هواپیماهای ترابری نظامی ایرباس A400 و An-70

2024 نویسنده: Howard Calhoun | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:25

در شرایط جنگ های مدرن، تحرک یگان ها، یعنی توانایی آنها در استقرار مجدد، اهمیت تعیین کننده ای دارد. حل این مشکل به طور کلی به هوانوردی حمل و نقل نظامی به عنوان متحرک ترین حالت حمل و نقل سپرده شده است. آخرین پیشرفت های هواپیما از این نوع در جهان، ایرباس A400 و An-70 Antonov Design Bureau است.

تاریخچه آفرینش

این دو هواپیمای بسیار مشابه ایرباس A400 و An-70 که بر اساس توافقات بین دولتی ساخته شده اند، سرنوشت بسیار متفاوتی دارند. کار بر روی هواپیمای آنتونوف خیلی زودتر آغاز شد، در سال 1976، زمانی که مشخص شد روند فعلی به سمت افزایش ابعاد تجهیزات حمل و نقل می تواند در آینده به یک مشکل جدی تبدیل شود. یک الزام اضافی، فراهم کردن برخاست و فرود کوتاه در فرودگاه های غیر مجهز بود. تدوین این الزامات زمان زیادی صرف شد که در نهایت تنها 10 سال بعد تصویب شد. این هواپیما اولین پرواز خود را در سال 1994 در کیف انجام داد. در مورد ایرباس A400، تصمیم برای ایجاد آن ابتدا در سال 1982 گرفته شد، اما پس از آن لغو شد. توافق بین کشورهای شرکت کنندهدوباره تنها در سال 2003 به پایان رسید و این "کامیون" اولین پرواز خود را در پایان سال 2009 انجام داد. یعنی از شروع واقعی کار تا برخاستن در اوکراین، 8 سال گذشت، در اروپا - 6 سال. علاوه بر این، مسیرها و سرنوشت هواپیما به شدت متفاوت بود. ایرباس A400 طیف کاملی از آزمایشات را پشت سر گذاشت، گواهینامه دریافت کرد و در سال 2013 وارد ارتش کشورهای ناتو شد، تا اواسط سال 2018، 66 هواپیما از قبل تحویل داده شده بود و بیش از 170 هواپیما دیگر سفارش داده شده بود.

هواپیمای An-70 یکی از قربانیان روابط بین کشورها شده است. چندین بار روسیه و اوکراین تصمیم گرفتند به توسعه خود ادامه دهند، سپس توافقات یا به سادگی اجرا نشدند یا بودجه کافی وجود نداشت یا عوامل دیگری وارد عمل شدند. بعد از سال 2014، موضوع در واقع بسته شد. در نتیجه، یک نسخه از هواپیمای An-70 وجود دارد که بدون گذراندن چرخه آزمایشی تا پایان وارد تعادل نیروهای مسلح اوکراین شده است و چندین بدنه هواپیما در حالت نیمه برچیده در کی یف آویانت وجود دارد. گیاه. سرنوشت ایرباس A400 و An-70 واقعاً کاملاً متفاوت است.

مقایسه

ویژگی های اصلی هواپیماهای ایرباس A400 و An-70 در جدول خلاصه شده است.

نشانگر و واحد اندازه گیری	An-70	ایرباس A400
حداکثر. وزن برخاستن، تن	135	141
محدوده پرواز از 20 تن، کیلومتر	6600	6400
حداکثر. ظرفیت حمل، تن	47	37
طول هواپیما،متر	40, 73	45، 1
طول بال، متر	44, 06	42, 4
قدرت موتور، l. s.	4 x 13880	4 x 11000
دوی برخاست، متر	600	1100

حتی از نظر ظاهری، این دو هواپیما شبیه برادران دوقلو هستند. اما برخلاف ایرباس A400، An-70 مجهز به نیروگاه پروفن با ملخ های کواکسیال است. اصل به دست آوردن بالابر اضافی با دمیدن بال با جریان از پروانه های موتور اجرا شده است که به همین دلیل ویژگی های برخاست و فرود عالی حاصل شده است. هر دو ایرباس A400 و An-70 دارای یک کابین شیشه ای هستند، مفهوم انتقال داده های دیجیتال به طور کامل اجرا شده است و تمام سیستم هایی نصب شده اند که امکان پرواز در خطوط هوایی بین المللی را فراهم می کنند. به طور کلی، طراحان اوکراینی هنوز هم شک جدی دارند که ایجاد ایرباس A400 بدون جاسوسی صنعتی از طرف شرکای اروپایی نبوده است. حیف است که هواپیمای با پتانسیل عالی که بسیاری از کارخانه ها و دفاتر طراحی اتحاد جماهیر شوروی سابق روی آن کار می کردند، نتوانست جایگاه شایسته خود را در آسمان بگیرد.