت در چین.